موسیقی ما- پیکر «حسن ناهید» ـ نوازنده سرشناس ساز نی ـ که ۲۷ بهمن ماه در سن ۷۹ سالگی درگذشت، امروز دوشنبه (یکم اسفند ماه) از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه شد. وداع با نوازنده‌ی نام‌‌دار که سال‌های آخر عمرِ خویش را در عسرت و تنهایی گذراند، با حضور استادانی چون محمد اسماعیلی،‌ علی جهاندار، داوود گنجه‌ای، علیرضا افتخاری، اردشیر کامکار، حسام‌الدین سراج، کیوان ساکت، بیژن بیژنی، علیرضا افتخاری، سعید ثابت و میلاد کیایی و بسیاری دیگر برگزار شد؛ هر چند جای خالی بسیاری دیگر از بزرگان در آن دیده می‌شد. تشییعِ «حسن ناهید» با نی‌نوازی شاهو عندلیبی و آوازخوانی علی جهاندار همراه بود و حالا با ره‌سپاری او به خانه‌ی ابدی، موسیقی ایران از همیشه تنهاتر مانده است. همه از اخلاق‌مداری و مهرِ «ناهید» گفتند و یادمان انداختند که چه‌قدر جامعه‌ی موسیقی ایران تشنه‌ی آن است و از آن محروم.
 
محمد اسماعیلی: علاوه بر موسیقی در اخلاق و انسانیت درجه یک بود

اجرای این مراسم را سیدعباس سجادی برعهده داشت و «محمد اسماعیلی» (نوازنده‌ی برجسته‌ی تنبک) درباره‌ی ناخید چنین گفت: «چهل سال سابقه آشنایی با حسن ناهید را داشتم. او هنرمندی نمونه در عرصه اخلاق و ادب بود و هنرمندی درجه یک در عرصه‌ی موسیقی. من در این سال‌ها همواره از او آموخته‌ام. او یک بچه ۱۵ ساله بود که از شیراز به تهران آمد و در تمام کارهای استاد پایور نواخت. به خوبی یادم هست استاد فرامرز پایور به او احترام زیادی می گذاشت. او هنرمندی بود که در اخلاق و انسانیت از درجه ممتازی برخوردار بود که ما همیشه از این هنرمند می آموختیم.»

میلاد کیایی: ناهید یک اسطوره‌‌ی اخلاق بود

«میلاد کیایی» نیز به این نکته اشاره کرد که هنوز رجعتِ ناهید به دنیای دیگر را باور نمی‌کند: «من از سال ۱۳۴۰ این افتخار را داشتم که با این هنرمند ممتاز آشنا شدم و در تمام این سال‌ها او را یک اسطوره اخلاقی دانستم که همیشه می توانستیم از او بیاموزیم. او همیشه دغدغه‌ی فرهنگ و هنر را داشت و سعی می کرد این آموزه‌ها را با اخلاق ممزوج کند. او به جای بهتری رفت و غم نبودنش با ما همراه شد.»

داوود گنجه‌ای: حسن ناهید یک پهلوان بود
«داود گنجه‌ای« (نوازنده‌ی برجسته‌ی تنبک و عضو شورای عالی خانه موسیقی) هم درباره‌ی او گفت: «حسن ناهید یکی از نزدیک ترین دوستان من در عرصه موسیقی بود، هنرمندان بسیاری امروز به دیدارِ او آمده‌اند که ارزشِ بسیاری دارند؛ او هیچ‌گاه از کسی دل‌خور نبود و این یک نعمت بزرگ برای یک هنرمند و یک انسان است. علاوه بر آن  «حسن ناهید» به من و بسیاری دیگر درس محبت داد. ای کاش مسئولان رازِ محبت را بدانند و این‌که می‌توان با مهر بر تمامی مشکلات فایق آمد.»

گنجه‌ای ادامه داد: «حسن ناهید در نی نوازی درجه یک و تک بود. وی در وجودش معرفتی بود که برای گرفتاری‌های دوستانش یاری‌گر اهالی موسیقی بود. موضوعی که امروز با حضور پرشور شما به من ثابت شد و نشان داد حسن ناهید چه انسان بزرگ و با معرفتی بود. این همانی است که می تواند از یک هنرمند باقی بماند. اول یاد خداوند و دوم معرفت که خوشبختانه در وجود حسن ناهید بود. او هنوز نمرده است. به نظر من کسی مرده است که پهلوان نیست، که انسانیت نداردو به اعتقاد من خداپرست ترین آدم ها و راستگوترین آدم ها هنرمندان هستند.»

علی جهاندار: استاد کسایی منزلتِ ناهید را می‌دانست

«علی جهاندار» (خواننده‌ی پیشکسوت موسیقی ایرانی) هم یک قطعه‌ی آوازی اجرا کرد و درباره‌ی این هنرمند فقید گفت: «استاد حسن کسایی همواره نظر خاصی روی مرحوم حسن ناهید داشت. او هنرمندی بود که متوجه ارزش هنری استاد حسن ناهید شد. استادی که منزلت او در عرصه موسیقی ایرانی بر هیچ موسیقی دوستی پوشیده نیست.»
 
احمد ناهید فرزند مرحوم استاد حسن ناهید هم نیز در بخش پایانی این آیین با قدردانی از مردم و هنرمندان در ابراز همدردی با خانواده مرحوم ناهید گفت: جامعه موسیقی ایران، موسسه هنرمندان پیشکسوت، خانه موسیقی و تمامی عزیزانی که در این چند روز با ما همدری کردند سپاسگزارم.
 
محمد اله‌یاری ، رضا مهدوی، فاضل جمشیدی، شهرام صارمی، امیرعباس ستایشگر، احمد صدری، منوچهر فیروزی، سیامک جهانگیری، کامبیز گنجه‌ای، آرش نصیری، سعید ثابت، سهیل محمودی، محمود سالاری، حسام الدین سراج، محمد اسماعیلی، اردشیر کامکار، کیوان ساکت، علیرضا پور امید، علی مغازه‌ای، وحید تاج، مهدی افضلی، ناصر ایزدی، افشین معصومی از جمله افرادی بودند که در این مراسم حضور داشتند.
 
آیین یادبود استادحسن ناهید ساعت ۱۸ روز پنجشنبه چهارم اسفند ماه در فرهنگسرای ارسباران تهران برگزار می شود.
 
حسن ناهید از پیشکسوتان عرصه نی نوازی شب گذشته پنجشنبه ۲۷ بهمن‌ماه در سن ۷۹ سالگی دار فانی را وداع گفت