برگزیدگان نخستین جایزه ترانه این ترانهسرای فقید ده روز مانده به سالگردش معرفی شدند
روزبه بمانی: جای خالی افشین یداللهی در آینده بیشتر حس خواهد شد
موسیقی ما – آیین اختتامیه نخستین جایزه ترانه «افشین یداللهی» در فاصله ده روز مانده به سالگرد پرواز ناگهانی این ترانهسرای سرشناس برگزار شد. تالار ایوان شمس تهران در عصر ابری و بارانی روز سهشنبه 15 اسفند میزبان این برنامه بود که برگزیدگان ترانه در دو بخش رقابتی با عناوین یک خاطره از فردا و یک خاطره از امروز معرفی شدند. همچنین در قالب بخش یک خاطره از دیروز از سه ترانهسرای پیشکسوت هم تقدیر به عمل آمد. این برنامه با همت خانه ترانه و انتشارات نگاه برگزار شد و دبیر نخستین جایزه ترانه افشین یداللهی هم «روزبه بمانی» بود. مهدی ایوبی و حسن علیشیری هم به ترتیب دبیر اجرایی جایزه و قائم مقام دبیر جایزه بودند.
ابتدای برنامه و پس از تلاوت قرآن کریم و پخش سرود جمهوری اسلامی ایران، فیلمی از خوانش ترانه «مدار صفر درجه» توسط زندهیاد یداللهی پخش شد و فضای سالن را به شدت تحت تأثیر قرار داد. تحت تأثیر صدا و خاطرات ترانهسرایی که فقدانش خلاء بزرگی برای ترانه و موسیقی محسوب میشود. سپس برنامه با اجرای «احسان کرمی» رسماً آغاز شد و در ادامه ویدئویی پخش شد که در آن استاد محمدعلی بهمنی، خشایار اعتمادی، فردین خلعتبری، بابک چمنآرا، سالار عقیلی، بابک زرین و آرش یداللهی صحبتهای کوتاهی درباره این ترانهسرای فقید و خاطراتی که از او داشتند عنوان میکردند.
روزبه بمانی اولین و تنها سخنران این برنامه بود که به عنوان دبیر جایزه ترانه افشین یداللهی گفت:«احسان کرمی عزیز اشاره کرد که در جایی کنار هم جمع شدیم که علاوه بر خوشحالی برای برپایی اولین جشن با محوریت ترانه باید نام کسی بر این برنامه باشد که بیشک یکی از بهترینهای ترانه پیش و پس از انقلاب ما است اما خودشان حضور ندارند. یکی از مهمترین دغدغههای افشین یداللهی در طول سالیان سال در خانه ترانه و بیرون از آنجا این بود که اساتید و بچههای جوان ترانه گرد هم جمع شوند. در اکثر مقاطع هم بسیار موفق عمل کرد و یکی از مهمترین خواستههایش هم تشکیل صنف بود. جای تأسف دارد که یکی از مهمترین ارکان تشکیلدهنده موسیقی هنوز به یک صنف نرسیده است. یکی از مواردی که در این جشن دنبال خواهیم کرد این موضوع خواهد بود که چنین گردهمایی را طی سال آینده به تشکیل صنف گره بزنیم. یکی دیگر از اهداف این جشن معرفی چهرههای جوان است که البته این مورد نادری نیست و در بسیاری از جشنوارههای مختص ترانه چنین چیزی بوده است. اما هدف بزرگتر ما این است که اگر عمری بود و این برنامه را برای سالهای آینده ادامه دادیم، به میزان و سنگ محک سالیانهای برای آن چیزی که در ترانه رخ داده تبدیل شود. یکی از بخشهایی که در هیچ جشنوارهای مبحث انتخاب ترانه بوده و سعی ما در این جشن و سالهای آینده این است که از کسانی که ترانههای خوب انتخاب میکنند هم تقدیر کنیم. فکر میکنم پتانسیل ترانه ما آن چیزی نیست که الان میشنوید و معمولاً ترانههایی انتخاب میشود که امتحان پس داده است. در بخشهای دیگر هم سعی کردیم کمی بیشتر و پررنگتر به ترانه بپردازیم. باز هم تأکید میکنم که جای خالی افشین یداللهی در ترانه ما طی سالهای آتی بیشتر حس میشود. افشین جنسی از ترانه را ارائه میداد که فکر میکنم کسی خیلی سخت و خیلی دور بتواند اینگونه بنویسد. کسی که حتی با زبان معیار هم که مینوشت به این شدت ترانگی در کارش وجود داشت.»
