موسیقی ما- علی بحرینی: «استودیوى نیما وارسته»! این اولین عبارتى بود كه باعث شد اسم او را بشنویم؛ حدود ده سال پیش!
وقتى كنسرت‏هاى خارجى براى گروه آریان جدى شد، عدم همراهى سیامك خواهانى ویولنیست محبوب آنها همه را نگران كرد اما در همان زمان عنوان شد نیما وارسته جایگزین او خواهد شد. نیما به جاى سیامك روى صحنه رفت و جاى خالى خواهانى در این اجراها اصلاً احساس نشد؛ حدود هفت سال پیش!
«دنیا دیگه مث تو نداره» را نیما وارسته تنظیم كرده است؛ همان كسى كه استودیو دارد و در گروه آریان ویولن مى‏زند. آلبوم «بنیامین 85» كه منتشر شد، نام او در ماركت موسیقى پاپ ایران بیشتر از همیشه به گوش رسید با این وجود دو ضلع از مثلث بنیامین - فرید احمدى و نیما وارسته ترجیح دادند چندان مصاحبه نكنند؛ حدود چهار سال پیش!
نیما وارسته گرچه در موسیقى ایران هم پركار بوده و هم موفق اما تاكنون در گفتگوهاى رسانه‏اى حضور كم‏رنگى داشته است. انتشار همزمان آلبوم‏هاى «زیر بارون» و «كما- 2» با تنظیم‏هاى او بهانه‏اى شد براى این گفت‌وگو. تردیدى نیست كه بسیارى از علاقمندان موسیقى دوست دارند از دیدگاه‏هاى او مطلع شوند و از گذشته نیما وارسته بدانند. به همین دلیل فرصت را غنیمت شمردم و با او یك گفت‌وگوى طولانى انجام دادم. این توضیح را ضرورى مى‏دانم كه در طول مصاحبه اصلاً به دنبال «چالش» نبودم، چون نمى‏خواستم نیما وارسته چنین تصور كند كه دیدگاه‏هاى منفى من نسبت به آلبوم «كما 2» او را وارد جریان جدیدى خواهد كرد. او به من اطمینان كرده بود و من باید به گونه‏اى از او مى‏پرسیدم كه هیچ خدشه‏اى به رابطه او با حمید عسكرى وارد نشود.

این چندمین مصاحبه رسمی‏ات با مطبوعات است؟
فكر می‌كنم سومى باشد... نه چهارمى است!

چهار مصاحبه در ازاى انتشار چند قطعه؟
نمی‌دونم... خیلى... شاید پنجاه تا!

و چند كنسرت؟
آن هم پنجاه تا!

من فكر می‏كنم بیشتر از پنجاه بار در كنسرت‏ها حضور داشته‏اى!
... بله، بیشتر از گروه آریان شروع شد و در تمام كنسرت‏هاى خارجى آنها حضور داشتم. تازه قبل از آن هم با گروه «ساعت» كه عمرش طولانى نشد، كنسرت دادیم. با حمید عسكرى هم خیلى كنسرت داشته‏ایم. بله، تعداد كنسرت‏ها خیلى بیشتر از پنجاه تا بوده!

در تنها كنسرت بنیامین كه خارج از كشور برگزار شد هم بودى؟
بله، رهبر اركستر بودم.

فكر نمى‏كنى كارهایى كه انجام داده‏اى با تعداد مصاحبه‏هایت تناسب ندارد؟!
آره، دقیقاً. همین الان متوجه شدم! تا حالا به این مسأله فكر نكرده بودم. تا حالا دوست داشته‏ام بیشتر كار كنم و وارد ماجراهاى حاشیه‏اى نشوم.

امروز كه جمع‏بندى مى‏كنی، به چه نتیجه‏اى مى‏رسى؟ فكر مى‏كنى استراتژى‏ات درست بوده یا غلط؟
مثل اینكه اشتباه بوده. احساسم این است كه اشتباه بوده. كسانى بوده‏اند كه از نظر كارى، سطح‏شان پایین‏تر از من بوده اما خودشان را مطرح كرده‏اند.

این «نبودن‏ها»یت فكر نمى‏كنى، حمله كردن به تو را هم راحت‏تر كرده است؟
بله، قبول دارم.

اولین قطعه‏اى كه با تنظیم تو منتشر شد، كدام بود؟
فكر مى‏كنم ده سال پیش بود كه یك قطعه را براى آقاى ثمین وطن‏دوست تنظیم كردم و بعد هم با بنیامین همكارى كردم.

در فاصله این چند سال تنظیم نداشتى؟
بیشتر در استودیو فعال بودم و كار میكس و ریكورد و مسترینگ انجام مى‏دادم. نوازندگى هم قسمت دیگرى از فعالیت‏هاى من بود.

