در نشست تخصصی «سوگ و سرود» مطرح شد؛
غلام کویتیپور: در دستههای زنجیرزنی انواع موسیقیهای راک و رپ را میشنویم!
موسیقی ما – وحید لشکری: فرهنگسرای «ارسباران» در روزهای آخر هفته گذشته میزبان دومین نشست از سری نشست های تخصصی موسیقی و ادبیات بود. این برنامه در کارگاه «درباره ترانه» و با نام «سوگ و سرود» برگزار شد و حاج«غلام کویتی پور» به عنوان مهمان ویژه در جلسه حضور داشت.
این مداح با سابقه مدتهاست که در معدود مجامع و جلسات اهالی موسیقی شرکت می کند و در این برنامه به بیان نقطه نظرات خود پیرامون عزاداری های ماه محرم پرداخت. او در بخشی از صحبت های خود گفت: «در این بیش از 34 سال گذشته مفتخر به مداحی اهل بیت عصمت و طهارت بوده ام و در این مدت با مردم عزیز کشورم مستقیما رو به رو می شوم. اما از آنها می خواهم که به من مداح نگویند زیرا در کشور فقط چند نوحه خوان داریم. من یکی از منتقدان عزاداری های ماه محرم به شکلی که امروزه می بینیم هستم. زمانی آقای «شمخانی» از من خواستند که در یکی از این دسته ها بخوانم اما اعتقاد دارم برخی از این دسته های عزاداری زنجیرزنی و سینه زنی نوعی نمایش خیابانی هستند. به دلیل اینکه در این دسته ها اغلب چیزی جز مزاحمت برای مردمی که در خانه های خود هستند ندیده ام.»
کویتی پور در ادامه این بحث افزود: «اینکه من می گویم مداح نیستم ، نمی خواهم خودم را از مداحان جدا کنم اما اعتقاد دارم هر کس که «یا حسین یا حسین» گفت را نباید مداح خطاب کرد. به دلیل اینکه دستگاه «سید الشهدا»(ع) جای تملق نیست. اگر ترانه «ممد نبودی ببینی» به دل مخاطب می نشیند به این دلیل است که حرف دل کسانی است که با شهید «جهان آرا» بوده اند. در اینجا باید دل به خدا بدهید تا به معبود خود برسید و خوش به حال کسانی که به این حال می رسند. طبل و سنج زدن در ساعت دو نیمه شب در خیابان های شهر کنار خانه مردم جایی در دستگاه سیدالشهدا(ع) ندارد.»
وی در ادامه افزود: «هر جایی که لازم بوده من از موسیقی در کنار خواندن استفاده کرده ام ولی زمانی که ترانه «سلام من به تو یار قدیمی» از یک خواننده لس آنجلسی یا ملودی «شهر موشها» در مرثیه های برخی از مداحان شنیده می شود واقعا دل آزرده می شوم. آیا خواندن قطعه ای از «علیرضا افتخاری» در این نوحه ها جایز است؟ چرا کار باید به جایی برسد که عکس فلان خواننده درگذشته لس آنجلسی را با فیلم مداحی سیدالشهدا(ع) میکس کنند و ما ببینیم که ذره ای تغییر در خواندن این نوحه خوان و آن خواننده وجود ندارد؟ من به خوبی می توانم ملودی های موجود در ترانه های خوانندگان لس آنجلسی و یا داخلی را تقلید کنم اما هیچ وقت این کار را نکرده ام.»
این مداح سرشناس روزهای جنگ تحمیلی در پایان خاطر نشان کرد: «متاسفانه وضعیت به جایی رسیده است که ما در دسته های زنجیرزنی انواع موسیقی های راک و رپ را می شنویم! و نهایتا باورهای موسیقایی مردم که از اشعار و مرثیه های اصیل و ارزشمند نشات گرفته است جای خودش را به ترانه «سلام من به تو یار قدیمی» می دهد.»
دکتر «غلامحسین معتمدی»(روانپزشک ، مولف ، مترجم و شاعر) نیز دیگر سخنران این جلسه بود. او در صحبت های خود به تبیین ماتم و مرثیه و ریشه یابی تاریخی آنها پرداخت. دکتر معتمدی در بخشی از صحبت های خود گفت: « «ماتم» سیمایی دیگر از تقدیر بشر و مثل دو روی سکه است. اگر باور داشته باشیم که عشق و مرگ دو عنصر حاکم بر جهان هستند باید برای ماتم نیز سهمی قائل شد. مرگ عزیزان یکی از مهمترین عناصر ماتم است که ما را با حالات ذهنی گوناگون و افکار مختلف رو به رو می کند. واژه «مرثیه» ریشه یونانی دارد و در حقیقت شعری در فقدان عزیز از دست رفته و شرح متوفی است. مرثیه در طول تاریخ و دوران ماقبل مکتوب هم وجود داشته و بشر در آن دوره نیز سوگواری هایی داشته و اشعاری را در غم از دست دادن عزیزان خود خلق می کرده است. امروزه طبقه بندی علمی و عملی مرثیه به خصوص در غرب خیلی محتوای علمی پیدا کرده است به گونه ای که در بسیاری از موارد از بار ادبی آن کاسته شده و بر اساس اشکال مختلف در بین جامعه ها مصرف شده است.»
گفتنی ست در این برنامه شاعران و ترانه سرایان زیادی از جمله مهدی ایوبی، میثم یوسفی و ...حضور داشتند.
