شب نخست کنسرت ارکستر بادی تهران با خوانندگی «عالم قاسیماف» برگزار شد؛
«بلبل شرق» در تالار وحدت آواز خواند
موسیقی ما – نخستین شب کنسرت ارکستر بادی تهران با خوانندگی «عالم قاسیماف» و حضور دخترش «فرقانه قاسیماف» به عنوان همخوان، شب گذشته در تالار وحدت تهران برگزار شد.
به گزارش «موسیقی ما»، در این کنسرت که سرپرستی آن را «سینا ذکایی» و رهبری ارکستر را استاد «جاوید مجلسی» برعهده داشتند، «عالم قاسیم اف» به همراه دخترش با اجرای گلچینی از محبوبترین آثار آذری به اجرای برنامهای پرحرارت پرداختند که با استقبال حاضران در سالن رو به رو شد.
«اولری وار» نخستین قطعهای بود که برای ابتدای برنامه در نظر گرفته شده بود و ارکستر در ابتدای برنامه با اجرای آن باعث شد همراهی حاضران در سالن، شروعی ویژه را برای این برنامه رقم بخورد. شروعی جذاب که بلافاصله پس از اتمام این قطعه با سخنان ابتدایی قاسماف همراه بود: «باور کنید از صبح که از خواب بیدار شدهام تا همین الان به دلیل شرایط تمرین بیشتر سرپا بودم. الان هم مراقب هستم که زمین نیافتم اما از شما بینهایت ممنون هستم که امشب در این کنسرت حضور پیدا کردید.»
«قارا گیله» دومین قطعهای بود که با صدای این استاد موسیقی در سالن طنین انداز شد. تکنیکهای آوازی «قاسیم اف» و تسلط بالای او در خوانش باعث شد این اثر با استقبال حاضران رو به رو شود. درباره بیوگرافی این قطعه نیز در سایتهای محلی آذربایجان آمده: «ترانه «قارا گیله» یکی از معروفترین ترانههای موسیقی فولکلور منطقه آذربایجان است که اغلب مردمان این منطقه تا حدودی چند بند از این ترانه را حفظ بوده و آن را در کوچه و خیابان زمزمه میکردند. البته در سال ۱۹۶۸ بود که مایسترو نیازی از اهنگسازان نابغه اذربایجان برای این قطعه سمفونی ساخت و آن را تبدیل به اثری جاودانه کرد.
این ترانه اثری ۱۹ بندی بود و هر بند دارای دو قسمت جداگانه بود به طوری که بخش اول هر بند دارای صداهایی کشیده و بخش دوم نیز با همراهی صداهای کوتاه بود. مضمون این ترانه بیشتر روایتی موسیقایی از عشق و عشق ورزی است اما برای مردمان آذربایجان که در وطن خود نیستند تداعی کننده دوری از موطن است. موطنی که به مثابه عشق میماند و حالا با زمزمه این ترانه از فراغ و نبودن در منطقه محل تولد میسوزد و میسازد. این ترانه محزون به نوعی حکایتی غم انگیز درباره مهاجران است.»
«فضولی کانتا تای» و «کوچه لره سو سپ میشم» دیگر آثار اجرا شده در این برنامه بودند که جزو قدیمیترین آثار فولکلور موسیقی آذری به شمار میروند. بسیاری از مخاطبان حاضر در سالن که عمدتا آذری زبان بودند مشغول همخوانی با استاد بودند و فضای سالن فضای به شدت لبریز از احساس و «حال خوب» بود.
نکته جالب در سالن حضور جوانانی با سن حدود بیست سال بود که پا به پای بزرگترهای جمع به ابراز علاقه به این کنسرت میپرداختند و گستردگی جغرافیای این کنسرت در همه ردههای سنی از نکات مهم این برنامه به نظر میرسید. «سئوگیلی جانان» قطعه بعدی بود که در سالن اجرا شد. یکی از اشعار عاشقانه حکیم نظامی گنجوی که آهنگسازی این ترانه عاشقانه را آهنگساز افسانهای آذربایجان، اوزیر حاجی بئیف انجام داده است و البته خوانندگان بسیاری نیز این اثر را اجرا کردهاند.
«قایتار عشقیمی» قطعهای بیکلام بود که با حضور و سولو نوازی «بابک صفرنژاد» در سالن اجرا شد. استاد و دخترش در هنگامی که این قطعه در حال اجرا بود صحنه را برای دقایقی ترک کردند تا با کمی استراحت برای بخش دوم برنامه روی صحنه بیایند. «کور عرب ماهنی سی» قطعه بعدی اجرا شده در سالن بود.
