موسیقی ما - بهمن بابازاده، وحید لشکری: رضا یزدانی یکی از معدود خوانندههای موسیقی کشور است که در کارنامه کاریاش تجربیات متفاوت هنری از قبیل بازی در چند فیلم سینمایی و تئاتر را دارد. همین تجربهها باعث شده او نگاهها به او از دید یک صرفا «خواننده» برداشته شود و او در بین قشرهای مختلف جامعه، مورد توجه قرار بگیرد.
آلبوم «خاطرات مبهم» با صدای رضا یزدانی هفته اول اسفند منتشر شد و واکنشهای متفاوتی را به خصوص در میان دوستدارانش به دنبال داشت. عدهای معتقداند که یزدانی تجربههای قبلی خود را تکرار کرده و عدهای نیز به تفاوتها و پیشرفت این خواننده در این آلبوم صحه گذاشتند. آلبومی که یزدانی زمان زیادی را برای تولیداش صرف کرده و مشخصا میشود در مورداش با آدمها و کارشناسان زیادی صحبت کرد. اما شاید اولین و بهترین کسی که میشد در این باره سراغش رفت و درباره «خاطرات مبهم» با او گپ زد، کارن همایونفر بود.
موزیسین شناخته شدهای که به تازگی وارد عرصه سینما هم شده و نقش اآفرینیاش در این عرصه اتفاق مورد توجه خیلیها هم قرار گرفته است.
با «کارن همایونفر» درباره «خاطرات مبهم» و رضا یزدانی گپ زدیم. ذکر این نکته ضروری است که در روزهای آینده پرونده ویژه این آلبوم را با حضور خود این خواننده و برخی موزیسینها و منتقدها منتشر خواهیم کرد.
- *کمی در مورد فضای ملودیهایی که در این آلبوم دارید و تفاوت آن با سایر آثارتان بگویید؟
اگر به طور شاخص کارهای من را دنبال کرده باشید متوجه خواهید شد من اصولا از موسیقی فیلم وارد این حوزه شدهام و کارهایی هم که در «خاطرات مبهم» میبینید ترانههایی بوده که در کارهای سینمایی من شنیده شده است. البته به غیر از چند کار که خاص این آلبوم اضافه شد. وقتی که یک اثر سینمایی صرف را کار میکنید طبیعتا باید به مدیا و خود آن سینما توجه داشته باشید ولی در ترانه دست شما بازتر است و با توجه به علایق شخصی که داشتم، مخصوصا در چهارچوب ملودیک کارها، کمی سعی کردم که این آلبوم و ملودیهای آن به گونهای باشد تا مردم دوباره با موسیقی آشتی کنند. در آلبومهایی که من طی چند وقت اخیر گوش کردم خود موسیقی و ملودی در حال فراموش شدن است به همین جهت سعی کردم در چند کار ملودیهای خیلی شاخص که حتی بشود آنها را تکرار و زمزمه کرد را بگنجانم.
- *این آلبوم چه تفاوتی با سایر آلبومهای رضا یزدانی دارد؟
این سوال را باید از رضا یزدانی بپرسید. من سایر آلبومهایش را گوش کردهام ولی نمیتوانم خیلی نظر بدهم و این نظر را خود رضا و مخاطبانش باید بیان کنند. طبیعتا رضا یزدانی خوانندهای است که به خواندن راک معروف شده است. یعنی او را به عنوان یک راکر میشناسند، اما از همان روز اول که من در قالب سریال «مرگ تدریجی یک رویا» همکاریام را با وی شروع کردم اصلا قصد نداشتم ادامه دهنده سنت راک در ایران باشم. البته اگر راک را به طور جدی در ایران داشته باشیم! به همین جهت سعی کردیم این کار شخصیتر و عاشقانهتر باشد. چون رضا یزدانی طرفداران و مخاطبان خاص خودش را دارد و منظورم این بود بخشی از تواناییهای صدای رضا که کمتر شنیده شده را به مخاطبانی که با صدای او زیاد آشنایی ندارند نشان بدهم.
- *خیلی به ندرت پیش میآید که شما در یک پروژه پاپ حضوری این چنین پر رنگ داشته باشید. دلیل این مساله چه بود؟
من اصولا آلبوم پاپ در ایران کار نکردهام و این اولین آلبوم سبک پاپ است که کار کردم. شما اگر کارهای سال گذشته من را نگاه کنید میبینید به عنوان مثال مجموعه آثار احمدرضا احمدی بوده که شاعر ما است و برایش کار کردم. یک مجموعه است که گلستان سعدی با صدای خسرو شکیبایی میباشد و به بازار آمده است. یعنی سعی من بر این است که یک مقدار تفاوت را در آثارم لحاظ کنم تا خدایی نکرده دچار تکرار نشوم. ولی حضورم در این آلبوم یک مقدار پررنگ است. به دلیل هم خود رضا و هم اینکه میخواستم این تجربه تازهتر را داشته باشم. با توجه به اینکه اوضاع سینما خیلی اوضاع وفق مرادی نیست و ترجیح میدهم که مدتی دور از این هیاهوی سینما به سر ببرم که نمیدانم این مدت کوتاه یا طولانی باشد، ولی تا وقتی که وضع این چنین است ترجیح میدهم آلبوم کار کنم.
