امروز تقریبا شصت سال از اولین روز آشنایی‌ام با استاد دکتر قنبری‌مهر می‌گذرد. در طول این سال‌ها هیچ کسی را همچون ایشان ندیدم که هم در کارش عالی و نمونه باشد و هم از نظر انسانی تا این حد با تقوا و بی‌نیاز باشد.

استاد «قنبری‌مهر» در طول سال‌ها فعالیت همواره به هنرمندان لطف داشته و هرگاه هنرمندی به کمک‌شان نیاز داشت، ایشان بی‌چشمداشت یاری‌رسان بوده است. خوب است در این مجال خاطره کوچکی برای مخاطبان این مطلب را ذکر کنم. قبل از انقلاب، سازی هزار تکه را به من داده بودند، اما بعد از انقلاب از سوی صدا و سیما گفتند این ساز به رسم امانت نزد شما بوده و حالا باید آن آن را برگردانید، استاد «قنبری‌مهر» از این ماجرا باخبر شدند و  بلافاصله سازی را که با دست پربرکت خودش ساخته بود به من هدیه داد و هیچ پولی هم از من نگرفت. شاید تعارف به نظر بیاید؛ اما من آرزو می کنم که بتوانم یک هزارم از محاسن اخلاقی این مرد نازنین را داشته باشم.

استاد قنبری مهر نه تنها در ساخت ویلون که در زمینه ساخت سازهای مختلف نوآور و خلاق بود. سال‌ها قبل که من مسئول سازهای عتیقه و گرانقیمت در وزارت ارشاد بودم، عودی را آورده بودند که دچار مشکل شده بود. من با افتخار و با مسئولیت خودم مجوزش را صادر کردم. آن ساز را به دوبی برده بودند و قیمتی روی آن گذاشته شده بود که اگر استاد قنبری مهر برای هر یک از سازهایش می خواست این مبالغ را دریافت کند امروز زندگی اش هزار هزار برابر از نظر ظاهری نسبت به امروز بهتر بود.

هرچند ایشان احتیاج به تعریف و تمجید من به عنوان کوچکترین عضو جامعه موسیقی را ندارد، اما گمان نمی کنم بتوان کسی را سراغ گرفت که استاد قنبری مهر را بشناسد و از ایشان به نیکی یاد نکند. وقتی سال 46دانشجو بودم یهودی منوهین به ایران آمده بود. آنجا ویلون ساخت دست استاد را در دست گرفت و با تعجب گفت: «این ساز واقعا بینظیر است. سازنده اش کیست؟» در آخرین دیداری که من به همراه آقای مرادخانی با استاد قنبری مهر داشتیم، به منزل ایشان رفتیم. در منزلشان سازی داشتند که از من دعوت کردند با آن بنوازم. پرسیدند: «ساز می‌زنی گنجه‌ای جان؟» من هم گفتم: «همیشه با افتخار در محضر شما ساز زده‌ام و باز هم با افتخار این کار را انجام می‌دهم.» آن اجرا با سازِ ساخت دست استاد قنبری مهر خیلی هم مشهور شد و عکسش در بسیاری از فضاها منتشر شد.

استاد قنبری مهر انسانی خلاق، نوآوری و کسی است که با زمانه خودش پیش رفته است. خانه موسیقی ایران همواره از ایشان به عنوان چهره تاثیرگذار در عرصه هنر موسیقی یاد کرده و همیشه از راهنمایی هایشان بهره برده است. من برای استاد قنبری مهر آرزوی سلامتی می کنم و امیدوارم همیشه در قله هنر این سرزمین باعث افتخار همه ما باشند.

درباره نکوداشتی هم که در پنجمین جشن سالانه موسیقی ما از استاد به عمل آمد ابتدا باید خوشحالی ام را بیان کنم؛ متاسفانه من در آن آیین حضور نداشتم؛ اما اتفاق خوب و ارزشمندی بوده که یک ارگان خصوصی قدردان زحمات طولانی مدت چنین استادی بود و بابت این همه تلاش به او سپاس گفته است. من هم به ایشان سپاس می‌گویم و دست استاد قنبری مهر را می بوسم.