گزارش «موسیقی ما» از شب پُرخاطره قربانی، خلعتبری و ذاستا؛
از شب دهم و مدار صفر درجه تا... ارغوان
موسیقی ما - کنسرت «شهرزاد» حاصل همکاری علیرضا قربانی و فردین خلعتبری با اجرای آنسامبل «ذاستا» از 1 تا 3 بهمنماه در برج میلاد میزبان مخاطبان موسیقی ملی بود.
قربانی پیش از این بارها در همکاری با خلعتبری آثار ساخته شده توسط این آهنگساز را اجرا کرده است. این بار اما آنسامبل «ذاستا» حکایت شهرزاد را از مابقی این همکاریها سوا میکرد.
ذاستا با وجود خلوت بودن، از موزیسینهایی تشکیل شده که تکتکشان چهرههای شناختهشده و قابل اعتنای موسیقی کلاسیک و موسیقی سنتی بودند. بهنام ابوالقاسم (نوازنده پیانو و آکاردئون) که سرپرستی آنسامبل را به عهده دارد به همراه پدرام فریوسفی (ویولن)، پریسا پیرزاده (ویولا)، آتنا اشتیاقی (ویلنسل)، شقایق صادقیان (فلوت)، سایوری شفیعی (کلارینت) اعضای ثابت ذاستا به روی صحنه حاضر شدند و کوک کردن سازهایشان را آغاز کردند. در این قسمت روزبه اسفندارمز (کلارینت باس و کلارینت)، امین غفاری (ویولن) و بهتاش ابوالقاسم هم به عنوان نوازنده مهمان به روی صحنه حاضر شدند.
«شب دهم» (با شعر افشین یداللهی و تنظیم دوباره بهنام ابوالقاسم) آغازگر شب «شهرزاد»یها شد. آنسامبل خلوتتر از همیشه بود و بنابراین صدای قربانی فضای بیشتری برای نمایش داشت. اعضای گروه ذاستا هماهنگی خوبی داشتند و این هماهنگی تشویق بیامان مخاطبان را در پایان قطعه به همراه داشت. قربانی نبض مخاطبانش را با خواندن یکی از ماندگارترین قطعاتش به دست گرفته بود.
حالا نوبت به قطعه دوم بخش اول برنامه رسید. «باران اگر ببارد» با شعری از غلامرضا طریقی و تنطیم فردین خلعتبری شاید به دلیل صدابرداری نامناسب از قطعات نه چندان قوی کنسرت بود. «کنار تو هستم» به عنوان قطعه بعدی اما دوباره کنسرت را به اوج برگرداند. شعر افشین یدالهی با تنظیم بهنام ابوالقاسم و صدای زیبای قربانی تشویقهای ممتد را به همراه داشت. حالا نوبت یکی از قطعات دوستداشتنی بود که پیش از این با صدای قربانی شنیده شده. «ای باران» با شعر فردین خلعتبری و چیدمان ابوالقاسم بسیار زیبا و شنیدنی بود و تسلط قربانی بر قطعه را هویدا میکرد. در جایجای اجرا حرکات دست قربانی گویی بر آمده از قلبش بود و حس را بیش از پیش به مخاطب منتقل میکرد.
یکی از بخشهای زیبای این اجرا که البته سنت موسیقایی قربانی در اجرای کنسرتهایش است، دعوت از سامان صمیمی نوازنده خوب کمانچه و ویولن بود که در این اجرا به عنوان نوازنده مهمان قطعه بعدی قربانی و گروه را همراهی کرد.
قطعه به صورت بداهه و با ساز صمیمی آغاز شد و پس از پیریزی جملات سازی، آواز قربانی بر آن خوش نشست. صدای قربانی سرحال بود و تحریرهای زیبایش بر سر شعر فرود میآمد. این ساز و آواز که بر روی شعر عراقی شاعر نامدار ایرانی اجرا شد، از زیباترین بخشهای کنسرت شهرزاد بود.
پس از تشویقهای مخاطبان، نوبت به اجرای «عاشقی» با شعری از مولانا و تنظیم بهنام ابوالقاسم و البته کلیپ ویدیویی بسیار زیبا و همخوان رسید. این قطعه با همراهی آنسامبل و صدای قربانی به زیبایی مفهوم شهر حضرت مولانا را نشان داد. پایانبخش قسمت اول اجرا، تصنیف «زندگی» اثر غلامحسین مینباشیان و ارکستراسیون بهنام ابوالقاسم بود. در این بخش ابوالقاسم کتاش را از تن در آورد و با آکاردئون وارد صحنه شد. این قطعه رنگ تاریخ دهه 30 و 40 موسیقی ایران را میداد. ویدو هم به خوبی با آن همراهی میکرد. اتمام این قطعه و حس خوبی که به جای مانده بود، فرصتی را فراهم کرد تا پس از تشویق گروه، نوبت به استراحتی چند دقیقهای برسد.
