کی رفته ای از یادم، بی تو گریه را سر دادم
بی تو ابر بارانم ، دردی پنهانم
بی درمانم
بی تو از زندگی سیرم، بازآ که با تو پر گیرم
ای که از دردم آگاهی، بی تو میمیرم
همیشه با یادت در گلستانها محو تماشایم
شاید بنشیند در جانم عطر عشقت
چون باران شوید گرد غم از دل
عمر من بی روی تو در باغ حسرت چون لاله پرپر شد
شکسته قلبی در انتظار رویت
بازآ و سر کن ماتم دل

ای عشق جاوید من، تکیه گاه و امید من
من بی تو سرگردانم، رو به پایانم
بی سامانم
بهاران پاییز است بی تو، صبر من لبریز است بی تو
اشکم چون باران می بارد، دنیا درد انگیز است بی تو
همیشه با یادت در گلستانها محو تماشایم
شاید بنشیند در جانم عطر عشقت
چون باران شوید گرد غم از دل
عمر من بی روی تو در باغ حسرت چون لاله پرپر شد
شکسته قلبی در انتظار رویت
بازآ و سر کن ماتم دل