موسیقی ما – سومین و آخرین بخش از پرونده بررسی آلبوم «اشارات نظر» با صدای «میلاد درخشانی» به گفتگو با تنظیم کننده این آلبوم اختصاص دارد. «پدرام درخشانی» و دکتر «ادیب وحدانی» در دو بخش گذشته این پرونده نظرات و انتقادات خود را پیرامون اولین تجربه میلاد درخشانی در عرصه خوانندگی عنوان کردند. اما این بار با «رضا تاجبخش» بیشتر درباره خود میلاد و کلیت آلبوم صحبت کردیم. البته این آهنگساز و تنظیم کننده با سابقه انتقاداتی جدی را نسبت به برخی سبک های موسیقی مطرح کرد. گفتگوی مفصل سایت «موسیقی ما» با رضا تاجبخش درباره آلبوم اشارات نظر را در ادامه می خوانید:
 

• *معمولا تغییر فیلد کاری ستاره ها در ایران با شکست همراه می شود. با توجه به اینکه «اشارات نظر» اولین تجربه خوانندگی میلاد بود از این هراس نداشتید که عدم موفقیت او دامن گیر شما هم شود؟

خیر. به دلیل اینکه سبک انتخابی او دور از تجربیات گذشته خود نبود. یک ژانر کاملا متفاوت انتخاب نکرد و در این آلبوم شنونده یک موسیقی تلفیقی با رگه های تلفیقی هستیم. درست است که از ساز ایرانی خیلی استفاده نکرد ولی کلیت و استاندارد همیشگی خودش را حفظ کرد. به همین دلیل فکر می کردم و می کنم که این آلبوم روز به روز موفق تر شود. شاید همانند آلبوم های پاپ چند خواننده همیشگی ما گل نکند و اصلا دلیلی هم ندارد که چنین اتفاقی برای آلبوم میلاد رخ دهد. این آلبوم فروش خود را طی سال های آینده هم خواهد داشت. مقدار آن مهم نیست ولی این آلبوم کم کم به بازار معرفی می شود. البته فروش آلبوم تا الان بد هم نبود و تولید مجدد داشت. فکر نمی کنم غیر از گروه «چارتار» که چنین سیاقی البته با تکنیک کمتر دارند، آلبوم دیگری با چنین استقبالی رو به رو نشده بود. پیش از ادامه مصاحبه و سوال های شما دوست دارم کمی در مورد میلاد صحبت کنم و توضیحاتی را ارائه کنم.
 

• *چه توضیحاتی؟

من و میلاد با هم از مدتها قبل در ارتباط هستیم و بلوغ کاری میلاد در این آلبوم بسیار مشخص بود. به نظر من آلبوم بعدی نهایت بلوغ کاری او است اما میلاد با این آلبوم، بزرگ شد.
 

• *این بلوغ در تمامی بخش های آلبوم بود؟

منظور من بلوغ فکری او است که شامل همه بخش ها می شود. اغلب تنظیم ها را خودم بر عهده داشتم و لحظه به لحظه متوجه بودیم که چه کاری انجام می دهیم. در آلبوم های قبلی یک مقدار به دلیل سرعت از دقت کم می شد اما از ده سال پیش او قطعات این آلبوم را زمزمه می کرد و گاهی برای من می خواند. از همان زمان دغدغه های تنظیم آلبوم وجود داشت. سن ما که بیشتر شد، ذهنیت و نگاه ما هم تغییر کرد. خیلی خوب است که آلبوم اکنون منتشر شد و اگر چند سال قبل راه بازار را در پیش می گرفت به این موفقیت ها دست پیدا نمی کرد.
 

• *از کار کردن با میلاد درخشانی خواننده بگویید که سخت است یا آسان؟!

زمانی می توانم پاسخ این سوال را عنوان کنم که بتوانیم چهار سانس سالن «میلاد» را پر کنیم و آن زمان می توانم بگویم که کار با میلاد درخشانی خواننده سخت یا آسان است. زمانی که به امید خدا توانستیم سانس های متعدد کنسرت برگزار کنیم من هم می توانم قضاوت کنم که کار با میلاد آسان است یا مثل سایرین است.
 

• *فکر می کنید میلاد بتواند سانس های متعدد کنسرت را برگزار کند؟

به نظر من می تواند به دلیل اینکه هیچ کمبودی در این آلبوم وجود ندارد. من هیچگاه اینقدر از موضوعی تعریف نمی کنم اما از طریق این رسانه به تمامی موزیسین های سنتی اعم از بزرگ و کوچک، که به تجربیات دیگر فکر نمی کنند، پیشنهاد می کنم این آلبوم را با صدای بلند گوش کنند! تا متوجه شوند که غیر از نواختن ساز و خواندن سنتی یک آدم می تواند چه توانایی هایی داشته باشد و می تواند کارهایی انجام دهد که واقعا مدرن و از پایه درست است. خیلی ها آمدند این کار را انجام دهند ولی پایه درست نبود به دلیل اینکه متوجه نبودند که با چه کسی کار می کنند. اگر یک مشاور درست با درک موسیقی راک یا جز داشتند اتفاقات خوبی رخ می داد. در صورتی که چنین اتفاقی رخ دهد و تقابل خوبی بین موزیسین های سنتی و مشاورانی از سایر سبک ها وجود داشته باشد، موسیقی ما می تواند در دنیا مطرح شود. در خارج از کشور موسیقی سنتی ما را صرفا به خاطر سنتی بودن می شناسند. اگر چند ساز غربی با آنها تلفیق شود اتفاقات بسیار خوبی رخ می دهد. باز هم پیشنهاد خودم را تکرار می کنم تا دریابند که چه دیدگاه هایی در موسیقی وجود دارد که از آن بی خبر هستند.
 