پس از 15 دقیقه، بخش دوم اجرا آغاز شد. این بخش بیشتر بر پایه تازههای قربانی و خلعتبری شکل گرفته بود و شامل قطعات «شهرزاد» (شعری از افشین یداللهی و تنظیم فردین خلعتبری)، «سوگ» (با شعر افشین یداللهی و تنظیم بهنام ابوالقاسم)، «نرو» (با شعر مسعود کلانتری و تنظیم فردین خلعتبری)، «اهل جنون» (شعر افشین یداللهی و تنظیم فردین خلعتبری)، «پیمانشکن» (شعر مسعود کلانتری و تنظیم خلعتبری) بود. «اهل جنون» و «نرو» که تنها چند روز پیش از برگزاری کنسرت از طریق فضای مجازی منتشر شده بود، با استقبال مردم همراه شد.
در انتهای برنامهی از قبل تعیین شده هم «مدار صفر درجه» که همچون «شب دهم» از قطعات ماندگار قربانی و خلعتبری است، اجرا شد. شعر این کار از یداللهی است و تنظیم آن را برای ارکستر ذاستا ابوالقاسم انجام داده بود. این قطعه اجرا شد و تشویقها به پایان نرسید.
صدای دست زدنها آتقدر ادامه پیدا کرد تا فردین خلعتبری به روی صحنه بیاید و قربانی را برادر خود خطاب کند. خلعتبری بعد از خوشآمدگویی به حاضران گفت: «علیرضا قربانی بارها مرا برادر خود خطاب کرده و من هم می خواهم در اینجا بگویم او برادر من است. در ادامه میخواهم از مهیار علیزاده آهنگساز موفق و جوان کشورمان تشکر کنم و بگویم ما جسارت کردهایم و میخواهیم «ارغوان» او را با تنظیمی که برای ذاستا انجام شده، اجرا کنیم.»
علیزاده هم به پا خواست و مورد تشویق قرار گرفت. اجرای «ارغوان» اصلاً غیرقابل پیشبینی نبود. به خوبی اجرا شد و بر دل حاضران هم نشست.
با اجرای این قطعه شب زیبایی که کنسرت شهرزاد برای مخاطبان رقم زد به پایان رسید.
این کنسرت به تهیه کنندگی مجید روغنی برای سه شب در برج میلاد تهران روی صحنه رفت.
قربانی پیش از این بارها در همکاری با خلعتبری آثار ساخته شده توسط این آهنگساز را اجرا کرده است. این بار اما آنسامبل «ذاستا» حکایت شهرزاد را از مابقی این همکاریها سوا میکرد.
ذاستا با وجود خلوت بودن، از موزیسینهایی تشکیل شده که تکتکشان چهرههای شناختهشده و قابل اعتنای موسیقی کلاسیک و موسیقی سنتی بودند. بهنام ابوالقاسم (نوازنده پیانو و آکاردئون) که سرپرستی آنسامبل را به عهده دارد به همراه پدرام فریوسفی (ویولن)، پریسا پیرزاده (ویولا)، آتنا اشتیاقی (ویلنسل)، شقایق صادقیان (فلوت)، سایوری شفیعی (کلارینت) اعضای ثابت ذاستا به روی صحنه حاضر شدند و کوک کردن سازهایشان را آغاز کردند. در این قسمت روزبه اسفندارمز (کلارینت باس و کلارینت)، امین غفاری (ویولن) و بهتاش ابوالقاسم هم به عنوان نوازنده مهمان به روی صحنه حاضر شدند.
«شب دهم» (با شعر افشین یداللهی و تنظیم دوباره بهنام ابوالقاسم) آغازگر شب «شهرزاد»یها شد. آنسامبل خلوتتر از همیشه بود و بنابراین صدای قربانی فضای بیشتری برای نمایش داشت. اعضای گروه ذاستا هماهنگی خوبی داشتند و این هماهنگی تشویق بیامان مخاطبان را در پایان قطعه به همراه داشت. قربانی نبض مخاطبانش را با خواندن یکی از ماندگارترین قطعاتش به دست گرفته بود.
حالا نوبت به قطعه دوم بخش اول برنامه رسید. «باران اگر ببارد» با شعری از غلامرضا طریقی و تنطیم فردین خلعتبری شاید به دلیل صدابرداری نامناسب از قطعات نه چندان قوی کنسرت بود. «کنار تو هستم» به عنوان قطعه بعدی اما دوباره کنسرت را به اوج برگرداند. شعر افشین یدالهی با تنظیم بهنام ابوالقاسم و صدای زیبای قربانی تشویقهای ممتد را به همراه داشت. حالا نوبت یکی از قطعات دوستداشتنی بود که پیش از این با صدای قربانی شنیده شده. «ای باران» با شعر فردین خلعتبری و چیدمان ابوالقاسم بسیار زیبا و شنیدنی بود و تسلط قربانی بر قطعه را هویدا میکرد. در جایجای اجرا حرکات دست قربانی گویی بر آمده از قلبش بود و حس را بیش از پیش به مخاطب منتقل میکرد.
