موسیقی ما- «پدرام امینی ابیانه» موسیقی را از خرد سالی با فراگیری آکاردئون و پیانو زیر نظر استاد «حسن کامکار» شروع کرد و بعدتر به فراگیری گیتار فلامنکو پرداخت و در این راه از حضور چهره‌های نامی این رشته چون رامون واسکوئز، پاکو پنیا و خوان مارتین فراگرفت.

این نوازنده‌ی گیتار و آهنگ‌ساز (که فنِ این هنر را نزد زنده‌یاد مجتبی میرزاده فرا گرفت) تاکنون آثار متعددی منتشر کرده است که آلبوم‌های آتش (شامل سه آلبوم) از معروف‌ترینِ آن‌هاست. او در این سال‌ها کتاب‌های آموزشی نیز منتشر کرده است که از جمله‌ی آن می‌توان به کتابِ جامع گیتار فلامنکو، 300 نکته که خواننده‌ها باید بدانند  و کتاب خود آموز نوازندگی گیتار اشاره کرد.

ابیانه که تعدادی او را سریع‌ترین گیتاریست ایرانی می‌دانند، همواره دغدغه‌ی موسیقی بی‌کلام داشته است. با او درباره‌ی فعالیت‌های‌ش به گفت‌وگو نشسته‌ایم:

 

• پدرم در زمان شاه به سنندج تبعید شد و این فرصت برای‌م شکل گرفت تا قبل از خواندن و نوشتن، موسیقی را نزد استاد «حسن کامکار» فرا گیرم
• در خانه‌ی پدری‌ِ مادرم،‌ همواره مهمانان خارجی حضور داشتند و تقریبا همه‌شان گیتار می‌نواختند
• می‌شود گفت گیتار را ابتدا به صورتِ سینه به سینه فراگرفتم
• تا نوجوانی نقاشی می‌کردم و آکاردئون و پیانو هم می‌نواختم؛ اما بعدتر فکر کردم که باید روی یک هنر متمرکز شوم
• در آلبوم «آتش» آسوریاس را آن‌طور که دلم می‌خواهد نواختم؛ بی‌آن‌که فالش باشد
• همیشه دلم خواسته تا خلاف جریانِ رودخانه شنا کنم
• آقای علمشاهی پیشنهاد باکلام کردنِ «دسپرادو» را در ازای پولی داد که می‌توانستم یک آپارتمان بخرم؛ اما قبول نکردم
• مردم قبل‌تر کپی رایت را بیش‌تر رعایت می‌کردند
• با انگشتانِ شکسته کارهای آلبوم آتش 3 را انجام دادم و پرکاشن را هم خودم با گیتار نواختم
• آتش 1 و 2 هم‌چنان در امریکا فروش می‌رود
• راه نجات موسیقی استفاده از موسیقی فولکلوریک است
• موزیسین‌ها بدون گوش کردن یک ترک، تصمیم خودشان را می‌گیرند