نشست خبری انتشار آلبوم موسیقی فیلم «آرایش غلیظ» با حضور صدرالدین حسینخانی، همایون شجریان و سهراب پورناظری برگزار شد
آرایش غلیظ را در ماشینهایتان نشنوید!
موسیقی ما - نشست خبری انتشار آلبوم موسیقی فیلم «آرایش غلیظ» به خوانندگی همایون شجریان و آهنگسازی سهراب پورناظری امروز در موزه موسیقی با حضور سهراب پورناظری، همایون شجریان و صدرالدین حسینخانی (مدیر موسسه فرهنگی هنری ایرانگام) برگزار شد.
سهراب پورناظری در ابتدای این نشست درباره این موسیقی متن گفت: «این کار بر اساس فیلم آرایش غلیظ، ساخته حمید نعمتالله ساخته شده که در جشنواره فیلم فجر سال گذشته پخش شد. آلبومی که از دو قطعه باکلام با اشعار مولانا و شش قطعه بیکلام (که در دو بخش ایرانی و غیرایرانی بر اساس موسیقی این فیلم و تیتراژ پایانی آن تهیه شده) تشکیل شده است.»
آهنگساز گروه شمس در ادامه گفت: «در بخش غیر ایرانی این کار از نوازندههای خارجی استفاده کردهایم و در بخش ایرانی جمعی از بهترین نوازندگان کشور در این کار هنرنمایی کردهاند. این سبک موسیقی تجربه جدیدی برای من و همایون بود، تجربهای که به دید آلبوم موسیقی به آن نگاه نشده، بلکه مجموعهای است از موسیقی متن یک فیلم که در عین حال از نظر ساختار و اجرا پیچیدگیهای فراوانی دارد. به خصوص در بخش آواز که همایون به زیبایی آن را اجرا کرده است. در واقع در این کار حجمی از صدای همایون را میشنوید که تا به حال اجرا نشده است.»
همایون شجریان درباره حضورش و همکاری در این پروژه گفت: «فیلم آرایش غلیظ فیلم متفاوتی است و به همین دلیل موسیقی متفاوتی را هم طلب میکند. در زمان ساخت این کار با سهراب مشورت کردیم و به این نتیجه رسیدیم که این فیلم انرژی بالایی دارد و باید موسیقی را به سمتی ببریم که همتراز آن باشد. در نهایت به شعر «با من صنما»ی مولانا رسیدیم تا شوریدگی کار را نشان دهد و سعی کردیم با شکست شعر و استفاده از تکنیکهای آوازی و تحریر، المانهای جذابی برای این کار خلق کنیم.»
سهراب پورناظری در ادامه صحبتهای خواننده آرایش غلیظ گفت: «در این فیلم نوعی دیوانگی اتفاق میافتد که ما در نظر داشتیم این دیوانگی در موسیقی هم نمود داشته باشد. اتودهای اولیهای که روی کار زدیم با یک سهتار و آواز بود و قرار بود که من در ادامه تکنیکهای تنبور را جایگزین سهتار کنم. هنگام ضبط موسیقی با الگوهای مختلفی ساز زدم اما در نهایت به این نتیجه رسیدم که این کار باید با سازهای الکترونیک ضبط شود و در نهایت با اضافه کردن درامز و گیتار الکتریک به سازبندی فعلی رسیدیم. البته این سازبندی به این معنا نیست که جانمایهی این تصنیف راک یا سبک دیگری غیر از موسیقی ایرانی است. این تصنیف شاید از بسیاری از کارهای ما سنتیتر است اما در آن از سازهای الکترونیک بهره بردهایم.»
همایون شجریان در این خصوص اضافه کرد: «زمانی که ایدهها و طرحهایی که سهراب برای این مجموعه داشت را شنیدم، برای اجرای آن بسیار مشتاق بودم. اما هرچه جلوتر آمدیم، تغییراتی در کار به وجود آمد و در نهایت به نتیجه فعلی رسیدیم که برای خودمان جذاب بود و اطرافیانمان هم از آن راضی بودند. حتی برخی دوستان به شوخی میگفتند کسی نباید این قطعه را در ماشین گوش کند، چون هر اتفاقی پس از آن ممکن است!»