بخش بعدی برنامه به تقدیر از خانواده زندهیاد افشین یداللهی اختصاص داشت که برادر و پدر و مادر همسر مرحوم او روی صحنه حاضر شدند. استاد بهمنی، سالار عقیلی و عباس سجادی هم چهرههایی بودند که این تقدیر را انجام دادند. عباس سجادی پیش از این تقدیر لحظاتی پشت میکروفن حاضر شد و گفت:«هر زمان که کسی درباره افشین صحبت میکند او دوباره متولد و از بعد دیگری شناخته میشود. افشین زاییده دو تفکر موسیقی و شعر بود، رمز موفقیت او ادب و آزادگیاش بود. افشین ذاتاً آدم با ادب و با شخصیت بود و تربیت بسیار خوبی داشت.» آرش یداللهی هم صحبتهای کوتاهی داشت و اعلام کرد که کمپین ایمن برانیم را به یاد برادرش راهاندازی کرده و از حضار خواست که به این کمپین بپیوندند.
پس از این قسمت نوبت به اجرای زنده سالار عقیلی رسید که این هنرمند سرشناس دو قطعه که ترانههایش سروده مرحوم یداللهی بود را با نوازندگی پیانو «حریر شریعتزاده» اجرا کرد. این خواننده همچنین گفت:«فقط یک نکته میخواهم بگویم. آن هم اینکه من هفتاد هشتاد درصد شهرتم را مدیون اشعار افشین یداللهی هستم.» این نکته جالب سالار عقیلی تشویقهای حاضرین را به دنبال داشت.
اولین بخش از اهدای جوایز به قسمت یک خاطره از فردا اختصاص داشت. در این بخش ترانهسرایان برگزیده جوانی معرفی شدند که آثارشان را به دبیرخانه این جایزه ارسال کرده بودند. مهدی ایوبی پیش از آغاز این بخش گفت:«امیدوارم این جشن و این اسم بتواند ما را از امشب کنار هم حفظ کند. از دوستانم در خانه تشکر میکنم که لحظه به لحظه کنار هم بودیم و بدون این همدلی قطعاً چنین جشنی ممکن نبود. سپاسگزارم از کسی که پس از رخ دادن فاجعه با تمام وجود کنارمان ایستاد و نخواست و نگذاشت چراغ پانزده ساله جلسات درست و مفید خانه ترانه خاموش شود. آقای روزبه بمانی ممنونیم. باعث افتخار است که در این شب، مجری برنامه خواهرزاده یکی از اسطورههای ترانهسرایی یعنی بیژن ترقی است. تا دقایقی دیگر شش برگزیده از بخش یک خاطره از فردا روی صحنه میآیند. هیئت انتخابی متشکل از هیئت اجرایی خانه ترانه و خانمها هما سعادت و رویا دیژن از بین بیش از دو هزار اثر رسیده به دبیرخانه جایزه و 450 ترانهسرا، 36 ترانه را به هیئت محترم داوران تقدیم کردند که آنها پس از جلسات جمعبندی به این شش اسم رسیدند.»
ابراهیم اسماعیلی اراضی، حسین غیاثی، حمیدرضا صمدی و استاد محمدعلی بهمنی به عنوان هئیت داوران این بخش روی صحنه حاضر شدند. البته رشید کاکاوند هم در جمع داوران حضور داشت که موفق به شرکت در این مراسم نشد.
