شاید تنها فرصت بودن رنج است.لذتی سخت شیرین که همه آن را نمی دانند...
آفریننده ی دل آواهایی برای صلح و عشق این را می داند و درد می کشد...
دردی عمیق و سخت جاودانه...
می آفریند و با آفریده هایش درد را تصویر می کند و با نتها و سکوت فریاد می زند...
دگرگونه می آفریند و زیبا و سخت فلسفی و ساده...
بی نهایت سخت ساده...
و عمیق...
و پر از زیبایی...
سپاس انسان بزرگ دوران ما و درود در این برهوت بر شما...

این آلبوم بی نظیرترین و بهترین آلبوم موسیقی سال هست.با توجه به تمام برتری هایی که در اون هست و همه ی دوستان عزیز در بالا نظر دادند و بهش اشاره کردن.
این آلبوم چه در موسیقی ما رای بیاره چه نیاره برترین موسیقی سال هست...
و تازه آلبومی بی کلامی در خور ستایشی بیش از اینهاست...

گر در تو حیران مانده ام بر من ببخشای
من دوست می دارم که حیران تو باشم
حیران چشمان تو بودن رستگاری ست
بگذار تا حیران چشمان تو باشم...
(حیران دل آواهایی برای صلح و عشق
با سپاس از آهنگساز)

به من بگو اری
به یک نگاه
و بی تابم کن
چون بی نامی تو...
به من بگو نه
به یک نگاه
و بی مارم کن
چون بی نهایتی تو...
تمنای خستگی هایم بدرود...
(دل آواهایی برای رنجشهای فلسفی انسانیت)
درود انسان بی همتا...

انسان سخنی نگفت
تنها او بود که جامه به تن داشت
و آستینش از اشک تر بود...

استاد عزیز سپاس بی پایان برای روح بلند و رفیع شما و هزاران بوسه برای موفقیت بیشتر و بیشتر در هدف والای قلبتان...

حکایتی ست بین من و * تنهایی در شب *....

اینجا نفسی هست

که می داند در هیچ سحر گاهی

طعم منبسط احساس را نخواهد چشید...

اینجا نفسی هست

که می داند در هیچ شبانگاهی

فرصت شنیدن تپش های خورشید را نخواهد داشت...

اینجا آرزوی پرواز به سرزمینی * بی نام * را

* یادش بخیری * پرپر میکند

زمان * شهید * می شود و

میزان ها ی * زندگی * پر از نت های تکرار...

دیشب * باد * در میان انگشتانم * رقصید *

و بدنم * دل گریه هایی برای صلح و عشق * زایید

حکایتی ست بین من و * تنهایی در شب*

تقدیم به طلوع من.....

صدا کن مرا

صدای تو خوب است

صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است

که در انتهای صمیمیت حزن می روید........

ما ب ی چرا زندگانیم
انان به چرا مرگ خویش آگاهانند...

برای انسان بزرگی که با زندگی اش می آموزد برای بیرون امدن از غار تنهایی باید تفکر کرد و آموخت.باید تفکر را آموخت...

قاصدک می خواند
در پس هر بازدم
ثانیه هایت مُردند...
****
این شعر بسیار زیبای استاد مصلح برای درک بهتر و زیباتر شنیدن این دل آواها ی پر از زندگی،آموختن و درد، فوق العاده می تونه کمک کنه برای این که بدونیم فرصت کوتاهست و همیشگی نیستیم...
و کمک می کنه تا بهتر این آلبوم فاخر رو بشنویم و بفهمیم و به دردها و حرفهای آهنگساز که درد انسانیت و فریاد برای آزادی است گوش کنیم و فکر.
استاد بزرگ و آفریننده ی من، سپاس از خلق این زیبایی ها.