موسیقی ما – یک خواننده که قرار است پس از هشت سال در سرانجام در تهران روی صحنه برود، در اعتراض به برخی اتهامات از سوی یک روزنامه، توضیحاتی را ارائه کرد.

به گزارش «موسیقی ما»، پرواز همای که قرار است از فردا نخستین کنسرت‌های خود را در تهران روی صحنه ببرد، در جوابیه‌ای بلند بالا به برخی اتهامات که از سوی روزنامه «جوان» به او نسبت داده شده بود، توضیحاتی را ارائه کرد.

این خواننده همچنین با انتشار ویدئوی «بشر کُش ها»، اعتراض خود را به نسل کشی ها و تحریم های سیاسی اعلام کرد و در توضیح این موزیک ویدئو اعتقاد دارد: «روزهای اوج تحریم ایران بود. همراه با دوستم برای تهیه‌ی یک باطری برای قلب مادرش تمام شهر را زیر پا گذاشتیم، دوستم مادرش را از دست داد. همان شب این شعر و آهنگ را بر علیه کسانی ساختم که مردم و سرزمینم را تحریم کرده‌اند اما از حقوق بشر دم می‌زنند و قرن‌هاست که به همین بهانه به نسل‌کشی در راهِ اهدافِ سیاسیِ‌شان گام برمی‌دارند.».

همای در متن جوابیه‌اش به روزنامه جوان نیز توضیحاتی را ارائه داده که در ادامه می‌خوانید:

بنام خدا
در جواب به بى‌حرمتى‌ها و تهمت‌هاى روزنامه‌ى محترم جوان

1- من از روزى که به دنیا آمدم تا به امروز در ایران زندگى کرده‌ام و فقط براى اجراى کنسرت در هر تور چند هفته‌اى به خارج از کشور سفر داشته‌ام. خواهش می‌کنم اطلاعات غلط ندهید.

2- اگر شعرها و آهنگ‌هاى مرا با دیدگاه بدون غرض و عارفانه نگاه کنید و وقت بیشترى بگذارید و بشنوید پى به اعتقاد و باورهاى دینى من خواهید برد. مانند آهنگ "خدا در روستاى ماست".

3- هر کسى در گذشته‌ى زندگى خویش اشتباهاتى داشته است که با مرور زمان به حقیقت دست پیدا کرده و راهش را پیدا مى‌کند. من نیز یک انسانم که پى به اشتباهاتم برده‌ام و امروز تلاش مى‌کنم تا ثابت کنم من هم فرزند همین سرزمینم. بلاتشبیه، مگر جز این است که امام حسین علیه السّلام به حُر ریاحی که از یزیدیان بود، اعتماد کرد و او را بخشید؟ اما شما به یک جوان که دوست دارد به وطن و مردمِ سرزمین و نظامش خدمت کند، هزار تهمت ناصواب می‌زنید تا فرصت اثبات خویش را نداشته باشد؟

4- پروردگار گواه است، آهنگى که براى شهداى گمنام ساختم را با تمام وجود و از صمیم قلب خواندم و با لحظه لحظه ساختن و ضبطِ این آهنگ اشک ریختم. آن روز که خبر یافتن پیکر 175 شهید غواص را خواندم مانند تمامی عاشقانِ سرزمینم، تلاش کردم تا به سهمِ خود، تحفه‌ای تقدیم سرافرازانِ همیشه جاویدِ وطنم کنم. آنچه امروز قلب مرا آزرده کرده این است که یاد کردن از شهدایِ دفاع مقدس را ابزاری برای حضور دوباره من بر صحنه‌ی موسیقی دانسته و خوانده‌اید. من هیچ گواهی ندارم جز خدای شهیدان و روح متعالی شهدایی که با نثار جانشان از ناموس سرزمینم پاسداری کردند.

