در پی گفت‌وگوی «موسیقی ما» با تعدادی از نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران که طی ماه‌های اخیر از این ارکستر اخراج شده‌اند؛ «موسیقی ما» وظیفه‌ی خود دانست تا اظهاراتِ آقای مهدی سالم (مدیرعامل بنیاد رودکی) را نیز در این خصوص جویا شود. او به این نکته اشاره دارد که هیچ‌ نوازنده‌ای اخراج نشده و خود نوازندگان نخواسته‌اند تا در آزمونی که بنیاد ترتیب داده، شرکت کنند.
 
آقای سالم لطفا درباره‌ی اخراج چهل نوازنده‌ی ارکستر که طی ماه‌های اخیر اتفاق افتاده، توضیحاتی ارائه دهید.

 برخلافِ آن‌چه دوستان می‌گویند به هیچ‌عنوان اخراجی در کار نبوده است؛ آخرین آزمونی که برای نوازندگان انجام شده، در سال 97 بوده است و از آن‌‌جا ‌که هر نوازنده‌ای بر اساس جای صندلی خود حقوق دریافت می‌کند؛ در این سال‌ها بسیاری از نوازندگان به این ماجرا معترض بوده‌ و خواستار آن شدند تا طی آزمون جای هر نوازنده مشخص و تغییر کند؛ به همین خاطر ما یک هیات ژوری شامل آقایان هادی آزرم، محمد میرزمانی، مجید انتظامی و حسن ریاحی نتخاب کردیم تا آزمون برگزار شود. ما حتی در آن زمان آقای صهبایی را در هیات ژوری نگذاشتیم، چون در آن زمان حکمِ ایشان به عنوان رهبر دائم نخورده بود.

اما تعدادی از این نوازندگان طی چند ماه اخیر هیچ حقوقی دریافت نکرده‌اند و بیمه‌شان قطع شده و این به معنای پایان همکاری با آنان تلقی می‌شود و این درحالی است که آزمون به تازگی انجام شده است.

ببینید ارکستر سمفونیک طی دو سالی که جهان درگیر کرونا بود، هیچ اجرایی نداشت و ما حقوق نوازندگان را به شکل کامل پرداخت کردیم؛ این در حالی است که طی ماه‌های اخیر هم ارکستر هیچ برنامه‌ای نداشت و از آن طرف ماجرای آزمون پیش آمد که تعدادی از نوازندگان در آزمون شرکت نکردند.

خب اگر چهل نوازنده از پنجاه نوازنده‌ی ارکستر تمایلی به شرکت در آزمون نداشتند؛ به نظرتان نمی‌رسد باید راهکارِ این ماجرا را تغییر می‌دادید؟‌

ببینید هر رهبری می‌تواند انتخاب کند که با چه نوازندگانی همکاری داشته باشد یا نداشته باشد؛ آقای صهبایی نیز اعلام کردند که نمی‌خواهند با سه نوازنده هم‌کاری کنند و همه چیز تنها به این سه نفر محدود بود. برخی دیگر از نوازندگان نیز می‌خواستند در آزمون شرکت کنند؛ اما به خاطر تحریکاتِ دیگر دوستان از حضور در آن امتناع کردند. خب زمانی که یک نوازنده نمی‌خواهد در ارکستر باشد؛ من نمی‌توانم از او خواهش کنم بماند یا به زور او را نگاه دارم.

اما همین مسئله در حال حاضر بدل به حاشیه‌ی بزرگی شده است؛ به خصوص اینکه زندگی بسیاری از این افراد با ارکستر گره خورده است.

من با تمام اتفاقات پیش‌آمده مخالف بودم و دلم نمی‌خواست هیچ‌کدام از این اتفاقات رخ دهد؛ با این حال به نظرم حاشیه‌ی بزرگی نیست؛ این نوازنده‌ها خودشان تصمیم گرفتند تا در ارکستر حضور نداشته باشند. من حتی درباره‌ی سه نوازنده‌ای که رهبر ارکستر با حضورشان مخالف بود نیز تلاش کردم و پیگیری‌هایی انجام دادم؛ اما این آزمون کاملا قانونی و منطقی بود و کسانی که شرکت نکردند خودشان این تصمیم را گرفتند.

آقای سالم به نظرتان رفتنِ چهل نوازنده که برخی‌های‌شان جزو برترین نوازندگان سازهای خودشان هستند؛ تاثیری در کیفیت صدادهی ارکستر نمی‌گذارد؟

حتما این مسئله تاثیر منفی دارد و ارکستر را دچار مشکل می‌کند؛ اما به نظر من این مسئله کوتاه مدت است. ارکستر یعنی هماهنگی و گوش به فرمانِ رهبر ارکستر بودن. من با تعدادی از نوازندگان ارکستر رفاقت دارم و به دوستی با آنان افتخار می‌کنم؛ اما در عین حال قوانینی در ارکستر وجود دارد که نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد. مهم‌ترین چیز در یک ارکستر نظم است.

آقای سالم در حال حاضر بنیاد تصمیم خود را به قطع همکاری با نوازنده‌ها گرفته است.

این تصمیم باید توسط مدیر ارکستر و رهبر ارکستر گرفته شود؛ من به عنوان مدیر عامل بنیاد در طول سال قریب 600 اجرای تئاتر دارم و بیست اجرای ارکستر؛ اما هم‌اکنون تمام انرژی بنیاد برای ارکستر صرف می‌شود. ما باید جشنواره‌ها، همایش‌ها، تئاتر و بخش تجسمی را نیز در نظر بگیریم؛ طبیعی است که من این مسئولیت را به رهبر و مدیر ارکستر می‌سپارم. تمام دوستان ما در ارکستر به این اتفاق نظر رسیدند که یک آزمون برگزار شود و دوستانِ نوازنده با این امر مخالفت کردند؛ با همه‌ی اینها من شخصا دلم می‌خواهد بسیاری از آنان به ارکستر بازگردند.

شما به این نکته اشاره داشتید که این آزمون قانونی و منطقی است؛ اما به هر حال در هیچ کجای دنیا مرسوم نیست نوازنده‌ای که 17 سال در ارکستر بوده، دوباره مجبور باشد امتحان دهد.

ما تمام آزمون‌های دنیا را بررسی کردیم؛ برخلاف آن‌چه آقای حیدریان نوشته‌اند؛ این یک روند معمول در تمام ارکسترهای دنیاست. ضمن اینکه ما از تمامی مراحلِ آزمون، ویدیو گرفته‌ایم و مستند ساخته‌ایم. بنابراین هر نوازنده‌ای که با نمره‌ای که گرفته مشکل دارد، می‌تواند ویدیو را مشاهده کند. در این آزمون هیچ چیز پیچیده‌ای وجود ندارد. به قول معروف ورقه‌ی امتحانی‌ها مشخص است. نوازنده‌ای که روی صندلی پنج می‌نشسته و در این سال‌ها تمرین کرده و پیشرفت کرده،‌ خب باید طی آزمونی این پیشرفتش مشخص شود تا حقوقش نادیده گرفته نشود.