نشست ماهیانه خانه موسیقی در خانهی هنرمندان برگزار شد
حمیدرضا نوربخش: وقتی فلان بازیگر ویولن دستش میگیرد هنرمندان نباید نگران باشند؟
موسیقی ما - نشست ماهیانه خانه موسیقی ایران 28 آذرماه با اجرای گروه موسیقی نیایش به سرپرستی «علیرضا امینی» با اجرای کنسرت نمایش«خانم آغا» (روایتی از طنزهای موسیقی تهران قدیم) و با حال و هوای شب یلدا در سالن استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
در ابتدای این نشست حمیدرضا نوربخش(مدیرعامل خانه موسیقی) ضمن خوش آمد گویی به حضار برای حضور در این نشست گفت: «ناگفته پیداست که حال ما حال خوشی نیست. مسائلی که اتفاق افتاده و مشکلات معیشتی که برای مردم وجود دارد و این هوای مسموم غیر قابل تحمل مهم مزید بر علت شده و جای سپاس مضاعف دارد که با این هوا به نشست خانه موسیقی آمدهاید. امیدواریم که مسئولین برای این هوا کاری بکنند.»
مدیرعامل خانه موسیقی گفت: «همانطور که قبلا بهصورت عمومی اعلام شد، جشن خانه موسیقی به دلیل مسائلی که در جامعه وجود دارد لغو شد. وقتی میبینیم مردم حالشان خوب نیست، فضای جشن و سرور بیمعناست. به همین دلیل اعلام کردیم که امسال جشن نداریم گرچه تمام تمهیدات جشن آماده شده بود و داوری دوسالانه آلبوم برتر هم انجام شد. این برگزیدگان هم در نشستهای بعدی خانه موسیقی اعلام می شوند. قبلا هم سابقه داشته که جشن خانه موسیقی لغو شود. یک سال به دلیل کشته شدن جمعی از هموطنانمان در حادثه «منا» که فضای مشابهی در جامعه وجود داشت، جشن لغو شد.»
نوربخش در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به فضای کلی موسیقی کشور گفت: «بهطور کلی ما نگرانی بزرگترمان فضای موسیقی کشور است. جملهای را استاد فریدون شهبازیان اخیرا فرموده بودند که نکته حائز اهمیتی است؛ وقتی که بعضی از سلبریتیها در فضای موسیقی قرار می گیرند که تخصص و سابقه و دانشی در این زمینه ندارند، احساس می کنیم برای موسیقی فضا تنگ و تنگ تر می شود و انگیزه هنرمندان هم کمتر از همیشه میشود. باید نگران ذائقه و گوش جامعه بود که به کدام سمت و سو می رود.»
مدیرعامل خانهی موسیقی ادامه داد: «وقتی فلان بازیگر ویولن دستش میگیرد و می خواهد در این زمینه خودنمایی کند و یا فلان هنرپیشه در عرصه خوانندگی پا میگذارد (که تعدادشان هم کم نیست)، آیا نباید ما هنرمندان در این زمینه واکنشی داشته باشیم و نگرانی خود را اعلام کنیم؟ آیا موسیقی نباید هیچ حساب و کتابی داشته باشد؟ ما به عنوان اینکه آزاد هستیم میشود همه چیز را به حال خود وا گذاشت؟ قطعا پاسخ منفی است و ما باید به جامعه هشدار و آگاهی بدهیم که هنر معنای دیگری دارد و موسیقی نیاز به تخصص، زحمت، ظرفیت و استعداد شخصی دارد. اینطور نیست که هر کسی که می تواند بخواند بیاید در عرصه حرفه ای بروز و ظهور داشته باشد. ورود در دیگر رشته ها هم همینطور است.»
