جشنواره ملی موسیقی خلاق
 
کنسرت قاف - فرهاد فخرالدینی
 
برنامه یاد بعضی نفرات
 
نظری که شما قصد پاسخ دادن به آن را دارید وجود ندارد.
گفتگو با پدرام امینی ابیانه (گیتاریست) به بهانه کنسرت مشترک با کیوان ساکت؛
خاستگاه گیتار ایران است، به سه حرف آخرش توجه کرده‌اید؟!
موسیقی ما - پدرام امینی ابیانه حالا دیگر یکی از پیشکسوتان نوازندگی گیتار است. سال‌ها قبل، در اولین دوره جشنواره موسیقی پاپ، با گروهش حضور داشت و نوازندگان آن گروه حالا برای خودشان نام‌های مطرحی شده‌اند. امینی البته از شرکت در گروه‌های پاپ و نوازندگی در کنار خوانندگان آن اجتناب کرد و وقتش را صرف ساخت موسیقی بی‌کلام فلامنکو و آموزش گیتار در آموزگاهش کرد و کتاب کاملی در زمینه آموزش گیتار فلامنکو انتشار داد. او همچنین به تازگی کتابی با عنوان «777 نکته مهم که خواننده‌ها باید بدانند» را منتشر کرده است. امینی از چند سال قبل با کیوان ساکت همکاری کرد و فیلمهایی از نوازندگیهای ایشان در فضای مجازی بازتابهای گستردهای داشته است. این دو به زودی در خیریه محک کنسرت مشترکی دارند و به این مناسبت گفتگویی را با پدرام امینی ابیانه انجام دادهایم که میخوانید.
 
***

* شما یکی از افراد مطرح در حوزه موسیقی فلامنکو هستید. سالهاست مینوازید و تدریس میکنید و یک کتاب معتبر و کامل هم در این زمینه دارید. آیا در ماهیت موسیقی فلامنکو و سبکهای دیگر تفاوتی وجود دارد؟
فلامنکو با 5 انگشت نواخته می‌شود و کلاسیک با 4 انگشت و دیگر سبک‌ها غالباً با مضراب؛ این در شکل ظاهری. در محتوا هم فلامنکو موسیقی محلی و مقامی است که متعلق به جنوب اسپانیا بوده و ریشه آن موسیقی ایرانی، عربی، اروپایی و شمال آفریقاست، ولی سبک‌های دیگر چنین قدمت و تاریخی ندارند. لذا فلامنکو از بُعد تکنیکی و استغنا کامل‌تر است.
 
* میگویند موسیقی اندلسی ریشههای شرقی دارد. آیا خودتان به موسیقیهای ایرانی گرایش دارید؟
مسلماً موسیقی ایرانی و سنتی ما از دوران کودکی با ما عجین شده و در خون ماست و ساز مورد علاقه خود من عود است. شاید به این علت که گیتار از روی عود ایرانی ساخته شده.
 
* آیا گرایش شما به موسیقی ایرانی باعث همکاری و همراهیتان با کیوان ساکت شده است؟
من در زندگی سعی کرده‌ام که انسانی یک‌بُعدی نباشم. به نظر من کسی که فقط نوازنده یا ورزشکار خوبی است یا فقط خوب درس خوانده و مثلاً مهندس خوبی است، کافی نیست. انسان باید چندبُعدی باشد تا شاید بتواند به رسالت هنر که همانا تغیر در اندیشه‌ها و اصلاحات و خرافه‌زدایی و حمایت از نیازمندان مادی و معنوی است، عمل کند. لذا من خودم در رشته مدیریت و همچنین مترجمی تحصیل کردم و به‌جز فراگیری سبک‌های مختلف گیتار و آهنگسازی، سعی کردم در زمینه‌های مختلف آموزش ببینم، مثلاً مطالعه حافظ و گلستان سعدی و تاریخ بیهقی و امثالهم و همچنین تجربه نقاشی و... اینها باعث می‌شود انسان درگیر روزمرگی نشود و همچنین در گرداب تعصب به سبکی خاص از موسیقی یا سازی خاص یا شخصی خاص گرفتار نشود. پس از آشنایی با کیوان ساکت متوجه شدم که ایشان به‌جز تبحر در موسیقی، تحصیل‌کرده عمران هستند و چه ذهن فراگیری در شعر و ادب دارند و حتی فیزیولوژی پزشکی دست را هم مطالعه کرده‌اند تا بتوانند از طریق علمی تکنیک نوازندگی را با لا ببرند. این بود که ما با هم قرابت اندیشه داشتیم و این باعث می‌شد که اولاً دوستان خوبی برای هم باشیم و ثانیاً به نوآوری و اجرای موسیقی فلامنکو با تار بیندیشیم.
 