اگر بخواهیم خیلى به عقب برگردیم و بپرسیم اصلاً چرا به سمت موسیقى آمدى، چه جوابى مى‏دهى؟
تشویق مادربزرگم كه در هشت سالگى از من خواست تا ساز بزنم و پیشنهادش هم ویولن بود. از همان زمان ویولن زدم و وقتى به دبیرستان رفتم، اشتیاقم بیشتر شد تا كارهایم را ضبط كنم و از این بابت همیشه حسرت مى‏خورم چون امكانات زیادى در اختیارم نبود. از طرف دیگر امكان اینكه صداى سازها را روى هم بگذاریم و بشنویم وجود نداشت. دوست داشتم وقتى ویولن زدم، صدایش را كنار كیبورد یا پیانویى كه قبلاً با آنها آهنگى را زده‏ام بگذارم و تركیب آنها را بشنوم. این ذهنیت با من وجود داشت تا حدود دوازده سال پیش در منزل یكى از دوستانم امكانات اولیه براى آنچه سال‏هاى سال آرزویم بود را دیدم.

به خاطر همین «آرزو» بود كه وقتى موسیقى پاپ راه افتاد و تكنولوژى وارد ایران شد، جزو اولین كسانى بودى كه استودیو راه انداختى!
بله، من از اولین كسانى بودم كه یك استودیوى دیجیتال را تاسیس كردم، البته آن زمان فعالیت من و خیلى‏هاى دیگر رسمى نبود و فقط استودیوهایى مثل پاپ، بل و پژواك به صورت قانونى فعالیت مى‏كردند. من فعالیتم را با كامپیوتر در خانه شروع كردم و آن را تا افتتاح یك استودیو ادامه دادم.

فكر مى‏كنم اولین ضربه‏اى كه در موسیقى حرفه‏اى خوردى، به آلبوم بنیامین 85 برگردد. در این آلبوم تا جایى كه امكان داشت نادیده گرفته شدى! این آلبوم فقط با سه نفر (بنیامین، فرید احمدى و تو) شكل گرفت و بسیار سر و صدا كرد اما فكر مى‏كنم آن زمان هم استراتژى‏ات این بود كه كنار باشى و وارد گود نشوى!
اگر موافق باشى قبل از هر چیز بگویم كه اصلاً همكارى من با این آلبوم چطورى شروع شد.

موافقم!
بنیامین با دو، سه تنظیم‏كننده حركت‏هاى اولیه‏اش را براى تولید آلبومش در استودیوهاى مختلف شروع كرده بود. یكى از این استودیوها هم استودیوى من بود. از من خواست تا كارهایش را ضبط كنم. تنظیم‏كننده‏ها كارهایشان را به استودیو مى‏آوردند و او از من درباره آهنگ‏ها و تنظیم‏ها نظر مى‏خواست. یك خط در میان در مورد كارهایش نظر مى‏دادم چون قلباً دوست نداشتم در كار دیگران دخالت كنم. نظراتم براى بنیامین قابل قبول بود تا اینكه به من گفت: «تو كه نظرهایت اینقدر خوب است، چرا خودت تنظیم نمى‏كنى»! گفتم: «نیستم»! اصرار كرد و خلاصه یك آهنگ را برایش تنظیم كردم. كار را كه شنید، گفت: «هرچى تنظیم را تا حالا به استودیو آوردم، پاك كن»! گفتم: «یعنى چى»؟ گفت: «پول این كارها را من داده‏ام، همه‏شان را پاك كن»!

و همكارى شما شروع شد!
بله، به سرعت شروع كردیم و آهنگ‏ها یكى‏یكى جلو مى‏رفت. هرچه زمان گذشت، دقت و وسواس من هم شدیدتر شد. تمام ملودى‏هایى كه توسط او ساخته شده بود را اصلاح مى‏كردم و آنها را به شكل معقولى درمى‏آوردم. در نهایت هم حاصل كار ما آلبوم «بنیامین 85» بود. آن زمان قرار بود تمام منافع معنوى این آلبوم به صورت مساوى میان ما تقسیم شود اما به محض اینكه «مستر» را تحویل دادم، عملاً من حذف شدم. در مصاحبه‏ها هم هیچ اسمى از من نیامد. خودش مى‏گفت: «من اسمت را مى‏گویم اما روزنامه‏ها چاپش نمى‏كنند»! هرچه جلوتر رفتیم، دیدم كم‏رنگ و كم‏رنگ‏تر مى‏شوم.

چرا فكرى به حال خودت نكردى؟
چكار مى‏توانستم بكنم؟! دنبال این حرف‏ها نبودم. به قول تو استراتژى‏ام چیز دیگرى بود!

براى آلبوم بنیامین چقدر زمان گذاشتى؟
حدود دو سال.

