درباره هزینههای گزاف برگزاری کنسرت - 2
162 كنسرت در سه ماه اول سال 90
موسيقي ما – راضيه غنجي: مجوز 162 كنسرت در سه ماه اول سال 90 صادر شد، اين نشان ميدهد مردم ما به اجراي صحنهاي موسيقي اهميت ميدهند. برگزاري كنسرت ميتواند به رشد موسيقي كمك كند و مردم را با موسيقي به صورت زنده آشنا كند و اين زنده بودن يعني نبود واسطهها و زماني كه واسطهها از بين بروند درك هنر جدي تر و قابل بحثتر خواهد شد.
مردم عموماً تئاتر را بيشتر از تله تئاتر ميپسندند، سيدي تصويري يك اثر موسيقايي را به يك اثر صرفاً صوتي ترجيح ميدهند، مردم سينما رفتن را به ديدن فيلم سينمايي در خانه ترجيح ميدهند و اصولاً مردم ما مردم تصويري هستند آنها مهماني رفتن را به احوالپرسي تلفني ارجح ميدانند، پس براي اين مردم با اين ويژگيها حضور در يك اجراي زنده موسيقي به مراتب لذت بخشتر از شنيدن موسيقي در mp3هاي شخصي است چرا كه با مخاطب ارتباط برقرار ميكنند و لذت مضاعفي ميبرند.
مردم با حضور در يك اجراي زنده راحت ميتوانند هيجان و شوق خود را نشان دهند تا اينكه وقتي موسيقي را از طريق mp3 و در داخل تاكسي يا مترو ميشنوند مثلاً اگر كسي بخواهد هيجان خود را در اماكن عمومي ابراز كند حتماً با نگاه تعجب برانگيز مردم روبه رو خواهد شد و عده اي اين انگ را به او خواهند زد كه عقل از سرش پريده است اما در كنسرت دقيقاً عكس اين مسئله صدق ميكند چرا كه بستر ابراز خوشحالي، لذت و هيجان در يك اجراي زنده فراهمتر است و اگر فرد بي حوصله و بي انگيزه بنشيند غيرمعقول به نظر ميرسد، همين كمك ميكند كه مردم ترجيح دهند موسيقي مورد علاقه شان را در يك سالن زنده گوش دهند، نگاهي به آمار سه ماهه اول سال 90 نشان ميدهد با وجود گراني بليتهاي كنسرت مردم مشتاق حضور در يك اجراي زنده موسيقي هستند.
در سه ماهه اول سال 90 در ماههاي فروردين، ارديبهشت و خرداد 39 كنسرت پاپ در كشورمان برگزار شد و در حوزه موسيقي كلاسيك شاهد 11 اجرا بوديم، 17 كنسرت موسيقي سنتي برگزار شد كه جمعاً 68 اجراي صحنه اي بالاي 500 نفر در كشورمان برگزار شد كه علاوه بر اين 13 كنسرت زير 500 نفر به روي صحنه رفت. مجوز صادره از سوي دفتر موسيقي به اجراي هاي كمتر از 500 نفر در شهرستانها 57 مورد است و 24 اجرا در سفره خانه مجوز گرفتند كه جمعاً 162 كنسرت در كشورمان طي سه ماه بهروي صحنه رفت، سه ماه 90 روز دارد و 162 كنسرت در اين سه ماه يعني چندين اجرا در يك شب و اين علاقه مردم به حضور در كنسرتها را نشان ميدهد.حال با نگاهي ديگر به آمار دفتر موسيقي وزارت ارشاد اينكه 34 اثر صوتي در حوزه موسيقي پاپ مجوز گرفتند و مجوز 18 اثر سنتي نيز در اين سه ماه صادر شد.
حال كه سكان تصميمگيري بر عهده مسئولان افتاده از اين فرصت مغتنم بايد نهايت بهره را برد تا اول اينكه مردم موسيقي خوبي گوش دهند و بعد اينكه قشر عظيمي از آنها بتوانند در يك اجرا حضور داشته باشند.
