بدون ضبط داشتههایش در موسیقی
«علی غلامرضایی آلمه جوقی» تنها بازمانده از دسته بخشیهای زبانگیر درگذشت
موسیقی ما- «علی غلامرضایی آلمه جوقی» از هنرمندان پیشکسوت موسیقی نواحی در روز دوشنبه دوازدهم مهر ماه درگذشت. «هوشنگ جاوید» (پژوهشگر موسیقی نواحی ایران) میگوید که او تنها بازمانده از دسته بخشیهای زبانگیر بود که در شاخه بخشیهای در اصطلاح کتابی جای داشت، و به تمام رپرتوارهای موسیقی اقوام ترک و کرمانج شمال خراسان آشنا بود.
«جاوید» در یادداشتی به همین بهانه با عنوان «عمو علی هم رفت» نوشته است: «استاد علی غلامرضایی آلمه جوقی، دقایقی پیش دنیا را ترک کرد و به سوی معبود خویش رفت، او تنها بازمانده از دسته بخشیهای زبانگیر بود که در شاخه بخشیهای در اصطلاح کتابی جای داشت، و به تمام رپرتوارهای موسیقی اقوام ترک و کرمانج شمال خراسان آشنا بود. او که زاده ۱۳۱۰ بود، مدت سی سال در کنار استاد بزرگ بخشیهای قوچان روانشاد کربلایی حسین یگانه شاگردی کرده بود، با او به رادیو رفته بود و جزو نخستین هنرمندان رسانهای نیز به شمار میآمد.»
بر اساس کتابهایی که در خانه داشت این هنرمند نزدیک به بیست داستان کردی و ترکی را با تمام آهنگهای مربوط به فصلهای مختلف آنها اجرا میکرد، در هنرهایی چون داستان پردازی موسیقایی، مناقب خوانی، نعت خوانی، مرثیه خوانی، و شبیه خوانی مهارتی به سزا داشت و گرچه دیر اما همین یکی دو سال پیش درجه یک هنرش را اهدا کردند.
با همه تلاشهایش در جشنوارههای مختلف هیچکدام از دستگاههای هنری و فرهنگی کشور کوششی درجهت ضبط داشتههایش نکردند، یکی دو هنرمند جوان فیلمی کوتاه از زندگیاش ساختند و بس.
از آثار مناقب رضوی او در مجموعه آواها و نواهای رضوی بهره گرفتم، تسلیت به جامعه موسیقی ایران.
«جاوید» در یادداشتی به همین بهانه با عنوان «عمو علی هم رفت» نوشته است: «استاد علی غلامرضایی آلمه جوقی، دقایقی پیش دنیا را ترک کرد و به سوی معبود خویش رفت، او تنها بازمانده از دسته بخشیهای زبانگیر بود که در شاخه بخشیهای در اصطلاح کتابی جای داشت، و به تمام رپرتوارهای موسیقی اقوام ترک و کرمانج شمال خراسان آشنا بود. او که زاده ۱۳۱۰ بود، مدت سی سال در کنار استاد بزرگ بخشیهای قوچان روانشاد کربلایی حسین یگانه شاگردی کرده بود، با او به رادیو رفته بود و جزو نخستین هنرمندان رسانهای نیز به شمار میآمد.»
بر اساس کتابهایی که در خانه داشت این هنرمند نزدیک به بیست داستان کردی و ترکی را با تمام آهنگهای مربوط به فصلهای مختلف آنها اجرا میکرد، در هنرهایی چون داستان پردازی موسیقایی، مناقب خوانی، نعت خوانی، مرثیه خوانی، و شبیه خوانی مهارتی به سزا داشت و گرچه دیر اما همین یکی دو سال پیش درجه یک هنرش را اهدا کردند.
با همه تلاشهایش در جشنوارههای مختلف هیچکدام از دستگاههای هنری و فرهنگی کشور کوششی درجهت ضبط داشتههایش نکردند، یکی دو هنرمند جوان فیلمی کوتاه از زندگیاش ساختند و بس.
از آثار مناقب رضوی او در مجموعه آواها و نواهای رضوی بهره گرفتم، تسلیت به جامعه موسیقی ایران.
تاریخ انتشار : سه شنبه 13 مهر 1400 - 11:03
افزودن یک دیدگاه جدید