بازتاب عمومى «بنیامین 85» به گونه‏اى بود كه حتى موسیقى این آلبوم هم به نام بنیامین تمام شد!
در این مرحله تكنیك‏هاى ظریفى به وجود آمد. شما اسم هیچ نوازنده‏اى را در این آلبوم نمى‏بینى! همان زمان كه طراحى اینسرت تمام شد به این مسأله اعتراض كردم و گفتم: «تمام سازها را در آلبوم من زده‏ام، چرا كسى نباید بفهمد من مثلاً ویولن زده‏ام؟» جواب داد: «وقتى من نوشته‏ام موسیقى این آلبوم مال نیما وارسته است، یعنى همه این كارها را تو انجام داده‏اى»! از همان روزها بود كه ارتباط من «شُل» شد.

در بحبوحه همكارى‏ات با فرید احمدى و بنیامین، قطعه «منو ببخش» را هم براى ناصر عبداللهى تنظیم كردى. موفقیت آن قطعه گواه این مسأله بود كه شما سه نفر مى‏توانید یك «تیم» موفق باشید، حتى اگر خواننده‏تان بنیامین نباشد. چرا این همكارى قطع شد؟
من از زاویه خودم مى‏توانم به این سؤال جواب بدهم. اولین ملاكى كه براى همكارى با دیگران و حتى انتخاب دوستانم دارم، روراستى و صداقت است. اگر احساس كنم رابطه از صداقت دور مى‏شود، به هیچ عنوان ادامه نمى‏دهم. احساس مى‏كنم در اواخر رابطه ما یكرنگى وجود نداشت.

فكر مى‏كنى اگر همین اكیپ سه نفره، آلبوم دوم بنیامین را هم تولید مى‏كردند، چه اتفاقى مى‏افتاد؟
قطعاً مثل آلبوم اول نمى‏شد اما از این آلبوم كه امسال با صداى بنیامین بیرون آمد، خیلى بهتر مى‏شد!

فكر مى‏كنى اگر همكارى شما ادامه پیدا مى‏كرد، آلبوم دوم چقدر پایین‏تر از آلبوم اول قرار مى‏گرفت؟
شاید بیست درصد. در آلبوم اول، همه چیز با لطف خدا درست سرجایش قرار گرفته بود. من بعید مى‏دانم كه در آینده هم آلبومى مثل «بنیامین 85» منتشر شود. همچنان كه در سه چهار سال گذشته هم آلبومى در آن سطح بیرون نیامده است. در آن آلبوم تمام ترانه‏ها، آهنگ‏ها و تنظیم‏ها به خوبى با هم چفت شده بودند. آن زمان شرایط موسیقى هم به گونه‏اى بود كه مردم كارهاى داخلى را با فضاى آلبوم اول بنیامین تجربه نكرده بودند. من سبك جدیدى را ایجاد كردم كه خیلى خوب جواب داد. البته الان اسمش شده: «سبك بنیامینى»! گرچه همه كارهایش را من انجام دادم.

اگر قرار بود در آلبوم دوم بنیامین هم حضور داشته باشى، چه ویژگى‏هایى برایش به وجود مى‏آوردى؟
اگر اختیار آلبوم دست خودم بود، سعى مى‏كردم سبك‏ها را باز هم مدرن‏تر كنم و كاملاً «به‏روز» پیش برویم، روى ترانه‏ها و ملودى‏ها هم سختگیرى بیشترى داشته باشم و نظرهاى بهترى بدهم. مهمترین چیزى كه احساس مى‏كنم مى‏توانستم نسبت به آلبومى كه امسال با صداى بنیامین منتشر شد، ایجاد كنم، چفت كردن صداى خواننده با موزیك بود. این اصل را در آلبوم اول به خوبى رعایت كردم. وقتى صداى بنیامین را مى‏شنوى كه مى‏خواند: «اگه یه وقت بغض مى‏كنم...» با تمام وجودت احساس مى‏كنى كه صداى خواننده با موزیك چفت شده است اما در آلبوم جدیدش من هیچ حسى از این بابت پیدا نمى‏كنم. از خیلى‏ها هم پرسیده‏ام و با من موافق بوده‏اند. علتش هم برمى‏گردد به میكس كارها و هم دركى كه نسبت به فضاى آهنگ وجود نداشته است.

در آلبوم اول، بنیامین روى تنظیم‏ها نظر مى‏داد؟
در حد كوتاه یا طولانى كردن زمان آهنگ‏ها بله، اما در مورد ساختار تنظیم خیر.

و گفتى كه تو ملودى‏هاى او را اصلاح مى‏كردى؟
بله، چون روى آكوردها تسلط نداشت و بعضاً مسیر را اشتباه مى‏رفت. تعداد موارد اصلاحى هم «كم» نبود. خیلى مواقع كلاً همه چیز آهنگ را درست مى‏كردم. مثلاً هیچ‏كس نمى‏تواند آن‏طورى كه در این آلبوم شنیدیم «نه، نداره دنیا مثل تو» یك ملودى بسازد! این جور قسمت‏ها، حاصل فضایى بود كه من در تلفیق موسیقى با ملودى اولیه او به دست آوردم.

