 |
|||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||||||
|
|
|||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Copyright 2008-2023 © www.musicema.com کلیه حقوق و امتیازات این سایت متعلق به گروه موسیقی ما است | استفاده از مطالب سایت موسیقی ما تنها با ذکر منبع و تنها برای رسانه‌های داخل کشور که دارای مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند مجاز است |
|
|||||||||||||||||||||||||
با سلام. گذشته از زیبایی های این آلبوم، چندتا نقد داشتم:
اول اینکه 14 تا آهنگ یخورده برای مخاطب خسته کننده س و ذهن اون رو دچار پراکندگی میکنه
دوم اینکه توی این آلبوم علیرغم اینکه فضاهای مختلفی تجربه شده و این شاید از نظر خیلیا خوب باشه، اما آلبوم یکدست به نظر نمیاد. برای مثال تقابل دو آهنگ "نقش اول" و "کسی از ما جهان آرا نمیشه" رو ببینید. شنونده دچار تردید میشه که هدف از انتشار این آلبوم چی بوده و چه حرفی برای گفتن داره. عاشقانه، اجتماعی، نوستالژیک یا بقول خود آقای یزدانی فضای فان.
آزمون و خطا خوبه، ولی نه برای آقای یزدانی که سلیقه ی مخاطبو میشناسن و امتحانشونو پس دادن
ترانه های این آلبوم نسبتا قوی هستش، فقط دو نکته اینکه ارتباط برقرار کردن با فضای فان یخورده سخته، و اثری از حضور آقای یغما گلرویی دیده نشد...
در پایان به نظر من آقای یزدانی اگه تمرکزشو روی دوتا فضای اجتماعی و نوستالژیک بذاره، ماهیت موسیقی پاپ-راک که یه جورایی زبان اعتراض رو در خودش داره، بهتر حفظ میشه
در پایان امیدوارم آقای یزدانی در تمام مراحل زندگی موفق باشن