اثری قدیمی و پر خاطره برای بزرگترهای سالن. در بخشهایی از ترجمه این قطعه آمده: «ای کاش نه عشقی وجود داشت و نه عاشقی/ نه دلبر طنازی وجود داشت/ نه حسرت و سوزی از برای عشق میبود/ نه درد و غمی وجود داشت ونه درمانی از برای این رنج و محنتها / نه جشنی بود و نه غم و ماتمی/ نه آشیانه و مامنی روی زمین/ و نه داغ هجران و دوری وجود داشت/ ...»
اثری جاودانه با آهنگسازی آهنگساز بزرگ آذربایجان «فکرت امیروف» که سالن را غرق در سکوتی دلنشین کرده بود.
در بخشی از برنامه «عالم قاسیم اف» صحنه را ترک کرد و دخترش به تنهایی و با همخوانی گروه کر، قطعه «لاچین» را با آوازی دلنشین اجرا کرد. پس از این قطعه نوبت به قطعه پرطرفدار «ساری گلین» رسید تا سالن با انرژی نوازندههای ارکستر بادی و آواز عالیم قاسماف و دخترش لحطات جالبی را تجربه کند. «آیرلیق» و «لاله لر» دیگر آثاری بودند که باز هم در اواخر برنامه توانستند حاضران در سالن را به وجد آورند و این انرژی بالا در قطعه «آذربایجان» به اوج خود رسید تا شب نخست کنسرت «عالم قاسیم اف» این گونه به پایان برسد.
در انتهای برنامه نیز ارکستر بادی تهران قطعه «ای ایران» را نواخت تا همه حاضرین در سالن با هم این قطعه را همخوانی کنند و تکرار قطعه «قایتار عشقیمی» با سولو نوازی «بابک صفرنژاد» قطعه بیز برنامه باشد.
سینا ذکایی سرپرست ارکستر سازهای بادی تهران هم در پایان برنامه با معرفی مهمانان ویژه این کنسرت از تماشاگران به جهت استقبال گسترده تقدیر کردند. نادر مشایخی، محمد علی لقا، بردیا کیارس، علی اکبر قربانی، کمال تبریزی، مجید مظفری، لعیا زنگنه، شیرین یزدانبخش و سفیر کشور آذربایجان از جمله مهمانان ویژه این کنسرت موسیقایی بودند.
سینا ذکایی سرپرست ارکستر و نوازنده فلوت، محمد نراقی فلوت، امیر حسین محمدخانی ابوا، داریوش بیژنی، رهام ایرانخواه، یلدا احسانی، پانیذ شفایی کلارینت، علیرضا مهدی زاده، سعید نیازی، امیر اشکان اصغرزاده ساکسیفون، امیر حسین محمدیان، امیر ملکی زاده فاگوت، فرزان بیژنی، مهسا یوسفی، نرگس تقی پور، آرش رضوانی هورن، علی ضرابی، کامیار ماندگاریان، مهسا خطیب زاده ترومپت، سیامک کریم پور، سپهر عباسی ترومبون، افشار حشمتیان توبا، مهرداد هزار خانی گیتار باس، سامان بهشتی درامز، علی فراهانی پرکاشن، ابوالفضل اسداللهی ناقارا، حسن خجسته آکاردئون، زکی ولیف تار نوازندگان گروه اجرایی را تشکیل می دادند. این در حالی است جواد آبراهه تنظیم قطعات برای ارکستر سازهای بادی را به عهده داشت.
نسرین سماوی، مهسا کیومرثی، طاهره خیابانیان، شادی جاجرمی، سامره حسن زاده، رومینا خورزنی، پرستو ابولقاسمی سوپرانو، الهام جوادی، ساناز جامساز، پویه سالار آنی دژاکام، نیوشا تاج بخش، شبنم مهدیخانی، آزاده دهقانی، ثمین مودت آلتو، علی نقیبی، فرزام فرزان، امین حشمتی، حسن یوسفی، محمدتورینی، سینا فرح آبادی تنور، بردیا وصال، رضا شرفی، علی عبدالکریمی، مرتضی فهمیزی، ایقان امام وردی، غلامرضا عبایی، هادی شیری باس، هیلدا ملک محمدی، ساناز اردبیلی فرد، نسرین سماوی، نگین صادقی، پروانه سلامی، سپیده تیموری همخوان نیز اعضای گروه کر کنسرت به سرپرستی مریم شریف زاده را تشکیل می دادند.
در گروه اجرایی نیز محسن خباز، کوروش وزیر مختار، کیان وزیر مختار، داود صبوری تهیه کنندگان، مریم میلانی کارگردان، پیام ایرایی عکاس، غزاله گروسی مدیر هماهنگی، مازیار حامدی برنامه ریز، بهمن بابازاده مدیر روابط عمومی، پویا آرام پشتیبانی، مجتبی جهان دیده گرافیست حضور داشتند.