در «بنیامین 85» چه آهنگى بیشتر از بقیه متعلق به نیما وارسته بود؟
«من امشب مى‏میرم» را خیلى دوست داشتم و برایش تلاش زیادى داشتم. «دنیا دیگه مث تو نداره» هم در حقیقت «آرم» ما بود كه سبك آن را خودم درست كردم.

در كدام قطعه كمترین حضور را داشتى؟
در هیچ‏كدام.

و ناگهان ارتباط شما قطع شد؟
بله، حدود دو ماه بعد از آلبوم، البته براى كنسرت باز هم با ترفندهاى اساسى به سراغم آمد. كسى نمى‏توانست كارهاى كنسرت را انجام بدهد و به همین دلیل گفت: «من اشتباه كردم، بیا دوباره شروع كنیم»! از طرف دیگر به من وعده داد كه تعداد كنسرت‏ها هم خیلى زیاد خواهد بود. گفت: «قرار است سالى سى كنسرت بگذاریم»! و بر همین اساس مرا مجاب كرد كه براى كنسرت اول هزار دلار دستمزد بگیرم. معلوم است اگر كسى قرار باشد فقط براى یك كنسرت، آهنگ‏ها را تنظیم كند، هفت، هشت هزار دلار دستمزد مى‏گیرد اما او بحث تعدد كنسرت‏ها را پیش كشید و گفت: «براى هر اجرا، هزار دلار بگیر»! من هم قبول كردم اما در نهایت كنسرت اول ما، كنسرت آخرمان بود!

در همان یك كنسرت، تجربه خوبى را روى صحنه به دست آوردى؟
نه، كنسرت مهمى نبود! كنسرت‏هاى گروه آریان براى من تجربه و اهمیت بیشترى داشت.

آدم‏هایى مثل فرید احمدى یا محسن رجب‏پور، در آن زمان حركتى انجام ندادند تا همكارى تو با بنیامین قطع نشود؟
از طرف فرید احمدى نه، چون او با سیاست‏هاى خاصى عمل مى‏كند اما از طرف آقاى رجب‏پور تلاش‏هایى صورت گرفت، البته اگر رسماً پیشنهادى به من مى‏شد هم به شدت آن را رد مى‏كردم چون حالم خیلى بد بود!

حالت چرا بد بود؟
خودت را جاى من بگذار. اگر به اندازه من تلاش مى‏كردى و در هیچ جایى اسم خودت را نمى‏دیدى، حالت خوب مى‏شد؟ البته به نظر من این داستان «ریشه‏دار» بود. من نمى‏دانم چرا در بعضی از پروژه ها به من كم لطفی شد و از اینجور اتفاقات افتاد! واضح‏ترین گواه من هم مربوط مى‏شود به گروه آریان. در تمام كنسرت‏هاى خارجى گروه آریان، من ویولن زدم اما در سى‏دى تصویرى آریان كه اخیراً منتشر شده فقط یك پلان از من وجود دارد. در آن پلان هم روی صحنه دیده نمی شوم! اما بارها و بارها در همین سى‏دى، سیامك را نشان مى‏دهند تا او بگوید در تك‏تك كنسرت‏هاى خارجى غایب بوده، اما یك بار از او نپرسیدند: «وقتى تو نبودى، چه كسى به جایت ویولن زد؟» همین یك ماه پیش براى این گروه در آهنگى كه براى یونیسف ساخته بودند، میكس را انجام دادم و آهنگ را با تغییراتى كه انجام دادم، به نقطه قابل قبولى رساندم اما باز هم اسمى از من برده نشد! براى آهنگى كه براى نوروز منتشر كردند هم در غیاب نینف امیرخاص، من زحمات زیادى كشیدم اما... بگذریم!

به كنسرتى كه براى دهمین سال تاسیس گروه آریان برگزار شد، دعوت شدى؟
بله!

رفتى؟
بله، با سهراب پاكزاد و امیر طبرى رفتم. ردیف جلو هم نشستیم اما به تماشاگران معرفى نشدیم! در حالى كه تا حالا به هر كنسرتى رفته‏ام، حتى اگر در پرت‏ترین جاى سالن هم نشسته باشم، معرفى‏ام كرده‏اند. همین چند شب پیش فقط 15 دقیقه به كنسرت بهنام ابطحى رفتم و بعد از آن به خاطر مشكل شخصى از برج میلاد بیرون آمدم اما در همان زمان كوتاه معرفى شدم. نمى‏دانم چرا در كنسرت گروه آریان، اسمى از من برده نشد و باز هم به من گفتند: «این كار به خاطر سیاست خاصى صورت گرفته» و از این جور حرف‏ها!

