بخوان كه بگويم/ تو را بشنيدم
من از تو نخواندم / كه راز تو را
به دل بسپارم / چو نغمه ساز

نه آن ته دنيا / كه بر سر كويت
شبانه نشستم / كه عطر تو را
دوباره ببويم / به قصد نياز

تو باغى و سبزى / نهالى و آب
به پشت حصارت  منم بى‌خواب
منم كه به بندم / منم بى‌تاب
تويى كه رهايى مرا درياب

لبت چون بدوزند/ آزاد كيست؟
كسى چون تو در شهر/ آزاد نيست
سياه است ومرگ است/ فرياد نيست
و لبخند اشكى است چون شاد نيست

چو لب نگشودم مرا تو ببخش
سكوت و سرودم مرا تو ببخش