موسیقی ما - منزل پدری «پرویز مشکاتیان» که برای سال‌های بسیار،‌ محل زندگی این‌ هنرمند بود روز چهارشنبه (14 خرداد) در حالی تخریب شد که این بنا به تازگی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده بود و حال با تخریب حدود 90 درصد این بنا، مسئولان با دستور مقامات قضایی از ادامه تخریب آن جلوگیری کردند.
 
در این میان «آوا مشکاتیان» در پستی در این خصوص نوشت: «خیلی روبه‌راه نیستم. اخبار و پیام‌هایی هم که دریافت می‌کنم نمک به زخم‌های خودم و خانواده‌ام است. چند روز از این فضا دور خواهم ماند تا احوالم بهتر بشه. اینکه سرزمین ما متولیان فرهنگی دلسوز ندارد خبر تازه‌ای نیست. در تمام عمرم شاهد این موضوع بودم و بعد از رفتن پدرم در این یازده سال این موضوع را بیشتر درک کردم.»
 
«حامد بهداد» نیز در واکنشی به این ماجرا در صفحه‌ی اینستاگرامش نوشت: «براى مردم اصیل و هنرپرور نیشابور کمال تاسف را دارم. براى شهر نیشابور، شهر فیروزه و موسیقى و خط و شعر و هزاران لعل دیگر متأسفم. براى آن دسته از مسئولین بى‌کفایت ذى‌ربط و افراد غیر فرهنگى آن شهر که قدر پیشینه‌ی تاریخى-فرهنگى گرانبهاى آن شهر و مردمش را نه می‌دانند، و نه اگر حتى بگوییم می‌فهمند، بیشتر متأسفم. پرویز مشکاتیان و هر هنرمند و ادیب آن خطه‌ی گهر بار هویت نیشابور است و چه سهل‌انگارانه نتوانستید از خانه‌ی پدرى مشکاتیان که می‌توانست موزه‌اى در شهر نیشابور باشد صیانت کنید. حیف از آن خانه و حیف از پیشینه‌ی آن شهر زیبا. بهتر است جلوى این ویرانى را بگیرید و آن بنا را سامان دهد.»
 

•  رییس میراث فرهنگی نیشابور: یک روز قبل از تخریب، وزارتخانه به همه دستگاه‌ها ابلاغ کرد که این خانه ثبت شده است

اما زوایای دیگر این پرونده چیست؟ «اعتمادی» رئیس  میراث فرهنگی نیشابور، درباره‌ی این رویداد به روزنامه‌ی خراسان توضیح داده است: «پرونده ثبتی این خانه اواخر سال ۹۸ به میراث فرهنگی فرستاده و این موضوع نیز به مالکان ابلاغ شد تا اگر اعتراضی دارند، اعلام کنند. به دلیل شیوع ویروس کرونا یک مقدار در کار وقفه افتاد. در نهایت در تاریخ ۳۰ اردیبهشت در شورای ثبت سازمان میراث فرهنگی این خانه واجد ارزش ثبت شناخته‌ و به شماره ۱۱۸ ثبت ملی شد؛ البته این ملک ارزش تاریخی و معماری ندارد؛ اما به خاطر شخصیت استاد مشکاتیان و اهمیتی که برای فرهنگ و تاریخ ما دارند، این بنا واجد ارزش ثبت شناخته و ثبت میراث فرهنگی شد و در تاریخ ۱۳ خرداد، یک روز قبل از تخریب وزارتخانه به همه دستگاه‌ها  ابلاغ کرده است. قبل از آن نیز به تمام دستگاه‌های اجرایی نامه زده بودیم که این ملک دارای ارزش است و باید قبل از هر اقدامی با اداره میراث فرهنگی هماهنگ شود.»
 
به گفته‌ی او میراث فرهنگی در بحث تملک خانه‌های تاریخی ورود نمی‌کند و بودجه‌ای برای این کار نداریم و در وظایف میراث فرهنگی هم نیست که تملک را انجام دهد، در واقع نظارت و حمایت‌های قانونی را انجام می‌دهد.
 

