نوازندهی ویلون کنسرت علیرضا قربانی از تجربهی این شبهایش میگوید
زهرا کریمی: در هر اجرا ضربان قلبم بالا میرود
موسیقی ما- یکی از نوازندگان ویلون در کنسرت علیرضا قربانی تاکید کرد که اجرا در مقابل 3 هزار نفر، هیجانانگیز و پر از احساسات است و با وجود اینکه به پایان اجراها نزدیک میشوند اما هر شب انرژی دوبارهای برای نوازندگی دارد.
زهرا کریمی نوازنده ساز ویولن که از 11 سالگی نواختن آن را آغاز کرده است و این روزها همراه با گروه ارکستر علیرضا قربانی در کاخ سعدآباد اجرا دارد او درباره چگونگی همکاری با این گروه گفت: «اولین بار در سن 16 سالگی با علیرضا قربانی در اختتامیه جشنواره شعر در تالار وحدت اجرا داشتم و پس از آن همکاریمان به صورت مستمر ادامه داشت. البته از آنجایی که چند سال فضای کاری آقای قربانی تغییر کرد، این همکاری قطع و در کنسرتهای اخیر از سر گرفته شد. تاکنون تجربه این تعداد اجرا در یک پروژه مشخص را نداشتهام و ساز زدن در پروژهای که مخاطبش بخش گستردهای از مردم را در بر میگیرد حس بسیار متفاوتی دارد. اجرا در مقابل 3هزار نفر، هیجانانگیز و پر از احساسات است و با وجود اینکه به پایان اجراها نزدیک میشویم، اما هر شب انرژی دوبارهای برای نوازندگی دارم.»
این هنرمند درباره دلیل انرژی خود اظهار کرد: «یکی از مهمترین دلایل انرژیای که هر شب دارم این است که دوباره فرصتی پیش آمد تا با علیرضا قربانی همکاری کنم؛ وجود او بسیار برای من ارزشمند است مخصوصا که بیش از 10 سال از آشناییام با این خواننده میگذرد. یکی دیگر از دلایلم تیمی است که اینجا با یکدیگر همکاری میکنند؛ چه نوازندگان و چه عوامل پشت صحنه.»
کریمی درباره قطعات مورد علاقه خود بیان کرد: «دو قطعه «روزگار غریب» و «ارغوان» را بسیار دوست دارم. علاقهام به «ارغوان» از آنجا نشات میگیرد که در اولین اجراهای آن حضور داشتهام و مردم همیشه آن را خیلی دوست داشتند، «روزگار غریب» را هم به دلیل شعری که دارد و هم واکنش بسیار زیادی که مردم به آن نشان میدهند، دوست دارم، همچنین چینش آواز و موسیقی که این قطعه دارد مرا از نظر احساسی خیلی درگیر میکند. مردم انرژی خیلی خوبی دارند و وقتی بهصورت دسته جمعی شروع به خواندن میکنند، ضربان قلبم بالا میرود و بعضی شبها گریه میکنم و این حس تکراری نمیشود. البته باید بگویم در تمام این سالها اجرا برایم تکراری نشده است.»
زهرا کریمی نوازنده ساز ویولن که از 11 سالگی نواختن آن را آغاز کرده است و این روزها همراه با گروه ارکستر علیرضا قربانی در کاخ سعدآباد اجرا دارد او درباره چگونگی همکاری با این گروه گفت: «اولین بار در سن 16 سالگی با علیرضا قربانی در اختتامیه جشنواره شعر در تالار وحدت اجرا داشتم و پس از آن همکاریمان به صورت مستمر ادامه داشت. البته از آنجایی که چند سال فضای کاری آقای قربانی تغییر کرد، این همکاری قطع و در کنسرتهای اخیر از سر گرفته شد. تاکنون تجربه این تعداد اجرا در یک پروژه مشخص را نداشتهام و ساز زدن در پروژهای که مخاطبش بخش گستردهای از مردم را در بر میگیرد حس بسیار متفاوتی دارد. اجرا در مقابل 3هزار نفر، هیجانانگیز و پر از احساسات است و با وجود اینکه به پایان اجراها نزدیک میشویم، اما هر شب انرژی دوبارهای برای نوازندگی دارم.»
این هنرمند درباره دلیل انرژی خود اظهار کرد: «یکی از مهمترین دلایل انرژیای که هر شب دارم این است که دوباره فرصتی پیش آمد تا با علیرضا قربانی همکاری کنم؛ وجود او بسیار برای من ارزشمند است مخصوصا که بیش از 10 سال از آشناییام با این خواننده میگذرد. یکی دیگر از دلایلم تیمی است که اینجا با یکدیگر همکاری میکنند؛ چه نوازندگان و چه عوامل پشت صحنه.»
کریمی درباره قطعات مورد علاقه خود بیان کرد: «دو قطعه «روزگار غریب» و «ارغوان» را بسیار دوست دارم. علاقهام به «ارغوان» از آنجا نشات میگیرد که در اولین اجراهای آن حضور داشتهام و مردم همیشه آن را خیلی دوست داشتند، «روزگار غریب» را هم به دلیل شعری که دارد و هم واکنش بسیار زیادی که مردم به آن نشان میدهند، دوست دارم، همچنین چینش آواز و موسیقی که این قطعه دارد مرا از نظر احساسی خیلی درگیر میکند. مردم انرژی خیلی خوبی دارند و وقتی بهصورت دسته جمعی شروع به خواندن میکنند، ضربان قلبم بالا میرود و بعضی شبها گریه میکنم و این حس تکراری نمیشود. البته باید بگویم در تمام این سالها اجرا برایم تکراری نشده است.»
تاریخ انتشار : جمعه 23 تیر 1402 - 21:11
افزودن یک دیدگاه جدید