این آلبوم «حمید عسکری» در مقوله کیفیت شنیداری و میکس به غیر از یک مشکل خاص، مورد دیگری نداشت. کیفیت شنیداری این آلبوم نسبت به سایر آثار حمید و آلبوم‌هایی که در سال جاری به بازار عرضه شده را بهتر دیدم. یک مشکل وجود دارد که حمید عسکری و همه خواننده‌ها دارند. آن هم اینکه صدای خواننده نسبت به ارکستر اندازه نیست. یعنی مثل همیشه در آلبوم «از عشق» هم صدای خواننده نسبت به موسیقی و ارکستر بالاتر گرفته شده بود. این معضل در آلبوم حمید وجود داشت و آثار دیگر هم با آن دست به گریبان هستند.
 

• بهترین قطعه آلبوم

به نظر من «از عشق» بهترین قطعه این آلبوم است و شعر «علی ایلیا» و تنظیم «پوریا حیدری» و ملودی حمید خوب بود. اما فکر می‌کنم حمید دیگر باید از 12 قطعه به جای اینکه هشت یا نه اثر را بسازد، سه یا چهار قطعه را خودش آهنگسازی کند و با آهنگسازان متنوع‌تری همکاری کند. به عنوان مثال ملودی قطعه پنج از ساخته‌های آقای «دارابی» بود که من اصلا ایشان را نمی‌شناسم ولی خوب بود و با سایر کارهای حمید تفاوت داشت. نظر من این است که او کم کم باید آهنگسازی در آثار خودش را کمتر کند و این تکرار یک مقدار متاسفانه اذیت کننده است.
 

• تنظیم های پوریا حیدری و کوشان حداد خوب بودند

تنظیم‌های پوریا حیدری و کوشان حداد را بیشتر دوست داشتم و به نظر سایر تنظیم‌ها عادی بود و شاید نتوانستم ارتباط برقرار کنم. اما یکی از انتقادات جدی که به آلبوم حمید دارم این است که از دوازده قطعه، در سیزده قطعه آن ساز ویولن وجود دارد! انگار که یک فرمت را تعیین کرده‌اند و حتما باید در تمامی 12 قطعه از همان فرمت استفاده می‌کردند. این موضوع دقیقا عین آلبوم قبلی حمید بود و نمی دانم چرا به سراغ ساز دیگری غیر از ویولن نمی‌روند. نمی دانم چرا از ساز بادی جدیدی غیر از کلارینت یا ساکسفون استفاده نمی‌کنند. ما مدام پیگیر هستیم که در آلبوم‌ها از سازبندی‌های متنوع و جدید استفاده شود ولی معمولا چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد. یکی از مشکلات من با آلبوم حمید هم همین بود که او از سازهایی استفاده کرده که در آثار گذشته خودش هم داشت. این قبیل آثار با ویولن و گیتار در سال‌های گذشته روی صدا و سبک کاری حمید جواب داده ولی باید دید تا چه زمانی جواب می‌دهد؟ یعنی اگر حمید عسکری بخواهد سال بعد هم آلبوم منتشر کند باز هم به سراغ چنین فضایی می‌رود یا مثل «مهدی یراحی» اتفاق جدیدی رقم می‌زند. برای مهدی یراحی برخورد دیگران مهم نبوده و مورد نقد هم قرار گرفت ولی در سه اثر همانند کارهای قدیمی خودش در آلبوم جدیدش داشت و سایر آثار را برای تولید در اختیار دیگران قرار داده بود. او طعم جدیدی از آثارش را در اختیار مخاطبان قرار داده بود. به نظر من حمید هنوز به این جرأت نرسیده که بخواهد تغییرات کلی در خودش، نوع خواندنش و تیم تولید آلبومش ایجاد کند.

• مسعود جهانی موثر بود

حضور «مسعود جهانی» توانسته بود تغییراتی را ایجاد کند ولی آن اتفاق اصلی که به دگرگونی یک اثر و کلا فعالیت‌های یک خواننده منجر می‌شود فقط در تنظیم نیست. باید در ملودی‌ها هم این تفاوت ایجاد شود. ملودی‌های آلبوم از عشق همان روند همیشگی و به نوعی می‌توان گفت که حمیدگونه بودند. اگر بتواند در بخش ملودی تجربه‌های جدید رقم بزند قطعا چه مسعود جهانی و چه افراد دیگر باشند می‌توانند تغییرات بزرگتری در بحث تنظیم ایجاد کنند. در یک کلام اگر بخواهم بگویم، ملودی‌های این آلبوم به روز نیست و در فضای کاری همان حمید عسکری سال 86 است که با او همکاری می‌کردم. خیلی‌ها می‌گویند که «سیاوش قمیشی» هم طی چهل سال تغییر ملودیک نداشته و او یک امضای خودش را دارد و دنبال می‌کند. درست است که آینده و گذر زمان همه چیز را مشخص خواهد کرد ولی نظر من این است که اگر تغییرات وجود داشته باشد همه چیز جذاب‌تر می‌شود.
 

• ترانه کبریت در گوشم زد

تنها ترانه این آلبوم که در گوش من زد و جذب شدم، ترانه «کبریت» بود و دوست داشتم ترانه از عشق هم خوب بود. من کلا بیشتر موسیقی را دنبال می‌کنم ولی اگر ترانه‌ای خوب باشد حتما به گوشم می‌آید و حتما سایر کارهای این آلبوم عادی بوده که چنین اتفاقی نیفتاده است.

در پایان باید بگویم که تغییر در ملودی بسیار مهم است و  در این صورت اتفاقات خیلی بهتری برای حمید رخ خواهد داد. همچنین به جای اینکه پنج تنظیم را یک نفر انجام دهد، باید از چهره‌های متفاوت استفاده کند. حمید می‌تواند در تیم تنظیم‌کننده‌های علاوه بر چهره‌های جوان و جدید به سراغ افراد قدیمی که به روز هم هستند برود. نمونه‌های زیادی هم داریم. «هومن نامداری» تنظیم‌های بسیار خوبی در آلبوم مهدی یراحی داشت. چرا نباید حمید عسکری با او یا «علی بیرنگ» کار کند. فکر می‌کنم ایجاد تغییر در تیم کاری به پیشرفت او کمک ویژه‌ای کند. بعضی‌ها فقط با یک یا دو نفر خاص کار می‌کنند و می‌گویند که می‌خواهیم کارمان یکدست باشد ولی من اعتقاد دارم که این تصمیم به ایجاد شباهت منجر می‌شود. من خودم هیچ وقت حاضر نیستم در ازای هر چقدر پول، فول آلبوم با یک خواننده کار کنم. زیرا می‌دانم که آن خواننده نابود می‌شود.
همه می دانند که حمید عسکری از قدیمی ترین دوستان من در عرصه موسیقی است. ما از سال 85 همکاری را آغاز کردیم و اگر نظری می دهم به این دلیل است که دوست دارم او را همیشه در اوج ببینم و پیشرفت کند. نقد من دلیل برخورد مغرضانه نیست و کاملا شخصی است.