در شاخه ترانههای عاشقانه بخش یک خاطره از فردا علی محمودی و کاوه نصیری و مسعود نظرخان حائز رتبههای اول تا سوم شدند. اما در بخش ترانههای اجتماعی براساس انتخاب داوران هیچ هنرمندی در مقام سوم قرار نگرفت و الهام صداقتی و علی ادریسزاده به صورت مشترک مقام دوم این قسمت را کسب کردند. امید روزبه هم تندیس و دیپلم افتخار مقام نخست این قسمت را کسب کرد. بعد از اتمام اهدای جوایز با حضور «علیرضا رئیسدانا»، مدیر انتشارات نگاه، از طرح جلد کتاب یه خاطره از فردا که شامل ترانههای برگزیده شرکتکنندگان این بخش بود رونمایی شد. براساس اعلام حسن علیشیری قرار است این کتاب به زودی منتشر شود.
«احسان خواجهامیری» خوانندهای است که سابقه دهها همکاری موفق با زندهیاد یداللهی را در کارنامه دارد و در بخش بعدی برنامه روی صحنه حاضر شد و گفت:«دیر به مجموعه خانه ترانه آمدم و ببخشید. مطمئناً بهترین اتفاق زندگی من آشنایی با دکتر افشین یداللهی بود و مطمئناً تلخترین اتفاق زندگی من هم تا امروز هم اسفند 95 بود. صبح زود تماس گرفتند و یک شوخی بد کردند و هنوز هم نمیخواهم این موضوع را باور کنم ولی کم کم باید بپذیرم که باید با خاطرات افشین یداللهی زندگی کنم. حتی صحبت درباره درگذشت افشین یداللهی هم برای من مشکل است. افشین یداللهی بیشترین جایی که دوست داشت خانه ترانه بود و زحمات زیادی کشید که امروز این اتفاق رخ دهد.» این خواننده صحبتهایش را با غزل معروف «هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق» به پایان رساند و آواز زیبایی را روی این شعر خواند.
اما بخش بعدی این برنامه یک خاطره از امروز و معرفی برگزیدگان این قسمت بود که با توضیحات حسن علیشیری و حضور هیئت داوران روی صحنه آغاز شد. این توضیحات به نحوه انتخاب و داوری آثار اختصاص داشت. استاد بهمنی، بابک چمنآرا و حمیدرضا صمدی اعضای هیئت داوران بودند که در سالن حضور داشتند و فردین خلعتبری و بهروز صفاریان موفق به حضور در برنامه نشدند. بابک چمنآرا پیش از آغاز اهدای جوایز بیانیه هیئت داوران درباره جزئیات و نحوه انتخاب آثار را قرائت کرد.
در بخش بهترین ترانه تیتراژ یغما گلرویی با مجموعه ترانههایی که برای فیلم قاتل اهلی سروده بود توانست تیتراژ فیلمسینمایی چهارراه استانبول با صدای علیرضا قربانی و ترانه مسعود کلانتری، قطعه همقطار که تیتراژ فصل دوم سریال لیسانسهها 2 اثر گروه پالت و با ترانه امید نعمتی بود، تیتراژ سریال عاشقانه با صدای فریدون آسرایی و فرزاد فرزین و ترانه مونا برزویی، قطعه کاش ندیده بودمت با صدای محسن چاوشی و ترانه حسین صفا و ترانه کلنل با صدای سالار عقیلی و ترانه افشین مقدم را پشت سر بگذارد. البته یغما گلرویی در سالن حضور نداشت و اشکان دباغ جایزهاش را دریافت کرد.