• *درباره تنظیم هایی که خود میلاد انجام داده بود چه نظری دارید و بابت آنها با شما هم مشورت داشت؟

همیشه درباره کلیت کارها در بخش ملودی، آکورد و سازبندی ارکستر و... مشورت داریم اما برخی کارها را خود میلاد از قبل می دانست که باید چه کند و انجام داد. کارهای میلاد را هم دوست داشتم و ممکن است و برای خودم جالب بود.
 

• *هر قطعه از این آلبوم یک قصه و مسیر متفاوتی دارد اما به نظر من در کل خود آلبوم یکدست است. با نظر من موافق هستید؟

با بخش اول موافق هستم اما بخش دوم نظر شما خیر. به دلیل اینکه این آلبوم روایت ده سال زندگی ما است زیرا ملودی که میلاد در سال 83 ساخته است با ملودی سال 92 او یکسان نیست. تنظیم هم نمی تواند اینگونه باشد. به نظر من آلبوم یکدست به طور کل معنا ندارد مگر برای خواننده ای که بیست آلبوم منتشر کرده باشد و در اثر بیست و یکم خود به این نتیجه رسیده باشد که همه چیز یکدست باشد. برای کسی که اولین آلبوم خود را ارائه می کند خیلی بهتر است که آلبوم یکدست نباشد. اگر از جنبه های مختلف موسیقایی در نظر بگیرید و سبک های مختلف در آن باشد، مردم می توانند انتخاب کنند. موزیسین متوجه می شود که مردم از کدام آهنگ ها بیشتر لذت برده اند و او از این پس در همان جهت پیش می رود و این به خلق سبک منجر می شود. به نظر من موزیسین از آلبوم سوم یا چهارم به بعد برای خودش سبک را ایجاد می کند و آلبوم اول هیچ چیز را مشخص نمی کند.
 

• *پیش از انتشار آلبوم در گفتگویی که با میلاد درخشانی داشتم او گفت که نمی توانم آلبوم خودم را در ژانر خاصی نمی توانم طبقه بندی کنم. شما هم با نظر او موافق هستید؟

در دنیا ژانری به نام «فیوژن موزیک» وجود دارد که می تواند از هر سبک در آن دخیل باشد و به نظر من می توانیم این آلبوم را در همین ژانر طبقه بندی کنیم. فیوژن به معنای تلفیقی هم هست و در اینجا تلفیق خواندن ایرانی با تنظیم غربی و سازهای ایرانی است.
 

• *مهمترین نقطه قوت کار شما در این آلبوم چه بود؟

به نظر من از حضور موزیسین های بسیار خوبی بهره بردیم. در استانداردهای دنیا باید چند المان را داشته باشید تا بگویید که یک اثر فاخر و درست است. عوامل تولید، ضبط و میکس و مسترینگ خوب و داشتن ساز خوب و مناسب از جمله این المان ها است. آلبوم میلاد شامل تمام این موارد بود. نمی توانم بگویم کدام عامل بهتر بود و همه چیز دست به دست هم داد تا این اثر به موفقیت دست پیدا کند. بحث مالی آلبوم را در نظر نمی گیرم و ملاک من المان های مطرح در دنیا است که شامل این آلبوم هم بود.
 

• *مهمترین نقطه ضعف شما چه بود؟

به نظر من بهترین کاری که می توانستم را انجام دادم و واقعا تلاش کردم. صحبت درباره نقاط ضعف این آلبوم کمی زود است و من خودم کاری که انجام دادم را دوست دارم.
 

• *نهایتا می خواهم درباره آلبوم های تلفیقی چند سال اخیر که بسیار مطرح شده است و آلبوم های پاپ که با اقبال کمی مواجه شده اند صحبت کنید.

امیدوارم این روند همچنان ادامه داشته باشد. شاید مردم از موسیقی پاپ خسته شده باشند و این خیلی طبیعی است. به عنوان مثال در مد هم همین گونه است زیرا یک طرح لباس را چند سال می پوشند و ناگهان سلیقه ها عوض می شود. من نمی گویم که حتما باید سلایق عوض شود. اگر مردم انتخاب های بیشتری برای گوش دادن داشته باشد بسیار خوب است و نباید سالن های کنسرت صرفا مختص موسیقی پاپ باشد. اگر فقط هم مردم بخواهند که موسیقی تلفیقی گوش کنند خوب نیست و باید به صورت متعادل با این قضیه کنار بیاییم که همه سبک ها وجود داشته باشند.