مهدی یراحی کنسرت «بیست و یک روز بعد» را روی صحنه می‌برد

28 شهریور و در سالن همایش‌های ایرانیان

موسیقی ما - «مهدی یراحی» تا پیش از شروع ماه محرم در تهران روی صحنه می‌رود. این خواننده روز 28 شهریورماه و طی دو سانس، کنسرت «بیست و یک روز بعد» را در سالن همایش‌های ایرانیان واقع در ضلع ورزشگاه آزادی روی صحنه می‌برد. این برنامه به همت موسسه فرهنگی هنری «جام سبز» برگزار خواهد شد و فروش بلیت‌های آن هم از ساعت 14 دوشنبه 13 شهریور در سایت ایران کنسرت آغاز می‌شود. اما عنوان جدیدترین کنسرت مهدی یراحی برگرفته از فیلم‌سینمایی «بیست و یک روز بعد» است که این خواننده تیتراژش را خوانده بود. بر همین اساس به گفته دست اندرکاران این کنسرت قرار است اجرای 28 شهریور مهدی یراحی با اجرای این قطعه جدید و اتفاقات متفاوت کارگردانی و بصری روی صحنه برود.

این اجرا در حالی برگزار می‌شود که قرار بود مهدی یراحی روز 20 شهریور در فضای باز برج میلاد تهران اجرای زنده داشته باشد. اما مخاطبانش در کامنت‌های صفحه شخصی او اعتراضات گسترده‌ای نسبت به محل برگزاری این برنامه داشتند و به همین دلیل یراحی تصمیم به تغییر زمان و مکان اجرایش گرفت.

منبع:

سایت موسیقی ما

نویسنده:

وحید لشکری

تاریخ انتشار : دوشنبه 13 شهریور 1396 - 12:26

مهدی یراحی

افزودن یک دیدگاه جدید

Here We Go محمد مهدی کریمی

اینجا چراغی روشن است مرتضی یگانه راد گروه رادها

قله امیرعباس گلاب

کی گفته مشکی رنگ عشقه علی بیگ

بوسه بر بال‌های پروانه علی جعفری پویان

عالیجناب حسین شریفی ایوان بند

انرژی مثبت فرزاد فرخ

دریا مسیح و آرش

زندگی کن رضا صادقی

شهر دیوونه احسان خواجه‌امیری

فصل تنهایی علا بهرامی

باران، بزن به روی شیشه‌ها محمدرضا قربانی

هترا گروه هترا

شنونده پارسی جلیل سجاد

زعفران محمد بیابانی، علی داوودی، محمود حبیبی کسبی

رویایی ایمان زارع

آنجا که بال فرشته می‌سوزد... مقتدا غرباوی

امیر و گوهر حسین علمباز

کجا باید برم روزبه بمانی

رستاخیز سرخ محسن جلیلی، مهدی آقایی

لیست کل آلبوم‌ها

نقد و بررسی

نقدی بر صحبت‌های دکتر مانی جعفرزاده درباره ارکستر موسیقی ملی ایران در گفت‌وگو با «موسیقی ما»

پاک کردن صورت مسأله

[ منصور صفائیان - کارشناس ارشد موسیقی ]

... با توجه به اینکه حقیر، شخصاً در زمان رهبریِ استاد فرهاد فخرالدینی (بنیان‌گذار ارکستر موسیقی ملی) در محضر ایشان تلمذ کرده و افتخار همکاری با این ارکستر را داشته‌ام، به یاد دارم که استاد فخرالدینی مکرراً در مواقع و مناسبت‌های مختلف بر این مطلب تأکید داشتند که نام ارکستر «ارکستر موسیقی ملی» است و نه «ارکستر ملی» که حساسیت ایشان در بیان صحیح این عنوان، متضمن مفاهیم متعددی بود...

ادامه

یادداشتی در واکنش به اظهارات «مانی جعفرزاده» درباره‌ی ارکستر ملی

بودن یا نبودن ارکستر ملّی؛ مساله این است

[ رضا مرتضوی - آهنگساز ]

نمی‌دانم آیا اجراهای آخر ارکستر ملی را دیده‌اید؟ ارکستری که سرنوشتش این روزها نقلِ محافلِ بسیاری از موسیقی‌دان‌هاست...

ادامه

درباره موسیقی فیلم «میدان جوانان سابق» به کارگردانی مینا اکبری و آهنگسازی علی صمدپور

موتیف زوال و از هم گسستن

[ مهسا محب‌علی - نویسنده ]

درباره‌ی فیلم مستند «میدان جوانان سابق» می‌توان ساعت‌ها نوشت. می‌توان از موضوع جسورانه‌اش، از پرداخت خلاقانه‌اش و بسیاری نکات مثبت یا احیاناً منفی فیلم گفت و آن را به چالش کشید...

ادامه

برای «بهرام دهقانیار» به خاطر دریافت جایزه بهترین آلبوم تلفیقی در پنجمین «جشن سالانه موسیقی ما»

علی تفرشی: می‌گفتند موسیقی تیتراژ «خانه سبز» لس‌آنجلسی است

[ علی تفرشی - خواننده ]

آشنایی من با بهرام دهقانیار به سال 72 برمی‌گردد. آن زمان هنرستان موسیقی می‌رفتم و قرار بود با استاد محمدرضا اخوان -که استاد هنرستان بودند- اجرایی داشته باشیم. من سولیست گروه کُر بودم و بهرام دهقانیار هم قرار بود پیانو بنوازد. در یکی از جلساتی که در فرهنگسرای ارسباران داشتیم، برای اولین‌بار بهرام عزیز را دیدم. من آن روز کمانچه‌ام را همراهم برده بودم و از آنجا که بهرام بسیار خوش مشرب و صمیمی است، با هم کمی ساز نواختیم و خواندیم و از همان روز رفیق شدیم. از آن به بعد تقریباً در تمام کارهایش کمانچه می‌زدم تا این‌که موسیقی سریال «خانه سبز» را ساخت و از من خواست تیتراژ آن را بخوانم...

