من با سمند سرکش و جادویی شراب

تا بیکران عالم پندار رفته ام...

تا دشت پر ستاره ی اندیشه های ژرف...

تا مرز ناشناخته ی مرگ و زندگی

تا کوچه باغ خاطره های گریز پا

تا شهر یاد ها...

دیگر شرابم جز تا کنار بستر خوابم نمیبرد

پر کن پیاله را...

(این دل آوای بی قرار مرا به یاد این شعر بی نظیر می اندازد و
خواب از چشمم ربوده است...
این سی دی را باید برای بهترین ها هدیه کرد ،
از آهنگساز بی نهایت سپاسگذارم...)