این مداح با سابقه مدتهاست که در معدود مجامع و جلسات اهالی موسیقی شرکت می کند و در این برنامه به بیان نقطه نظرات خود پیرامون عزاداری های ماه محرم پرداخت. او در بخشی از صحبت های خود گفت: «در این بیش از 34 سال گذشته مفتخر به مداحی اهل بیت عصمت و طهارت بوده ام و در این مدت با مردم عزیز کشورم مستقیما رو به رو می شوم. اما از آنها می خواهم که به من مداح نگویند زیرا در کشور فقط چند نوحه خوان داریم. من یکی از منتقدان عزاداری های ماه محرم به شکلی که امروزه می بینیم هستم. زمانی آقای «شمخانی» از من خواستند که در یکی از این دسته ها بخوانم اما اعتقاد دارم برخی از این دسته های عزاداری زنجیرزنی و سینه زنی نوعی نمایش خیابانی هستند. به دلیل اینکه در این دسته ها اغلب چیزی جز مزاحمت برای مردمی که در خانه های خود هستند ندیده ام.»
کویتی پور در ادامه این بحث افزود: «اینکه من می گویم مداح نیستم ، نمی خواهم خودم را از مداحان جدا کنم اما اعتقاد دارم هر کس که «یا حسین یا حسین» گفت را نباید مداح خطاب کرد. به دلیل اینکه دستگاه «سید الشهدا»(ع) جای تملق نیست. اگر ترانه «ممد نبودی ببینی» به دل مخاطب می نشیند به این دلیل است که حرف دل کسانی است که با شهید «جهان آرا» بوده اند. در اینجا باید دل به خدا بدهید تا به معبود خود برسید و خوش به حال کسانی که به این حال می رسند. طبل و سنج زدن در ساعت دو نیمه شب در خیابان های شهر کنار خانه مردم جایی در دستگاه سیدالشهدا(ع) ندارد.»
وی در ادامه افزود: «هر جایی که لازم بوده من از موسیقی در کنار خواندن استفاده کرده ام ولی زمانی که ترانه «سلام من به تو یار قدیمی» از یک خواننده لس آنجلسی یا ملودی «شهر موشها» در مرثیه های برخی از مداحان شنیده می شود واقعا دل آزرده می شوم. آیا خواندن قطعه ای از «علیرضا افتخاری» در این نوحه ها جایز است؟ چرا کار باید به جایی برسد که عکس فلان خواننده درگذشته لس آنجلسی را با فیلم مداحی سیدالشهدا(ع) میکس کنند و ما ببینیم که ذره ای تغییر در خواندن این نوحه خوان و آن خواننده وجود ندارد؟ من به خوبی می توانم ملودی های موجود در ترانه های خوانندگان لس آنجلسی و یا داخلی را تقلید کنم اما هیچ وقت این کار را نکرده ام.»
این مداح سرشناس روزهای جنگ تحمیلی در پایان خاطر نشان کرد: «متاسفانه وضعیت به جایی رسیده است که ما در دسته های زنجیرزنی انواع موسیقی های راک و رپ را می شنویم! و نهایتا باورهای موسیقایی مردم که از اشعار و مرثیه های اصیل و ارزشمند نشات گرفته است جای خودش را به ترانه «سلام من به تو یار قدیمی» می دهد.»
دکتر «غلامحسین معتمدی»(روانپزشک ، مولف ، مترجم و شاعر) نیز دیگر سخنران این جلسه بود. او در صحبت های خود به تبیین ماتم و مرثیه و ریشه یابی تاریخی آنها پرداخت. دکتر معتمدی در بخشی از صحبت های خود گفت: « «ماتم» سیمایی دیگر از تقدیر بشر و مثل دو روی سکه است. اگر باور داشته باشیم که عشق و مرگ دو عنصر حاکم بر جهان هستند باید برای ماتم نیز سهمی قائل شد. مرگ عزیزان یکی از مهمترین عناصر ماتم است که ما را با حالات ذهنی گوناگون و افکار مختلف رو به رو می کند. واژه «مرثیه» ریشه یونانی دارد و در حقیقت شعری در فقدان عزیز از دست رفته و شرح متوفی است. مرثیه در طول تاریخ و دوران ماقبل مکتوب هم وجود داشته و بشر در آن دوره نیز سوگواری هایی داشته و اشعاری را در غم از دست دادن عزیزان خود خلق می کرده است. امروزه طبقه بندی علمی و عملی مرثیه به خصوص در غرب خیلی محتوای علمی پیدا کرده است به گونه ای که در بسیاری از موارد از بار ادبی آن کاسته شده و بر اساس اشکال مختلف در بین جامعه ها مصرف شده است.»
گفتنی ست در این برنامه شاعران و ترانه سرایان زیادی از جمله مهدی ایوبی، میثم یوسفی و ...حضور داشتند.
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : جمعه 1 آذر 1392 - 12:31
دیدگاهها
بسیار زیبا و دقیق اشاره کرد ...
درود بر شرفت اقای کویتی پور ...
در دسته های زنجیرزنی جای پاپ و راک نیست ...
کاملا موافقم
همینه که ملودی های آلبوم های غریبانه 1و2 اینقدر به دل میشینن
چون هم تقلیدی نیستن و هم از دل بیرون اومدن نه از مغز
سلام
نظر آقا کویتی پور برا خود محترم است
و من اصلا انتظار همچین حرفی از ایشان را نداشتم ولی یه سئوال دارم که ایشون
خودشون تکلیفشونا با خودشون مشخص کنند که مداحن یا خواننده
ویا خواندن نوحه با ساز و آهنگ خوبه؟
ویا اصلا با چه اجازه ای ایشوت نوحه هارو با ساز و اهنگ اجرا میکنند
و شما نمی تونی بگی که کی مداح یا مداح نیست
اینا همه نوکرای اهلبیتند
التماس دعا
زنده باد. راست میگه با این کارا باعث میشن مردم به مداحی های بی معنی و ... گوش بدن و مداحی های اصیل از بین بره
افزودن یک دیدگاه جدید