موسیقی ما – نشست خبری کنسرت «غلام کویتی پور» صبح امروز با حضور «محمد سراجی» (مدیر عامل موسسه فرهنگ و هنر حافظ)، غلام کویتی پور و بهنام صبوحی‌(رهبر ارکستر این هنرمند) در تالار بزرگ کشور برگزار شد.

به گزارش «موسیقی ما»، در ابتدای این نشست کویتی‌پور گفت: نمی‌خواهیم آمار دقیقی از قطعه‌های این کنسرت ارائه دهیم، چرا که می‌خواهیم جذابیت اجرا برای مخاطبان حفظ شود. خودم وقتی می‌خواهم کنسرتی بروم دوست دارم قطعات برایم تازه باشند. چراکه اعتقاد دارم قطعاتی که بدون معرفی در یک برنامه موسیقایی زنده به مخاطبان ارائه می شود، نمک خاص خود را دارد.

این حماسه خوان در این باره اظهار کرد: سرنوشت ما این بود که در شهری مرزی باشیم و درگیر جنگ شویم. مردم ما با شروع جنگ آواره شدند و در چنین وضعیتی فضایی برای برگزاری کنسرت و کار موسیقی وجود نداشت. من پیش از انقلاب جز گروه‌های پیش خوان بودم و تجربیاتی در زمینه موسیقی داشتم که با آغاز جنگ این تجربه‌ها را در قالب قطعه‌هایی حماسی و مذهبی خواندم. ویهمچنین افزود: آن چیزی که من تاکنون ارائه داده‌ام تنها 30 درصد از نگاه موسیقیایی من بوده از این پس تلاش خواهم کرد که با نهایت توان و با انرژی کارم را ادامه دهم و خاطرات کم‌کاری 37 سال گذشته را که از فضای موسیقی دور بوده‌ام از ذهن پاک کنم.

او در بخش دیگری از این نشست درباره دلیل برگزاری کنسرت نیز گفت: می‌خواهم برای انرژی شخصی‌ام روی صحنه بروم که حداقل 37 سال گذشته را از ذهنم پاک کنم. من در این سال‌ها موقعیت مناسبی نداشتم که موسیقی را دنبال کنم. در شهر مرزی‌ام جنگ شده بود هم بازی‌هایم به خون نشستند و از طرفی متلک‌های مردم را هم می‌شنیدم، موقعیت‌هایی که داشتم مرا از موسیقی دور نگه داشت.

در ادامه این نشست «سراجی» در خصوص لغو کنسرت کویتی‌پور که پیش از این قرار بود در برج میلاد برگزار شود گفت: برای برنامه خیمه‌ها و نجواها که توسط شهرداری تهران و به صورت فصلی برگزار شد آقای کویتی‌پور حضور داشتند و به اجرای برنامه هم پرداختند اما کنسرتی که قرار بود برگزار شود به دلیل محدودیت فضای تمرین و فضای کم تمرین گروه لغو شد و تصمیم گرفتیم که کنسرت را در مکان و زمانی مناسب‌تر برگزار کنیم. کویتی‌پور در ادامه با اشاره به قطعاتی که در این کنسرت اجرا می‌شود گفت: در این کنسرت یک کار مختص عاشورا به اجرا درخواهد آمد و بقیه قطعات نیز جدای از فرهنگ عاشورایی نیست و این که گفته شود ما یک قطعه عاشورایی گذاشته‌ایم تا بتوانیم مجوز اخذ کنیم درست نیست. البته در این کنسرت قطعه عاشقانه، احساسی و اجتماعی هم داریم اما وقتی از عشق صحبت می‌کنیم منظورمان همان ذکری است که دل‌های ما را به خدا وصل می‌کند. وی درباره انگیزه های خود برای برگزاری اولین کنسرتش در تالار بزرگ کشور بیان کرد: من پیش از انقلاب هم در گروه‌های پیشاهنگی فعالیت‌های موسیقایی زیادی داشتم اما سرنوشت و وقوع جنگ تحمیلی باعث شد که ما وارد فضای دیگری بشویم. چرا که آن سال ها در شهر من و فضایی که زندگی می کردم خبری از موسیقی و کار موسیقایی نبود به همین جهت ما بدون اینکه کاری با آلات موسیقی انجام دهیم دست به اجرای قطعات انقلابی و حماسی زدیم که بر اساس تجربه شخصی که داشتم سلایق را در نظر می گرفتم و ملودی هایی را انتخاب می کردم که بتواند تاثیرگذار باشد.

