موسیقی ما – آلبوم جرس به آهنگسازی «میدیا فرج نژاد» و صدای «سینا سرلک» در آستانه انتشار است و آهنگساز این آلبوم چند روز پیش از انتشار این اثر به نکات جالبی درباره آن اشاره کرده است.

به گزارش «موسیقی ما»، میدیا فرج نژاد چند روز پیش از انتشار آلبوم جدیدش «جرس» درباره تفکرات موجود در این آلبوم و برنامه ریزی های انجام شده برای تولید و ارائه آن، و نسل جدید خواننده ها و موزیسین های موسیقی ایرانی نکات جالبی را بر زبان آورد.

آلبوم «جرس» تحت امتیار موسسه «آوای سوته دلان»6 اسفندماه در سراسر کشورمنتشر خواهد شد. گفتگوی «موسیقی ما» با آهنگساز این اثر را در ادامه می خوانید:

* پروسه تولید آلبوم «جرس» از کجا و چطور آغاز شد؟

از حدود یک سال و هفت ماه پیش ما استارت کار را زدیم و پروسه آهنگسازی آن به اتمام رسید و بعد از تامین منابع مالی برای تولید اثر، شروع به ضبط آن کردیم. تلاش من هم در همه این سالها بر این بود که اگر یک کاری قرار است ضبط یا تولید می شود، از بهترین نوازنده ها و شاخص ترین چهره های این حوزه برای ضبط اثر استفاده شود. خدا را شکر این بار هم این اتفاق مهیا شد و پکیج کاملی به لحاظ نوازندگی در آن شاهد هستیم.

* حضور آقای سرلک چگونه اتفاق افتاد؟
من از همان ابتدای تولید اثر به صدای ایشان فکر می کردم. با توجه به دوستی و صمیمیتی که سالها بین ما بوده و هست، اما هیچوقت این موقعیت دست نداده بود که همکاری کنیم. هر چند ایشان هم در مقاطع مختلف در ایران نبودند. به هر حال بعد از پیشنهاد من به ایشان، در ایران حضور پیدا کردند و کار ضبط نیز انجام شد. با توجه به حجم بالای صداها در قطعات مختلف میکس کار بسیار کار سختی بود که خوشبختانه به بهترین شکل ممکن انجام شد و در نهایت کار در استودیو مسترینگ نهایی شد. این روند تولید آلبوم بود که به هر حال حالا آماده انتشار است.

*‌ نسل جدید چهره های موسیقی سنتی در کشور آرام آرام در حال نمو و خودنمایی و جلب توجه در فضای موسیقی کشور اند و هر روز شاهد تولد چهره ای جدید در این حوزه هستیم. چهره هایی که هر کدام برای کارشان سبک و ایدئولوژی جدید را پیش رو گرفته اند و همین باعث شده رقابت در این حوزه بیشتر و بیشتر شود. شما برای رقابت و متفاوت بودن اثرتان با آثار موجود چه شاخصه هایی را در این آلبوم مد نظر قرار داده اید؟
من یا هر کس دیگری که در حوزه موسیقی ایرانی کار ارائه میدهند، همیشه تفکر شان بر این اساس است که آثارشان در بهترین کیفیت منتشر شوند. مگر اینکه یک اثر سفارشی تولید شود که متاسفانه در روزگار ما کم هم نیستند این قبیل آثار. اما کسانی که حالت «مولف بودن» را در کارشان دارند، یعنی کار را تولید و تهیه می کنند و خودشان بدون نیاز به ناشر کار را پیش می برند، تلاش شان بر این اساس است که فکر کنند و کارشان بر اساس تفکرات ذهنی و شخصی آنهاست. این قبیل چهره ها در موسیقی امروز ایرانی بسیار اندک است. دلیلی وجود دارد که یک آلبوم منتشر می شود. این دلیل در آهنگسازان نسل من هم دیده می شود. من به فراخور رسالتی که نسبت به مخاطبان موسیقی دارم، سعی کرده ام که این ماجرا را رعایت کنم و تلاشم بر این اساس است که روی این موسیقی و اثر به صورت کامل تفکری صورت بگیرد و بعد در اختیار مخاطب قرار بگیرد.

