موسیقی ما - ماهور جاوید: چندی پیش اشکان کمانگری با گروه موسیقی سواران به صحنه رفت که این اجرا با استقبال خوبی مواجه شد.کمانگری صدای خاصی دارد و از تقلید که این روزها دامن گیر بسیاری از خوانندگان سنتی شده است دوری می کند. آلبوم موسیقی «باد آباد» به خوانندگی «اشکان کمانگری» و آهنگسازی «میدیا فرج نژاد» روانه بازار موسیقی خواهد شد. این آلبوم مجموعه ای از اشعار بزرگان ادبیات معاصر ایران از جمله «محمد علی بهمنی»، «هوشنگ ابتهاج»، « فریدون مشیری» و «سیمین بهبهانی» است.

این خواننده موسیقی را از سال ۱۳۷۴ در گرگان با فراگیری ساز سنتور نزد آقای ناصر صفایی آغاز کردم و از آنجایی که از کودکی به آواز علاقه داشتم در ادامه طی سالهای ۷۶-۷۷ به فراگیری آواز ایرانی روی آوردم. به طور پراکنده طی چند سال به کلاسهای مدرسین آواز در شهرستان رفتم و از آثار ارزشمند اساتید موسیقی آوازی ایران که در دسترس بود برای آموزش استفاده کردم. از سال ۸۱ به تهران آمدم و در کلاس‌های اساتیدی چون آقایان مظفر شفیعی، حمیدرضا نور بخش، صدیف و زنده یاد دکتر حسین عمومی، شرکت کرده و از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸ در کارگاه آواز استادمحمدرضا شجریان از رهنمود‌های ایشان بهره بردم. البته روحیهٔ هنرجو بودن را در خودم باقی نگاه داشتم چرا که معتقدم هنرمند تا آخرین لحظه‌های عمر هنری‌اش نیز نباید از فراگیری تازه‌ها خود را محروم کند.

• آهنگسازان در یکسان خوانی خوانندگان نقش دارند

وی برخلاف بسیاری از مخاطبان ،آهنگسازان و حتی خود خواننده که معتقدند خوانندگان نسل جدید به یک شیوه واحد آواز می خوانند،می گوید:خوانندگان امروزی به شیوه و سبکی واحد آواز نمی خوانند. علت اینکه اکثریت شنوندگان گمان می کنند صدای خوانندگان یکسان شده است را می توان در مقبولیت یک نوع شیوه آوازی توجیه کرد و خوانندگان نیز به همان یک سبک واحد روی می آورند اما هر آوازخوانی سبکی به خصوص را انتخاب و ادامه می دهد. از طرف دیگر، این موضوع تا حدودی به آهنگسازان نیز مربوط می شود. من به عنوان یک خواننده معتقدم، بحث پرداختن به دیگر شیوه های آوازی تنها مربوط به خوانندگان نیست و آهنگسازان نیز در آن بسیار نقش دارند.

من به عنوان یکی از آوازخوانان امروزی معتقدم، این نقد به همه خوانندگان وارد نیست و مسئله عدم دسترسی کامل به این گنجینه ها و اوازها دامن گیر اوازخوانان کشورمان شده است.

وی دغدغه هایش را اینگونه توصیف می کند : دغدغه ی امروز من تداوم و پایبندی به هنر آواز خوانی است که در چند سال اخیر کمتر به آن پرداخته شده و جز تعداد معدودی از آواز خوانان امروزی که در این زمینه دل مشغولی دارند، اکثرا به تصنیف خوانی و ترانه خوانی روی آورده اند. اما آنچه که خوانندگی، تصنیف و ترانه خوانی را رنگ و جلا می بخشد ، موتیف های اوازی و اوازهای فاخر است.

