موسیقی ما - خیلی وقت است که دیگر «اهورا ایمان» صرفاً با فعالیتش در عرصه خوانندگی بین مخاطبان شناخته می‌شود. هنرمندی که یک زمان از پرکارهای ترانه بود و حالا حدود چهار سال است که تمام تمرکز خود را معطوف خواندن کرده است. او چندی پیش و پس از مدت‌ها سکوت موزیک ویدئوی «پروانه پوش» را منتشر کرد. ویدئویی که سبک و سیاق متفاوت آن باعث شد تا بازخوردهای گوناگونی برایش به دنبال داشته باشد. در گفتگویی که با اهورا ایمان داشتیم او از روند تولید این ویدئو و همچنین فعالیت‌های این روزهایش سخن گفت. او خبر شروع همکاری با «محسن رجب‌پور» را هم برای اولین‌بار با ذکر جزئیات در این گفتگو اعلام کرد که در ادامه می‌خوانید:
 

• *در یک مقطع کارهایی که با صدای خودتان منتشر می‌شد با فواصل زمانی معین بود اما اکنون چند وقتی هست که تک‌آهنگی منتشر نکرده‌اید. دلیلش چیست؟

از همان ابتدا با عزم جدی وارد مقوله خوانندگی شدم و تصور می‌کنم ده سال دیرتر خواندن را شروع کردم. زمانی که با زنده‌یاد «بابک بیات» آشنا شدم به سمت ترانه آمدم و تا پیش از آن عزم و اراده جدی برای خواندن داشتم. اما آقای بیات خواست ترانه «دلم گرفت» را برای فیلم زنده یاد «ایرج قادری» بنویسم. دلم گرفت که منتشر شد دیگر فرصتی برای خواندن نبود و سفارش ترانه آنقدر زیاد شد که من را از خواندن بازداشت. از چهار سال قبل شروع کردم به نوشتن و ساخت ملودی بر اساس صدای خودم و یک سال پس «گله دارم» با تنظیم «هومن نامداری»، قطعه جدیدی منتشر کردم به اسم «اما تحمل میکنم» که پس از قطعه دوم دیگر وقفه‌ای در کارهای من ایجاد نشد. اما در ادامه همین روند انتشار ویدئوی «پروانه پوش» برای من یک اتفاق خاص بود. این پروژه به کارگردانی دوست و رفیق هنرمندم «مهران علوی» یک مقدار زمان‌بر بود. پروسه  حدوداً هشت ماهه‌ای داشتیم تا این ویدئو تولید شد و جمع‌کردن این کار طولانی شد و یک مقدار از حیطه انتشار دور شدیم. در این بازه‌ای که وقفه افتاد بیکار نبودم و چند کار تولید کردم و امیدوارم پس از محرم و صفر فرصت باشد که این آثار را منتشر کنم. زمان مناسب باید فرا برسد و تصور می‌کنم نه تنها فصل‌ها بلکه روزها و ساعت‌ها هم برای انتشار تک‌آهنگ‌ها مهم است. از طریق همین رسانه خدمت دوستانی که لطف دارند و پیگیر صدای بنده هستند باید بگویم که کماکان خواننده تمام‌وقت و ترانه‌سرای پاره‌وقت هستم.
 

• *چرا ساخت ویدئوی جدیدتان اینقدر طول کشید؟ چون معمولاً در مدت هشت ماه فیلم‌سینمایی یا سریال تولید می‌شود!

انتخاب بازیگر ما خیلی طول کشید و دوست داشتیم ویدئویی ساخته شود که ضمن استفاده از تکنیک‌های به روز صنعت ویدئو کلیپ در دنیا، کاملاً ایرانی باشد. فکر می‌کنم چنین اتفاقی هم رخ داد. بهره‌گیری از لوکیشن‌های صد در صد ایرانی و داستانی جذاب با ظرفیت‌های رسانه‌های داخلی تولید کردیم. درست است که داستان ما عاشقانه‌ای کلاسیک بود اما چون بازیگران ما نقش ناشنوایان را ایفا می‌کردند مقوله یادگیری زبان ناشنوایان برای این دوستان زمان برد. یکی از بازیگران پروژه «جناب برنجی» بزرگواری هستند که 96 سالشان است و در نظر گرفتن شرایط جسمی و روحی ایشان اولویت گروه بود. یا یکی از لوکیشن‌های ما خانه‌ای صد و چند ساله بود و آماده‌سازی و در اختیار گرفتن آن سخت بود. لوکیشن بازار و خصوصاً بازار «عودلاجان» هم که هر روز شلوغ است و شما نمی‌توانید هر روز آنجا فیلمبرداری کنید و باید روز تعطیل باشد. در هر روز تعطیل هم اجازه فیلمبرداری وجود ندارد و هماهنگی مردم و ماشین‌های عبوری دست ما نبود و همه چیز دست به دست هم داد تا حدود هشت ماه درگیر این کار باشیم. البته ناراحت نیستیم چون آنقدر بازخوردهای خوب از ویدئوی «پروانه پوش» گرفتیم که برای من یک نقطه عطف شد تا این ویدئو را ملاک و معیار کارهای بعدی قرار دهم. از مهران علوی و همه بچه‌هایی که کمک کردند تشکر می‌کنم و واقعاً همگی سنگ تمام گذاشتند.
 

