تو در آغوش امن سازت می گریی . خوشا به حال تو که چنین پناهگاه خموش و مهربانی داری
و خوشا به حال سازت که چنین دلداده صاحبدلی دارد .
افسوس به حال من که نه پناهگاه محرمی دارم و نه چنین سنگ صبور خموشی ، خموش و هنرپرور