• شهردار نیشابور: دو میلیارد برای خرید این خانه در نظر گرفته بودیم

در این میان «علی نجفی»‌ شهردار نیشابور نیز توضیح داده است: «با تکلیف شورای شهر نیشابور، در بودجه سال ۹۹ مبلغ دو میلیارد تومان برای تملک این ملک پیش‌بینی کرده بودیم؛ اما با توجه به شرایطی که پیش آمد و بررسی بودجه به دلیل کرونا به سال ۹۹ موکول شد، این مبلغ هنوز به تصویب نرسیده و ما اجازه‌ی هزینه‌کرد نداشتیم. در این میان هفته‌ی گذشته، جلسه‌ای با مالکان داشتیم و از آن‌ها خواهش کردم یک هفته صبر کنند تا بودجه مصوب شود تا اقدامات لازم را انجام دهیم ولی بدون توجه به ‌مذاکرات اقدام به تخریب کردند.»
 
به گفته‌ی شهردار نیشابور، برای تخریب ملک مجوزی صادر نشده و تنها مجوز جابه‌جایی نخاله توسط سازمان مدیریت پسماند صادر شده و مجوز تخریب منوط به داشتن پروانه ساختمانی و مهندس ناظر است که این موارد نیز رعایت نشده است‌.
 

• عضو شورای شهر نیشابور: ورثه می‌دانستند خانه را به کسی می‌فروشند که در کار ساخت و ساز است

«هادی ترقی» - عضو شورای شهر نیشابور- اما درباره‌ی ابهاماتِ پیش آمده می‌گوید: «این ملک دست ورثه استاد مشکاتیان بوده و سپس آن را فروخته‌اند. قبل از فروش ملک، شورا با ورثه و نماینده آن‌ها صحبت کرد تا ملک را به شهرداری واگذار کنند و با امتیاز و ملک‌های جایگزین تهاتر کنند که ورثه فقط پول نقد می‌خواستند و این از توان شهرداری خارج بود، از طرفی ورثه می‌دانستند ملک را به کسی می‌فروشند که در کار ساخت و ساز است.»
 

• مالک کنونی خانه: دو سال منتظر ماندم تا این ملک خریداری شود

در این میان مالکِ کنونی (محمد داراشانی) خانه‌ی پدری «پرویز مشکاتیان» می‌گوید:‌«سال ۹۷ این ملک را از ورثه استاد مشکاتیان خریداری کردم و ورثه نیز من را می‌شناختند که در کار ساخت و ساز هستم. استعلام شفاهی از میراث گرفتم گفتند مشکل میراث فرهنگی ندارد و ثبت نشده است. وقتی ملک را خریدم و دنبال پروانه‌های ساختمانی رفتم جلوی کار را گرفتند، من هم به خاطر اسطوره موسیقی ایران و شهرم به این موضوع احترام‌ گذاشتم و پس از جلسات دو سال منتظر ماندم تا این ملک را خریداری کنند که اقدامی نشد. به ما گفتند بوم گردی کنید گفتیم ما کارمان چیز دیگری است اگر می‌خواهید ملک‌را می‌فروشیم.»‌
 
او هم‌چنین توضیح می‌دهد: « پس از گذشت دو سال متوجه شدم‌،‌ بودجه‌ی دو میلیاردی برای این کار در نظر گرفته‌اند در صورتی که من برای خرید این خانه پنج آپارتمان را فروختم و این ملک هم اکنون ۱۰ میلیارد قیمت دارد به همین دلیل دیدیم‌ بهترین زمان است که ملک را تخریب کنیم، به همین خاطر آخر وقت ۱۳ خرداد برای مجوز اقدام کردیم و با مجوز از ساعت ۷ صبح ۱۴ خرداد اقدام به خاک برداری کردیم و ساعت ۱۰ صبح با حضور مسئولان مربوط جلوی کار را گرفتند. به ما ابلاغ نشده بود که خانه ثبت شده است و خبر نداشتیم، حتی دوشنبه هم‌که پیش آقای شهردار رفتیم وی اشاره‌ای به ثبت شدن نکردند و جواب درستی به ما ندادند.»