آهنگساز فیلم آرایش غلیظ در ادامه به برخورد با تجربههای جدید در موسیقی اشاره کرد و گفت: «متاسفانه دنیای امروز ما حتی در هنر هم دنیای ملتهبی است و به خصوص در هنر کشور ما با بسیاری از تجربههای جدید به صورت مغرضانه و با نگاه فقهی برخورد میشود. اما موسیقی چنین نگاهی را برنمیتابد. همین سیاستهای اشتباه در سالهای اخیر بوده که موسیقی ایران را به عنوان یک پدیده فرهنگی چند هزار ساله در خطر انقراض قرار داده است. به نحوی که غالب جوانان ما سازهای ایرانی را نمیشناسند و اگر دو سه نفر خاص یا گروه خاص را از موسیقی ایران حذف کنیم، عملاً مخاطب چندانی برای این موسیقی باقی نمیماند.»
او با اشاره با آلبوم نه فرشتهام نه شیطان ساخته تهمورس پورناظری و با صدای همایون شجریان گفت: «زمانی که این آلبوم منتشر شد بازتابهای مختلفی را در پی داشت و موافق و مخالفهای زیادی پیدا کرد اما واقعا نمیشد این واقعیت را انکار کرد که این کار به زنده شدن یک ژانر از موسیقی در جامعه کمک زیادی کرد. حضور همایون در چنین پروژههایی دستمریزاد دارد. اما همایون به شکلی و من به نوعی دیگر جایگاه خودمان را پیدا کردهایم و نیازی به مطرح کردن خودمان از چنین راههایی نداریم.»
پورناظری با اشاره به ظهور «دلواپسان» در موسیقی ادامه داد: «متاسفانه پای گروهی از دلواپسان به عرصه موسیقی هم باز شده که با هر حرکت نویی دلواپس میشوند. اما ما از همان قدمهای اولیه پیه این کار را به تنمان مالیدهایم و میدانیم که به سمت چه هدفی حرکت میکنیم. این روزها من خیلی میشنوم که مثلاً «نه فرشتهام نه شیطان» یک آلبوم پاپ است. اما شما آثاری مثل «الهه ناز» یا «کاروان» استاد بنان را در چه ژانری غیر از پاپ میتوانید جا بدهید؟ ما هم هیچ ابایی نداریم که سیبل این هجمهها شویم، چون معتقدیم در آینده اثر نیکی از آن به جا میماند.»
همایون نیز در تکمیل این صحبتها ادامه داد: «من همیشه اعتقاد داشتهام که در مقابل هر حرکت مهمی توفان بازخوردهای موافق و مخالف به راه میافتد و هنرمند باید آنقدر وزن داشته باشد که هیچیک از این توفانها او را با خود نبرد. چه توفانهای موافق و چه توفانهای مخالف.»
در بخش دیگری از این نشست همایون شجریان با یادی از سیمین بهبهانی به نقش شعر در موسیقی اشاره کرد و گفت: «در موسیقی کشور ما شعر نقش مهمی در موسیقی ایفا میکند. سال ۸۲ من کلامی از سیمین بهبهانی را خواندم که بسیار مورد اقبال مخاطبان قرار گرفت و بعد از ۱۰ که از تصنیف «هوای گریه» میگذرد این تاثیر با «چرا رفتی» تکرار شد. یاد بانوی غزل ایران گرامی باشد که کلامش همواره در ذهنها جاری است.»
در ادامه این نشست، صدرالدین حسینخانی، مدیر موسسه فرهنگی هنری ایرانگام و تهیهکننده این آلبوم گفت: «این مجموعه ترکیب موسیقی سنتی و موسیقی مدرن است که شاید همانند آن تا به حال منتشر نشده و رونقی به بازار موسیقی خواهد داد. بازاری که این روزها به دلیل کارهای متوسط و مشکلات فراوان رو به نابودی است، البته اسفندماه گذشته با انتشار آلبوم «نه فرشتهام نه شیطان» روح تازهای به آن دمیده شد و امیدواریم آلبوم «آرایش غلیظ» هم با اقبال خوب مخاطبین روبهرو شود.»
حسینخانی درباره تیراژ آلبوم «نه فرشتهام نه شیطان» که اسفندماه سال گذشته منتشر شد گفت: «این آلبوم را با تیراژ ۳۰ هزار نسخه آغاز کردیم و تا به حال بیش از ۱۲۰ هزار نسخه از آن به فروش رفته است. پخش آلبوم «آرایش غلیظ» را هم از همین هفته با تیراژ ۴۰ هزار نسخه آغاز خواهیم کرد.»