فكر نمى‏كنى اشكالى در تو وجود دارد كه بر اساس آن نتوانى رابطه درازمدتى با همكارانت داشته باشى و آنها بخواهند تو را كم‏رنگ كنند. الان دو، سه سال است با حمید عسكرى همكارى مى‏كنى و نباید از حق بگذریم كه همیشه برایت سنگ تمام گذاشته است.
دوستان صمیمى من بیشتر از سه، چهار نفر نیستند و با هیچ كدام از آنها به اندازه حمید عسكرى صمیمى نیستم. همیشه آدم روراستى بوده و همه جا سعى كرده مرا «بالا» ببرد، چه در كنسرت‏ها و چه در مصاحبه‏ها. او تنها آدمى است كه احساس مى‏كنم در موسیقى حق مرا ادا كرده است.

با توجه به اینكه بنیامین و حمید عسكرى با آلبوم‏هاى اولشان در سال‏هاى 84 و 85 در حقیقت آخرین آلبوم‏هاى پرفروش و پرطرفدار پاپ را در فضاى «تین‏ایجرى» ثبت كردند مى‏خواهم بدانم چقدر برایت مهم بود كه وقتى با یكى از آنها (بنیامین) كات مى‏كنى، به سمت دیگرى (حمید عسكرى) بروى؟
همكارى با حمید هیچ ربطى به مسأله عدم همكارى من با بنیامین نداشت. حمید قبل از اینكه آلبوم اولش منتشر شود به استودیوى من آمد. حتى میكس كارهایش هم همانجا انجام شد. ما از همان زمان با هم دوست شدیم. وقتى هم قرار شد با یكدیگر همكارى كنیم، چند ماه از آغاز دوستى ما گذشته بود.

اگر با بنیامین ادامه مى‏دادى، باز هم با حمید عسكرى همكارى مى‏كردى؟
بله.

به مشكل زمان برنمى‏خوردى، خصوصاً از این جهت كه عسكرى كنسرت‏هاى زیادى هم دارد؟
نه اصلاً، چون بلدم زمان را مدیریت كنم.

احتمال دارد در آینده هم با بنیامین كار كنى و هم با عسكرى؟
نه، هیچ وقت حاضر نمى‏شوم دوباره با بنیامین كار كنم اما جریان حمید كاملاً فرق مى‏كند. حمید روراست‏ترین آدمى است كه دیده‏ام. ممكن است در جایى برخورد تندى داشته باشد اما به قول معروف «تو دلش هیچى نیست».

از نظر تو آلبوم اول عسكرى موفق‏تر بود یا آلبوم دومش؟
آلبوم اولش از نظر حسى بهتر بود اما از نظر «كوالیتى» و حتى تنظیم، «كما- 2» را آلبوم بهترى مى‏دانم.

درباره آلبوم‏هاى بنیامین، نظر جالبى دادى و گفتى اگر آلبوم دوم او را هم خودت تنظیم میكردى، باز هم نسبت به آلبوم اول بیست درصد ضعیف‏تر مى‏شد. من این فرضیه را در مورد آلبوم‏هاى حمید عسكرى هم صادق مى‏دانم و فكر مى‏كنم حتى اگر میلاد ترابى براى آلبوم دوم او حفظ مى‏شد، آلبوم دوم آنها هم با مقدارى افت مواجه مى‏شد. چون فضاى كارشان لو رفته بود اما سوالم این است: فكر نمى‏كنى آلبوم دوم عسكرى، نسبت به آلبوم اولش، بیشتر از حد تصور افت كرده است؟
حرف تو را قبول دارم. در اینترنت هم نظرها، مثل نظر توست اما در كنسرت‏ها همه چیز فرق مى‏كند. نمى‏دانم معیار انتخاب را باید چه چیزى دانست. آمار فروش نشان مى‏دهد كه مردم استقبال كرده‏اند. ما یك هفته بعد از انتشار «كما - 2» در برج میلاد كنسرت داشتیم. مردم، آهنگ‏هاى آلبوم جدید را حفظ بودند. این مسأله براى من خیلى عجیب بود. حتى آهنگ «فرشته» كه خیلى‏ها در مطبوعات و اینترنت به آن اعتراض دارند، آهنگى بود كه تماشاگران یكصدا تقاضاى اجرایش را داشتند. حتى خودم با استفاده از «فرشته» در آلبوم حداقل به عنوان سرآلبومى مخالف بودم اما تماشاگران دوستش دارند!

تو با بنیامین به نتیجه ایده‏آل رسیده‏اى اما از او جدا مى‏شوى و با حمید عسكرى همكارى مى‏كنى كه قبلاً با میلاد ترابى به نتیجه مطلوب رسیده بود! در نهایت هم بنیامین و هم عسكرى به گفته خودت در كارهاى جدیدشان از نظر حسى افت مى‏كنند. سوالم این است: چرا این اكیپ‏ها باید در اوج موفقیت از هم بپاشند؟ آیا نباید در موسیقى پاپ ما آدم‏هایى «بزرگى» كنند و اجازه ندهند این همكارى‏هاى موفق قطع شود؟
وقتى تشكیلات وجود ندارد، نتیجه‏اش همین مى‏شود. ما حتى یك اتحادیه مفید و مختصر هم نداریم كه در آن دور هم جمع شویم و حرف‏هایمان را بزنیم.

