آن روز که تنها بودی من تنها یارت بودم
آزرده خاطر بودی آرام جانت بودم
رفتی و تنها مانده ام
با گریه های بی امان
پشت سرت پل میشکست
من نگران و نگران
دلگیرم از حالی که تو برای قلبم ساختی
آرام بودم قبل توآشوب درونم ساختی
چه کرده ای برای من به غیر این رنج و عذاب
تمام درد های مرا خودت برایم ساختی
هر بار برگشتی و این زخم های کهنه واشدن
عشقت نداشت برای من چیزی به جز رسوا شدن
گفتی که بر میگردم و به پای تو می ایستم
خواهی شویم عاشق ولی تو این و من آن نیستم