همایون شجریان همچنین درباره اجرای زنده این آلبوم گفت: «در حال حاضر به قدری درگیر اجرای کنسرت چرا رفتی در شهرستانها و حضور در «فستیوال موسیقی تهران» هستیم که زمانی برای اجرای زنده این آلبوم باقی نمیماند و در واقع هنوز برنامهای برای اجرای زنده آن نداریم.»
لازم به ذکر است آلبوم موسیقی فیلم آرایش غلیظ فردا چهارشنبه منتشر خواهد شد.
سهراب پورناظری در ابتدای این نشست درباره این موسیقی متن گفت: «این کار بر اساس فیلم آرایش غلیظ، ساخته حمید نعمتالله ساخته شده که در جشنواره فیلم فجر سال گذشته پخش شد. آلبومی که از دو قطعه باکلام با اشعار مولانا و شش قطعه بیکلام (که در دو بخش ایرانی و غیرایرانی بر اساس موسیقی این فیلم و تیتراژ پایانی آن تهیه شده) تشکیل شده است.»
آهنگساز گروه شمس در ادامه گفت: «در بخش غیر ایرانی این کار از نوازندههای خارجی استفاده کردهایم و در بخش ایرانی جمعی از بهترین نوازندگان کشور در این کار هنرنمایی کردهاند. این سبک موسیقی تجربه جدیدی برای من و همایون بود، تجربهای که به دید آلبوم موسیقی به آن نگاه نشده، بلکه مجموعهای است از موسیقی متن یک فیلم که در عین حال از نظر ساختار و اجرا پیچیدگیهای فراوانی دارد. به خصوص در بخش آواز که همایون به زیبایی آن را اجرا کرده است. در واقع در این کار حجمی از صدای همایون را میشنوید که تا به حال اجرا نشده است.»
همایون شجریان درباره حضورش و همکاری در این پروژه گفت: «فیلم آرایش غلیظ فیلم متفاوتی است و به همین دلیل موسیقی متفاوتی را هم طلب میکند. در زمان ساخت این کار با سهراب مشورت کردیم و به این نتیجه رسیدیم که این فیلم انرژی بالایی دارد و باید موسیقی را به سمتی ببریم که همتراز آن باشد. در نهایت به شعر «با من صنما»ی مولانا رسیدیم تا شوریدگی کار را نشان دهد و سعی کردیم با شکست شعر و استفاده از تکنیکهای آوازی و تحریر، المانهای جذابی برای این کار خلق کنیم.»
سهراب پورناظری در ادامه صحبتهای خواننده آرایش غلیظ گفت: «در این فیلم نوعی دیوانگی اتفاق میافتد که ما در نظر داشتیم این دیوانگی در موسیقی هم نمود داشته باشد. اتودهای اولیهای که روی کار زدیم با یک سهتار و آواز بود و قرار بود که من در ادامه تکنیکهای تنبور را جایگزین سهتار کنم. هنگام ضبط موسیقی با الگوهای مختلفی ساز زدم اما در نهایت به این نتیجه رسیدم که این کار باید با سازهای الکترونیک ضبط شود و در نهایت با اضافه کردن درامز و گیتار الکتریک به سازبندی فعلی رسیدیم. البته این سازبندی به این معنا نیست که جانمایهی این تصنیف راک یا سبک دیگری غیر از موسیقی ایرانی است. این تصنیف شاید از بسیاری از کارهای ما سنتیتر است اما در آن از سازهای الکترونیک بهره بردهایم.»
همایون شجریان در این خصوص اضافه کرد: «زمانی که ایدهها و طرحهایی که سهراب برای این مجموعه داشت را شنیدم، برای اجرای آن بسیار مشتاق بودم. اما هرچه جلوتر آمدیم، تغییراتی در کار به وجود آمد و در نهایت به نتیجه فعلی رسیدیم که برای خودمان جذاب بود و اطرافیانمان هم از آن راضی بودند. حتی برخی دوستان به شوخی میگفتند کسی نباید این قطعه را در ماشین گوش کند، چون هر اتفاقی پس از آن ممکن است!»
آهنگساز فیلم آرایش غلیظ در ادامه به برخورد با تجربههای جدید در موسیقی اشاره کرد و گفت: «متاسفانه دنیای امروز ما حتی در هنر هم دنیای ملتهبی است و به خصوص در هنر کشور ما با بسیاری از تجربههای جدید به صورت مغرضانه و با نگاه فقهی برخورد میشود. اما موسیقی چنین نگاهی را برنمیتابد. همین سیاستهای اشتباه در سالهای اخیر بوده که موسیقی ایران را به عنوان یک پدیده فرهنگی چند هزار ساله در خطر انقراض قرار داده است. به نحوی که غالب جوانان ما سازهای ایرانی را نمیشناسند و اگر دو سه نفر خاص یا گروه خاص را از موسیقی ایران حذف کنیم، عملاً مخاطب چندانی برای این موسیقی باقی نمیماند.»