* شاخصه اصلی این آلبوم چیست؟
قرار است چه چیز جدید برای مخاطب موسیقی داشته باشد؟ ما سالهاست که می شنویم آثاری با ارکستر سمفونیک زهی به شکل ایرانی تولید می شود. یعنی موسیقی ایرانی آمیخته شده با سازهای غربی. اما این اتفاق در سالیان دور به شکل ارکستر گلها اتفاق می افتاد که شما دیگر در آن رویه آن بدنه هارمونیک ارکستر سمفونیک نوشته شده برای غربی ها را در آن نمی دیدی. یعنی آن بافت هارمونیک به گوش نمی آمد و آن صدایی که ما آنرا به نام ارکستر گلها می شنیدیم، بیشتر جنبه رنگ آمیزی صوتی داشت. بعد از آن هم آثاری منتشر شد که به قولی از آن سوی بوم افتاد. یعنی آثار از لحاظ موسیقی وتنظیم شکل و شمایل غربی پیدا کردند که در برخی از آثار شما اگر خواننده را که یک خواننده موسیقی ایرانی است حذف می کردید و یک خواننده پاپ – کلاسیک را جایگزین آن می کردید، هیچ اتفاق خاصی در آن نمی افتاد. ساختار آن موسیقی ایرانی در این قبیل آثار به کلی محو شده بود و تلاشمان در این آلبوم بر این اساس بود که تا آنجایی که به ارکستر سمفونیک پرداخته می شود، کاملا فرم سمفونیک داشته باشد. به همین علت هم من سراغ دوست خوبم «امیر حسن سمیعی» رفتم برای تنظیم کار برای ارکستر سمفونیک. بخاطر اینکه ایشان ذهنیت اش کاملا غربی بود و اولین کار او در حوزه موسیقی ایرانی بود و من این را یک امتیاز می دانستم. چون دنبال کسی بودم که اتفاقا نگاه غربی به این موضوع و اثر داشته باشد. در جایی هم که ارکستر ایرانی وجود دارد شما کاملا یک ارکستر و فضای موسیقی ایرانی را می شنوید. این مقوله ای بود که من از ابتدا به آن فکر می کردم. در خط ملودی هم من تلاشم همیشه بر این اساس بوده که اگر یک کار منتشر می شود، ملودی گریزی ای در آن وجود ندارد. یعنی وقتی مخاطب اثری می شنود آن اثر وام گرفته از ملودی های جوشان موسیقی ایرانی باشد و لزومی نباشد من برای اینکه موسیقی ای را عرضه کنم، خط ملودی را به سمت موسیقی های دیگر ببرم. این اتفاقی بوده که در آلبوم «جرس» بیش از هر چیز دیگری به آن پرداخته شده است. ضمن اینکه حضور آقای «سینا سرلک» در این اثر بسیار حضور موثری بود.

* درباره این حضور اتفاقا می خواستم در انتهای صحبت هایتان سخن بگوئید حتما.
من پیشتر این جمله را گفته ام و می توانم تکرار کنم. برای من همیشه سوال بود که چرا استاد محمد رضا شجریان همیشه از سینا سرلک در کنار همایون شجریان به عنوان بهترین شاگردانش اسم می بردند. من فکر می کنم در این آلبوم دلیل اصلی صحبت ها و حمایت های استاد شجریان را متوجه شدم. سینا سرلک واقعا خواننده توانایی است و این آلبوم مخاطبان آقای سرلک را شگفت زده کند. بخصوص مخاطبان موسیقی ایرانی ایشان را که قطعا مورد توجه خاص قرار خواهد گرفت.