موسیقی ما - کنسرت‌های پروژه «با من بخوان» با صدای «علیرضا قربانی»  و موسیقی «حسام ناصری» طی هفت شب در تالار وحدت تهران برگزار شد. پروژه‌ای که اغلب قطعات آن برای اولین‌بار اجرا می‌شد و تجربه کاملاً متفاوتی در کارنامه کاری علیرضا قربانی محسوب می‌شود. چرا که این خواننده در آلبوم‌ها و اجراهای قبلی خود یک یا دو قطعه که تلفیق موسیقی الکترونیک و آکوستیک بود را داشت اما تمامی قطعات پروژه با من بخوان الکتروآکوستیک هستند. کنسرت‌های جدید او هم بر همین اساس و ترکیب ارکستری جدید روی صحنه رفت. در این کنسرت همانند اجراهای قبلی علیرضا قربانی وظیفه کارگردانی و طراحی دکور بر عهده «رضا موسوی» بود.
 
یکی از مهمترین نکات کنسرت با من بخوان در بخش موسیقایی نقش پررنگ موسیقی الکترونیک بود. به همین منظور حسام ناصری و «آرش پاکزاد» وظیفه اجرا و پردازش صداهای الکترونیک را بر عهده داشتند همین موضوع باعث شده بود تا حال و هوای استیج علیرضا قربانی با اجراهای قبلی خودش تفاوت‌های زیادی داشته باشد. این تفاوت نسبت به سایر کنسرت‌های موسیقی ایرانی هم مشهود بود. زیرا تا کنون هیچکدام از خوانندگان مطرح موسیقی ایرانی در تولید و اجرای قطعات خود نگاهی تا این حد جدی نسبت به موسیقی الکترونیک نداشتند.
 
در بخش دیگر ارکستر این برنامه سکشن زهی با نوازندگی میثم مروستی، نیلوفر محبی، نگار فرجی و ماکان خویی‌نژاد حضور داشتند که رنگ‌بندی اصلی برخی قطعات با سازهای زهی انجام می‌شد. جلوی استیج هم میلاد محمدی با نوازندگی تار و شورانگیز و سه تار و سامان صمیمی هم با نوازندگی کمانچه و سه‌تار حضور داشتند. رضا موسوی هم برای طراحی دکور این برنامه پله‌های سفید بزرگی را تدارک دیده بود که شروع اجرای علیرضا قربانی از بالای آن بود و بخش‌هایی را هم در پایین همین پله‌ها حضور داشت. به همین دلیل هم عناوین رپرتوار کنسرت از پله یک به بعد آغاز می‌شد.
 
در ابتدای کنسرت یک پرده سیکلو جلوی صحنه قرار داشت و صدای علیرضا قربانی در سالن پخش شد. او بخش‌هایی از شعر معروف «به تماشا سوگند» سهراب سپهری را دکلمه کرده بود. در ادامه ویدئوی علیرضا قربانی که در حال حرکت بود روی این پرده نقش بست و پس از توقف آن تصویر نور پشت پرده در همان نقطه روشن شد و این خواننده اجرایش را آغاز کرد. برای شروع برنامه قطعه «نیست شو» انتخاب شده بود که اسفندماه سال گذشته منتشر شد و مورد توجه مخاطبان موسیقی قرار گرفت. دومین قطعه از این کنسرت که تا کنون منتشر نشده است «بوی گیسو» نام داشت. عاشقانه‌ای قدیمی با شعر «شیخ نورالعین واقف لاهوری» و ملودی علیرضا قربانی که بازخورد خوبی میان مخاطبان داشت. یک اثر عاشقانه دیگر این کنسرت «الله مزار» نام داشت. این قطعه مربوط به موسیقی خطه خراسان بود و داستان آن هم مربوط به یک عشق بود که دختری چهل روز بر مزار پسری که عاشقش بوده است سوگواری می‌کند.
 
اما خبرسازترین قطعه کنسرت با من بخوان، «روزگار غریب» بود. اثری که تقریباً یک هفته پیش از این کنسرت منتشر شد و شعر آن که سروده «احمد شاملو» است مضمونی اجتماعی دارد. در هنگام اجرای این کار و خصوصاً ترجیع بند آن اغلب حاضرین در سالن همخوانی زیادی با علیرضا قربانی داشتند.
 
بخش دوم این کنسرت با آواز بی‌قرار و شعری از هوشنگ ابتهاج آغاز شد و مکمل این اثر شنیدنی هم قطعه «ارغوان» به آهنگسازی «مهیار علیزاده» بود که در میان کارهای محبوب علیرضا قربانی قرار دارد. در ادامه قطعه بی‌کلام رنگین کمان با موسیقی سامان صمیمی اجرا شد. این اثر بازخورد خوب مخاطبان را در سالن به دنبال داشت و دونوازی زکریا یوسفی و نیلوفر محبی به همراه تکنوازی‌های اعضای گروه با استقبال حضار همراه شد. بخش پایانی این کنسرت به سه قطعه محبوب تنهایی لیلا، عشق آسان ندارد و چهارراه استانبول اختصاص داشت. همچنین در دو شب این کنسرت قطعه بیز برنامه اجرای اثر ماندگار «ای ایران» و در شب‌های دیگر هم اجرای مجدد قطعه روزگار غریب بود.