او با اشاره با آلبوم نه فرشتهام نه شیطان ساخته تهمورس پورناظری و با صدای همایون شجریان گفت: «زمانی که این آلبوم منتشر شد بازتابهای مختلفی را در پی داشت و موافق و مخالفهای زیادی پیدا کرد اما واقعا نمیشد این واقعیت را انکار کرد که این کار به زنده شدن یک ژانر از موسیقی در جامعه کمک زیادی کرد. حضور همایون در چنین پروژههایی دستمریزاد دارد. اما همایون به شکلی و من به نوعی دیگر جایگاه خودمان را پیدا کردهایم و نیازی به مطرح کردن خودمان از چنین راههایی نداریم.»
پورناظری با اشاره به ظهور «دلواپسان» در موسیقی ادامه داد: «متاسفانه پای گروهی از دلواپسان به عرصه موسیقی هم باز شده که با هر حرکت نویی دلواپس میشوند. اما ما از همان قدمهای اولیه پیه این کار را به تنمان مالیدهایم و میدانیم که به سمت چه هدفی حرکت میکنیم. این روزها من خیلی میشنوم که مثلاً «نه فرشتهام نه شیطان» یک آلبوم پاپ است. اما شما آثاری مثل «الهه ناز» یا «کاروان» استاد بنان را در چه ژانری غیر از پاپ میتوانید جا بدهید؟ ما هم هیچ ابایی نداریم که سیبل این هجمهها شویم، چون معتقدیم در آینده اثر نیکی از آن به جا میماند.»
همایون نیز در تکمیل این صحبتها ادامه داد: «من همیشه اعتقاد داشتهام که در مقابل هر حرکت مهمی توفان بازخوردهای موافق و مخالف به راه میافتد و هنرمند باید آنقدر وزن داشته باشد که هیچیک از این توفانها او را با خود نبرد. چه توفانهای موافق و چه توفانهای مخالف.»
در بخش دیگری از این نشست همایون شجریان با یادی از سیمین بهبهانی به نقش شعر در موسیقی اشاره کرد و گفت: «در موسیقی کشور ما شعر نقش مهمی در موسیقی ایفا میکند. سال ۸۲ من کلامی از سیمین بهبهانی را خواندم که بسیار مورد اقبال مخاطبان قرار گرفت و بعد از ۱۰ که از تصنیف «هوای گریه» میگذرد این تاثیر با «چرا رفتی» تکرار شد. یاد بانوی غزل ایران گرامی باشد که کلامش همواره در ذهنها جاری است.»
در ادامه این نشست، صدرالدین حسینخانی، مدیر موسسه فرهنگی هنری ایرانگام و تهیهکننده این آلبوم گفت: «این مجموعه ترکیب موسیقی سنتی و موسیقی مدرن است که شاید همانند آن تا به حال منتشر نشده و رونقی به بازار موسیقی خواهد داد. بازاری که این روزها به دلیل کارهای متوسط و مشکلات فراوان رو به نابودی است، البته اسفندماه گذشته با انتشار آلبوم «نه فرشتهام نه شیطان» روح تازهای به آن دمیده شد و امیدواریم آلبوم «آرایش غلیظ» هم با اقبال خوب مخاطبین روبهرو شود.»
حسینخانی درباره تیراژ آلبوم «نه فرشتهام نه شیطان» که اسفندماه سال گذشته منتشر شد گفت: «این آلبوم را با تیراژ ۳۰ هزار نسخه آغاز کردیم و تا به حال بیش از ۱۲۰ هزار نسخه از آن به فروش رفته است. پخش آلبوم «آرایش غلیظ» را هم از همین هفته با تیراژ ۴۰ هزار نسخه آغاز خواهیم کرد.»
همایون شجریان همچنین درباره اجرای زنده این آلبوم گفت: «در حال حاضر به قدری درگیر اجرای کنسرت چرا رفتی در شهرستانها و حضور در «فستیوال موسیقی تهران» هستیم که زمانی برای اجرای زنده این آلبوم باقی نمیماند و در واقع هنوز برنامهای برای اجرای زنده آن نداریم.»