مدیرعامل خانه موسیقی همچنین به مسأله حذف معافیت مالیاتی حوزه فرهنگ و هنر اشاره کرد و گفت: «در ماههای اخیر فراز و نشیب های بسیاری داشتیم، یک روز قانون «ده درصد» مطرح شد که واکنشهای زیادی را بر انگیخت. هنوز هم در یک بلاتکلیفی است و امیدواریم که طبق قولهایی که داده شده این مساله ختم به خیر بشود. بحث دیگری که پیش آمد بحث مالیات ها بود که می خواستند بند «ل» ماده 139 قانون مالیات را حذف می کردند که خانه موسیقی به موقع واکنش لازم را داشت و بعد هم جسته و گریخته هنرمندان و دیگر افراد در مورد این واکنش داشتند. از سوی دیگر در مورد مالیات صحبتهای دیگری مطرح شد که جا دارد به آن اشاره داشته باشیم. ما وقتی در مورد فرهنگ و هنر صحبت میکنیم، مشخص است که این حوزه و فعالیت های فرهنگی و هنری چگونه فعالیتهایی است. اگر یک ناشر کتاب، یک نویسنده، روزنامه نگار، هنرمند موسیقی یا تاتر فعالیت می کند همه میدانیم محدوده اش کجاست. همه می دانیم که و گردش مالی فرهنگ و هنر آنقدر ناچیز است که خجالت میکشیم در باره آن صحبت کنیم. از آن طرف ممکن است افرادی هم در حوزه موسیقی هم سینما درآمد های آنچنانی داشته باشند که هست ولی تعداد محدودی است. وقتی از معافیت مالیاتی صحبت میکنیم، منظورمان فعالیتهای فرهنگی و هنری است اگر کسی درآمد میلیاردی دارد حتما باید مالیات بدهد. اینکه بخواهیم با بهانه ی چند نفر معافیت مالیاتی کل حوزه فرهنگ و هنر را زیر سوال ببریم، بی انصافی است.»
نوربخش گفت: «متاسفانه این مساله را از تریبون های مختلف میشنویم و شاید از حوزه فرهنگ و هنر دلخوری دارند و میخواهد به این شکل تسویه حساب بکنند. ممکن است خواننده ای در یک سال 200 شب کنسرت داشته باشد، ما وقتی در بارهی حوزه فرهنگ و هنر صحبت می کنیم منظورمان این بخشها نیست. هر کسی در این کشور درآمد میلیاردی دارد باید مالیات بدهد و در آن هیچ بحثی نیست ولی اینها چند درصد از فضای فرهنگ و هنر هستند؟ بسیار محدودند در حد چند نفر.»
نوربخش همچنین به فعالیت آموزشگاه های موسیقی اشاره کرد و گفت: «بهطور مثال آیا آموزشگاههای موسیقی درآمدزا هستند؟ باید انصاف داشته باشیم و بر اساس آمار صحبت کنیم. آموزشگاهی که باید به سختی خودش را سرپا نگه دارد و بسیاری در اجاره ملکشان ماندهاند. عمده آموزشگاه های موسیقی به این شکل هستند. حوزه فعالیت های اینچنینی، کنسرتهای موسیقی سنتی، کلاسیک و نواحی گردش مالی زیادی ندارند. هنرمند موسیقی سنتی ما مگر حوزه درآمدش چقدر است؟ برخی از هنرمندان و گروه های سنتی ما سالی یک بار هم نمی توانند درآمد داشته باشند. هنرمندان موسیقی نواحی که وقتی زندگی برخی را می بینیم به گریه میافتیم، آیا باید مالیات بدهند؟ ما نگران ادامه تاریخی جریان موسیقی نواحی هستیم.»
مدیرعامل خانه موسیقی در پایان سخنانش گفت: «امشب به بهانهی نزدیک شدن به شب یلدا گرد هم آمدهایم و وظیفهی همه ماست که سنت هایمان را پاس بداریم و بهانه های خوبی برای همگرایی و انتقال مفاهیم فرهنگی و تاریخی است.»
در ادامه برنامه هاله وزیری(مجری مراسم) از علیرضا امینی(پژوهشگر موسیقی و سرپرست گروه موسیقی نیایش) برای توضیح درباره کنسرت نمایش«خانم آغا» دعوت کرد.
