بنظرم خیلیحرفاش ضد و نقیضه!
من خودم از هوادارای محسنم و دقیقاً به همین دلیله که معمولاً تنها کسی می‌شم که از محسن انتقاد می‌کنه!

توی همین مصاحبه، اول می‌گه کدوم هنرمندیه که دنبال دیدهشدن نباشه؟ بعد میگه کسایی که باید منو می‌دیدن، دیدن!

و یه چیز دیگه توی حرفای محسن هست که "اصل" حرفش درسته، ولی کاری که داره می‌کنه، کاملاً برعکس چیزیه که می‌گه. و اون، حرف جدید زدن و تکرار نشدنه. این دوتا خیلی باهم فرق دارن. حرف جدید زدن، هیچ ربطی به تکرار گذشته بودن نداره.
چیزی که محسن می‌گه، اینه که آدم نباید خودشو تکرار کنه و باید همیشه حرف جدیدی بزنه. که کاملاً حرف درستیه.
اما کاری که محسن می‌کنه، از این شاخه به اون شاخه پریدنه و این بجز مخاطب‌پَرونی، کار نتیجه‌ای نداره.
مسلماً کسی که از فلان خواننده‌ی سنتی خوشش میاد،انتظار نداره آهنگِ الکترونیک بشنوه! فکر کن مثلاً شهرام ناظری، راک بخونه! مطمئنناً کسی خوشش نمیاد حتی اگه بد هم نخونده باشه.

مشکلی که محسن داره، همینه که هنوز رو هواس! نمی‌دونه چی کار می‌خواد بکنه ولی تو مصاحبه‌هاش همیشه می‌گه که اینا برنامه‌ریزی شدس و...
همون‌قدر که اسکارِ جدایی نادر از سیمین برنامه‌ریزی شده بود، این از این شاخه به اون شاخه پریدن‌های محسن هم برنامه‌ریزی شدس.
متأسفانه از کارهای اخیر محسن، اصلاً خوشم نمیاد و بنظرم پرچم سفید، یه فاجعه بود!
البته من خود آن سیزدهم خوشبختانه آلبومخوبی بود.

نمی‌دونم. فقط امیدوارم دوباره همون محسن چاوشی‌ای برگرده که قبلاً میشناختم.
هنر، اینه که توی "یک سبک" حرف جدید بزنی...