روزى كه اختلاف تو با بنیامین شروع شد، آیا مى‏شد جلوى رشد آن را گرفت؟
شاید مى‏شد، چون این اختلاف از اول بزرگ نبود، اگر حق من ادا مى‏شد و كارى كه انجام داده بودم، «بى‏اجر» نمى‏ماند، شاید الان من اینجورى حرف نمى‏زدم!

چرا همكارى‏ات با سهیل تهرانى در آلبوم «باورم كن» كه تنظیم‏كننده تمام قطعات آن بودى، به نتیجه خوبى نرسید؟
به نظر من آلبوم سهیل تهرانى اصلاً منتشر نشد...

نمى‏فهمم! پارسال منتشر شد!
فكر مى‏كنم تیراژش آنقدر پایین بود كه بهتر است بگوییم اصلاً منتشر نشد! من حتى در میلاد نور هم اثرى از «باورم كن» ندیدم و این در حالى بود كه آلبوم سهیل از تمام آلبوم‏هاى همردیف و همزمانش بهتر بود. نمى‏دانم چه سیاستى بود كه این آلبوم به دست كسى نرسد. من به «باورم كن» نمره بیست نمى‏دهم اما از آن دفاع مى‏كنم. آلبوم فوق‏العاده منسجمى بود، كیفیت داشت و نباید سرنوشتش این مى‏شد كه هیچ كس آن را نشنود...

با سهیل تهرانى در مورد وضعیت این آلبوم حرف زدى؟
بله، حتى جر و بحثمان هم شد. به او گفتم: «مسأله را جدى بگیر»، گفت: «چه كار كنم»...

جز «بنیامین 85» و «باورم كن» كه در سال‏هاى قبل بیرون آمدند و «كما- 2» و «زیر بارون» كه امسال منتشر شدند، باز هم «كمپلت كاست» داشته‏اى؟
بله، یك آلبوم را هم به صورت كامل براى سعید قاسمى تنظیم كرده‏ام كه البته هنوز منتشر نشده است.

برویم سراغ «زیر بارون».
«زیر بارون» بهترین آلبومى است كه در عمرم تولید كرده‏ام. از هر لحاظ این آلبوم را دوست دارم. فضاى تمام تنظیم‏ها، دقیقاً مطابق با سلیقه خودم است. هر چیزى كه سهراب و امیر در طول تولید مى‏گفتند، دقیقاً همان چیزى بود كه خودم به آن اعتقاد داشتم. در مرحله پخش هم این آلبوم شرایط فوق‏العاده‏اى دارد. براى اولین بار خودم براى پخش آلبومى كه تولید كرده بودم، پیشقدم شدم چون نمى‏خواستم تجربه «باورم كن» تكرار شود. «زیر بارون» فقط یك كمبود دارد و آن هم اینكه تا امروز به درستى و به صورت كامل به مردم معرفى نشده است.

مثل اینكه تمام اتفاق‏ها برایت «دیر» مى‏افتد! چون حمید عسكرى به جاى بنیامین از تو تعریف مى‏كند و «زیر بارون» چند ماه بعد از «باورم كن» از پخش خوبى برخوردار مى‏شود!
البته تمام انعكاسى كه بابت همكارى «كما- 2» به وجود آمده فقط و فقط به حمید عسكرى مربوط مى‏شود وگرنه اگر قرار باشد به قسمت تهیه‏كننده فكر كنیم، باز هم هیچ اتفاقى نیفتاد!

بیشتر توضیح مى‏دهى!
هر تهیه‏كننده‏اى كه تا حالا با او همكارى كرده‏ام، حداقل در روز انتشار آلبوم، یك دسته گل و بیست سى‏دى برایم فرستاده و بعد هم تماس گرفته و گفته: «دستت درد نكند»! اما در مورد «كما- 2» حتى این اتفاق هم نیفتاده! دریغ از حتى یك تماس! این وسط فقط حمید بوده كه تلاش كرده موقعیت من تثبیت شود. در مورد «زیر بارون» به سهراب و امیر كه مشتركاً هم آهنگساز و هم خواننده بودند، پیشنهاد دادم كه اساساً با یك سیستم جدید براى پخش همكارى كنیم یعنى سیستمى كه علم و تخصص داشته باشد.

و چه كار كردید؟
با موسسه آهنگ پارسیان مذاكره كردیم كه تا حالا اصلاً تهیه و پخش آلبوم‏هاى پاپ را انجام نداده بود و صرفاً در موسیقى «كلاسیك» فعالیت داشت. مدیریت این موسسه، براى «زیر بارون» هم از نظر پخش و هم از نظر رفتار حرفه‏اى فوق‏العاده عمل كرده، به هم احترام مى‏گذاریم و ما كه از این همكارى بسیار راضى هستیم. الحمدالله فروش آلبوم هم خوب بوده و خدا را شكر آلبوم در همه مناطق در دسترس است.

