موسیقی ما - «پاییزان» جدید‌ترین کنسرت ارکستر مهر ۲۳ و ۲۴ مهر ماه در تالار وحدت به روی صحنه رفت.

در این کنسرت که با اجرای آثاری از ناصر ایزدی و بردیا صدر نوری و به خوانندگی امیر اثنی عشری انجام گرفت علیرضا دریایی، نیلوفر ابراهیمی، رضا رضاپور، امیر شکرابی، مهشید دولو، بهاره آخوندی، صدیقه شعبانی، امیر شکرابی، نیلوفر هداوند، کامران یعقوبی، محمد حسین غریبی، بردیا صادقی تبار، احمد رضا نیکخو، حمید رضا باقری، حسام استیلایی، حسین واحدی، مازیار چاهی، پدیده نادری، آزاده امیری، امیر حسین طاعی، داریوش حجازی، شاهین زند مقدم، نوید شعبانی‌زاده، مهدی کریمی به عنوان نوازنده حضور داشتند و صادق چراغی نیز به عنوان نوازنده میهمان دست به ساز شد.

در بخش اول این اجرا که به اجرای قطعات آهنگسازی شده توسط بردیا صدر نوری اختصاص داشت به ترتیب قطعات خاطرات (پیانو)، یاد تو (همنوازی پیانو با ویولا)، راز و نیاز (همنوازی پیانو و تنبک) و دیدار یار (همنوازی پیانو و تنبک) اجرا شدند. این بخش در واقع اجرای آزاد و بداهه پردازانه‌ای از آثار جاودان موسیقی ایرانی را به خود اختصاص داده بود و بر اساس شعر در غروب ابدی فروغ فرخزاد به بانو پری ملکی تقدیم شد.

در ادامه و با استراحت چند دقیقه مخاطبان بخش دوم کنسرت پاییزان که به اجرای قطعات ساخته شده توسط ناصر ایزدی اختصاص داشت به روی صحنه رفت. بیا بیا دلدار من با شعری از مولانا شروع خوبی برای این بخش بود که با صدای زیبا و پر آرامش اثنی عشری و همراهی گروه اجرا شد. در ادامه قطعه ماندگار ساری گلین که قطعه قدیمی ارمنی است با مقدمه ناصر ایزدی و تنظیم علیرضا دریایی اجرا شد. صادق چراغی نوازنده می‌ه‌مان ارکس‌تر مهر در این بخش به هنرنمایی با سزش پرداخت. در ادامه با دعوت ناصر ایزدی دوباره اثنی عشری به روی صحنه آمد تا گروه را با صدای شفاف و زلالش همراهی کند. یک مژده خفتن با شعری از محمدرضا شفیعی کدکنی فرصت مناسبی بود تا تحریرهای زینتی و خوش لعاب موجود در صدای جوان آواز خوان در همراهی با صدیقه شعبانی و پدیده نادری که همخوانان او بودند به گوش‌ها حال و هوای زیبایی ببخشد. اتمام این قطعه با تشویق‌های منظم و ممتد مخاطبان ارکس‌تر مهر همراه بود. حالا نوبت به اجرای قطعه درخت‌تر بود که از هر بابتی نوستالژیک جلوه می‌کرد. با توضیحاتی که اثنی عشری پیش از اجرای این قطعه ارائه داد مخشص شد ناصر ایزدی رهبر ارکس‌تر مهر این قطعه را متاثر از قطعه در کوچه ساز شب مرحوم محمدرضا لطفی تصنیف کرده است. مقدمه درخت‌تر در واقع اجرای یکی دو بیت از قطعه در کوچه ساز شب بود که استاد شجریان بر روی شعر ه. الف. سایه خوانده بود. (گویا سیاوش کسرایی با شنیدن این شعر تحت تاثیر قرار می‌گیرد و درخت‌تر را با‌‌ همان قافیه شعر سایه می‌سراید). با تغییر ارکستراسیون بسیار زیبا و شنیدنی از سوی ایزدی که رنگ و بوی کار استاد لطفی از سرو روی آن می‌بارید، درخت‌تر مسیر خود را پی گرفت و آواز اثنی عشری و شعبانی اشک بر دیده مخاطبان آورد. نکات و نت‌های عاطفی موجود در این تصنیف هم دلربا بود و هم غمگنانه. صدای خواننده در سالن می‌پیچد: «چرا کسی چراغ جان به رهگذر نمی‌زند؟... به لب رسیده جان ولی دم سحر نمی‌زند... مرا خزان نمی‌برد مرا تبر نمی‌زند» همخوانی اثنی عشری و بانوی همخوان در این قطعه مثال زدنی و زیبا بود.

در ادامه اثنی عشری صحنه را ترک نکرد و مانند سایر مخاطبان اجرای قطعه بی‌کلام و زیبای آزاده را با گوش جان شنید. نگاه آسمانی عنوان قطعه بعدی بود که ناصر ایزدی بر روی شعری از سیاوش کسرایی سروده بود و با صدای اثنی عشری و همخوانی شعبانی و نادری به گوش مخاطبان خوش نشست. حالا نوبت اجرای تصنیف زیبا و عاشقانه دوست ترت دارم با شهری از قیصر امین‌پور است. ریتم ضربی و همرهی سازهای بادی در این تصنیف شادی و عشق را لبریز کرده بود. «پیش بیا پیش بیا بیشتر تا که بگویم غم دل بیشتر... دوست ترت دارم از هر چه دوست‌ای تو به من از خود من خویش‌تر... دوست‌تر از آنکه بگویم چقدر... و حالا با افزایش گام بیشتر از بیشتر از بیشتر...» اتمام این قطعه تشویق یک دست مخاطبان را در پی داشت. اما این پایان کار نبود آن‌ها آن قدر تشویق‌های خود را ادامه دادند تا گروه که برای ادای احترام و ترک سالن از جای خود برخواسته بودند در سر جای خود قرار بگیرند. در ادامه تصویر استاد محمدرضا لطفی هم در پس زمینه سن ظاهر شد و گروه با آواز امیر اثنی عشری به اجرای قطعه «ایران‌ای سرای امید» پرداختند. پیش‌تر مخاطبان موسیقی ایرانی این تصنیف را با صدای استاد محمدرضا شجریان به حافظه تاریخی خود سپرده بودند. گویی اجرای دوباره آن با صدای خواننده‌ای جوان و البته خوش صدا باز هم درون مایه حماسی و امیدوار کننده را بازگو می‌کرد. با به پایان رسیدن این قطعه شب موسیقایی ارکس‌تر مهر در تالار وحدت به پایان رسید.