از حدود 5 سال پیش «ناصر چشم‌آذر» تصمیم داشت که موسیقی‌هایش را روی صحنه ببرد. در کنسرتی به نام «شب باران عشق» که حامی هم خواننده تعدادی از قطعات این ضیافت باشد. اجرای این ضیافت در تالار وحدت و برج میلاد و استقبال بسیار خوبی که از آن صورت گرفت، آغاز جریانی است که می‌تواند باعث ارتقاء سطح موسیقی امروز این سرزمین شود. توجه و علاقه جامعه به کنسرتی که خواننده‌محور نیست و به موسیقی جدی می‌پردازد، نشان می‌دهد که هنوز هم حضور نام‌های درخشانی مثل ناصر چشم‌آذر می‌تواند موسیقی ایران را به سمت طلوع و زیبایی حقیقی سوق دهد.
 
در روزگاری که عمر ماندگاری آثار موسیقایی در ذهن مخاطب کوتاه شده، شوق و هیجان جامعه نسبت به موسیقی جدی -آن هم از نوع بی‌کلام‌اش- اتفاق امیدوارکننده و باارزشی است.
 
در کنسرت ناصر چشم‌آذر، بارها مردم ایستادند و با شوق و احترام نسبت به او و موسیقی‌هایش ابراز علاقه کردند. مردمی که برخی تصور می‌کنند دیگر اعتنایی به موسیقی جدی ندارند. اما مگر می‌شود به «باران عشق» بی‌تفاوت بود؟ مگر می‌شود موسیقی «تاراج» و «هامون» و «اجاره‌نشین‌ها» و «قصه‌های مجید» و «خواهران غریب» و ده‌ها موسیقی ماندگار دیگر از ناصر چشم‌آذر را از یاد برد؟ مگر می‌شود مردم «هجرت» و «زائر» و «خدای آسمون‌ها» و «خلوت» و دیگر جاودانه‌هایش را فراموش کنند؟ استقبال ویژه دو کنسرت او پاسخ زیبایی به این سؤال است. موسیقی درخشان و ارزشمند از یاد رفتنی نیست. حتی اگر در محاق قرار گیرد که هنرمند حقیقی را با هیچ دشنه و پرده‌ای نمی‌شود از یاد و خاطره جامعه پاک کرد.
 
ناصر چشم‌آذر از 10سالگی با نواختن آکاردئون روی صحنه بوده؛ از نوجوانی به طور حرفه‌ای وارد جریان روز موسیقی شده؛ دهه پنجاه را با آهنگسازی و تنظیم تعدادی از جاودانه‌های موسیقی پاپ سپری کرده و از اوایل دهه شصت با ساخت موسیقی فیلم سینمایی «تاراج» به کارگردانی ایرج قادری وارد عرصه موسیقی فیلم شده و تا به امروز به خلق زیبایی پرداخته است.
 
جاودانه‌هایی مثل «هجرت»، «خلوت»، «زائر»، «از تو»، «عسل‌چشم»، «شب بلند و دل من...»، «دو پرنده»، «کاش بدونم از کدوم جاده میای»، «بیا بیا که دلتنگم تا غزل» و «آبی شو» را آهنگسازی و تنظیم کرده است. قطعه‌های ماندگاری همچون «سوغاتی»، «باغ بلور»، «کوه»، «تقدیر»، «بزن تار»، «حرف بزن»، «شوکتِ بودنم»، «فردا تو می‌آیی»، «رهگذار عمر»، «ندیم»، «مرغ فارغ از تجمل»، «سرسپرده» و ده‌ها اثر دیگر را در نقش تنظیم‌کننده در کارنامه هنری خود دارد و موسیقی فیلم‌ها و سریال‌هایی مثل «هامون»، «اجاره‌نشین‌ها»، «خواهران غریب»، «قصه‌های مجید»، «خواب و بیدار»، «قارچ سمی»، «آتش‌بس»، «سوپراستار» و ده‌ها اثر دیگر حاصل حضور درخشان‌اش در عرصه موسیقی فیلم است و با ساخت آلبوم بی‌کلام «باران عشق» رکورد فروش آلبوم‌های اینسترومنتال را به نام خودش ثبت کرده است.
 
علاقه باارزش و احترام ویژه به آثار او که در دو کنسرت اخیرش به منصه ظهور رسید، اتفاق مهمی برای موسیقی ایران است. این اتفاق زیبا، آغاز جریان روشنی است.