باز یه فصل غم انگیز تو راهه باز هوایی که غرق سکوته
باز منو کوچه هایی که پوچن باز یه برگی که رو به سقوط
فصل به فصل میگذره بی خبر از این که تو زمستون یا توی بهارم
عشق تو من رو دیوونه رده انگار مه هیچ فصلی رو دوست دارم
خستم از تنهایی زیر بارون از سکوتی که هست تو خیابون
دیگه بسه آخه بگو تا کی چشم من خیس بشه خیلی آسون
بسه دیگه برام این جدایی عمر من آخه پس تو کجایی
بی تو این زندگی خیلی سخته من میمیرم اگه زود نیای