امینی در خصوص سیر تاریخی ظهور و حضور ژانر طنز اجتماعی و عامیانه در موسیقی سنتی ایران صحبت کرد و گفت: «در گذر تاریخ از سالهای 1290 از اولین دهه ضبط صفحات موسیقی توسط کمپانی های صفحه پر کنی توجه مدیران این کمپانی ها که اغلب غیر ایرانی و غیر بومی بودند به انواع موسیقی سنتی در آن دوره جلب شد که به موازات ضبط آثار ساز و آواز اساتید صفحات طنز نیز مورد توجه قرار گرفت که در این تحقیق من بالغ بر 200 اثر طنز اجتماعی در یک گذر نیم قرنی از 1290 تا 1350 ثبت و ضبط کردم که بزرگترین ویژگی این آثار برخلاف باور رایج این روزها که هنرمندان نسل نواندیش میپندارند برای طنز بودن کار باید ادبیات هجو سخیف بکار ببرند در هیچ یک از این آثار شاهد این سهل انگاریها و سبک پنداریها نیستیم و مجموع این آثار با اشاره به اتفاقات زندگی روزمره مردم و شوخی های عامیانه قصد شادسازی و تسهیل ارتیاط مردم با موسیقی سنتی ناب ایرانی داشته است که ملودی های کوچک و روان که براحتی در ذهن می ماند رمز ماندگاری این آثار شدند.»
امینی اضافه کرد: «در اجرای خانم آغا که من با لباسی نیمه نمایشی و نیمه روایتی 13 اثر از آثار طنز را که مخلوطی از آثار پرویز خطیبی - مرتضی احمدی - جواد بدیع زاده و خودم بود توانستم نگاهی جدید و جذاب را برای مخاطب ایجاد کنم که آثاری در گستره تهران قدیم – مد و مدپرستی – مادر زن و مادر شوهر – و عاشقانه های ساده عامیانه مردم شهر در زندگی روزمره مان را شامل شد.این اجرا با همت و حمایت دفتر فرهنگ و ادب رادیو ایران – فرهنگسرای ارسباران و خانه محترم موسیقی پایه گذاری و به اجرا رسید که در حال گسترش و فراگیری آن برای عموم مردم جامعه هستیم تا بتوانیم مرز آشتی مردم فهیم و فرهنگ دوست ایران با موسیقی ناب و فاخر اصیل سنتی بر مبنای نغمات موسیقی روایت شفاهی دستگاهی مان باشیم.»
در ادامه گروه نیایش به سرپرستی علیرضا امینی به مدت یک ساعت به اجرای کنسرت نمایش طنز «خانم آغا» روایتی از طنزهای موسیقی تهران قدیم پرداختند که در آن آثاری از ابوالحسن صبا، جواد بدیعزاده، پرویز خطیبی و علیرضا امینی در قالب کنسرت نمایش اجرا گردید که با استقبال خوب مخاطبان مواجه شد.
در ابتدای این نشست حمیدرضا نوربخش(مدیرعامل خانه موسیقی) ضمن خوش آمد گویی به حضار برای حضور در این نشست گفت: «ناگفته پیداست که حال ما حال خوشی نیست. مسائلی که اتفاق افتاده و مشکلات معیشتی که برای مردم وجود دارد و این هوای مسموم غیر قابل تحمل مهم مزید بر علت شده و جای سپاس مضاعف دارد که با این هوا به نشست خانه موسیقی آمدهاید. امیدواریم که مسئولین برای این هوا کاری بکنند.»
مدیرعامل خانه موسیقی گفت: «همانطور که قبلا بهصورت عمومی اعلام شد، جشن خانه موسیقی به دلیل مسائلی که در جامعه وجود دارد لغو شد. وقتی میبینیم مردم حالشان خوب نیست، فضای جشن و سرور بیمعناست. به همین دلیل اعلام کردیم که امسال جشن نداریم گرچه تمام تمهیدات جشن آماده شده بود و داوری دوسالانه آلبوم برتر هم انجام شد. این برگزیدگان هم در نشستهای بعدی خانه موسیقی اعلام می شوند. قبلا هم سابقه داشته که جشن خانه موسیقی لغو شود. یک سال به دلیل کشته شدن جمعی از هموطنانمان در حادثه «منا» که فضای مشابهی در جامعه وجود داشت، جشن لغو شد.»
نوربخش در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به فضای کلی موسیقی کشور گفت: «بهطور کلی ما نگرانی بزرگترمان فضای موسیقی کشور است. جملهای را استاد فریدون شهبازیان اخیرا فرموده بودند که نکته حائز اهمیتی است؛ وقتی که بعضی از سلبریتیها در فضای موسیقی قرار می گیرند که تخصص و سابقه و دانشی در این زمینه ندارند، احساس می کنیم برای موسیقی فضا تنگ و تنگ تر می شود و انگیزه هنرمندان هم کمتر از همیشه میشود. باید نگران ذائقه و گوش جامعه بود که به کدام سمت و سو می رود.»