• *گفتید که در این مدت بیکار نبودید و تولیداتی داشتید اما قصد انتشار آلبوم دارید یا فعلاً به فکر تک‌آهنگ هستید؟

متأسفانه موسیقی ما از عدم حضور تهیه‌کننده‌های حرفه‌ای رنج می‌برد.کسی به دنبال کشف یا ساخت و پرداخت خواننده نیست. مسأله‌ای که در این دوره به من لطمه زد تهیه‌کننده‌ غیرحرفه‌ای بود که باعث اتلاف شش ماه زمان من شد اما حداقل فهمیدم تهیه کنندگی یک تخصص و نه صرفاً ذوق و علاقه است. متوجه شدم که تهیه‌کننده اگر مهمترین عنصر چرخه معرفی یک هنرمند به جامعه نباشد قطعاً از مهمترین ها است. تهیه‌کننده‌ای که نه تهیه تک‌آهنگ را بر عهده می‌گیرد، نه تهیه  ویدئو و نه پخش و تبلیغات خواننده را اصولاً چرا در موسیقی حضور دارد؟! به هر حال من از این موضوع لطمه خوردم و باعث شد تا نتوانم در زمانی که قول داده بودم آلبوم را آماده و منتشر کنم. هرچند یک تک‌آهنگ خوب به اندازه یک آلبوم خوب کار می‌کند و کسی روی آلبوم به عنوان مقوله تجاری و سودآور از منظر فروش حساب نمی‌کند اما آلبوم ویترینی برای کارهای خواننده و در عین حال ضروری است. اما اگر در کنار آلبوم خوب، چند تک‌آهنگ خوب هم باشد باعث می‌شود که کارها بهتر و بیشتربه گوش مخاطبان برسد. از سوی دیگر من تا الان بهترین آثارم را منتشر نکرده‌ام و با اینکه مردم به «گله دارم» و «قصه اینجوری نبود» و «پروانه پوش» لطف زیادی داشتند اما هنوز بهترین آثارم منتشر نشده است. قطعا انتشار سینگلهای بعدی و انتشار آلبوم مخاطب موسیقی ایرانی را سورپرایز می‌کند.
 

• *در حال حاضر با تهیه‌کننده خاصی قرارداد ندارید؟

به مخاطبانم این نوید را می‌دهم که فعالیت‌های من به عنوان خواننده از این به بعد از سوی شرکت «ترانه شرقی» و جناب محسن‌ رجب‌پور مدیریت و منتشر می‌شود. ایشان به نظر من یکی از بهترین تهیه‌کننده‌های حال حاضر موسیقی هستند و با نظم و مدیریت و درایتی که دارند از این به بعد وقفه‌ای در انتشار تک‌آهنگ‌ها یا سایر فعالیت‌های من پیش نخواهد آمد و آن مشکلی که بسیاری از دوستان به پخش حداقلی آثارم تعبیرش می‌کردند با حضور ایشان دیگر وجود نخواهد داشت. ضمن اینکه یقین دارم با قدرت مدیریتی و معماری ایشان انشاالله نظمی ویژه‌ همراه با ذائقه‌ای به روزتر، با دایره‌ای وسیع‌تر از طیف مخاطبان، از این به بعد در آثار من خواهید دید.
 