یکی از بخشهای زیبای این اجرا که البته سنت موسیقایی قربانی در اجرای کنسرتهایش است، دعوت از سامان صمیمی نوازنده خوب کمانچه و ویولن بود که در این اجرا به عنوان نوازنده مهمان قطعه بعدی قربانی و گروه را همراهی کرد.
قطعه به صورت بداهه و با ساز صمیمی آغاز شد و پس از پیریزی جملات سازی، آواز قربانی بر آن خوش نشست. صدای قربانی سرحال بود و تحریرهای زیبایش بر سر شعر فرود میآمد. این ساز و آواز که بر روی شعر عراقی شاعر نامدار ایرانی اجرا شد، از زیباترین بخشهای کنسرت شهرزاد بود.
پس از تشویقهای مخاطبان، نوبت به اجرای «عاشقی» با شعری از مولانا و تنظیم بهنام ابوالقاسم و البته کلیپ ویدیویی بسیار زیبا و همخوان رسید. این قطعه با همراهی آنسامبل و صدای قربانی به زیبایی مفهوم شهر حضرت مولانا را نشان داد. پایانبخش قسمت اول اجرا، تصنیف «زندگی» اثر غلامحسین مینباشیان و ارکستراسیون بهنام ابوالقاسم بود. در این بخش ابوالقاسم کتاش را از تن در آورد و با آکاردئون وارد صحنه شد. این قطعه رنگ تاریخ دهه 30 و 40 موسیقی ایران را میداد. ویدو هم به خوبی با آن همراهی میکرد. اتمام این قطعه و حس خوبی که به جای مانده بود، فرصتی را فراهم کرد تا پس از تشویق گروه، نوبت به استراحتی چند دقیقهای برسد.
پس از 15 دقیقه، بخش دوم اجرا آغاز شد. این بخش بیشتر بر پایه تازههای قربانی و خلعتبری شکل گرفته بود و شامل قطعات «شهرزاد» (شعری از افشین یداللهی و تنظیم فردین خلعتبری)، «سوگ» (با شعر افشین یداللهی و تنظیم بهنام ابوالقاسم)، «نرو» (با شعر مسعود کلانتری و تنظیم فردین خلعتبری)، «اهل جنون» (شعر افشین یداللهی و تنظیم فردین خلعتبری)، «پیمانشکن» (شعر مسعود کلانتری و تنظیم خلعتبری) بود. «اهل جنون» و «نرو» که تنها چند روز پیش از برگزاری کنسرت از طریق فضای مجازی منتشر شده بود، با استقبال مردم همراه شد.
در انتهای برنامهی از قبل تعیین شده هم «مدار صفر درجه» که همچون «شب دهم» از قطعات ماندگار قربانی و خلعتبری است، اجرا شد. شعر این کار از یداللهی است و تنظیم آن را برای ارکستر ذاستا ابوالقاسم انجام داده بود. این قطعه اجرا شد و تشویقها به پایان نرسید.
صدای دست زدنها آتقدر ادامه پیدا کرد تا فردین خلعتبری به روی صحنه بیاید و قربانی را برادر خود خطاب کند. خلعتبری بعد از خوشآمدگویی به حاضران گفت: «علیرضا قربانی بارها مرا برادر خود خطاب کرده و من هم می خواهم در اینجا بگویم او برادر من است. در ادامه میخواهم از مهیار علیزاده آهنگساز موفق و جوان کشورمان تشکر کنم و بگویم ما جسارت کردهایم و میخواهیم «ارغوان» او را با تنظیمی که برای ذاستا انجام شده، اجرا کنیم.»
علیزاده هم به پا خواست و مورد تشویق قرار گرفت. اجرای «ارغوان» اصلاً غیرقابل پیشبینی نبود. به خوبی اجرا شد و بر دل حاضران هم نشست.
با اجرای این قطعه شب زیبایی که کنسرت شهرزاد برای مخاطبان رقم زد به پایان رسید.
این کنسرت به تهیه کنندگی مجید روغنی برای سه شب در برج میلاد تهران روی صحنه رفت.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : شنبه 4 بهمن 1393 - 11:27
دیدگاهها
good
واقعا کنسرت و اهنگ ها بسیار عالی بودند
از سایت ممنون میشم اگه بگید که اهنگ ها در غالب البوم منتشر میشند یا نه؟ واگر منتشر میشند زمان تقریبیش کی هستش؟
افزودن یک دیدگاه جدید