تحلیل روزنامه جوان از حذف موسیقی پاپ در جشنواره؛
تابلوی ورود ممنوع، پیش روی موسیقی پاپ
موسیقی ما - روزنامه جوان دریادداشتی به تحلیل حذف موسیقی پاپ از جشنواره موسیقی فجر پرداخت .ا تمام فراز و فرودهای به وجود آمده از جشنواره چهاردهم موسیقی فجر که موسیقی پاپ برای اولین بار در این رویداد حاضر شد، بالاخره حمیدرضا شاهآبادی، معاون هنری وزیر ارشاد با اعلام حذف بخش رقابتی موسیقی پاپ از جشنواره بیست و ششم موسیقی فجر، به تمام غائلههای به وجود آمده طی 12 سال اخیر پایان داد.
اینکه این جشنواره در توفیق چنین اهدافی تا چه حد موفق عمل کرده است شاید مجال پرداخت آن در این نوشتار نباشد اما اینکه چرا موسیقی پاپ با پسوند ایرانی از میانه راه بدون علت منطقی به این جشنواره پیوست و چرا در ادامه و بعد از 12 سال از این جشنواره کنار گذاشته شد، سؤالی است که نمیتوان به سادگی از کنار آن گذشت. هر چند باید اذعان داشت ورود موسیقی پاپ به این جشنواره در همان دور اول با معرفی خوانندگانی مانند محمد اصفهانی و علیرضا عصار نوید روزهای خوبی را برای موسیقی تازه متولد شده پاپ در کشور ما بعد از انقلاب اسلامی میداد اما در ادامه راه به دلیل بیبرنامگی مدیران در راه هدایت استعدادها و تدوین مقرراتی برای نحوه ارائه اشعار و ترانههای متناسب با فضای اسلامی و انقلابیمان، این موسیقی در بهترین حالت خود یا پس رفتی به دوران موسیقی پاپ نازل پیش از انقلاب داشت یا در تقلیدی ناشیانه رنگ و بوی موسیقی لسآنجلسی را با خود یدک میکشید.
این درست در حالی بود که بخش عظیمی از بودجه حمایتی بخش موسیقی که قرار بود صرف شناسایی و حمایت از هنرمندان موسیقی سنتی و محلی شهرستانی شود در این راه صرف شد و هیچ بهرهای را نصیب هنرمندان مستعد اما گمنام شهرستانی نکرد، این چنین بود که صدای اعتراضها بلند شد و عموم انتقادها پیرامون این مسئله بود که این گروهها در تمام روزهای سال و فارغ از هر چتر حمایتی جشنوارهای میتوانند به اجرای برنامههای خود در سالنهای سطح کشور بپردازند و الحق هم انتقادی درست بود اما گویا قرار بود گوشها این نقدها را نشنوند تا باز سرمایهای 12 ساله بدون هیچ دستاورد بزرگی به هدر رود و بخش رقابتی موسیقی پاپ از جشنواره فجر حذف شود. آیا واقعاً اگر مدتها پیش به این انتقادها لبیک گفته میشد امروز حسرت کمتری برای سرخورده شدن برخی از هنرمندان مستعد موسیقی شهرستانی کشور نمیخوردیم.
- عقبگردی تأسفانگیز یا تقلیدی ناشیانه
اینکه این جشنواره در توفیق چنین اهدافی تا چه حد موفق عمل کرده است شاید مجال پرداخت آن در این نوشتار نباشد اما اینکه چرا موسیقی پاپ با پسوند ایرانی از میانه راه بدون علت منطقی به این جشنواره پیوست و چرا در ادامه و بعد از 12 سال از این جشنواره کنار گذاشته شد، سؤالی است که نمیتوان به سادگی از کنار آن گذشت. هر چند باید اذعان داشت ورود موسیقی پاپ به این جشنواره در همان دور اول با معرفی خوانندگانی مانند محمد اصفهانی و علیرضا عصار نوید روزهای خوبی را برای موسیقی تازه متولد شده پاپ در کشور ما بعد از انقلاب اسلامی میداد اما در ادامه راه به دلیل بیبرنامگی مدیران در راه هدایت استعدادها و تدوین مقرراتی برای نحوه ارائه اشعار و ترانههای متناسب با فضای اسلامی و انقلابیمان، این موسیقی در بهترین حالت خود یا پس رفتی به دوران موسیقی پاپ نازل پیش از انقلاب داشت یا در تقلیدی ناشیانه رنگ و بوی موسیقی لسآنجلسی را با خود یدک میکشید.