به گزارش «موسیقی ما»، در این کنسرت که سرپرستی آن را «سینا ذکایی» و رهبری ارکستر را استاد «جاوید مجلسی» برعهده داشتند، «عالم قاسیم اف» به همراه دخترش با اجرای گلچینی از محبوبترین آثار آذری به اجرای برنامهای پرحرارت پرداختند که با استقبال حاضران در سالن رو به رو شد.
«اولری وار» نخستین قطعهای بود که برای ابتدای برنامه در نظر گرفته شده بود و ارکستر در ابتدای برنامه با اجرای آن باعث شد همراهی حاضران در سالن، شروعی ویژه را برای این برنامه رقم بخورد. شروعی جذاب که بلافاصله پس از اتمام این قطعه با سخنان ابتدایی قاسماف همراه بود: «باور کنید از صبح که از خواب بیدار شدهام تا همین الان به دلیل شرایط تمرین بیشتر سرپا بودم. الان هم مراقب هستم که زمین نیافتم اما از شما بینهایت ممنون هستم که امشب در این کنسرت حضور پیدا کردید.»
«قارا گیله» دومین قطعهای بود که با صدای این استاد موسیقی در سالن طنین انداز شد. تکنیکهای آوازی «قاسیم اف» و تسلط بالای او در خوانش باعث شد این اثر با استقبال حاضران رو به رو شود. درباره بیوگرافی این قطعه نیز در سایتهای محلی آذربایجان آمده: «ترانه «قارا گیله» یکی از معروفترین ترانههای موسیقی فولکلور منطقه آذربایجان است که اغلب مردمان این منطقه تا حدودی چند بند از این ترانه را حفظ بوده و آن را در کوچه و خیابان زمزمه میکردند. البته در سال ۱۹۶۸ بود که مایسترو نیازی از اهنگسازان نابغه اذربایجان برای این قطعه سمفونی ساخت و آن را تبدیل به اثری جاودانه کرد.
این ترانه اثری ۱۹ بندی بود و هر بند دارای دو قسمت جداگانه بود به طوری که بخش اول هر بند دارای صداهایی کشیده و بخش دوم نیز با همراهی صداهای کوتاه بود. مضمون این ترانه بیشتر روایتی موسیقایی از عشق و عشق ورزی است اما برای مردمان آذربایجان که در وطن خود نیستند تداعی کننده دوری از موطن است. موطنی که به مثابه عشق میماند و حالا با زمزمه این ترانه از فراغ و نبودن در منطقه محل تولد میسوزد و میسازد. این ترانه محزون به نوعی حکایتی غم انگیز درباره مهاجران است.»
«فضولی کانتا تای» و «کوچه لره سو سپ میشم» دیگر آثار اجرا شده در این برنامه بودند که جزو قدیمیترین آثار فولکلور موسیقی آذری به شمار میروند. بسیاری از مخاطبان حاضر در سالن که عمدتا آذری زبان بودند مشغول همخوانی با استاد بودند و فضای سالن فضای به شدت لبریز از احساس و «حال خوب» بود.
نکته جالب در سالن حضور جوانانی با سن حدود بیست سال بود که پا به پای بزرگترهای جمع به ابراز علاقه به این کنسرت میپرداختند و گستردگی جغرافیای این کنسرت در همه ردههای سنی از نکات مهم این برنامه به نظر میرسید. «سئوگیلی جانان» قطعه بعدی بود که در سالن اجرا شد. یکی از اشعار عاشقانه حکیم نظامی گنجوی که آهنگسازی این ترانه عاشقانه را آهنگساز افسانهای آذربایجان، اوزیر حاجی بئیف انجام داده است و البته خوانندگان بسیاری نیز این اثر را اجرا کردهاند.
«قایتار عشقیمی» قطعهای بیکلام بود که با حضور و سولو نوازی «بابک صفرنژاد» در سالن اجرا شد. استاد و دخترش در هنگامی که این قطعه در حال اجرا بود صحنه را برای دقایقی ترک کردند تا با کمی استراحت برای بخش دوم برنامه روی صحنه بیایند. «کور عرب ماهنی سی» قطعه بعدی اجرا شده در سالن بود.
اثری قدیمی و پر خاطره برای بزرگترهای سالن. در بخشهایی از ترجمه این قطعه آمده: «ای کاش نه عشقی وجود داشت و نه عاشقی/ نه دلبر طنازی وجود داشت/ نه حسرت و سوزی از برای عشق میبود/ نه درد و غمی وجود داشت ونه درمانی از برای این رنج و محنتها / نه جشنی بود و نه غم و ماتمی/ نه آشیانه و مامنی روی زمین/ و نه داغ هجران و دوری وجود داشت/ ...»
