موسیقی ما - «متاسفانه اکثر تالارهای ما فاقد صدادهی مطلوب است ضمن اینکه شأن هنرمندان نیز در آنجا رعایت نمی‌شود. ما به دنبال جایی هستیم که حداقل به مخاطبان‌مان احترام گذاشته شود.» این را حمیدرضا نوربخش خواننده می‌گوید که قرار است همراه با حسین علیزاده و کیهان کلهر و چند نوازنده دیگر از 16 بهمن‌ماه در 15 شهر کانادا و امریکا کنسرت دهد.

 نوربخش در گفت‌وگوی مفصلی که با خبرگزاری مهر کرده جزییات این تور موسیقایی را تشریح کرده است. به گفته نوربخش در این کنسرت حسین علیزاده تار، کیهان کلهر کمانچه، سیامک جهانگیری نی، روزبه رحیمی سنتور، فریبرز عزیزی رباب و بم تار، پژمان اخواص تنبک و نیما علیزاده رباب می نوازند.

 او در پاسخ به سوالی درباره انتخاب اشعاری از اخوان ثالث و نیما در مورد رویکرد گروه برای استفاده از اشعار شعرای معاصر توضیح می دهد؛ «بخشی از اشعار ما همان طور که اشاره کردم جزء اشعار کهن هستند؛ البته در میان شعرای معاصر نیز ما به دنبال اشعار نو آنها نرفته ایم. یعنی باز هم از اشعار کلاسیکی استفاده کرده ایم که دارای وزن عروضی هستند و توسط شاعران معاصر سروده شده اند. در واقع فضای اشعار به کار گرفته شده هم اجتماعی و هم عرفانی است که نسبت به مسائل اجتماعی نیز نیم نگاهی دارد.

مثلاً این شعر را «هنگام که گریه می‌دهد ساز» (که از نیما است) به یاد پرویز مشکاتیان انتخاب کرده ایم. از اخوان ثالث نیز شعری صد درصد عارفانه برگزیده ایم.» نوربخش درباره آهنگسازی حسین علیزاده و کیهان کلهر در این اجرا ها نیز چنین می گوید؛ «البته سعی شده قطعات این کنسرت با سلسله کارهای مدرنی که از آقای علیزاده شنیده شده متفاوت باشد. از این رو فضای کارها مقداری نزدیک تر از آثار قبلی آقای علیزاده به موسیقی سنتی است. منتها نوع کار و رنگ آمیزی آن از جنس آثار آقای علیزاده است. در بخش مربوط به آقای کلهر نیز به همین شکل است. در کل فضای کار زیاد شبیه به آثاری که از این استادان در گذشته شنیده ایم نیست.»

او درباره شیوه آواز خود نیز می گوید؛ «بخشی از آوازها را من به همان شیوه یی که از گذشته پیگیر بودم اجرا خواهم کرد. اما بخش دیگری از این آوازها متاثر از موسیقی آقای علیزاده است که برای خود من تجربه نویی محسوب می شود.» او ادامه می دهد؛ «اعضای این گروه زمانی که با آقای شجریان کار می کردند شاید تا حدودی تحت فرم آوازخوانی استاد بودند. اما در این ترکیب جدید به دلیل نوع ارتباط عاطفی که بین ما وجود دارد و اینکه همه ما منعطف هستیم و از آنجا که همه به زیبایی کار فکر می کنیم هیچ اصراری بر اینکه حتماً کار به شکل خاصی باشد وجود ندارد.

در واقع تقریباً آثار با همکاری و بده بستانی که بین دوستان وجود داشته شکل گرفته است. همه این موارد از تفاوت های این ترکیب با ترکیب قبلی گروه است. البته پایه کار را آقای علیزاده ساخته و بخشی از کار نیز به مرور شکل گرفته است. مثلاً در قطعه یی که روی شعر نیما ساخته شده ما کار را شروع کرده بودیم که ماجرای درگذشت پرویز مشکاتیان اتفاق افتاد و بعد از آن ما دوباره دنبال شعری در این رابطه گشتیم. پس از مدتی به این قطعه از نیما رسیدیم و آقای علیزاده با توجه به ذهنیتی که از گذشته در ذهن شان وجود داشت این قطعه را به وجود آورد.» او به برگزاری کنسرت های این گروه در ایران هم اشاره می کند؛ «قرار است تابستان 89 اگر شرایط مساعد باشد یک تور در ایران داشته باشیم و در 13-12 شهر مختلف کشور همین کنسرت را روی صحنه ببریم. با توجه به امکانات صدایی نیز تصمیم گرفته ایم امکانات صوتی را یک روز زودتر از گروه به محل برگزاری کنسرت بفرستیم تا از نظر صدا نیز مخاطبان، صدای مناسبی را بشنوند.» «قطعات این کنسرت در کدام دستگاه های موسیقی اجرا می شود؟»

نوربخش در پاسخ به این سوال می گوید؛ «مجموع قطعات تور کنسرت کانادا و امریکا در دستگاه شور، دشتی و بخشی در نوا و براساس اشعاری از نیما، شفیعی کدکنی، اخوان ثالث و سلمان ساوجی است و در ادامه برخی رباعیات ابوسعید ابوالخیر و مولانا اجرا می شود؛ در مجموع این اجراها چهار تصنیف و آواز بداهه اجرا می شود. یکی از تصنیف ها به نام «سوگواران خموش» از ساخته های کیهان کلهر و بقیه از حسین علیزاده است. او ادامه می دهد؛ « ابتدا قرار بود آلبوم این کنسرت قبل از اجرا در کانادا و امریکا در ایران ضبط و همزمان با کنسرت توزیع شود ولی متاسفانه به دلیل سفر کیهان کلهر این کار میسر نشد و ما در نظر داریم یکی از کنسرت ها را که اجرای خوبی به لحاظ صدادهی داشته باشد، ضبط و منتشر کنیم.»

وی در ادامه به چرایی اضافه کردن سازهای جدید به ترکیب ارکستر اشاره می کند؛ «به دلیل رنگ آمیزی ارکستر و حجم بهتر صدا سازهایی به گروه اضافه می شود اما اضافه شدن سازها به معنای ایجاد تغییرات چشمگیر در اجرا نیست چراکه این کارها تنظیم شده است و هریک از سازها نقش خاص خودش را دارد و نمی توان تغییرات اساسی در آن ایجاد کرد.»