- راهی که به بیراه ختم شد
این درست در حالی بود که بخش عظیمی از بودجه حمایتی بخش موسیقی که قرار بود صرف شناسایی و حمایت از هنرمندان موسیقی سنتی و محلی شهرستانی شود در این راه صرف شد و هیچ بهرهای را نصیب هنرمندان مستعد اما گمنام شهرستانی نکرد، این چنین بود که صدای اعتراضها بلند شد و عموم انتقادها پیرامون این مسئله بود که این گروهها در تمام روزهای سال و فارغ از هر چتر حمایتی جشنوارهای میتوانند به اجرای برنامههای خود در سالنهای سطح کشور بپردازند و الحق هم انتقادی درست بود اما گویا قرار بود گوشها این نقدها را نشنوند تا باز سرمایهای 12 ساله بدون هیچ دستاورد بزرگی به هدر رود و بخش رقابتی موسیقی پاپ از جشنواره فجر حذف شود. آیا واقعاً اگر مدتها پیش به این انتقادها لبیک گفته میشد امروز حسرت کمتری برای سرخورده شدن برخی از هنرمندان مستعد موسیقی شهرستانی کشور نمیخوردیم.
- احساس خطر برای موسیقی ملی
منبع:
تاریخ انتشار : یکشنبه 5 دی 1389 - 00:00
دیدگاهها
http://www.mohsenyeganehmusic.com/
خداراشکر که حذف شد.جشنواره به این مطرحی که یک وبسایت رسمی نداره ارزش شرکت کردن دراونا نداره.
این جشنواره موسیقی فجر فقط به درد کسایی میخوره که تن به ساختن اثار سفارشی بدن که همه موضوعات اون هم درباره چیزی باشه که اقایان میخوان پس همون بهتر که ارزش موسیقی پاپ و دیگر سبکهای موسیقی با شرکت نکردن در این جشنواره بی خاصیت حفظ بشه.
وقتی در سالهای گذشته در بخش پاپ آثار و آدمهای نه در حد جشنواره فجر موسیقی اتخاب می شوند تا این نوع موسیقی با هنرمندان ضعیف عملا حرف خاص و تازه ای نداشته باشد - به جز مانی رهنما و احسان خواجه امیری و حامی و از این دست - خود مسئولان پیش از اینش فاتحه اش را قرائت کردند.
و البته از همه بدتر باز هم همان قیاس های کهنه و ملال آور که بخاطر تقویت یک چیزی - مثلا موسیقی ملی و ردیف و غیره - یک چیز دیگر- موسیقی پاپ- را نابود کنیم تا زمینه های تقویت اولی مهیا گردد! و باز هم علت این به همان انتخاب های ضعیف و عدم برنامه ریزی مسئولان این بخش در جشنواره موسیقی فجر بازمی گردد.
در این مورد فقط یک استثنا وجود داشت و آنهم اولین دوره حضور بخش موسیقی پاپ در جشنواره موسیقی فجر بود که در سال 77 - این محدوده - برگزار شد و بعد آن سالها برگزار نشد که داوران و در واقع مسئول اصلی آن اولین دوره استاد بابک بیات بودند که مانی رهنما بهترین خواننده موسیقی پاپ شناخته شد.
سانسور در این سایت بیداد میکند و در عوض تا بخواهید مطالب خنثی یا تبلیغی خوانندگانی خاص یا نظرات این جواب آن بده!
دیروز یادداشتی برای این پست فرستادم که خب اسم گوگوش را بردن حتی به اسم خانم آتشین مجاز نیست و ....!
اگر مشکل ایشان هستند من نام ایشان را ظاهرا کنار می گذارم!
در پست بعدی می نویسم
با تشکر
افزودن یک دیدگاه جدید