موسیقی ما - «دیگر زبان، سازها، رنگ‌ها و نواها در هنر امروز جهان نیازی به ترجمه ندارند. درست که باشند، ‌درستند. ادبیات، موسیقی، تئاتر، سینما، نقاشی و دیگر هنرها همگی یک هدف را دنبال می‌کنند. ترجمان زیبایی‌های جهان برای نشاندن‌شان به کالبد آدمی.»
 
«مهیار علیزاده» می‌گوید که کنسرت «دخت‌پری‌وار» را باید این‌گونه دید و شنید. قطعات او این روزها با آواز «علیرضا قربانی» در تالار وحدت اجرا می‌شود. «قربانی» همین چند روز پیش اولین کنسرت آنلاین را برگزار کرد و دو شب پیش هم برای اجرایی دیگر همراه با «سامان صمیمی» به سوییس رفت. این کنسرت اما با چنان استقبالی روبه‌رو شده که برای یک بار دیگر -هجدهم تیرماه- هم تمدید شده است. «دخت‌پری‌وار» تجربه‌ای متفاوت از اجرای صحنه‌ای به حساب می‌آید. با جلوه‌هایی تصویری به کارگردانی «رضا موسوی» که پیش از این تجربه‌های مشابهی را در کنسرت «تهمورس و ما» و همچنین «ذاستا» داشته و حالا می‌گوید: «دیر نیست، زود هم نیست... بهنگام است که چنین هنری در موسیقی و آواز ایرانی را، کنار شنیدنی بودنش تماشا کنیم. همه آنچه انجام داده‌ایم، بازی نور و تصویر و حرکت است در کنار موسیقی و تلاش برای شدنش.»
 
در «دخت‌پری‌وار» منتخبی از آلبومی به همین نام که اواخر سال گذشته منتشر شد به همراه چند قطعه از آلبوم «حریق خزان» اجرا شد. ترکیب نوازندگان همان است که در این سال‌ها، همراه قربانی بوده‌اند. کسانی مثل «میثم مروستی»، «سامان صمیمی»، «نیلوفر محبی»، «پریسا پیرزاده»، «آتنا اشتیاقی»، «فرشید پاتینیان»، «حسام صدفی‌نژاد»، «باربد بیات»، «غزل مهدوی»، «همایون نصیری»، «پیمان حاتمی» و البته «امیر دارابی» که به نظر می‌رسد استعداد تازه‌ی پیانو باشد و در این کنسرت هم بی‌عیب و نقص به کارش پرداخت. علاوه بر آن «بهرخ شورورزی»، «مهدیه صفدری» و «رکسانا صرافی» نیز به عنوان هم‌خوان در این برنامه حضور دارند. برنامه در دو بخش اجرا شد، اولین قطعه‌اش «پرده‌نشین» بود که پیش از این ویدیویی از آن منتشر شده بود. آخرین جرعه‌ی جام، مرثیه، عتاب یار، دوستت دارم و دلی در آتش از جمله قطعاتی بودند که در بخش اول برنامه اجرا شدند و دریای بی‌پایان، نگاه، راز، صبح آزادی، دخت‌پری‌وار و ارغوان هم در بخش دیگر برنامه.
 
اما «مهیار علیزاده»، آهنگساز جوانی که قرار است به زودی آلبومی را با همراهی «همایون شجریان» و «علیرضا قربانی» منتشر کند، می‌گوید، این میزان استقبال او را هم شگفت‌زده کرده است: «اینکه بگویم اصلاً فکر نمی‌کردم این میزان استقبال از این برنامه انجام شود، درست نیست. یعنی گمان می‌کردم که مخاطبان این برنامه را دوست داشته باشند، اما شاید تا این میزان هم انتظار نداشتم. ما سه سال پیش «حریق خزان» را در تالار وحدت به مدت هفت شب اجرا کردیم و بسیار امیدوار بودیم که برای «دخت پری‌وار» هم آن اتفاق رخ دهد. البته نه در مقام مقایسه؛ اینکه بتواند جایگاه خودش را پیدا کند.»