• موسیقی معاصر با بی مهری مواجه است

نظر کمانگری درباره موسیقی معاصر بسیار جالب است.این خواننده نظر خود را اینگونه شفاف و روشن بیان می کند:بر خلاف نظر برخی، موسیقی معاصر ایرانی نه تنها شایستگی این را دارد که با مخاطب عام خود در ارتباط باشد، بلکه حتی می‌توان تصور کرد که این تعا مل ظرفیت‌های بسیار بیشتر از گذشته را نیز به همراه بیاورد. اما این مهم نیازمند همکاری بسیار گسترده ایست در شناساندن موسیقی معاصر ایرانی به مخاطبان. که متاسفانه با بی‌مهری‌های بسیار همراه می‌شود و‌گاه می‌بینیم جهت گیری‌ها به گونه ایست که این موسیقی به طور درستی عرضه نشود. امید آن دارم که این بی‌مهری‌ها جای خود را به مهر و دوستی بدهد تا شاهد شکوفا شدن موسیقی معاصرمان باشیم.

• ناظر ادبی برای خالق اثر ضروری است

وی درباره جدید آلبوم خود یعنی بادآباد با اشعار محمد علی بهمنی می گوید که حضور استاد بهمنی ازدو منظر شایان توجه است. اول اینکه ایشان نظارت ادبی اثر را به عهده داشتند، بنده احساس می‌کنم وظیفهٔ یک خواننده انتقال معنای درست شعر است و در جهت رسیدن به این مقصود بهتر است کار را به کاردان سپرد. مدتهاست که در موسیقی ما مثلث آهنگساز، شاعر و خواننده حذف شده و این از اشکالات موسیقی امروز ماست که چنین اشتباهاتی در خوانش شعر را باعث شده و این کمبود‌ها هرگز قابل بخشش نیستند. از این روست که بنده ناظر ادبی را برای خلق یک اثر موسیقی ضروری می‌دانم. حضور ایشان در این آلبوم وجه دیگری نیز دارد از آنجا که ایشان به عنوان شاعر قطعهٔ بادآباد خوانش ادبی این شعر را، که به لحاظ فنی بخشی از موسیقی این قطعه نیز می‌باشد، انجام دادند. جا دارد که از لطف بی‌شاعبهٔ این اسطورهٔ تغزل کمال تشکر را به جا بیاورم.

این خواننده موسیقی ایرانی رشته تحصیلی اش فنی است و در این باره خاطرنشان می کند:بی‌گمان تحصیل در دانشگاه فنی در کنار تحصیل هنر، کار دشواری بود اما من در طول دوران تحصیل همیشه سعی در آن داشتم که فضای سخت دانشگاه فنی را نیز اندکی تلطیف کنم. به همین منظورمسوولیت کانون موسیقی دانشگاه را عهده دار شدم. که این خود مقدمات آشنایی من را با بسیاری از هنرمندان، فراهم کرد.

اشکان کمانگری درباره فعالیت چند سال اخیر خود می گوید:طی چند سال اخیر تنها یک مرتبه در جشنواره ای داخلی و چند مرتبه نیز در فستیوال های خارجی شرکت کرده ام. همواره تلاش کرده ام تا با شرکت در فستیوال های خارجی ، موسیقی ایرانی را به گوش دوستداران و علاقه مندانش برسانم و رویکردهای جدیدی را در استفاده و انتقال صحیح و کافی از اندوخته و گنجینه های آوازیمان ایجاد کنم تا بستری مناسب برای ارائه کارهایی در سطح قابل قبولی فراهم گردد.

در سال 2007،2009 و 2011 برنامه های مختلفی را در تئاتر شهر پاریس اجرا کردم و در فستیوال جهانی موسیقی «توزر» قطعاتی از موسیقی ایرانی را به روی صحنه بردم که با استقبال بی نظیر مخاطبان و هنر دوستان مواجه شد. تاکنون کارگاه های متعددی را در موزه شهر پاریس برای آموزش فنون آواز و صدا دهی موسیقی ایرانی برگزار کرده ام و همچنان در این عرصه گام بر می دارم و در حال گسترش دایره دانسته های موسیقیایی خود هستم.