در بخش بهترین ترانهساز سال تندیس و دیپلم افتخار به رستاک حلاج اختصاص یافت. سینا حجازی، علیرضا طلیسچی، سیامک عباسی، امید نعمتی و محسن یگانه سایر نامزدهای این بخش بودند که با عنوان سانگرایتر هم معرفی میشود. رستاک حلاج پس از حضور روی صحنه گفت:«در تمام طول عمر هنری خودم به دلیل حرمتی که برای هوش و گوش مخاطب قائل بودم، تمام تلاشم را کردم که خالق ترانه و موسیقی محترمی باشم. امشب بسیار خوشحال هستم که این لوح را از محفلی دریافت میکنم که در آن بسیار آموختم. امشب جای صاحبخانهای خالی است که انسجام و دوام این خانه به خاطر حضور او بود.»
علیرضا عصار هم خوانندهای بود که تندیس بهترین خواننده سال از نظر انتخاب ترانه را کسب کرد. رضا یزدانی، رضا کولغانی، سالار عقیلی، علی زندوکیلی، احسان خواجهامیری و محسن چاوشی سایر نامزدهای این بخش بودند. علیرضا عصار هم به دلیل مسافرت در سالن حضور نداشت ولی ویدئویی به همین مناسبت ارسال کرده بود که پخش شد. پویا نیکپور به نمایندگی از این خواننده جایزه علیرضا عصار را دریافت کرد.
در بخش بهترین ترانه سال ترانه ترن سروده رسول یونان و با صدای امید نعمتی، ترانه شب سروده مونا برزویی و با صدای آرمان گرشاسبی، ترانه وطنم سروده حسین غیاثی و با صدای حجت اشرفزاده، ترانه لالایی سروده افشین مقدم و با صدای علی زندوکیلی و ترانه نوجوونی سروده افشین مقدم و با صدای علیرضا عصار در میان نامزدها حضور داشتند. در این بخش افشین مقدم موفق به تصاحب تندیس بهترین ترانه سال برای ترانه نوجوونی شد و روی صحنه گفت:«من در جشن سالانه «موسیقی ما» این جایزه را دریافت کردم و با همه وجود به افشین یداللهی تقدیم کردم و در این مراسم، افشین یداللهی این جایزه را به من هدیه کرد. او نماد مسلّم خانه ترانه است و از دوستان عزیزم و روزبه بمانی تشکر میکنم که چراغ این خانه را روشن نگه داشتند. امیدوارم شخصیت حقوقی و مستقل خانه ترانه به زودی ثبت شود.»
نهایتاً جایزه بهترین ترانهسرای سال به مونا برزویی اختصاص پیدا کرد و در این بخش با میثم یوسفی، حسین غیاثی، افشین مقدم و حسین صفا در رقابت بود.
یکی دیگر از بخشهای این برنامه اهدای دو جایزه ویژه بود. اولین جایزه ویژه به پاس انتخاب ترانه از میان سرودههای چهرههای جوان به رضا یزدانی اختصاص یافت. این خواننده در میان تشویقها روی صحنه آمد و اعلام کرد:«من بیست سال است که کار میکنم و ده آلبوم منتشر کردهام. در تمام این سالها سعی کردم ترانههای متفاوت و آوانگارد و معترض یا اجتماعی بخوانم. خوشحالم که پس از بیست سال اولین تقدیر از این همه تلاش من در اجرای کارهای متفاوت انجام شد. کارهایی که بعضاً مورد ممیزی قرار گرفت ولی بزرگوارانی مثل محمدعلی بهمنی کمک کردند تا منتشر شود. من سعادت خواندن کاری از افشین یداللهی را نداشتم ولی این باعث نمیشود که عاشق افشین یداللهی و ترانه و کلامش نباشم.»
بابک زرین هم دیگر جایزه ویژه این بخش را کسب کرد. این آهنگساز و تنظیمکننده در توضیحاتی عنوان کرد:«خاطرات زیاد من با افشین همیشه جلوی چشمانم هست. خوشحالم این تندیس را از دست خود افشین میگیرم و حس میکنم او همه آن صحنهها را به یاد دارد. دوستان زیادی امروز جایزه گرفتند و به آنها تبریک میگویم چون میدانم که همه تلاش کردند تا اتفاقات جدید برای موسیقی رخ دهد.»