کویتی‌پور در خصوص حواشی تولید آلبوم غریبانه دو نیز گفت: وقتی این آلبوم به بازار رفت، من با صداقت رفتم و اعلام کردم که نوارها را جمع‌آوری کنند البته این به خاطر کویتی‌پور نبود این به خاطر ملودی‌هایی بود که برای من و برای خاطره جمعی مردم به نوعی قداست خاصی داشتند. وی افزود: اما متاسفانه هنوز هم رسانه ملی وقتی می‌خواهد از صدای من استفاده کند هماهنگ نمی‌کند و صدای دیگران را به نام صدای من پخش می‌کند. البته 30 سال است که این اتفاق تکرار می‌شود. دیگر نمی‌خواهم به خاطر این موضوع فکر کنم و ترجیح می‌دهم به آینده نگاه کنم چراکه انتشار این آلبوم برایم بسیار سنگین تمام شد.

این خواننده افزود: خوشبختانه به یاری خداوند کارهایی که در ماه‌های آغاز جنگ تحمیلی توسط من خوانده شد تاثیر خود را داشت البته بعد از جنگ هم خیلی دیر استارت زدم که بخواهم کار موسیقایی را انجام دهم. گرچه خیلی ها شاید از بیوگرافی من خبر ندارند که من قبل از جنگ به شدت کار موسیقایی انجام می دادم و آنچنان که خیلی ها می پندارند با موضوع موسیقی غریبه نیستم. کویتی‌پور تصریح کرد: این ملودی‌ها شب‌های عملیات خوانده شده است و برای من قداست دارند. این کار با یک شوخی شروع و با یک جدی تمام شد. صدا و سیما هم دارد از این قطعات استفاده می‌کند. بارها گفته‌ام که شما با کویتی‌پور صحبت می‌کنید اما صدای کس دیگر را پخش می‌کنید. اما کم کم دارم این موضوع را فراموش می‌کنم.

او درباره غیبتش در این سال‌ها نیز توضیح داد: من چارچوبی برای خودم دارم در این سال‌ها فعالیت نداشتم زیرا فکر می‌کنم بالا رفتن از پله‌های بازار موسیقی سخت است. البته پیشنهادهایی هم داشته‌ام مثلا می‌بینم گاهی یک شعر و ملودی آماده را به من می‌دهند و می‌خواهند که ‌آن را بخوانم اما من می‌گویم که این ملودی به درد صدای یک هنرمند دیگر می‌خورد و آنها هم گفتند که بله اتفاقا قطعات برای همان شخص نوشته شده است اما ایشان سفر هستند و شما این کار را بخوانید!

کویتی‌پور در پاسخ به این سوال که بعضی از کسانی که با جنگ درگیر بودند می‌گویند که کویتی پور با کارهایش بچه‌های مردم را به کشتن داد‌، توضیح داد: در مناطق جنگی هم با من این شوخی ها را می کردند. به شوخی به من می گفتند تو خیلی از بچه های مردم را به کُشتن دادی! یا اینکه خیلی ها با صدای تو روی مین رفتند. اما موضوع کاملا برعکس است. یعنی برخی دوربین ها اشتباهی فقط ما را می گرفت و چهره های نورانی ای را که در مقابل ما بودند، دیده نشده اند. ما در جبهه یک اصطلاح جالب داشتیم که مثلا می گفتیم فلانی نور بالا می زند. یعنی از ظاهر و چهره اش معلوم بود که تصمیم اش را گرفته. نه من و نه هیچ کس دیگری نمی توانست یک ایرانی غیور را مجبور به کاری کند. هر کس در جبهه هدفی جداگانه و مشخص داشت. ما هم به وظیفه خودمان عمل کردیم و به همه انرژی و روحیه می دادیم.

کویتی پور همچنین در خصوص برگزاری کنسرتی در خرم‌شهر و آبادان نیز گفت: من در آنجا زندگی کردم و بزرگ شدم و با چشم خود به خاک رفتن همبازی‌ها و هموطنان و هم‌شهری‌هایم را دیده‌ام. امیدوارم روزی در شهر خودم کنسرت بگذارم و برای مردم شهرم سنگ تمام بگذارم.

در ادامه این نشست بهنام صبوحی درباره گروه ارکستر این کنسرت گفت: در این اجرا تلفیقی از سازهای موسیقی پاپ و تکنوازی‌هایی از ساز‌های ایرانی را داریم. در کنار این‌ها گروه کُر هم قرار می‌گیرد. قطعه‌هایی که در این کنسرت اجرا می‌شود، مجموعه‌ای است از دو آلبومی که با صدای کویتی‌پور منتشر شده است.

غلام کویتی‌پور در تاریخ 26 و27 آذر 1393 در تالار بزرگ کشور روی سن می‌رود و با اجرای گلچینی از آثار منتشر شده از خود درهمه این سال‌ها، به اجرای برنامه می‌پردازد.

موسسه فرهنگی فرهنگ و هنر «حافظ» به مدیریت «محمود سراجی» تهیه کننده این برنامه است.