جیم جارموش

كارگردانان موسيقی‌دوست (5)؛

جیم جارموش

موسیقی ما - جواد رهبر: در فیلم «غریب‌‌تر از بهشت» (1984) ترانهٔ «طلسمت می‌کنم» با اجرای «اسکریمین جی هاوکینز» تنها همدم موسیقیایی سه شخصیت سرگردان فیلم است و شنیدن آن بر روی تصاویر سرد و سیاه و سفید جارموش از امریکا تجربه‌ای فراموش نشدنی است. جارموش یک ویژگی خاص دارد و این هم آن است که دوست و رفیق زیاد دارد و در بین دوست و آشناهایش همیشه خوانندگان خوبی دیده می‌شوند. تام ویتس یکی از همان دوست‌های خوانندهٔ جارموش است که در «مقهور قانون» (1986) دو ترانهٔ شنیدنی خوانده – که یکی روی عنوان‌بندی آغازین فیلم شنیده می‌شود – و هم‌چنین نقشی اصلی در فیلم بازی می‌کند. جارموش در فیلم «قطار اسرار‌آمیز» (1989) از ترانه‌های خوانندگان کلاسیکی مثل الویس پرسلی، روی اوربیسون و اوتیس ردینگ استفاده می‌کند. در سال 1997، جارموش مستندی درباره نیل یانگ و گروهش به نام «کریزی هورس» تحت عنوان «سال اسب» ساخت و به این ترتیب به یکی دیگر از دوستانش در عالم موسیقی – که موسیقی متن شاهکارش یعنی «مرد مُرده» (1995) را ساخته و اجرا کرده بود – ادای دین کرد. چهار سال بعد جارموش با ساخت اثر متفاوتی چون «گوست داگ: سلوک سامورایی» بر حرف همیشگی خودش مبنی بر اینکه خورهٔ موسیقی از هر قوم و ملت و سبکی هست، مُهر تاییدی زد و در آن با همکاری «RZA» آلبومی از ترانه‌هایی به سبک هیپ-هاپ تهیه کرد. جارموش آن قدر تحت تاثیر همکاری با «RZA» قرار گرفته بود که در مصاحبه‌ای او را نابغهٔ موسیقی نامید. در «قهوه و سیگار» (2003)، جارموش از بازی و صدای تام ویتس و ایگی پاپ، دو خوانندهٔ سرشناس دنیای موسیقی راک، استفاده کرد؛ علاوه بر این دو عضو خواهر و برادر گروه «وایت استرایپز» هم در یکی از اپیزودهای فیلم نقش اصلی را برعهده دارند. و بلاخره جارموش در فیلم دیدنی «گُل‌های پژمرده» (2005) ضمن استفاده از تم‌های افریقایی از ترانهٔ شنیدنی «پایانی هست» از گروه «گرین هورنز» بر روی عنوان‌بندی‌های آغازین و پایانی فیلم استفاده می‌کند.

تاریخ انتشار : سه شنبه 15 فروردین 1391 - 00:00