بعد از این قسمت نوبت به اجرای زنده رضا یزدانی و گروهش رسید که او سه قطعه را برای حضار خواند. نهایتاً هم برنامه با بخش یک خاطره از دیروز به پایان رسید که در این قسمت از سه استاد ترانه یعنی سعید دبیری، اکبر آزاد و محمدعلی شیرازی تقدیر به عمل آمد.
ابتدای برنامه و پس از تلاوت قرآن کریم و پخش سرود جمهوری اسلامی ایران، فیلمی از خوانش ترانه «مدار صفر درجه» توسط زندهیاد یداللهی پخش شد و فضای سالن را به شدت تحت تأثیر قرار داد. تحت تأثیر صدا و خاطرات ترانهسرایی که فقدانش خلاء بزرگی برای ترانه و موسیقی محسوب میشود. سپس برنامه با اجرای «احسان کرمی» رسماً آغاز شد و در ادامه ویدئویی پخش شد که در آن استاد محمدعلی بهمنی، خشایار اعتمادی، فردین خلعتبری، بابک چمنآرا، سالار عقیلی، بابک زرین و آرش یداللهی صحبتهای کوتاهی درباره این ترانهسرای فقید و خاطراتی که از او داشتند عنوان میکردند.
روزبه بمانی اولین و تنها سخنران این برنامه بود که به عنوان دبیر جایزه ترانه افشین یداللهی گفت:«احسان کرمی عزیز اشاره کرد که در جایی کنار هم جمع شدیم که علاوه بر خوشحالی برای برپایی اولین جشن با محوریت ترانه باید نام کسی بر این برنامه باشد که بیشک یکی از بهترینهای ترانه پیش و پس از انقلاب ما است اما خودشان حضور ندارند. یکی از مهمترین دغدغههای افشین یداللهی در طول سالیان سال در خانه ترانه و بیرون از آنجا این بود که اساتید و بچههای جوان ترانه گرد هم جمع شوند. در اکثر مقاطع هم بسیار موفق عمل کرد و یکی از مهمترین خواستههایش هم تشکیل صنف بود. جای تأسف دارد که یکی از مهمترین ارکان تشکیلدهنده موسیقی هنوز به یک صنف نرسیده است. یکی از مواردی که در این جشن دنبال خواهیم کرد این موضوع خواهد بود که چنین گردهمایی را طی سال آینده به تشکیل صنف گره بزنیم. یکی دیگر از اهداف این جشن معرفی چهرههای جوان است که البته این مورد نادری نیست و در بسیاری از جشنوارههای مختص ترانه چنین چیزی بوده است. اما هدف بزرگتر ما این است که اگر عمری بود و این برنامه را برای سالهای آینده ادامه دادیم، به میزان و سنگ محک سالیانهای برای آن چیزی که در ترانه رخ داده تبدیل شود. یکی از بخشهایی که در هیچ جشنوارهای مبحث انتخاب ترانه بوده و سعی ما در این جشن و سالهای آینده این است که از کسانی که ترانههای خوب انتخاب میکنند هم تقدیر کنیم. فکر میکنم پتانسیل ترانه ما آن چیزی نیست که الان میشنوید و معمولاً ترانههایی انتخاب میشود که امتحان پس داده است. در بخشهای دیگر هم سعی کردیم کمی بیشتر و پررنگتر به ترانه بپردازیم. باز هم تأکید میکنم که جای خالی افشین یداللهی در ترانه ما طی سالهای آتی بیشتر حس میشود. افشین جنسی از ترانه را ارائه میداد که فکر میکنم کسی خیلی سخت و خیلی دور بتواند اینگونه بنویسد. کسی که حتی با زبان معیار هم که مینوشت به این شدت ترانگی در کارش وجود داشت.»