متأسفانه قيمت بليت كنسرتها بسيار بالاست به همين دليل قشر متوسط و روبه پائين جامعه كه شايد بيش از قشر مرفه نيازمند شادي و تنوع هستند نميتوانند در كنسرتها حضور داشته باشد. عده اي از تهيهكنندگان دليل گراني بليت كنسرت را نبود سالن به اندازه كافي ميدانند و همين سالنهاي كم نيز با اجاره بهاي بسيار بالا حاضر به برگزاري كنسرت هستند. حال اين سؤال مطرح ميشود براي ارائه داشتههاي غني هنر موسيقي ساخت سالني درخور كار غير ممكن و بزرگي است و چرا كسي اين بار بر زمين مانده را از زمين بلند نميكند؟ آيا مردم ايران ارزش حضور در يك سالن درخور را ندارند، چرا مخاطب موسيقي هزينه سنگين خريد بليتي را براي سالني متحمل شود كه براي سمينار و همايش ساخته شده است؟ و چرا ما يك سالن تخصصي موسيقي نداريم؟ و هزار و يك سؤال ديگر كه بي پاسخ ماندهاست و بايد تدابيري انديشيد كه مسائل كلان موسيقي مظلوم از بين برود تا شرايط كار سهلتر براي هنرمندان اين عرصه فراهم شود.
مردم عموماً تئاتر را بيشتر از تله تئاتر ميپسندند، سيدي تصويري يك اثر موسيقايي را به يك اثر صرفاً صوتي ترجيح ميدهند، مردم سينما رفتن را به ديدن فيلم سينمايي در خانه ترجيح ميدهند و اصولاً مردم ما مردم تصويري هستند آنها مهماني رفتن را به احوالپرسي تلفني ارجح ميدانند، پس براي اين مردم با اين ويژگيها حضور در يك اجراي زنده موسيقي به مراتب لذت بخشتر از شنيدن موسيقي در mp3هاي شخصي است چرا كه با مخاطب ارتباط برقرار ميكنند و لذت مضاعفي ميبرند.
مردم با حضور در يك اجراي زنده راحت ميتوانند هيجان و شوق خود را نشان دهند تا اينكه وقتي موسيقي را از طريق mp3 و در داخل تاكسي يا مترو ميشنوند مثلاً اگر كسي بخواهد هيجان خود را در اماكن عمومي ابراز كند حتماً با نگاه تعجب برانگيز مردم روبه رو خواهد شد و عده اي اين انگ را به او خواهند زد كه عقل از سرش پريده است اما در كنسرت دقيقاً عكس اين مسئله صدق ميكند چرا كه بستر ابراز خوشحالي، لذت و هيجان در يك اجراي زنده فراهمتر است و اگر فرد بي حوصله و بي انگيزه بنشيند غيرمعقول به نظر ميرسد، همين كمك ميكند كه مردم ترجيح دهند موسيقي مورد علاقه شان را در يك سالن زنده گوش دهند، نگاهي به آمار سه ماهه اول سال 90 نشان ميدهد با وجود گراني بليتهاي كنسرت مردم مشتاق حضور در يك اجراي زنده موسيقي هستند.