• *در جایگاه ترانه‌سرا با خواننده خاصی مشغول همکاری هستید؟

جوانانی هستند که صداهای خوبی دارند و مشغول همکاری هستیم و فکر می‌کنم در این بخش هم بتوانم استعدادهای خوبی را به عرصه موسیقی معرفی کنم. اما من یک سری کار با صدای خواننده‌های خوبمان منتشر کرده ام که شکر خدا محبوب مردم شده و در کنسرت‌هایشان اجرا می‌کنند و چه بی نام‌بردن از من و چه بی حضور و اطلاع من، حداقل از منظر کلام و ترانه، این آثار را اجرا می کنند. اما ترجیح می‌دهم از این به بعد اگر قرار است ترانه‌ای منتشر کنم، در جاده ای دو طرفه باشد که اگر رفتی دارد، برگشتی هم بتوان برایش در نظر گرفت! اگر هم منظور شما خواننده‌های جوان باشد که همانطور که عرض کردم تعامل بیشتری با این چهره‌ها دارم و قرار است کارهای زیادی منتشر کنیم. اگر چه تمرکز و هدف اصلی من از حضور در موسیقی، خوانندگی و اجرای آثاری است که قرار است از پستو و نهانخانه سال‌ها شاگردی و تمرین کردنم به میان مردم و میدان دوستداران ترانه و موسیقی مردمی پا بگذارند. یقیناً مخاطبی که با زحمت و عشق به دست آورده‌ام را از دست نمی‌دهم و بر گستره فهیم شان خواهم افزود.
 

• *در ماه محرم هستیم و از ابتدای این ماه تا اربعین آثار موسیقایی زیادی با موضوع واقعه کربلا و سوگ حضرت امام حسین(ع) منتشر می‌شود اما خیلی‌ها می‌گویند با وجود کثرت، کیفیت زیادی در اغلب این قطعات وجود ندارد. انتقاد اصلی هم به ترانه این کارها مطرح است. شما در این زمینه چه دیدگاهی دارید؟

واقعه عاشورا غیرقابل کتمان و همیشه زنده است و درباره آن آثار هنری متعددی در شاخه‌های گوناگون تولید می‌شود. این یک اتفاق مبارک است چون هنرمند باید نسبت به تاریخ، هویت، فرهنگ و دین خود حساس باشد. برای تولید آثار عاشورایی باید ببینیم که گرایش فرهنگی مردم به چه سمتی متمایل است. همانطور که مردم از یک قطعه عاشورایی در ژانر مثلاً هیپ‌هاپ لذت نمی‌برند، یک مداحی با ملودی و ریتم و خوانش آنچنانی را هم دوست نخواهند داشت. عاشورا ساحتی با شاخص‌های خاص خودش است. و گذشته از استثنائاتی که همیشه خلاقیت پدیدآورندگان‌شان را گوشزد می‌کنند در اصل کلی اگر شاخص‌های عمومی اثر عاشورایی رعایت نشود، در هر قالب و ژانری که باشد پسندیده نیست. در قالب موسیقی سنتی یا ارکسترال هم اگر قطعه عاشورایی بدون رعایت این شاخص‌ها تولید شود خوب نخواهد بود. نمی‌دانم چرا برخی تصور می‌کنند هر چیزی که با کمانچه و سنتور نواخته شود، فرهنگی و فاخر است اما هر اثری که با کیبورد و سازهای الکترونیک تولید شود مبتذل است. اینکه برای یک کار عاشورایی ارکستر گرفته شود حتماً ارزشمند از آب در نمی آید و اگر با نرم‌افزار تولید شود حتماً بی‌ارزش نیست. داستان این است که باید کار به دست کاردان سپرده شود و اگر جوان‌ها هم می‌خواهند وارد عرصه شوند باید بدانند که واقعه کربلا مورد احترام همه مردم است و نباید بازیچه شود. اگر قلباً و روحاً امام حسین (ع) را دوست دارند باید مدتها برنامه‌ریزی کنند تا قطعه‌ای با عشق و آگاهی ساخته شود و مطمئناً مردم هم واکنش مثبت نشان می‌دهند. اما اینکه از ده روز قبل از محرم به فکر جمع‌کردن یک کار باشند تا صرفاً یک آهنگی داشته باشند برای این ایام، نگاه ابزاری به محرم و عاشورا است. این ریایی است که بویش از کیلومترها به مشام می‌رسد و نمی‌توان اعتقادات مردم را اینگونه بازیچه قرار داد. هر از گاهی این قطعات را می‌شنوم و رصد می‌کنم تا ببینم کاری هست که از دل برآمده باشد تا بر دل بنشیند؟