بخش بعدی برنامه به تقدیر از خانواده زندهیاد افشین یداللهی اختصاص داشت که برادر و پدر و مادر همسر مرحوم او روی صحنه حاضر شدند. استاد بهمنی، سالار عقیلی و عباس سجادی هم چهرههایی بودند که این تقدیر را انجام دادند. عباس سجادی پیش از این تقدیر لحظاتی پشت میکروفن حاضر شد و گفت:«هر زمان که کسی درباره افشین صحبت میکند او دوباره متولد و از بعد دیگری شناخته میشود. افشین زاییده دو تفکر موسیقی و شعر بود، رمز موفقیت او ادب و آزادگیاش بود. افشین ذاتاً آدم با ادب و با شخصیت بود و تربیت بسیار خوبی داشت.» آرش یداللهی هم صحبتهای کوتاهی داشت و اعلام کرد که کمپین ایمن برانیم را به یاد برادرش راهاندازی کرده و از حضار خواست که به این کمپین بپیوندند.
پس از این قسمت نوبت به اجرای زنده سالار عقیلی رسید که این هنرمند سرشناس دو قطعه که ترانههایش سروده مرحوم یداللهی بود را با نوازندگی پیانو «حریر شریعتزاده» اجرا کرد. این خواننده همچنین گفت:«فقط یک نکته میخواهم بگویم. آن هم اینکه من هفتاد هشتاد درصد شهرتم را مدیون اشعار افشین یداللهی هستم.» این نکته جالب سالار عقیلی تشویقهای حاضرین را به دنبال داشت.
اولین بخش از اهدای جوایز به قسمت یک خاطره از فردا اختصاص داشت. در این بخش ترانهسرایان برگزیده جوانی معرفی شدند که آثارشان را به دبیرخانه این جایزه ارسال کرده بودند. مهدی ایوبی پیش از آغاز این بخش گفت:«امیدوارم این جشن و این اسم بتواند ما را از امشب کنار هم حفظ کند. از دوستانم در خانه تشکر میکنم که لحظه به لحظه کنار هم بودیم و بدون این همدلی قطعاً چنین جشنی ممکن نبود. سپاسگزارم از کسی که پس از رخ دادن فاجعه با تمام وجود کنارمان ایستاد و نخواست و نگذاشت چراغ پانزده ساله جلسات درست و مفید خانه ترانه خاموش شود. آقای روزبه بمانی ممنونیم. باعث افتخار است که در این شب، مجری برنامه خواهرزاده یکی از اسطورههای ترانهسرایی یعنی بیژن ترقی است. تا دقایقی دیگر شش برگزیده از بخش یک خاطره از فردا روی صحنه میآیند. هیئت انتخابی متشکل از هیئت اجرایی خانه ترانه و خانمها هما سعادت و رویا دیژن از بین بیش از دو هزار اثر رسیده به دبیرخانه جایزه و 450 ترانهسرا، 36 ترانه را به هیئت محترم داوران تقدیم کردند که آنها پس از جلسات جمعبندی به این شش اسم رسیدند.»
ابراهیم اسماعیلی اراضی، حسین غیاثی، حمیدرضا صمدی و استاد محمدعلی بهمنی به عنوان هئیت داوران این بخش روی صحنه حاضر شدند. البته رشید کاکاوند هم در جمع داوران حضور داشت که موفق به شرکت در این مراسم نشد.
در شاخه ترانههای عاشقانه بخش یک خاطره از فردا علی محمودی و کاوه نصیری و مسعود نظرخان حائز رتبههای اول تا سوم شدند. اما در بخش ترانههای اجتماعی براساس انتخاب داوران هیچ هنرمندی در مقام سوم قرار نگرفت و الهام صداقتی و علی ادریسزاده به صورت مشترک مقام دوم این قسمت را کسب کردند. امید روزبه هم تندیس و دیپلم افتخار مقام نخست این قسمت را کسب کرد. بعد از اتمام اهدای جوایز با حضور «علیرضا رئیسدانا»، مدیر انتشارات نگاه، از طرح جلد کتاب یه خاطره از فردا که شامل ترانههای برگزیده شرکتکنندگان این بخش بود رونمایی شد. براساس اعلام حسن علیشیری قرار است این کتاب به زودی منتشر شود.