از همان زمان که «دخت پری‌وار» منتشر شد، بحث مقایسه میان این اثر با «حریق خزان» مطرح شد. حالا اما «علیزاده» می‌گوید: «این مقایسه طبیعتاً به همکاری من با علیرضا قربانی ربط دارد. ‌خود آقای قربانی هم در گفت‌وگویی به این مساله اشاره کرده بود که این مقایسه خود به خود می‌افتد؛ اما برای خود ما این اثر در جایگاه مقایسه نیست، من ادامه‌ی مسیر حریق خزان را رفتم و بی‌پرواتر در دخت‌پری‌وار حرکت کردم.»

هر آهنگسازی در زندگی‌اش تنها این فرصت را دارد که اثری خلق کند که چون «حریق خزان» با چنان استقبالی مواجه شود؛ برای علیزاده اما این اتفاق در اولین اثری که در ایران منتشر کرد، رخ داد. حالا «دخت پری‌وار» با همکاری «علیرضا قربانی» منتشر شد، اما این میزان استقبال از یک اثر، می‌تواند به عنوان یک پاشنه‌ی آشیل برای یک هنرمند مطرح شود و او را نگران کند. «علیزاده» می‌گوید: «این نگرانی برای ما وجود داشت؛ اما من و آقای قربانی برای این اثر تلاش بسیاری کردیم؛ موزیسین‌هایی که آلبوم را گوش کنند، شاید حرف من را تایید می‌کنند. ما واقعاً برای این اثر وقت گذاشتیم و همچنین تلاش کردیم تا کنسرت نیز به بهترین شکل ممکن اجرا شود. چون کارگردان و کنسرت‌گذار افراد دیگری هستند، می‌توانم با جرأت بگویم که اتفاق خوبی در کنسرت رخ داده است. تجربیات سال‌های گذشته در انتخاب نوازندگان و برنامه‌ریزی و تمرین‌ها باعث شده تا این اتفاق خوب رخ دهد.»

او بر این اعتقاد است که آلبوم جدید، گام برداشتن در همان جهت و با بی‌پروایی بیشتر بود: «قطعات کار شده در دخت‌پری‌وار زاییده‌ی یک مدت طولانی است که برخی از آنها پیش از انتشار آلبوم شنیده شدند. برخی از این قطعات را یکی- دو سال پیش نوشتم و برخی‌هایشان جدیدتر هستند و به همین خاطر این تفاوت فضا کاملا مشخص است؛ برای مثال شاید آثاری چون پرده‌نشین یا دوستت دارم بتواند ارتباط زیادی با مخاطب ایجاد کند و در این میان «دخت پری‌وار» به موسیقی قرن بیستم و گاهی بیست و یکم نزدیک می‌شود و فضاهایی را مخاطب می‌شنود که در موسیقی ایران تا حدودی غریبه است.»
علیزاده می‌گوید که دنبال تکرار حریق خزان نبوده،‌ چون اتفاقاً تکرار آن برایش بسیار آسان است و به راحتی می‌تواند اشعاری در همان فضا و ملودی‌ها خلق کند، اما دلش تکرار نمی‌خواهد: «می‌خواستم به فضاهای جدیدی دست پیدا کنم. مثل این است که پنج سال بزرگ‌تر شده‌ام. ارکستر دخت‌پری‌وار از حریق خزان پخته‌تر است. تلفیق شعر و موسیقی آوازها و شروع و پایان جملات و اوج‌ها هم پخته‌تر شده‌اند. اما می‌خواهم جمله‌ای بگویم که امیدوارم به شکل غلط تعبیر نشود، من هیچ‌وقت برای مخاطب نمی‌نویسم. در واقع هنگام نوشتن اثر به چیزی فکر نمی‌کنم، تنها یک انرژی حس می‌کنم که باعث نوشتن قطعه می‌شود. حال اینکه مخاطب با آن ارتباط برقرار کند یا نه به مخاطب برمی‌گردد. برای مثال «دخت پری‌وار» شاید از مخاطب عام دور باشد، اما همان جور در ذهنم من آمده و قطعه‌ای مثل «دوستت دارم» هم به همین شکل. به هر روی این رنگارنگی که در اثر دیده می‌شود به خاطر همین مساله است.»
 