مدیرعامل خانهی موسیقی ادامه داد: «وقتی فلان بازیگر ویولن دستش میگیرد و می خواهد در این زمینه خودنمایی کند و یا فلان هنرپیشه در عرصه خوانندگی پا میگذارد (که تعدادشان هم کم نیست)، آیا نباید ما هنرمندان در این زمینه واکنشی داشته باشیم و نگرانی خود را اعلام کنیم؟ آیا موسیقی نباید هیچ حساب و کتابی داشته باشد؟ ما به عنوان اینکه آزاد هستیم میشود همه چیز را به حال خود وا گذاشت؟ قطعا پاسخ منفی است و ما باید به جامعه هشدار و آگاهی بدهیم که هنر معنای دیگری دارد و موسیقی نیاز به تخصص، زحمت، ظرفیت و استعداد شخصی دارد. اینطور نیست که هر کسی که می تواند بخواند بیاید در عرصه حرفه ای بروز و ظهور داشته باشد. ورود در دیگر رشته ها هم همینطور است.»
مدیرعامل خانه موسیقی همچنین به مسأله حذف معافیت مالیاتی حوزه فرهنگ و هنر اشاره کرد و گفت: «در ماههای اخیر فراز و نشیب های بسیاری داشتیم، یک روز قانون «ده درصد» مطرح شد که واکنشهای زیادی را بر انگیخت. هنوز هم در یک بلاتکلیفی است و امیدواریم که طبق قولهایی که داده شده این مساله ختم به خیر بشود. بحث دیگری که پیش آمد بحث مالیات ها بود که می خواستند بند «ل» ماده 139 قانون مالیات را حذف می کردند که خانه موسیقی به موقع واکنش لازم را داشت و بعد هم جسته و گریخته هنرمندان و دیگر افراد در مورد این واکنش داشتند. از سوی دیگر در مورد مالیات صحبتهای دیگری مطرح شد که جا دارد به آن اشاره داشته باشیم. ما وقتی در مورد فرهنگ و هنر صحبت میکنیم، مشخص است که این حوزه و فعالیت های فرهنگی و هنری چگونه فعالیتهایی است. اگر یک ناشر کتاب، یک نویسنده، روزنامه نگار، هنرمند موسیقی یا تاتر فعالیت می کند همه میدانیم محدوده اش کجاست. همه می دانیم که و گردش مالی فرهنگ و هنر آنقدر ناچیز است که خجالت میکشیم در باره آن صحبت کنیم. از آن طرف ممکن است افرادی هم در حوزه موسیقی هم سینما درآمد های آنچنانی داشته باشند که هست ولی تعداد محدودی است. وقتی از معافیت مالیاتی صحبت میکنیم، منظورمان فعالیتهای فرهنگی و هنری است اگر کسی درآمد میلیاردی دارد حتما باید مالیات بدهد. اینکه بخواهیم با بهانه ی چند نفر معافیت مالیاتی کل حوزه فرهنگ و هنر را زیر سوال ببریم، بی انصافی است.»
نوربخش گفت: «متاسفانه این مساله را از تریبون های مختلف میشنویم و شاید از حوزه فرهنگ و هنر دلخوری دارند و میخواهد به این شکل تسویه حساب بکنند. ممکن است خواننده ای در یک سال 200 شب کنسرت داشته باشد، ما وقتی در بارهی حوزه فرهنگ و هنر صحبت می کنیم منظورمان این بخشها نیست. هر کسی در این کشور درآمد میلیاردی دارد باید مالیات بدهد و در آن هیچ بحثی نیست ولی اینها چند درصد از فضای فرهنگ و هنر هستند؟ بسیار محدودند در حد چند نفر.»