«احسان خواجهامیری» خوانندهای است که سابقه دهها همکاری موفق با زندهیاد یداللهی را در کارنامه دارد و در بخش بعدی برنامه روی صحنه حاضر شد و گفت:«دیر به مجموعه خانه ترانه آمدم و ببخشید. مطمئناً بهترین اتفاق زندگی من آشنایی با دکتر افشین یداللهی بود و مطمئناً تلخترین اتفاق زندگی من هم تا امروز هم اسفند 95 بود. صبح زود تماس گرفتند و یک شوخی بد کردند و هنوز هم نمیخواهم این موضوع را باور کنم ولی کم کم باید بپذیرم که باید با خاطرات افشین یداللهی زندگی کنم. حتی صحبت درباره درگذشت افشین یداللهی هم برای من مشکل است. افشین یداللهی بیشترین جایی که دوست داشت خانه ترانه بود و زحمات زیادی کشید که امروز این اتفاق رخ دهد.» این خواننده صحبتهایش را با غزل معروف «هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق» به پایان رساند و آواز زیبایی را روی این شعر خواند.
اما بخش بعدی این برنامه یک خاطره از امروز و معرفی برگزیدگان این قسمت بود که با توضیحات حسن علیشیری و حضور هیئت داوران روی صحنه آغاز شد. این توضیحات به نحوه انتخاب و داوری آثار اختصاص داشت. استاد بهمنی، بابک چمنآرا و حمیدرضا صمدی اعضای هیئت داوران بودند که در سالن حضور داشتند و فردین خلعتبری و بهروز صفاریان موفق به حضور در برنامه نشدند. بابک چمنآرا پیش از آغاز اهدای جوایز بیانیه هیئت داوران درباره جزئیات و نحوه انتخاب آثار را قرائت کرد.
در بخش بهترین ترانه تیتراژ یغما گلرویی با مجموعه ترانههایی که برای فیلم قاتل اهلی سروده بود توانست تیتراژ فیلمسینمایی چهارراه استانبول با صدای علیرضا قربانی و ترانه مسعود کلانتری، قطعه همقطار که تیتراژ فصل دوم سریال لیسانسهها 2 اثر گروه پالت و با ترانه امید نعمتی بود، تیتراژ سریال عاشقانه با صدای فریدون آسرایی و فرزاد فرزین و ترانه مونا برزویی، قطعه کاش ندیده بودمت با صدای محسن چاوشی و ترانه حسین صفا و ترانه کلنل با صدای سالار عقیلی و ترانه افشین مقدم را پشت سر بگذارد. البته یغما گلرویی در سالن حضور نداشت و اشکان دباغ جایزهاش را دریافت کرد.
در بخش بهترین ترانهساز سال تندیس و دیپلم افتخار به رستاک حلاج اختصاص یافت. سینا حجازی، علیرضا طلیسچی، سیامک عباسی، امید نعمتی و محسن یگانه سایر نامزدهای این بخش بودند که با عنوان سانگرایتر هم معرفی میشود. رستاک حلاج پس از حضور روی صحنه گفت:«در تمام طول عمر هنری خودم به دلیل حرمتی که برای هوش و گوش مخاطب قائل بودم، تمام تلاشم را کردم که خالق ترانه و موسیقی محترمی باشم. امشب بسیار خوشحال هستم که این لوح را از محفلی دریافت میکنم که در آن بسیار آموختم. امشب جای صاحبخانهای خالی است که انسجام و دوام این خانه به خاطر حضور او بود.»
