موسیقی ما - «رضا مهدوی» - آهنگ‌ساز، نوازنده و پژوهشگر موسیقی- با اشاره به این موضوع که ما در دورانی زندگی می‌کنیم که به دلیل آموزش‌های غلط وزارت آموزش و پرورش و نبود فرهنگ موسیقایی، مفاخر ایران کمتر شناخته می‌شوند و برعکس مفاخر کشورهای غربی و فرنگی‌ها به واسطه وجود فضای مجازی و شبکه‌های ماهواره‌ای، برای فرزندانمان آشنا هستند، بر اهمیت وجود رویدادی چون جشنواره‌ی «نوای خرم» تاکید کرد.

ششمین جشنواره «نوای خرم» متعلق به رده سنی کودک و نوجوان، توسط بردیا صدنوری (مدیر و موسس موسسه فرهنگی رادنوادیش) به دبیری ناصر ایزدی در حال برگزاری است و فریدون شهبازیان، میلاد کیایی، وارطان ساهاکیان، علی جهاندار، مظفر شفیعی، افلیا پرتو، بهناز ذاکری، پری ملکی، معصومه مهرعلی، مزدا انصاری، رضا مهدوی، علیرضا چراغچی، محمدرضا فیاض، مجید واصفی، حسین فاضل، مجید ناظم پور، بابک شهرکی، پویان آزاده و حامد ابراهیمی اعضای هیات داوران آن هستند. رضا مهدوی (موسیقی‌دان، نوازنده، آهنگساز و مدرس) یکی دیگر از اعضای هیئت داوران است.

مهدوی درباره اهمیت جشنواره نوای خرم می‌گوید: «این رویداد صدای امید آینده به نوجوان و جوانانی است که می‌خواهند با یکی از ریشه‌های مهم موسیقی اصیل ایرانی آشنا شوند. جشنواره و جایزه خرم به معنای حقیقی کلمه، نسل امروز را با موسیقی معاصر آشنا می‌کند. همایون خرم و دیگر استادان آهنگسازی که آثارشان به مسابقه گذاشته شده خودشان از معاصران موسیقی محسوب می‌شوند و این نسل نیازمند این بوده و هست که بهتر آنها را بشناسد.»

به گفته‌ی این نوازنده و ناشر، جشنواره «نوای خرم» طی شش سال برگزاری تلاش می‌کند به ضرب و زور عاشقی، نسلی مغفول واقع شده در امر آموزش و تولید و توسعه موسیقی را در جریان اتفاقات مهم بگذارد و به جامعه و همه اقشار و طبقات، برخی مسائل و اشخاص را یادآوری کند.

مهدوی با تاکید بر اینکه جشنواره نوای خرم حرکتی رو به جلوست گفت: «این رویداد تلاش دارد در وهله اول، موسیقی معاصر را به معاصران خودش بشناساند و نسبت به آنها آگاهی دهد و اطلاع‌رسانی کند، علاوه بر اینکه به معرفی چهره‌هایی از نسلی کمتر دیده و شنیده شده، می‌پردازد؛ یعنی آنهایی که فضایی موسیقایی مطلوب برای‌شان فراهم نیست.»

رضا مهدوی با اشاره به اینکه جشنواره «نوای خرم» می‌تواند در مباحث آموزشی تاثیرگذار باشد، ادامه داد: «مربیان هنرستان‌ها، آموزشگاه‌های خصوص و دیگر اماکن آموزشی متوجه این امر باشند که باید بیش از پیش با نونهالان و کودکان و نوجوانان کار کنند و برای سال بعد که وارد آزمونی جدید می‌شوند، دست پر باشند. به همین دلیل این رویه و جشنواره نوای خرم طی یک سال نوعی شور و هیجان ایجاد خواهد کرد که کمتر شاهد آن بوده‌ایم. ما ریشه‌هایی در موسیقی‌مان داریم که از گذشته‌های دور به شکل مقامی وجود داشته‌اند و شکل گرفته‌اند و در دوره قاجار به نظم نظام دستگاهی در‌آمده‌اند. جشنواره نوای خرم باعث می‌شود که یک ریشه مهم در کنار ریشه اصلی رشد و نمو پیدا کند و این مسئله باعث می‌شود که مربیان با دقتی وافر در کنار این مهم، به دیگر ریشه‌ها و اصالت‌های مهم موسیقی مانند ردیف دستگاهی و دیگر مبانی آموزشی بپردازند.  زیرا یک موسیقی‌دان حاذق و یک نوازنده خبره که از نسل فعلی در آینده به وجود خواهد آمد، نیازمند این است که تمام موارد و مقولات مهم را به شیوه درست بیاموزد.»

او البته تاکید دارد که تشویق‌ها و جایزه‌هایی چون نوای خرم نباید باعث شوند که نسبت به باقی ریشه‌ها بی اهمیت و بی‌توجه باشیم: «دکتر بردیا صدرنوری با همراهی همکارنشان تلاش و کوشش بسیار کرده‌اند و توانسته‌اند رویدادی باشکوه را طبق برنامه‌ریزی‌های دقیق، با نظم بسیار در شش شب متوالی به سرانجام برسانند،‌آنهم بدون هیچگونه کمک دولتی و خصوصی! همه این‌ها در حالی است که جمعیت انبوهی طی این شش سال از جشنواره استقبال کرده‌اند و آقای صدرنوری و همکارانشان  طی برنامه‌ریزی‌های دقیق آنها را میزبانی کرده‌اند؛‌لذا باید به متولیان و برگزارکنندگان دستمریزاد گفت. به نظرم آقای صدرنوری و تیمشان باید به عنوان الگو معرفی شوند، زیرا از این اشخاص همیشه کم داشته‌ایم.»