* با ایشان کی و کجا آشنا شدید و همکاریتان چگونه شکل گرفت؟
من پس از شنیدن آلبوم «دیدار شرق و غرب» و شنیدن قطعات «پرواز زنبور عسل» و «آستوریاس» با تار خیلی تعجب کردم که چنین تکنیک غنی و اندیشه بدون تعصبی در وجود ایشان جمع شده و توسط مدیربرنامه آن زمان آقای ساکت به هم معرفی شدیم و من در چند کنسرت در گروه وزیری (که در آن زمان آهنگ‌های کلاسیک مثل مارش ترک و... را با تار می‌زدند) با هم همکاری کردیم و در کنار آن آهنگ «تانگو»، «رقص آتش» و «رقص کولی»، «رومبا» و چند قطعه دیگر را هم اجرا می‌کردیم که با تار بسیار خاص و جالب بود، بالاخص که هم فضا فلامنکو بود و هم تکنیک و سرعت بالای این آهنگ‌ها با تار و گیتار دیدنی و شنیدنی می‌شد.
 
* همراهی و همکاری شما در نوازندگی چند اثر در فضای مجازی منتشر شد. این همراهی چه بازتابهایی داشته است؟
قصد من این بود که این آهنگ‌ها در قالب آلبوم منتشر شود، ولی به ناگاه متوجه شدم که آهنگ «رقص کولی»، «رومبا» و «مثل فصل‌ها» که با همراهی فلوت «ناصر رحیمی» و گیتار بیس «بابک ریاحی‌پور» و گیتار من که برای اجرا با تار ساخته بودم، در اینترنت پخش شده و در صدها سایت برای دانلود رایگان اشتراک‌گذاری شده و گویا دانلود فراوانی داشته و مردم خیلی تعریف کرده‌اند. البته داستان نبودن کپی‌رایت تأسف‌برانگیز است که امیدوارم در آینده نزدیک حل شود تا موسیقی به یک صنعت ورشکسته تبدیل نشود.
 
* آیا وقتی با آقای ساکت همراهی میکنید، در نوع و ماهیت موسیقی و نوازندگیتان فرق اساسی ایجاد میکنید؟
یک روز استاد «پاکوپنیا» به من گفت: «گیتار که اصالتاً یک ساز ایرانی است، چرا به فکر اجراهای تلفیقی با سازهای ایرانی نیستی؟» و این حرف جرقه این کار را در ذهن من زد. البته من تلفیقی را که مثلاً پیانو کلاسیک بزند و کمانچه ایرانی دوست ندارم، چون هر کس کاری را که بلد بوده انجام داده. اگر ساز ایرانی کلاسیک بزند، مثل همین کارهای آقای ساکت که نام بردم یا مثلاً با تار فلامنکو زده شود یا با گیتار موسیقی ایرانی زده شود (همانند دستگاه ماهور که من در آلبوم «آتش 2» زده‌ام و رادیو هم معمولاً به اشتباه گیتار مرا سه‌تار معرفی می‌کنند)، این تلفیق خوبی است که حتی تهیه‌کننده رادیو هم به اشتباه می‌افتد. من وقتی با آقای ساکت تلفیقی اجرا می‌کنیم، احساس می‌کنم در ماشین زمان گیتار دارد به خاستگاه خود ایران بازمی‌گردد و برایم جالب است. راستی دقت کرده‌اید سه حرف آخر ساز گیتار از واژه پارسی «تار» استفاده شده؟ حالا من نمی‌دانم چرا این ساز گاهی به عنوان سمبل غرب و تهاجم فرهنگی توسط کارگردان‌های ناآگاه در صحنه‌آرایی و شخصیت‌پردازی‌ها نمایش داده می‌شود؟!
 
* در شیوه نوازندگی کیوان ساکت چطور؟
از آن جا که آقای ساکت در شیوه‌های نوازندگی قدما مثل زنده‌یاد «وزیری» و همچنین ابداع شیوه‌های نوازندگی کلاسیک و موسیقی‌های جیپسی اروپای شرقی تجربه داشته‌اند، لذا ایشان با اشراف و تسلط کامل حق مطلب را ادا می‌کنند و بنابر نظر اهل فن که تمرین‌های من و ایشان را دیده‌اند، معتقدند اسپانیایی‌ها هم از این آثار استقبال خواهند کرد که امیدوارم همین اتفاق هم بیفتد.
 
* بنا ندارید این تجربیات را به صورت آلبوم منتشر کنید؟
اتفاقاً ضبط این تجربه‌ها را شروع کرده‌ایم و فقط در حال بررسی و انتخاب سازبندی‌ها و نحوه تنظیم هستیم.
 
* آیا به اضافه کردن کلام به این موسیقیها هم فکر کردهاید؟
از آن جا که این شیوه و سبک نوازندگی بسیار بدیع است و همچنین برخی از قطعات ما سرعتی و تکنیکال است، اگر کلام هم اضافه شود در حاشیه قرار می‌گیرد. لذا فعلاً چنین تصمیمی نداریم.