علیرضا عصار هم خوانندهای بود که تندیس بهترین خواننده سال از نظر انتخاب ترانه را کسب کرد. رضا یزدانی، رضا کولغانی، سالار عقیلی، علی زندوکیلی، احسان خواجهامیری و محسن چاوشی سایر نامزدهای این بخش بودند. علیرضا عصار هم به دلیل مسافرت در سالن حضور نداشت ولی ویدئویی به همین مناسبت ارسال کرده بود که پخش شد. پویا نیکپور به نمایندگی از این خواننده جایزه علیرضا عصار را دریافت کرد.
در بخش بهترین ترانه سال ترانه ترن سروده رسول یونان و با صدای امید نعمتی، ترانه شب سروده مونا برزویی و با صدای آرمان گرشاسبی، ترانه وطنم سروده حسین غیاثی و با صدای حجت اشرفزاده، ترانه لالایی سروده افشین مقدم و با صدای علی زندوکیلی و ترانه نوجوونی سروده افشین مقدم و با صدای علیرضا عصار در میان نامزدها حضور داشتند. در این بخش افشین مقدم موفق به تصاحب تندیس بهترین ترانه سال برای ترانه نوجوونی شد و روی صحنه گفت:«من در جشن سالانه «موسیقی ما» این جایزه را دریافت کردم و با همه وجود به افشین یداللهی تقدیم کردم و در این مراسم، افشین یداللهی این جایزه را به من هدیه کرد. او نماد مسلّم خانه ترانه است و از دوستان عزیزم و روزبه بمانی تشکر میکنم که چراغ این خانه را روشن نگه داشتند. امیدوارم شخصیت حقوقی و مستقل خانه ترانه به زودی ثبت شود.»
نهایتاً جایزه بهترین ترانهسرای سال به مونا برزویی اختصاص پیدا کرد و در این بخش با میثم یوسفی، حسین غیاثی، افشین مقدم و حسین صفا در رقابت بود.
یکی دیگر از بخشهای این برنامه اهدای دو جایزه ویژه بود. اولین جایزه ویژه به پاس انتخاب ترانه از میان سرودههای چهرههای جوان به رضا یزدانی اختصاص یافت. این خواننده در میان تشویقها روی صحنه آمد و اعلام کرد:«من بیست سال است که کار میکنم و ده آلبوم منتشر کردهام. در تمام این سالها سعی کردم ترانههای متفاوت و آوانگارد و معترض یا اجتماعی بخوانم. خوشحالم که پس از بیست سال اولین تقدیر از این همه تلاش من در اجرای کارهای متفاوت انجام شد. کارهایی که بعضاً مورد ممیزی قرار گرفت ولی بزرگوارانی مثل محمدعلی بهمنی کمک کردند تا منتشر شود. من سعادت خواندن کاری از افشین یداللهی را نداشتم ولی این باعث نمیشود که عاشق افشین یداللهی و ترانه و کلامش نباشم.»
بابک زرین هم دیگر جایزه ویژه این بخش را کسب کرد. این آهنگساز و تنظیمکننده در توضیحاتی عنوان کرد:«خاطرات زیاد من با افشین همیشه جلوی چشمانم هست. خوشحالم این تندیس را از دست خود افشین میگیرم و حس میکنم او همه آن صحنهها را به یاد دارد. دوستان زیادی امروز جایزه گرفتند و به آنها تبریک میگویم چون میدانم که همه تلاش کردند تا اتفاقات جدید برای موسیقی رخ دهد.»
بعد از این قسمت نوبت به اجرای زنده رضا یزدانی و گروهش رسید که او سه قطعه را برای حضار خواند. نهایتاً هم برنامه با بخش یک خاطره از دیروز به پایان رسید که در این قسمت از سه استاد ترانه یعنی سعید دبیری، اکبر آزاد و محمدعلی شیرازی تقدیر به عمل آمد.
منبع:
اختصاصی سایت «موسیقی ما»
تاریخ انتشار : شنبه 19 اسفند 1396 - 08:32
دیدگاهها
اینم یه جشنواره ی نمایشی مثل غالب جشنواره های دیگه س
افزودن یک دیدگاه جدید