گفتوگو با پژمان حدادی درباره ساز دوایر کوکی (پژواک) و فعالیتهای اخیرش
موسيقی ايرانی ملودیمحور است
موسیقی ما - چندی قبل «پژمان حدادی» - آهنگساز و نوازندهٔ برجستهٔ سازهای کوبهای - «فریم درام»ها یا «دوایر کوکی» را رونمایی کرد. دوایر کوکی (پژواک) که درگذشته با نام «پنداریک» شناخته شده بود در حال حاضر توسط شرکت هاپا تولید و آماده عرضه شده است. ساخت این سازها توسط شرکت پادوک انجام میگیرد و از لحاظ کیفی دقت و تلاش زیادی در ساخت آنها بکار رفته است.
پوست این دوایر ساخت شرکت Remo است که مواد اولیه آن از الیاف مصنوعی مایلار ساخته میشود. از خصوصیات این پوستهای مصنوعی (Fiber Skin) کیفیت صدا دهی گرم، پرحجم و مطلوب است که صرفا به منظور استفاده در سازهای کوبهای ساخته میشوند و قبل از ارائهٔ نهایی از آزمایشات زیادی عبور میکنند. مقاومت بسیار بالا از دیگر خصوصیات این پوست است و در شرایط متفاوت آب و هوایی هیچگونه تغییری نمیکند که نتیجه آن صدایی ثابت و یکسان است. قابلیت کوک شدن ساز کوبهای صرفاً برای شل و سفت کردن پوست نیست. با بالا و پایین بردن کوک میتوان نتهای متعددی را به دست آورد. در نتیجه چیدن چند دایره در کنار هم امکان اجرای ملودیک/ریتمیک را فراهم میکند. این امکان سبب میشود که ذهن نوازنده امکان ساختار یا کمپوزیسیون پیدا کند و از خلاقیت بیشتری بهرهمند شود. ضمن اینکه در همراهی با یک ارکستر ملودیک، هنگامی که ساز کوبهای با ارکستر کوک شود، میتواند فواصل صوتی یا هارمونیک مطلوبی بوجود بیاورد که نتیجه آن همگونی و نداشتن صدای اضافی و غیر موسیقایی است. به همین بهانه با این نوازنده به گفتوگو نشستهایم:
پوست این دوایر ساخت شرکت Remo است که مواد اولیه آن از الیاف مصنوعی مایلار ساخته میشود. از خصوصیات این پوستهای مصنوعی (Fiber Skin) کیفیت صدا دهی گرم، پرحجم و مطلوب است که صرفا به منظور استفاده در سازهای کوبهای ساخته میشوند و قبل از ارائهٔ نهایی از آزمایشات زیادی عبور میکنند. مقاومت بسیار بالا از دیگر خصوصیات این پوست است و در شرایط متفاوت آب و هوایی هیچگونه تغییری نمیکند که نتیجه آن صدایی ثابت و یکسان است. قابلیت کوک شدن ساز کوبهای صرفاً برای شل و سفت کردن پوست نیست. با بالا و پایین بردن کوک میتوان نتهای متعددی را به دست آورد. در نتیجه چیدن چند دایره در کنار هم امکان اجرای ملودیک/ریتمیک را فراهم میکند. این امکان سبب میشود که ذهن نوازنده امکان ساختار یا کمپوزیسیون پیدا کند و از خلاقیت بیشتری بهرهمند شود. ضمن اینکه در همراهی با یک ارکستر ملودیک، هنگامی که ساز کوبهای با ارکستر کوک شود، میتواند فواصل صوتی یا هارمونیک مطلوبی بوجود بیاورد که نتیجه آن همگونی و نداشتن صدای اضافی و غیر موسیقایی است. به همین بهانه با این نوازنده به گفتوگو نشستهایم:
- به نظر میرسد در سالهای اخیر، ریتم و سازهای کوبهای در ایران با تحولات بسیاری مواجه شدهاند و رنگآمیزی صوتیِ بیشتر و ریتمهای متفاوتتری شنیده میشود، شما نیز در عین تلاشهایی که در این سالها انجام دادهاید، به تازگی فریم درامها دوایر کوکی را رونمایی کردهاید. انتظار دارید این ساز چه نقشی در فضای ارکسترال موسیقی ایران ایفا کند؟ حضور آن در آثار خودتان به چه شکل خواهد بود؟
- یعنی این ساز میتواند به عنوان یک ساز ریتمیک در تمامی ارکسترها استفاده شود؟
- شما در گفتوگویی این مساله را بیان کردهاید که ساز تمبک در گروههای ایرانی چندان جدی شمرده نمیشد؛ اما رفته رفته اتفاقاتی رخ داد که دیدگاه هنرمندان به مقوله ریتم تغییر کرد؛ آیا این به معنای رضایت شما از آن چیزی است که هم اکنون در ریتم موسیقی ایران رخ میدهد؟
- چقدر از خلایی که در ریتم وجود دارد و خوشبختانه در حال حاضر همانطور که شما اشاره کردید در حال برطرف شدن است به فعالان این عرصه باز میگردد؟
- به نظرتان رشد تکنیکی این سازها هماکنون به اندازهٔ کافی با رشد همراه بوده است؟
- دوایر کوکی تا چه اندازه برگرفته از سازهای کوبهای ایران است و چه نشانههایی از سازهای دیگر گرفته است؟
- به تفاوتهای رنگآمیزی این ساز با دایرههایی که از گذشته در فرهنگ موسیقاییامان میشناسیم، اشاره کردید. ممکن است در این باره توضیح بیشتری دهید؟
- ایدهٔ اصلی دوایر کوکی چگونه شکل گرفت؟
- چرا «پنداریک» به دوایر کوکی تغییر نام داد؟
- دربارهٔ اثر مشترکتان با آقای شعاری نیز توضیح دهید؟
- این همکاری ادامه خواهد داشت؟
منبع:
سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : یکشنبه 28 آذر 1395 - 19:28
افزودن یک دیدگاه جدید