در سه ماهه اول سال 90 در ماههاي فروردين، ارديبهشت و خرداد 39 كنسرت پاپ در كشورمان برگزار شد و در حوزه موسيقي كلاسيك شاهد 11 اجرا بوديم، 17 كنسرت موسيقي سنتي برگزار شد كه جمعاً 68 اجراي صحنه اي بالاي 500 نفر در كشورمان برگزار شد كه علاوه بر اين 13 كنسرت زير 500 نفر به روي صحنه رفت. مجوز صادره از سوي دفتر موسيقي به اجراي هاي كمتر از 500 نفر در شهرستانها 57 مورد است و 24 اجرا در سفره خانه مجوز گرفتند كه جمعاً 162 كنسرت در كشورمان طي سه ماه بهروي صحنه رفت، سه ماه 90 روز دارد و 162 كنسرت در اين سه ماه يعني چندين اجرا در يك شب و اين علاقه مردم به حضور در كنسرتها را نشان ميدهد.حال با نگاهي ديگر به آمار دفتر موسيقي وزارت ارشاد اينكه 34 اثر صوتي در حوزه موسيقي پاپ مجوز گرفتند و مجوز 18 اثر سنتي نيز در اين سه ماه صادر شد.
حال كه سكان تصميمگيري بر عهده مسئولان افتاده از اين فرصت مغتنم بايد نهايت بهره را برد تا اول اينكه مردم موسيقي خوبي گوش دهند و بعد اينكه قشر عظيمي از آنها بتوانند در يك اجرا حضور داشته باشند.
متأسفانه قيمت بليت كنسرتها بسيار بالاست به همين دليل قشر متوسط و روبه پائين جامعه كه شايد بيش از قشر مرفه نيازمند شادي و تنوع هستند نميتوانند در كنسرتها حضور داشته باشد. عده اي از تهيهكنندگان دليل گراني بليت كنسرت را نبود سالن به اندازه كافي ميدانند و همين سالنهاي كم نيز با اجاره بهاي بسيار بالا حاضر به برگزاري كنسرت هستند. حال اين سؤال مطرح ميشود براي ارائه داشتههاي غني هنر موسيقي ساخت سالني درخور كار غير ممكن و بزرگي است و چرا كسي اين بار بر زمين مانده را از زمين بلند نميكند؟ آيا مردم ايران ارزش حضور در يك سالن درخور را ندارند، چرا مخاطب موسيقي هزينه سنگين خريد بليتي را براي سالني متحمل شود كه براي سمينار و همايش ساخته شده است؟ و چرا ما يك سالن تخصصي موسيقي نداريم؟ و هزار و يك سؤال ديگر كه بي پاسخ ماندهاست و بايد تدابيري انديشيد كه مسائل كلان موسيقي مظلوم از بين برود تا شرايط كار سهلتر براي هنرمندان اين عرصه فراهم شود.
منبع:
روزنامه ايران
تاریخ انتشار : چهارشنبه 19 مرداد 1390 - 00:00
دیدگاهها
"مردم سینما رفتن را به دیدن فیلم سینمایی در خانه ترجیح میدهند" این یه شوخی بزرگه یا شایدم جوک سال!!! این حرفا فقط به درد ارگانهای رسمی دولت میخوره که سعی دارن همه چیو تو بهترین شرایط نشون بدن وگرنه کیه که ندونه بیشتر سینماهای تهران تو سانسهای عادی تعداد تماشاچیشون به زحمت به سانسی 15 نفر میرسه!! اونوقت این نویسنده که معلوم نیست آمارشو از کجا آورده ادعا میکه مه مردم سینما رفتنو به دیدن فیلم سینمایی ترجیح میدن
آره خب. این نوشته ها از روزنامه ایران هست.. چیزه دیگه ای انتظار نمیره..
منم با هادی موافقم. تازه اینکه مردم تئاترو بیشتر از تله تئاتر میپسندن که دیگه خیلی مضحکه! آخه کدوم آدم از طبقه متوسط و پایین، بلیت حداقل 10 هزارتومانی تئاترو به تماشای مجانی تله تئاتر ترجیح میدن؟
آقای ... منظور نویسنده اینه که مردم تئاتر رو به تله تئاترترجیح میدن ولی به خاطر همون مبلغ بالای بلیت نمیتونن برن تئاتر. ...
162 کنسرت در سه ماه اول سال؛ رپورتاژ واسه ارشاد میرین دیگه؟
افزودن یک دیدگاه جدید