«علیرضا قربانی» و «سامان صمیمی» دو پس از پایان شب پنجم کنسرت به طور مستقیم عازم فرودگاه شدند تا به کشور «سوئیس» سفر کنند. این دو هنرمند قرار است در فستیوال «لنزبورگاید» و در شهر «زوریخ» روی صحنه بروند. فستیوالی که در آن گروه‌های موسیقی کلاسیک و فولک از نقاط مختلف دنیا حضور دارند. در دعوت‌نامه‌ای که از سوی «روت زنگر»، مدیر فستیوال لنزبورگاید، برای علیرضا قربانی و سامان صمیمی و میلاد محمدی ارسال شده و او از آنها با لفظ سه موزیسین شگفت‌انگیز جمهوی اسلامی ایران یاد کرده است. قربانی و صمیمی و گروه آنها روز چهاردهم ژوئن برابر با 25 خرداد برنامه خود را اجرا خواهند کرد. علیرضا قربانی سپس به ایران بازمی‌گردد تا آخرین شب کنسرت «دخت پری‌وار» در ماه خرداد را روی صحنه ببرد و برای چهارمین تمدید این برنامه آماده شود. چون چندی پیش این کنسرت برای روز هجدهم تیرماه تمدید و فروش بلیت آن آغاز شد.
 
«سامان صمیمی» که به عنوان نوازنده‌ی کمانچه در کنسرت «دخت پری‌وار» حضور دارد و قطعه‌ای با ساز و آواز با قربانی را اجرا کرد؛ حالا این نوازنده کمانچه درباره حضورشان در سوئیس می‌گوید: «قطعاتی که در فستیوال معتبر «لنزبورگاید» در شهر «زوریخ» اجرا می‌کنیم از آلبوم ‌«سودایی» است که دو سال قبل در فرانسه و از سوی شرکت «اکورد کریسز» منتشر شد. بخشی از برنامه هم ساز و آواز بداهه خواهد بود که گاهی اوقات نسبت به اتفاقات روی استیج تغییر می‌کند؛ ولی قطعات اصلی از آلبوم «سودایی» خواهد بود. امشب پس از کنسرت «دخت پری‌وار» به همراه آقای «علیرضا قربانی» عازم کشور «سوئیس» می‌شویم و همان گروهی که در تور اروپا آلبوم «سودایی» حضور داشتند در این فستیوال هم روی صحنه می‌روند. البته من دو کار را به رپرتوار اضافه کرده‌ام که فضای متفاوتی دارند و اگر قسمت باشد در آلبوم بعدی منتشر خواهند شد. این دو اثر تفاوت رپرتوار ما نسبت به کنسرت‌هایی است که با آلبوم «سودایی» در اروپا داشتیم.»
 
به گفته‌ی صمیمی در فستیوال «لنزبورگاید» به غیر از گروه‌های اروپایی و منطقه اسکاندیناوی، هنرمندان و گروه‌های مختلف از آفریقا و آمریکای جنوبی هم در آن حضور دارند. عنوان آن هم فستیوالی برای موسیقی کلاسیک و فولک است:‌ «هر گروهی که در این فستیوال شرکت می‌کند اساساً یک اتفاق خاص را رقم خواهد زد. ما هم پس از انتشار آلبوم «سودایی» به این فستیوال دعوت نشده بودیم ولی خوشحال هستم که در این فستیوال هم روی صحنه می‌رویم.»
 
او همچنین درباره تور اجراهایی که چندی پیش به همراه علیرضا قربانی داشتند، هم توضیح می‌دهد:«چندی پیش در چهار کشور «فرانسه»، «پرتغال»، «آلمان» و «مراکش» اجرا داشتیم که در آن برنامه‌ها هم این قطعات را روی صحنه بردیم. پس از اجرا در فرانسه به شهر «لیسبون» پایتخت کشور «پرتغال» سفر کردیم و مکان برگزاری کنسرت ما در آن شهر هم بسیار جالب بود. سالن کنسرت آن شهر به آقایی که از ارامنه ایران بودند تعلق داشت و سالنی که ساخته بودند را پس از جنگ جهانی در اختیار برگزاری برنامه‌های فرهنگی قرار می‌دهند. اجرای بعدی ما در «دورتموند» آلمان و در یک کلیسای بسیار زیبا و با حضور مردمی با گوش‌های موسیقایی دقیق بود. مردم آن شهر موسیقی جدی گوش می‌کردند و همگی منتقد بودند. آخرین اجرای ما هم در فستیوال معتبر «موازین» کشور مراکش بود. در آنجا بزرگان موسیقی دنیا از سبک‌های مختلف حضور داشتند و دارند. هنرمندانی نظیر «کاظم الساهر»، «سمیرا سعید»، «شکیرا»، «ریحانا» یا «انیو موریکونه» و بسیاری دیگر از موزیسین‌های بزرگ در آن فستیوال اجرا داشتند و دارند. این برای سومین مرتبه بود که ما در فستیوال «موازین» شرکت می‌کردیم و اجرای خوبی داشتیم. با وجود اینکه محل برگزاری برنامه ما لب آب و با رطوبتی حدود نود درصد بود اما اجرای خوبی را روی صحنه بردیم.»
 