در «زیر بارون» براى اولین بار با دو خواننده در یك آلبوم همكارى كردى. این وضعیت با آنچه در آلبوم‏هایى كه یك خواننده دارند، فرق داشت؟
نه، صداى سهراب و امیر شباهت‏هاى زیادى به هم داشت. البته تمام قطعات را یك بار سهراب خواند و یك بار امیر. سپس به اتفاق همكار خوبم على حسین‏زاده با حوصله اجراى هر دوى آنها را بررسى كردیم و سعى كردیم براى تقسیم صداى آنها در آلبوم بهترین تصمیم را بگیریم.

خواننده‏هاى «زیر بارون» از همان روز اول آهنگساز بودند یا تو پیشنهاد دادى كه براى خودشان آهنگ بسازند؟
سهراب و امیر را اساساً به عنوان آهنگساز مى‏شناختم. آنها براى ضبط یك قطعه به استویو آمده بودند كه با هم آشنا شدیم. قطعه «زیر بارون» را حدود سه سال پیش دوست عزیزم صدرالدین طاهرى برایشان تنظیم كرده بود. اتفاقاً این قطعه با همان تنظیم بیرون آمد و مورد توجه هم قرار گرفت اما وقتى قرار شد در آلبوم هم از آن استفاده كنیم، تصمیم گرفتیم تنظیمش را عوض كنیم. به این ترتیب تنظیم آن را از «اسلو» به «ریمیكس» تغییر دادم. آلبوم «زیر بارون» انرژى زیادى از من گرفت و اگر مخاطب آن را با دقت گوش كند، متوجه خواهد شد كه جزئیات زیادى در آن وجود دارد كه نشان مى‏دهد چقدر براى تك تك آنها تلاش كرده‏ایم.

خودت فكر مى‏كردى كه دو آلبوم با تنظیم‏هاى تو قرار است همزمان منتشر شود؟
بله، حدس مى‏زدم.

الان چه بازتابى بابت این دو آلبوم و انتشار همزمانشان گرفته‏اى؟
در مورد هردو بازتاب های مثبتی گرفتهام.

از حرف‏هایت اینطورى برداشت مى‏كنم كه رابطه دوستانه و صمیمانه برایت از همه چیز مهمتر است!
دقیقاً همین‏طور است!

مى‏شود گفت براى نیما وارسته، شور و احساس موسیقى بر همه چیز مقدم است؟
بله!

به همین دلیل است كه راما مى‏گوید آهنگ «ذكر زندگى» را بدون دریافت دستمزد برایش تنظیم كرده‏اى؟
بله، چون از راما و آهنگش حس خوبى گرفته بودم. تقریباً تا حالا پیش نیامده در موسیقى كارى را كه دوست نداشته باشم، انجام بدهم!

در «زیر بارون» دوباره یكسرى اتفاق‏هاى ویژه و كاملاً جدید از تو مى‏شنویم. قبلاً با «بنیامین 85» فضاى تازه‏اى را به وجود آورده بودى. در «باورم كن» و «كما- 2» این تازگى وجود نداشت اما در «زیر بارون» دوباره آدم متفاوتى شده‏اى و انگار دوباره پوست انداخته‏اى.
در «زیر بارون» كاملاً سبك را عوض كردم. نظرات سهراب و امیر هم خیلى به دردم خورد. چون هر دوى آنها موسیقى روز جهان را تعقیب مى‏كنند و نظراتشان «یكى» بود.

فكر مى‏كنم شاخص‏ترین و متفاوت‏ترین قطعه «زیر بارون» قطعه سوم این آلبوم باشد.
بله، «این چه حسیه» را بسیار دوست دارم، آماده كردن این قطعه زمان زیادى برد. میكس «این چه حسیه» و فضاسازى براى آن بسیار سخت بود. بارها و بارها تنظیم این آهنگ را تغییر دادم. تا حالا بیشترین جواب مثبت را هم از همین قطعه و همین‏طور آهنگ «زیر بارون» گرفته‏ام. «زیر بارون» اولین آلبومى است كه از تمام جزئیات آن راضى‏ام و وقتى آن را گوش مى‏دهم، در هیچ لحظه‏اى به خودم نمى‏گویم كه اى كاش آن را جور دیگرى تنظیم مى‏كردم!

كسى كه هم «كما- 2» و هم «زیر بارون» را مى‏شنود، نمى‏تواند تصور كند كه هر دو آلبوم را یك نفر تنظیم كرده است. با این حرف موافقى؟
بله.

این مسأله خوب است یا بد؟
به نظر من خوب است. در «كما- 2» باید ملودى حمید، حس او و ترانه‏هاى آلبوم را در نظر مى‏گرفتم. اگر مى‏خواستم «كما- 2» را مثل «زیر بارون» تنظیم كنم، قطعاً به آلبوم لطمه مى‏خورد. در «كما- 2» حس‏ها و نظرات حمید لحاظ شده است.