5- اگر من در گذشته اشتباهى داشته‌ام، پذیرفته‌ام و آمده‌ام که جبران کنم. صبور باشید، امروز و آینده‌ام را ببینید و سپس تصمیم بگیرید...

6- نمی‌دانم این همه اصرار براى تخریبِ من از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ من پاسخ اعتماد نظام را، پاسخِ محبت مردم را و پاسخ انتقاد اهالى موسیقى و منتقدان را فقط روى صحنه می‌توانم بدهم، چرا این فرصت را نداشته باشم؟

7- ناحق به من تهمت ضد انقلاب میزنید؟ من فرزندِ این انقلاب هستم و تا زنده‌ام وفادار به این سرزمین خواهم ماند.

8- درست است، آخرین بار پنج سال پیش من به اشتباه با چند شبکه‌ى ماهواره‌اى مصاحبه داشتم اما هرگز بیرون از چارچوب کنسرت‌هایم حرفى نزدم. اگر شما خلافش را می‌دانید با مدرک ثابت کنید و تهمتِ ناروایِ ضد‌انقلاب نزنید.

9- در این هشت سالى که روى صحنه نبوده‌ام هر ماه به وزارت ارشاد مراجعه کردم اما صلاح نمى‌دیدند و بستر جامعه براى اجراى کنسرت من فراهم نبود چون بخشى از شعرهایم در راستاى مبارزه با ریاکاریست. متاسفانه برداشت‌هاى گوناگون از شعرها و آهنگ‌هایم خیلى‌ها را به اشتباه مى‌اندازد اما به امید پروردگار امروز یک هماى تکامل یافته و آگاه با زبانى متفارت خواهید دید. باور نمی‌کنید؟ بیایید و ببینید...

10- این شما هستید که شعرها و آهنگ‌هایم را آنگونه که دوست دارید تفسیر مى‌کنید و به خود می‌گیرید یا ضد دین و ضد انقلاب تفسیر مى‌کنید. همان طور که پیشتر در همین جوابیه نوشتم، شما مرا خوب نمی‌شناسید که اگر می‌شناختید، می‌دانستید که من هم مسلمانم، معتقد به خداوند یکتا، پایبند به باورهای دینی، عاشق این سرزمین و فرهنگ و آماده‌ى خدمت و حتم دارم در پیشگاهِ خداوند آنکه تهمت می‌زند، گنهکار است.

11- من یک هنرمندم. می‌خواهم براى مردم سرزمینم بخوانم و از حاشیه‌ها دور باشم. خواهش می‌کنم مرا وارد این بازی‌ها نکنید.

12- فرهنگ ایرانی و اسلامی ما سرشار از آموزه‌ها و پندهایی است که ما را دعوت به شکیبایی و مهرورزی می‌کند. به رسولِ رحمت و مهربانی، قدری مهربان‌تر باشید، صبر پیشه کنید، اعتماد کنید و قصاص قبل از جنایت نکنید.

مفتخرم در روستای احمد سرگوراب در گوشه‌ای از همین سرزمین به دنیا آمدم. روستایی‌ام و کشاورز زاده. این شعر را که از زبانِ کودکی روستایی‌ست و در تمامِ اجزایِ طبیعت نشانه‌های خدا را می‌جوید و می‌بیند به شما تقدیم می‌کنم.

خدا در روستاى ماست/ خدا در روستاى ما کشاورز است/ خدا را دیده‌ام با کارگر‌ها مهر را مى‌کاشت/ ایمان را درو مى‌کرد/ خدا روى چمن‌ها مى‌دمید و مى‌دوید از روى شالیزار/ خدا با باد و گندم‌زار مى‌رقصید/ من از این روستاى سبز و از این بوى شالى گشته‌ام سر مست/ خدا هرجا که بوىِ گندم و آب و علف باشد در آنجا هست/ خدا در روستاى ماست...

** در ادامه می توانید ویدئوی «بشر کُش ها» را در «موسیقی ما» گوش و دانلود کنید؛