موسیقی ما- محمدرضا درویشی از پژوهشگران برجسته موسیقی نواحی ایران که خدمات ماندگاری در این بخش به فرهنگ و هنر ایران‌زمین کرده است، عصر روز پنجشنبه ۱۴ مهرماه در دومین همایش کارآوا‌ها و موسیقی کار به سخنرانی پرداخت. چکیده‌ای از این سخنرانی را می‌خوانید.
۱- رک بگویم؛ از چند سال پیش با وارد شدن چند فرد بی‌صلاحیت در عرصه موسیقی نواحی ایران، آن حرکت آرام و منطقی که در حال شکل‌گیری بود، با عجله و زیگزاگی حرکت کردن عده‌ای راه به جایی نبرد. چرا که فعالیت در این نوع موسیقی صبر می‌خواهد و خوان نعمت نیست که بتوان آن را چپاول کرد. اما متأسفانه چند نفر فکر کردند که موسیقی نواحی خوان نعمتی است که باید چپاول شود. در شرایطی که این نوع موسیقی برای من دارای تقدس و انسانیت و کرامت است، نمی‌توانم از آن به عنوان خوان رنگین چپاول استفاده کنم و ترجیح می‌دهم سکوت اختیار کنم اگرنه من مرد می‌دانم.
۲- آفرین به موسیقیدانان مناطق ایران به‌طور اعم و آفرین به موسیقیدانانی که در همایش کارآوا‌ها و موسیقی کار در ایران حضور پیدا کردند و آفرین به هوشنگ جاوید که با همه سختی‌هایی که من در جریان آن‌ها قرار دارم و با همه بیماری‌هایی که از راه خدمت به این کشور برتن او مانده، هنوز این بند را‌‌ رها نکرده و امروز پیگیر‌تر از همیشه به کار خود ادامه می‌دهد و آفرین بر مرکز موسیقی حوزه هنری که در ۲۰ سال گذشته پرچمدار حمایت از موسیقی نواحی بوده و هست.
۳- باید بگویم که من صحنه را ترک نکرده‌ام. فقط در خانه هستم و این چنین به کار تحقیق و نوشتن ادامه می‌دهم چرا که تحقیق فقط سفر کردن نیست. بخشی از کار هم می‌تواند در خانه انجام شود.
سال گذشته یک سخنرانی در دانشگاه هنر کرج داشتم و در آن به مسئولان دانشگاه پیشنهاد دادم در کنار ضبط موسیقی نواحی ایران که ما موفق به ضبط فقط ۵۰ درصد آن شده‌ایم، مبانی نظری و تئوری آن نیز گردآوری شود. این پیشنهاد به ظاهر تصویب شد اما تاکنون که یک سال از آن ماجرا گذشته گویا در پیچ و خم کارهای اداری و گرفتن امضا باقی مانده است که با این رویکرد حتم دارم به نتیجه‌ای نخواهد رسید. چرا که این پروژه‌ها مدیری می‌خواهد که با یک امضا و نه صد امضا تمامی امکانات و هزینه‌های جاری را فراهم کند تا من به عنوان هنرمند در کنار افراد دیگر به‌راحتی این دایرئ‌المعارف را تألیف کنیم.