گفتى در آلبوم «كما- 2» با «فرشته» موافق نبودى اما مردم آن را پسندیده‏اند، حالا نظرت عوض نشده؟
هنوز هم علاقه خاصى به «فرشته» ندارم. به قرار گرفتن این آهنگ به عنوان اولین قطعه كاملاً مخالف بودم و هستم. چیدمانى كه من از آلبوم در ذهنم داشتم، این بود كه «گل من» قطعه اول باشد و «تقصیر» قطعه دوم. «تقصیر» جزو قطعاتى است كه كاملاً با سلیقه شخصى من تولید شد اما متأسفانه در بدترین جاى آلبوم قرار داده شد. یعنى در تراك شش تا اصلاً شنیده نشود! و واقعاً هم شنیده نشد!

از حمید عسكرى هم گلایه كردى؟
بله ولى او گفت: «تهیه‏كننده اینطورى صلاح دانسته»!

فكر مى‏كنى واقعیت داشته باشد؟
بله، چون جلوى خودم هم این حرف‏ها مطرح شد!

در چیدمان «زیر بارون» خودت تصمیم گرفتى؟
من، سهراب و امیر با هم توافق كامل داشتیم و خوشبختانه تهیه‏كننده «زیر بارون» برخلاف تهیه‏كننده «كما- 2» دستمان را باز گذاشت و گفت: «شما خودتان آلبوم را تولید كرده‏اید، پس در مورد همه چیزش تصمیم بگیرید»!

اینكه سهراب و امیر، هر كدام یكى از قطعات آلبوم را به صورت مستقل بخوانند، پیشنهاد چه كسى بود؟
من چنین نظرى داشتم و فكر نمى‏كنم اشتباه كرده باشم!

با سهراب و امیر ادامه همكارى مى‏دهى؟
بله، الان چهار قطعه را آماده كرده‏ایم. بعد از انتشار آلبوم دوم هم به سراغ كنسرت خواهیم رفت. تجربه بنیامین باعث شد براى ادامه همكارى با خواننده‏هاى دیگر محتاط شوم اما الان به تداوم همكارى با حمید عسكرى و «سهراب و امیر» اطمینان دارم. البته این اطمینان با گذشت زمان به دست آمده است.

در ماه‏هاى اخیر، تعداد كنسرت‏ها افزایش چشمگیرى داشته و از دغدغه‏هاى همیشگى اهالى موسیقى پاپ كم كرده، در مورد كنسرت‏ها حرفى نمى‏زنى؟
كنسرت در موسیقى پاپ، مقوله بسیار مهمى است و خوشحالم كه شخصیت خواننده‏ها و نوازنده‏ها، ظرفیت تماشاگران و هدایت مسئولان باعث شده تعداد كنسرت‏ها بیشتر و بیشتر شود. خدا را شكر كنسرت‏هاى حمید در سراسر ایران با استقبال خوبى مواجه مى‏شود.

اخیراً با فرهاد جواهركلام هم براى كنسرت‏هایش همكارى مى‏كنى. با این حجم كار، فكر نمى‏كنى دچار مشكل بشوى چون به هر حال تنظیم‏هاى آلبوم چند خواننده را هم انجام مى‏دهى.
تا اینجا مشكلى ندارم اما فكر نمى‏كنم امكان همكارى با خواننده‏هاى دیگر براى كنسرت وجود داشته باشد. راستى این روزها تنظیم یك آلبوم را هم براى پیام صالحى تقریباً به مراحل آخرش رسانده‏ام كه حمید عسكرى هم در آن ملودى دارد.

یعنى پیام صالحى از آریان جدا شده؟
نه، پیام در آریان هست و این آلبوم هم اولین آلبوم مستقل اوست.

با تنظیم‏كننده‏هاى دیگر ارتباط تنگاتنگى ندارى؟
ارتباطاتم با تنظیم‏كننده‏ها محدود است و فقط با دو سه نفر از آنها رابطه دارم از جمله با بهروز صفاریان.

اینكه هم تنظیم مى‏كنى و هم استودیو دارى باعث نمى‏شود تنظیم‏كننده‏ها ترجیح بدهند براى ضبط كارهایشان به استودیوى تو نیایند؟
شنیده‏ام كه بعضى از تنظیم‏كننده‏ها علاقه‏اى ندارند به استودیویى كه یك تنظیم‏كننده مدیر آن است بروند.

8 ماه و چند روز از سال 88 گذشته و امسال آلبوم‏هاى زیادى منتشر شده‏اند.، كدامشان را بیشتر دوست داشته‌‏اى؟
تقریباً آلبوم خوبى نشنیده‏ام!

قطعه خوب چطور؟
قطعه خاصى هم به نظرم نمى‏رسد!