ادامه

چند کلمه درباره‌ی جشنواره‌ی موسیقی فجر

در ابتدای انتها

[ مانی جعفرزاده - آهنگساز و مدرس موسیقی ]

با حسرت‌به‌دل بودن کارها به روال درست نمی‌اُفتد. جشنواره‌ی موسیقی فجر، نیازمند کسانی‌ست که حسرتی جُز ارتقاء فرهنگی نداشته‌باشند. کسانی که نخواهند پول‌دار باشند، مشهور باشند، در حمایت قدرت باشند و حتّی نخواهند محبوب باشند. این آخری در موقعیّت فعلی هنر ایران، از همه مهم‌تر است. شهر پُر شده از هنرمندانی که دایم و در هر موقعیّتی، لبخند می‌زنند و قربان-صدقه می‌روند که محبوب بمانند. فرهنگ امروز ایران، هنرمند محبوب نمی‌خواهد. نباید بخواهد. به کسی نیاز داریم که فحش بخورد و کوتاه نیاید و فقط کار درست را انجام بدهد.

ادامه

به بهانه‌ی تجلیل از «ابراهیم قنبری مهر» در پنجمین جشن سالانه موسیقی ما

یهودی منوهین پرسیده بود این سازِ بی‌نظیر را چه کسی ساخته؟

[ داوود گنجه‌ای - نوازنده ویلون و کمانچه ]

امروز تقریبا شصت سال از اولین روز آشنایی‌ام با استاد دکتر قنبری‌مهر می‌گذرد. در طول این سال‌ها هیچ کسی را همچون ایشان ندیدم که هم در کارش عالی و نمونه باشد و هم از نظر انسانی تا این حد با تقوا و بی‌نیاز باشد. استاد «قنبری‌مهر» در طول سال‌ها فعالیت همواره به هنرمندان لطف داشته و هرگاه هنرمندی به کمک‌شان نیاز داشت، ایشان بی‌چشمداشت یاری‌رسان بوده است. خوب است در این مجال خاطره کوچکی برای مخاطبان این مطلب را ذکر کنم. قبل از انقلاب، سازی هزار تکه را به من داده بودند، اما بعد از انقلاب از سوی صدا و سیما گفتند این ساز به رسم امانت نزد شما بوده و حالا باید آن آن را برگردانید، استاد «قنبری‌مهر» از این ماجرا باخبر شدند و بلافاصله سازی را که با دست پربرکت خودش ساخته بود به من هدیه داد و هیچ پولی هم از من نگرفت. شاید تعارف به نظر بیاید؛ اما من آرزو می کنم که بتوانم یک هزارم از محاسن اخلاقی این مرد نازنین را داشته باشم. ..

ادامه

جشنواره سى وهفتم فیلم فجر - نگاهی به موسیقی فیلم‌ های بنفشه آفریقایی و جمشیدیه

روایت‌هایی از آرامش و خشم

نسیم قاضی‌زاده: پيمان يزدانيان از گوهرهای موسیقی فیلم ایران است. بود و نبودش همیشه فرق دارد و خوب انتخاب کرده که کمتر بود داشته باشد و بیشتر نبود اما بودهایی که پیوسته معنادارند و آدم همان اندک را خوب به خاطر می‌سپارد. امسال یزدانیان با "بنفشه آفريقايی" به جشنواره آمده است و از همان دقایق ابتدایی موسیقی روی آن خودنمایی می‌کند. همچون همیشه، علاقۀ اصلی یزدانیان بهره‌گیری از زهی‌ها و پيانو است که تيتراژ طولانی را رنگ‌آمیزی می‌کند. خوشبختانه سنت ملودی‌پردازی و رفتار تماتیک را یزدانیان از یاد نبرده و به آن وفادار مانده....

ادامه

به مناسبت دریافت تندیس طلایی بهترین آهنگساز و آلبوم موسیقی ارکسترال از پنجمین جشن موسیقی ما

فردین خلعتبری؛ آهنگسازی اهل کشف و شهود

[ آرش گوران - رهبرارکستر فیلارمونیک تهران ]

آشنایی من با فردین خلعتبری به سال 1391 و اجرایی به نام «شب دهم» بازمی‌گردد. در آن اجرا به عنوان رهبر میهمانِ ارکسترملی، آثاری از این هنرمند را به صحنه بردم و از همان شب با انسانی بسیار ارزشمند و دوست داشتنی آشنا شدم که تاکنون به دوستی با او افتخار می‌کنم. «فردین خلعتبری» از آن دست موسیقی‌دانانی نیست که خود را تنها به هنرش محدود کرده باشد. او دست به قلم دارد و شعر هم می‌نویسد و همین شناخت عمیق‌ش از ادبیات باعث می‌شود تا آوازها و قطعاتِ بی‌کلامی که می‌سازد، رنگِ متفاوتی داشته باشد و همین مساله کار را برای ارکستر لذت‌بخش می‌کند. به نظر من همین ماجراست که باعثِ ارتباطِ مخاطب با آثارش می‌شود....

ادامه

آرشیو