اما این هنرمند برای اولین‌بار دلیل عدم انتشار آلبوم سودایی در ایران و ماجرای لو رفتن قطعات آن روی اینترنت را اینگونه عنوان کرد:«آلبوم سودایی در تمامی کشورهای اروپا منتشر شد. تا کنون هم در شهرهای «نیشابور» و «بجنورد» این آلبوم را اجرا کردیم. چند روز قبل هم قطعات این مجوعه را در تالار «اندیشه» و در قالب اولین کنسرت آنلاین ایران روی صحنه بردیم. هرچند که در هیچکدام از خبرها عنوان نشد که رپرتوار آن برنامه از آلبوم سودایی بود. در روز انتشار این آلبوم در «پاریس» یک مراسم رونمایی برگزار شد و ما هم اجرا داشتیم. همان شب یکی از دوستان به من پیام داد و گفت که کل آلبوم شما روی اینترنت برای دانلود قرار گرفته است! من هم دیدم که تمامی قطعات آلبوم با لیبل روی اینترنت موجود است و به راحتی می‌توان دانلود کرد. در سایت‌های رسمی نبود و با یک جستجوی ساده قابل دسترسی بود. زمانی که این اتفاق رخ می‌دهد، قاعدتاً انتشار این آلبوم ریسک بالایی دارد. کسانی هم که این ژانر موسیقی را دنبال می‌کنند هم دیگر این مجموعه را شنیده‌اند. به همین دلیل روی انتشار این مجموعه داخل ایران چندان نمی‌توانیم حساب کنیم.»
 
صمیمی درباره کسی که چنین کاری انجام داده اعتقاد داشت:«مردم سی دی را در فرانسه و سایر کشورهای اروپایی خریدند و نمی‌توانیم کسی را متهم کنیم و هر کسی می‌تواند این آلبوم را روی اینترنت منتشر کرده باشد. قانون کپی‌رایت در اروپا وجود دارد و اگر انتشار لینک دانلود این آلبوم روی سایت‌های خارجی بود قطعاً می‌توانستند پیگیری کنند. اما گمان می‌کنم که این اتفاق از طریق یکی از سایت‌های داخلی انجام شده باشد و خدا را شکر در کشور ما هم اصلاً قانون کپی‌رایت وجود ندارد! احتمالاً دوستان ایرانی زحمت کشیدند و آلبوم سودایی که در پاریس منتشر شد را برای دانلود روی اینترنت قرار دادند.»
 
سامان صمیمی می‌گوید که فعلا قصدی برای انتشار این آلبوم در ایران ندارد: «قید انتشار آلبوم سودایی در ایران را با آن فرمت قبلی زده‌ام. اگر قرار باشد آن مجموعه در ایران منتشر شود باید فرمت آن تغییر کند یعنی مثلاً چند تصنیف به آن اضافه کنیم یا در تنظیم و سازبندی آن تغییراتی لحاظ شود. من آدمی نیستم که به گذشته نگاه کنم. فقط به آینده و اتفاقاتی که پیش‌رو داریم نگاه می‌کنم. درباره فعالیت‌های آینده خودم هم باید بگویم که آلبومی با قطعات بی‌کلام تا پایان تابستان از سوی شرکت «آهنگ اشتیاق» منتشر خواهم کرد. همچنین یک کار باکلام هم دارم که نمی‌دانم چه زمانی منتشر می‌شود. هنوز با خواننده‌ای به توافق نرسیده‌ام ولی اگر آقای قربانی انتخاب کنند قطعاً انتخاب اول من برای آن آلبوم باکلام ایشان هستند. اما بحث دوستی و کار ما کاملاً جدا است و ایشان باید کار را بشنوند و دوست داشته باشند.» چندی پیش «سعید عبداللهی» در پاریس گفت‌وگویی با «علیرضا قربانی» انجام داده که می‌توانید آن را از «تماشاخانه» مشاهده و دانلود کنید.