موسیقی ما - جواد رهبر: دیمیتری تیومکین در کنار ماکس استاینر، میکلوش روژا و فرانتس واکسمن یکی از شناخته‌‌شده‌ترین سازنده‌های موسیقی متن فیلم در عصر طلایی هالیوود به شمار می‌آید. تیومکین در 10 می، 1894 در اوکراین واقع در اتحاد جماهیر شوروی سابق به دنیا آمد و در وطن خودش کار یادگیری نواختن سازهای مختلف را شروع کرد. در اوایل دهه بیست از استعدادهای هنری‌اش در زمینهٔ فعالیت‌های سیاسی استفاده کرد و در سال 1924، شوروی سابق را به مقصد برلین ترک کرد و به پدرش، که در آنجا کار طبابت می‌کرد، ملحق شد. یک سال بعد دیمیتری عازم امریکا شد و در سال 1930 به همراه همسرش به هالیوود رفت تا رسما کار به عنوان سازنده موسیقی متن فیلم‌های سینمایی را شروع کند. دیمیتری در سال 1937 شهروند امریکا شد.

تیومکین با وجود اینکه از موسیقی اروپای شرقی تاثیر شگرفی گرفته بود، خیلی راحت در دلِ هالیوود جا افتاد و در کنار فرانک کاپرا، موسیقی متن سه فیلم معروف او از جمله دو شاهکار او با جیمز استوارت یعنی «زندگی شگفت انگیز است» (1946) و «آقای اسمیت به واشنگتن می‌رود» (1939)، را به نحو احسن ساخت. همکاری او با فرد زینه مان در فیلم «ماجرای نیمروز» (1952) هم نتیجه درخشانی به بار آورد و او برای ساخت ترانه «آه عزیزم... فراموشم مکن» برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین ترانهٔ اریژینال شد.

بعدها که برای ساخت موسیقی متن فیلم «بلند بالا و متعالی» (1954) برنده جایزه اسکار شد، در حین سخنرانی‌اش از تمامی سازندگان موسیقی متن فیلم‌های سینمایی یادی کرد و خود را مدیون تمامی آنها دانست.

از آثار جاودانهٔ دیمیتری تیومکین در مقام سازندهٔ موسیقی متن می‌شود از فیلم‌هایی مثل «غول» (1956)، «جدال در او. کی. کرال» (1957)، «ریوبراو» (1959)، «آلامو» (1960)، «توپ های ناوارون» (1961)، «55 روز در پکن» (1963) و «سقوط امپراتوری روم» (1964) یاد کرد. تیومکین، که اولین موسیقی‌دانی بود که برای ساخت موسیقی متن یک فیلم و هم چنین ترانهٔ اریژینال همان فیلم {«ماجرای نیمروز»} برنده جایزه اسکار شد، در سال 1979 در شهر لندنِ انگلستان درگذشت اما نوای موسیقی سحرآمیزش همیشه برپاست.