- *پس شما میخواهید کمی از فضای سینما جدا باشید؟
ببین فعلا از فضای سینما همه جدا هستند و کسی عملا به فضای سینما وصل نیست! من امسال پنج فیلم داشتم و طی چهار سال گذشته چهارده فیلم داشتم که هشت مورد آنها توقیف است بنابر این دیگر حس و حالی برای کار کردن نمیماند. ترجیح میدهم در فضایی که کمی موسیقی مطلقتر وجود دارد کار کنم و این به معنی خداحافظی از سینما نیست. چون مگر میشود کارن همایونفر از سینما خداحافظی کند؟ اما الان واقعا دل و دماغ کار سینمایی را ندارم.
- *خاطرات مبهم در مقایسه با آلبومهای قبلی رضا یزدانی چه پیشرفتها و احیانا نقاط ضعفی را داشته است؟
رضا یزدانی به غیر از اینکه مثل برادر کوچکتر و دوست من است تواناییهایی دارد که آن تواناییها باید یک جایی به منصه ظهور میرسید. این بخش از تواناییهای رضا که الان بتواند با موسیقی ارکسترال بزرگ در فضایی غیر آن چیزی که طرفدارانش میگویند راک بخواند یک انگیزه است. اما به هرحال رضا این آلبوم را با من کار کرد و قطعا گرایش آلبومهای بعدی او دوباره به همان سبک مورد نظر خودش و طرفدارانش نزدیک خواهد شد. این یک «آن تراکت» بین آن آلبومها است. به خاطر اینکه یک سری مخاطب جدید پیدا کند و مردم بدانند که صدایش به چه شکل است.
- * آیا همکاریهای شما با یزدانی در ادامه عمر هنری این خواننده ادامه خواهد داشت؟
بله چرا ادامه نداشته باشد. جالب است که به شما بگویم من با رضا هر نوع موسیقی کار کردهام جز راک! حتی در فکر این بودم چون دو سه کار کاملا در فضای جاز کلاسیک داریم و یعنی رسما جاز است و رضا خیلی خوب از پس آن بر آمده و خوانده است. اصلا بدم نمیآید که این تجربه را دوباره با رضا داشته باشم.
دیدگاهها
مصاحبه خوب بود
بازهم با افراد حاضر در آلبوم خواننده های مختلف مطلب بذارید
آلبوم خاطرات مبهم عالی بود همه چیش :)
روی گرامافون ... چرخیدن مهتاب...
تو سمقونی شب ... آغاز من در خواب!
این ترک عالیه ! عالیه ! عالیه !
مرسی از همه کسایی که واسه این آلبوم زحمت کشیدن
این آلبوم واقعا استثنائی بود . امیدوارم همکاری این دو نفر ادامه داشته باشه و رضا یزدانی تو همین سبک به کارش ادامه بده .
واقعا عالی بود کارهای ایشون...
چه عجب بعد از یه قرن که از انتشار آلبوم گذشت، بالاخره یه مصاحبه و مطلبی راجع به این آلبوم خوندیم!
خاطرات مبهم نسبت به کارهای قبلی، فضای خیلی آرومی داره و تقریباً غیر از آهنگِ حرفهای بیمخاطب، آهنگ پر جنب و جوش دیگهای توی آلبوم نیست که البته اون آهنگ رو هم خود رضا یزدانی آهنگسازی کرده.
ولی کارن همایونفر همیشه کارش درست بوده، هست و خواهد بود. چه تو سینما و چه شاهکارهایی که توی خاطرات مبهم بوجود آورده. مرگ تدریجی یک رویا فوقالعادس. همینطور آهنگِ قلب یخی با صدای رضا یزدانی.
به نظر منم بیشتر تکرار بود تا نوآوری !
فضاها دقیقا همون فضای قبلی بود
البوم فوق العاده ای بود
با سلام
من در حال حاضر 3 ساله به تمام ترانه های آقای یزدانی گوش دادم.
از دیدگاه منه شنونده آقای یزدانی یک خواننده ی بسیار عاشق و مهربان هست. با گوش دادن به قطعه ی (کجا گمت کردم) این حس را به وضوح می بینید. قطعه ی (نوار) انسان را به خاطرات مبهمی می بره یا با قطعه ( شک میکنم) آدمی را مشکوک . واقعا آقای یزدانی خاص ترین صدا و سبک در حال حاضر ایران رو داره . بارها شده دوستان من با شروع ترانه های آقای یزدانی شاکی شدند و ترانه را تغییر دادند و بعد از گذشت چند مدت با او انس گرفتند. فقط می خواستم اینو بگم که صدای آقای یزدانی باید توی گوش پخته بشه و جا بیوفته. با سپاس فراوان و عرض خسته نباشید به آقای یزدانی
افزودن یک دیدگاه جدید