* از کنسرتی که قرار است در آینده نزدیک داشته باشید بگویید.
در روز یکشنبه 18 اسفند ساعت 7 بعدازظهر در سالن مجموعه «محک» واقع در دارآباد کنسرتی خواهیم داشت که در آن نیکان زند (گیتار)، وحید قاسمی (پرکاشن)، یاسمن فرهنگ‌پور (ادوات ضربی)، اسلام هاشم‌خانی (درامز)، امید ملت‌دوست (کیبورد) ما را همراهی خواهند کرد و در آن برای اولین بار این قطعات و همچنین برخی از آهنگ‌های خاطره‌انگیز را اجرا خواهیم کرد. علاقه‌مندان برای تهیه بلیت می‌توانند از تاریخ 14 اسفند از ساعت 14 با استودیو آتش و شماره تلفن‌های 77931922 - 77951559 تماس بگیرند.
رومبا
دانلود
منبع: 
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : سه شنبه 13 اسفند 1392 - 20:07

دیدگاه‌ها

سه شنبه 13 اسفند 1392 - 22:06

وای خدای من عجب چیزی بود !!!
آقا این هنرمند ها چرا کنسرت جهانی نمیدن !

چهارشنبه 14 اسفند 1392 - 13:52

با سلام
با تمام احترامی که برای آقای کیوان ساکت قائلم باید بگم که هماهنگی درست و حسابی در این کلیپ با هم نداشتند و هر کدام برای خود به صورت جداگانه شاید جالب می بود. متأسفانه هیچ حسی هم از این همنوازی به من منتقل نشد. امیدوارم که نوازندگان ما این نکته را همیشه مد نظر داشته باشند که تکنیک و قدرت نوازندگی تنها بخشی از اجرا می باشد و انتقال حس موسیقی به بیننده یا شنونده حرف اول را می زند.

چهارشنبه 14 اسفند 1392 - 16:32

من درآوردی یعنی همین !!!!مطرح شدن به هر قیمت حتی به ابتذال کشیدن هنر

شنبه 17 اسفند 1392 - 01:28

اصلا هماهنگي نداشتن از آقاي ساكت بعيد بود

جمعه 2 آبان 1393 - 09:30

واقعاً لذت بردم!! خیلی کار قوی و زیبایی بود!!!!!!! من را به عالم معنا برد.
واقعاً متأسفم از بزرگنمایی‌های بی‌موردی که برای نوازندگان صرفاً تکنیکی انجام می‌شود.

چهارشنبه 12 آذر 1393 - 09:03

من که تلفیق این دو ساز رو خیلی دوست داشتم.واقعا عالی بود.شنیدنش حس خوبی داره....

چهارشنبه 12 آذر 1393 - 10:33

به نظر منم واقعا زیبا بود... مگه میشه دو تا استاد کنار هم باشن و کارشون بد بشه؟؟؟ ما گوشمون به بد عادت کرده که صدای خوب رو نمیفهمیم

چهارشنبه 12 آذر 1393 - 13:29

تمام عقب افتادگی موسیقی ذلیل ایران و مهجوری نوازنده ها در این کشور به خاطر وجود حیوانات متعصبه!!!!!!
من هم به موسیقی دستگاهی ایران آشنام و هم به موسیقی کلاسیک غرب
تمام وجودیت هنر در تکمیل تفکرهای انسانی کار میکنه
ک اینطور ک معلومه در ایران بیکار بوده!!!!!!!

چهارشنبه 12 آذر 1393 - 13:45

ن واقعا تلفیق موسیقی سنتی با پاپ رو میپسندم

چهارشنبه 12 آذر 1393 - 15:37

در کلیه هنرها تکنیک و زیبایی مثل دو کفه ترازو هستند هر وقت تکنیک با لا می رود برای عوام زیبایی کم می شود ماثلاً در نقاشی مردم عادی معمولاً یک تابلو و اثر رئال را به دیوار خانهشان می زنند نه یک اثر پست مدرن .حالا در مبحث ابن دوئت گیتار آقایان امینی و ساکت کسانی که مخالف می نویسند یا از نا آگاهی است یا احساس می کنند که با نقد بزرگان و کوبیدن آن جلب توجه می کنند و خود بزرگ می شوند عزیزان شما اگه موسیقی دلی دلی و قدما را دوست دارید گوش کنید کسی چیزی نمی گوید . بهتر است نگاهی به مصاحبه های همین ماه گزشته اخیر آقای امینی بکنید مثلاً در مجله هنر مندان آمریکا و البته هفته آینده استاد ساکت در کانادا کنسرت و تدریس دانشگاهی دارند پس توانایی تشخیص گیتاریست خوب از بد را دارند . در ضمن استاد پدرام بارها از طرف سفیر اسپانیا تقدیر شده و از کار خانه های الحمبرا ، ریموندو و کمپس و کونکا اسپانیا جایزه گرفته فکر می کنم اینها به گیتار آگاهی بیش از شما دارند .من اسامی مخالفان را در گوگل سرچ کردم چیزی ازشون ندیدم فهمیدم اهالی موسیقی به دو دسته تقسیم می شوند : گروه اول مثل استاد ساکت و... ساز می زنند و گروه دوم فقط حرف می زنند.

افزودن یک دیدگاه جدید

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

Plain text

  • هیچ تگ HTML ی مجاز نیست.
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.



دانلود خاستگاه گیتار ایران است، به سه حرف آخرش توجه کرده‌اید؟! | موسیقی ما