> نسخه کم‌حجم موبایلی بخش اول

بابک ریاحی‌پور:
- من سال گذشته بیشتر از اینکه موسیقی بزنم، پول درآوردم
- آن اوایل به من می‌گفتند تو که بچه مایه‌داری، چرا با پاپ‌ها ساز می‌زنی!
- هم موسیقی پاپ را دوست داشتم و هم مشهور شدن را
- سلبریتی شدن من صرفاً به خاطر خودم نبود
- به همراه بابک جهانبخش حدود 80 تا 100 اجرا در سال داریم
- لذت واقعی ساز زدن و حال خوب را در اجرا با گروه دیوار داشتم
- حاضرم ضرر مالی کنم ولی احساسی که روی استیج ایوان شمس با گروه دیوار داشتم را دوباره تجربه کنم
- مخاطبان موسیقی‌ دو دهه پیش را از دست داده‌ایم
- اگر فستیوال‌های اروپایی نباشد، همه جَزمَن‌ها باید بروند گدایی!
- ورود بازیگران سینما به عرصه موسیقی، موسیقی ایران را به مسخره کشیده!
- اجرا با گروه آویژه در فرهنگسرای ارسباران از خاطره‌انگیزترین و بهترین کنسرت‌های من بوده است
- خلسه عرفانی را در اجراهای فرمان فتحعلیان تجربه می‌کردیم
- در دهه 70 جوّ عرفان در ایران مد بود و من علاوه بر ترجمه چند کتاب در این زمینه، به همراه همسر اولم -مهتاب کرامتی- برای دیدار و مصاحبه با «سای‌بابا» به هند رفتیم
- اولین اجرای رسمی من در ایران همراه با کاوه یغمایی بود؛ اما پیش از آن یک کنسرت خصوصی داشتیم که در آن شادمهر ویلن و پرکاشن می‌زد و بابک امینی گیتار.
- هنوز در 46 سالگی سلیقه اصلی من موسیقی متال است
- من اعتقاد دارم اگر کسی یک بار «متالیکا» و «اسلِیِر» گوش کند، دیگر تا آخر عمر نمی‌تواند آن را رها کند!

همایون نصیری:
- مجبورم از تدریس و ساز زدن در گروه‌های مختلف پول در بیاورم تا بتوانم دارکوب را سرپا نگه دارم
- روی صحنه کنسرت‌های پاپ کم نمی‌گذاریم
- مجبور شدم ماشینم را بفروشم تا پول سالن را تسویه کنم و اجرای دارکوب برگزار شود
- کنسرت اول دارکوب یکی از بهترین اجراهای زندگی من بود
- از کارهای همایون شجریان لذت می‌برم

رضا تاجبخش:
- تا ده سال پیش اصلاً نمی‌دانستم خواننده چی هست؟!
- بهترین اجرای زندگی‌ام، اجرا با گروه «ایجاز» در تالار وحدت بود
- کاوه یغمایی محبوب‌ترین موزیسین ایرانی برای من است
- هنوز از ساز زدن خودم راضی نیستم

میلاد درخشانی:
- داستان جدایی من از گروه سیروان...
- کارمندی ساز نمی‌زنم
- اجرای اول افشارستان جذاب‌ترین اجرای من بود
- خیلی راحت می‌توانم از ساز زدن برای دیگران، بیشتر از بقیه پول در بیاورم؛ اما پس از جدایی از سیروان به این مسیر نیفتادم


> بخش دوم این گفت‌وگوی چالشی را اینجا ببنید