لازم به ذکر است آلبوم موسیقی فیلم آرایش غلیظ فردا چهارشنبه منتشر خواهد شد.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : چهارشنبه 5 شهریور 1393 - 06:28
دیدگاهها
همایون اینجا
همایون اونجا
همایون همه جا
خسته نباشید واقعا
چرا پس بد قولی کردن آلبوم مگه قرار نبود چهارشنبه پخش بشه پس چرا هنوز نشده ؟
جناب استاد سهراب پور ناظری...
بهتر نیست اول سبک و سیاق فعالیت های هنریتون رو مشخص کنید بعد آهنگسازی کنید؟؟ خراباتی؟ فیوژن؟ دستگاهی؟ مقامی؟ تلفیقی؟ مدرن؟ نو؟ معاصر؟ سنتی؟ اینها هر کدوم تعاریف خودشون رو دارن استاااااااااد...
اگه این موسیقیه پس ما تا حالا چی گوش میدادیم؟؟ نوامرکب،بی تو بسر نمی شود،فریاد،شب سکوت کویر،دلشدگان،راز دل،مطرب مهتاب رو،چرخ گردونفدل شیدا، و... و... و ....
این تنبور وسط گیتار الکتریک و درامز اسمش تلفیقه یا نوآوری؟ به کجا می کشید موسیقی ما رو؟ این یک میراث و امنت نزد ما و شماست،موسیقی فیلم هم حد و حدودی داره جناب سهراب خان...
به زور که نمیشه تنبور و کمانچه رو به قول خودنون امروزییش کرد.و با ژانر یک فیلم هیجانی هماهنگش کرد استاد پورناظری...
کاش دیگه موسیقی فیلم نمینوشتید،شما با هر وسیله و ابزاری دوست دارید مخاطب عام رو راضی نگه دارید به خاطر مسائل مادی و جذب سرمایه مادی و مردمی،اما موسیقی خوب و فاخر خودش مخاطبش رو جذب میکنه نه با تبلیغات و بوق و کرنا و رونمایی و غیره...
صدای بسیار توانا و تکنیکی استاد همایون شجریان به کار بسیار عالی نشسته بود اما واقعا جاش اینجا نبود،این تحریرهای بالا و پایین رونده تنها از ایشون بر میاد...
مرتبه موسیقی رو دارید به کجا میکشونید؟
نمیدونیم نظر اساتید چون استاد علیزاده یا اون شاهکارهای ماندگار و عمیق موسیقی فیلمشون در مورد این نوع از تفیق!!! چیه...
خواهشم اینه هر کاری نکنید تا فقط میلیون میلیون پول در بیارید.مخاطب شما باید بیشتر از این حرف ها براتون قابل احترام باشه استاد...
با اینکه صدای همایون رو در این اثر خیلی دوست دارم اما اولین کلمه ای که با شنیدن این آلبوم به ذهنم رسید محسن نامجو بود و جالبتر اینکه چند نفر دیگه هم اینو بهم گفتن. سوال اینجاست که مگر ما یک محسن نامجو نداریم؟ و مگر این راه قبلا امتحان نشده؟ از برادران پور ناظری گله ای نیست گله از همایون پسر استاد شجریانه که سالهاست ما رو در خماری یک آواز زیبای سنتی ایرانی گذاشته و مدام در پی تجربه های نه چندان گیرا بوده. بدبختی اینه که دیروز کلیپی اد محمد معتمدی پخش شد که با یک خواننده اسپانیایی ملغمه ای آشفته اجرا میکرد انگار هنرمندان این مملکت کمبود نوازنده خارجی دارند و عقده همکاری با آنها به هر قیمتی.
بسیار اثرِ بدی است ... امر به تمامتِ معنا به برادرانِ پورناظری مشتبه شده و خیال کردند و هر آشغالی را به نام و نشان و مُهرِ خانوادگیشان منتشر میکنند.
بر خلاف نظر دوستان بنده یک موسیقی فوق العاده فاخر رو شنیدم طوری صحبت می کنند که انگار از الست تار و تنبور و چنگ به نام ایران بوده و گیتار الکترونیکی مال غرب و اصلا این موسیقی اون یه چیز هشل هفت اگه مثلا گیتار الکترونیکی و درام پنجاه سال پیش از ایران شروع میشد لابد اون وقت اشکالی نداشت
افزودن یک دیدگاه جدید