نوربخش همچنین به فعالیت آموزشگاه های موسیقی اشاره کرد و گفت: «بهطور مثال آیا آموزشگاههای موسیقی درآمدزا هستند؟ باید انصاف داشته باشیم و بر اساس آمار صحبت کنیم. آموزشگاهی که باید به سختی خودش را سرپا نگه دارد و بسیاری در اجاره ملکشان ماندهاند. عمده آموزشگاه های موسیقی به این شکل هستند. حوزه فعالیت های اینچنینی، کنسرتهای موسیقی سنتی، کلاسیک و نواحی گردش مالی زیادی ندارند. هنرمند موسیقی سنتی ما مگر حوزه درآمدش چقدر است؟ برخی از هنرمندان و گروه های سنتی ما سالی یک بار هم نمی توانند درآمد داشته باشند. هنرمندان موسیقی نواحی که وقتی زندگی برخی را می بینیم به گریه میافتیم، آیا باید مالیات بدهند؟ ما نگران ادامه تاریخی جریان موسیقی نواحی هستیم.»
مدیرعامل خانه موسیقی در پایان سخنانش گفت: «امشب به بهانهی نزدیک شدن به شب یلدا گرد هم آمدهایم و وظیفهی همه ماست که سنت هایمان را پاس بداریم و بهانه های خوبی برای همگرایی و انتقال مفاهیم فرهنگی و تاریخی است.»
در ادامه برنامه هاله وزیری(مجری مراسم) از علیرضا امینی(پژوهشگر موسیقی و سرپرست گروه موسیقی نیایش) برای توضیح درباره کنسرت نمایش«خانم آغا» دعوت کرد.
امینی در خصوص سیر تاریخی ظهور و حضور ژانر طنز اجتماعی و عامیانه در موسیقی سنتی ایران صحبت کرد و گفت: «در گذر تاریخ از سالهای 1290 از اولین دهه ضبط صفحات موسیقی توسط کمپانی های صفحه پر کنی توجه مدیران این کمپانی ها که اغلب غیر ایرانی و غیر بومی بودند به انواع موسیقی سنتی در آن دوره جلب شد که به موازات ضبط آثار ساز و آواز اساتید صفحات طنز نیز مورد توجه قرار گرفت که در این تحقیق من بالغ بر 200 اثر طنز اجتماعی در یک گذر نیم قرنی از 1290 تا 1350 ثبت و ضبط کردم که بزرگترین ویژگی این آثار برخلاف باور رایج این روزها که هنرمندان نسل نواندیش میپندارند برای طنز بودن کار باید ادبیات هجو سخیف بکار ببرند در هیچ یک از این آثار شاهد این سهل انگاریها و سبک پنداریها نیستیم و مجموع این آثار با اشاره به اتفاقات زندگی روزمره مردم و شوخی های عامیانه قصد شادسازی و تسهیل ارتیاط مردم با موسیقی سنتی ناب ایرانی داشته است که ملودی های کوچک و روان که براحتی در ذهن می ماند رمز ماندگاری این آثار شدند.»
امینی اضافه کرد: «در اجرای خانم آغا که من با لباسی نیمه نمایشی و نیمه روایتی 13 اثر از آثار طنز را که مخلوطی از آثار پرویز خطیبی - مرتضی احمدی - جواد بدیع زاده و خودم بود توانستم نگاهی جدید و جذاب را برای مخاطب ایجاد کنم که آثاری در گستره تهران قدیم – مد و مدپرستی – مادر زن و مادر شوهر – و عاشقانه های ساده عامیانه مردم شهر در زندگی روزمره مان را شامل شد.این اجرا با همت و حمایت دفتر فرهنگ و ادب رادیو ایران – فرهنگسرای ارسباران و خانه محترم موسیقی پایه گذاری و به اجرا رسید که در حال گسترش و فراگیری آن برای عموم مردم جامعه هستیم تا بتوانیم مرز آشتی مردم فهیم و فرهنگ دوست ایران با موسیقی ناب و فاخر اصیل سنتی بر مبنای نغمات موسیقی روایت شفاهی دستگاهی مان باشیم.»
در ادامه گروه نیایش به سرپرستی علیرضا امینی به مدت یک ساعت به اجرای کنسرت نمایش طنز «خانم آغا» روایتی از طنزهای موسیقی تهران قدیم پرداختند که در آن آثاری از ابوالحسن صبا، جواد بدیعزاده، پرویز خطیبی و علیرضا امینی در قالب کنسرت نمایش اجرا گردید که با استقبال خوب مخاطبان مواجه شد.
تاریخ انتشار : شنبه 30 آذر 1398 - 13:27
افزودن یک دیدگاه جدید