اثری جاودانه با آهنگسازی آهنگساز بزرگ آذربایجان «فکرت امیروف» که سالن را غرق در سکوتی دلنشین کرده بود.
در بخشی از برنامه «عالم قاسیم اف» صحنه را ترک کرد و دخترش به تنهایی و با همخوانی گروه کر، قطعه «لاچین» را با آوازی دلنشین اجرا کرد. پس از این قطعه نوبت به قطعه پرطرفدار «ساری گلین» رسید تا سالن با انرژی نوازندههای ارکستر بادی و آواز عالیم قاسماف و دخترش لحطات جالبی را تجربه کند. «آیرلیق» و «لاله لر» دیگر آثاری بودند که باز هم در اواخر برنامه توانستند حاضران در سالن را به وجد آورند و این انرژی بالا در قطعه «آذربایجان» به اوج خود رسید تا شب نخست کنسرت «عالم قاسیم اف» این گونه به پایان برسد.
در انتهای برنامه نیز ارکستر بادی تهران قطعه «ای ایران» را نواخت تا همه حاضرین در سالن با هم این قطعه را همخوانی کنند و تکرار قطعه «قایتار عشقیمی» با سولو نوازی «بابک صفرنژاد» قطعه بیز برنامه باشد.
سینا ذکایی سرپرست ارکستر سازهای بادی تهران هم در پایان برنامه با معرفی مهمانان ویژه این کنسرت از تماشاگران به جهت استقبال گسترده تقدیر کردند. نادر مشایخی، محمد علی لقا، بردیا کیارس، علی اکبر قربانی، کمال تبریزی، مجید مظفری، لعیا زنگنه، شیرین یزدانبخش و سفیر کشور آذربایجان از جمله مهمانان ویژه این کنسرت موسیقایی بودند.
سینا ذکایی سرپرست ارکستر و نوازنده فلوت، محمد نراقی فلوت، امیر حسین محمدخانی ابوا، داریوش بیژنی، رهام ایرانخواه، یلدا احسانی، پانیذ شفایی کلارینت، علیرضا مهدی زاده، سعید نیازی، امیر اشکان اصغرزاده ساکسیفون، امیر حسین محمدیان، امیر ملکی زاده فاگوت، فرزان بیژنی، مهسا یوسفی، نرگس تقی پور، آرش رضوانی هورن، علی ضرابی، کامیار ماندگاریان، مهسا خطیب زاده ترومپت، سیامک کریم پور، سپهر عباسی ترومبون، افشار حشمتیان توبا، مهرداد هزار خانی گیتار باس، سامان بهشتی درامز، علی فراهانی پرکاشن، ابوالفضل اسداللهی ناقارا، حسن خجسته آکاردئون، زکی ولیف تار نوازندگان گروه اجرایی را تشکیل می دادند. این در حالی است جواد آبراهه تنظیم قطعات برای ارکستر سازهای بادی را به عهده داشت.
نسرین سماوی، مهسا کیومرثی، طاهره خیابانیان، شادی جاجرمی، سامره حسن زاده، رومینا خورزنی، پرستو ابولقاسمی سوپرانو، الهام جوادی، ساناز جامساز، پویه سالار آنی دژاکام، نیوشا تاج بخش، شبنم مهدیخانی، آزاده دهقانی، ثمین مودت آلتو، علی نقیبی، فرزام فرزان، امین حشمتی، حسن یوسفی، محمدتورینی، سینا فرح آبادی تنور، بردیا وصال، رضا شرفی، علی عبدالکریمی، مرتضی فهمیزی، ایقان امام وردی، غلامرضا عبایی، هادی شیری باس، هیلدا ملک محمدی، ساناز اردبیلی فرد، نسرین سماوی، نگین صادقی، پروانه سلامی، سپیده تیموری همخوان نیز اعضای گروه کر کنسرت به سرپرستی مریم شریف زاده را تشکیل می دادند.
در گروه اجرایی نیز محسن خباز، کوروش وزیر مختار، کیان وزیر مختار، داود صبوری تهیه کنندگان، مریم میلانی کارگردان، پیام ایرایی عکاس، غزاله گروسی مدیر هماهنگی، مازیار حامدی برنامه ریز، بهمن بابازاده مدیر روابط عمومی، پویا آرام پشتیبانی، مجتبی جهان دیده گرافیست حضور داشتند.
منبع:
اختصاصی سایت «موسیقی ما»
تاریخ انتشار : دوشنبه 22 دی 1393 - 12:15
دیدگاهها
بچه ها رفتن گفتن خوب بود
افزودن یک دیدگاه جدید