ساعت حدود یازده صبح یک روز زمستانی ده-یازده سال پیش، استاد ایرج اگر می‌دانست پسر جوانش کمتر از یک سال دیگر ستاره و موفق می‌شود، آن‌قدر ناامیدانه درباره او حرف نمی‌زد. رفته بودم برای مصاحبه با ایشان و استاد نگران بود از این‌که احسان هم به سمت موسیقی رفته است. آن موقع و چند سال قبل‌تر از آن، او یک آلبوم منتشر کرده بود و من نشنیده بودم. استاد نگران بود، اما من شش ماه بعد با احسان مصاحبه کردم تا عکسش را روی جلد همان مجله‌ای بیاندازم که شش ماه قبل با استاد برای آن مصاحبه کرده بودم. قبل یا بعد از آن هم با مادر احسان مصاحبه کرده بودم، درباره رازهای موفقیت‌اش و بعد یک مصاحبه هم‌زمان با این پدر و پسر هنرمند. شاید اواخر هشتاد و هفت یا اوایل هشتاد و هشت. تاریخ‌های دقیقش یادم نیست.
 
احسان خواجه‌امیری خیلی چیزها را از استاد یاد گرفت؛ هم کارهایی که باید انجام بدهد و هم کارهایی را که نباید انجام دهد. تجربیات برای همه‌ی ما پیش می‌آیند و استفاده از آن‌ها است که یکی‌مان را موفق می‌کند و هزاران نفرِ ما را نه. او از همان ابتدا فهمید که برای موفقیت دائمی، تنها صدا و موسیقی کافی نیست و بنابراین از همان ابتدا پرودیوسر شد. اسمش بیشتر خواننده بود نه آهنگساز، اما از همان اول سازهای مختلف را یاد گرفت و کامپیوتر خواند که این کارها را خودش انجام دهد و خودش شانه تخم مرغ جمع کرد و میکروفون خرید و استودیوی خانگی راه انداخت و...
 
او حتی در همان سن کم می‌دانست که چه اندازه باید در کنار نام پدر و زیر سایه‌اش بایستد که نه به خودش لطمه بخورد و نه به نام بزرگ و آوازه‌ی پدر. کارهای خودش را کرد و یک روز پدر را به اتاقش دعوت کرد تا استاد بزرگ و نابغه‌ی تاریخ موسیقی ایران، خواننده‌ی آلبوم پسر شاید نوجوانش شود و کم‌کم آلبوم «من و بابا» شکل گرفت و همه دیدند که پسر سلطان آواز هم قرار است خواننده شود. آن موقع هفده ساله بود، اما هول نشد و از آن تجربه به خوبی استفاده کرد و چهار سال بعد و در بیست و یک سالگی، خودش شده بود و در سال هشتاد و شش دیگر ستاره شده بود؛ با کاراکتر تازه‌ای که در راهی غیر از راه پدر بود، اما نه در نقطه‌ی مقابلش. او اول، قدمی که باید بردارد را شمرد و بعد به اطراف نگاه کرد، همراهانش را شناخت و انتخاب کرد و صبر کرد تا انتخاب شود. بعد راه خودش را پیدا کرد و قدم برداشت و مایه‌ی افتخار استاد شد.
 
ساختن یک پکیج مناسب و پرودیوسری درست، راز موفقیتش بود. او در بیست و چند سالگی، از هفتاد و چند سالگیِ استاد حساب‌شده‌تر قدم برداشت؛ چرا که می‌دانست با چه کسانی باید کار کند و با چه کسانی نه، و تجربه‌ی همه‌ی کامیابی‌ها و ناکامی‌های پدر را در اختیار داشت و مهم‌تر از آن، می‌دانست چگونه از این تجربیات استفاده کند. البته هر کسی در مسیر کار حرفه‌ای‌اش اشتباه می‌کند و احسان خواجه‌امیری هم. یکی از آن‌ها دور ماندن از کسانی است که بهترین کارهایش را با آنها تجربه کرده بود. شما در یک مسیر درست و موفق تغییراتی ایجاد می‌کنید اما برای کسی که در مسیر موفقیت است، تغییر عمده و شدید مسیر و بریدن از اکثریت عوامل همکار قبلی عاقلانه نیست.
قبل از آنکه این مقال مختصر درباره این موزیسین موفق را به سرانجام برسانم، این نکته را هم یادآور شوم که فراموش نکنیم هرچند احسان حتماً از موهبت فرزند ایرج بودن بهره‌مند بوده، اما این بهره‌مندی اثراتی دو سویه دارد و در صورت نبود استایل شخصی و عدم هوشمندی ممکن است به ضدّ خود و موهبت برعکس بدل شود. باید گفت موسیقی احسان خواجه‌امیری یک پاپ ریشه‌دار است؛ چرا که خودش، کاراکتر و آینده‌اش را بر ریشه‌هایش بنا کرد. او هیچ‌گاه شعر سخیف نخواند و کردارِ سبُک از او سر نزد. نه آن‌قدر مغرور و دور از دسترس بود و نه آن‌قدر همه‌جا حاضر. همیشه دانست که کِی باید مصاحبه کند و کِی نه. حرفی نزد و رفتاری نکرد که در شأن خودش و نام خانوادگی‌اش نباشد. احترام نگه داشت و احترام‌برانگیز بود و بخش زیادی از خواص و عوام دوستش داشتند و دارند. او صاحب صدای بی‌نظیر و جادویی پدر نبود، اما موزیسن بودنش، قدرت درک شرایط موجود، تیم‌سازی درست، رفتار حرفه‌ای و درایتش از او یک ستاره ساخت. ستاره‌ای که خیلی زود از سایه‌ی بزرگ نام بزرگ پدر در آمد و برای خودش اسم و رسمی جداگانه ساخت؛ هرچند ارتباط کاری و عاطفی‌اش با پدر هیچ‌گاه قطع نشد و همین اواخر با هم اجرای مشترک هم داشته‌اند.
 
حالا که صحبت این ارتباط شد، این نکته را هم بگویم که به نظرم احسان حالا و با این تجربه و توانایی باید یک «من و بابا»ی دیگر بسازد یا حتی خودش تهیه‌کننده آلبومی از پدر شود تا استاد را از آسیب‌های خواندن آثار تازه‌ای که اکثراً در حد شأن و نام ایشان نیست دور نگه دارد؛ هر چند هیچ کار تازه‌ای به نام و جایگاه بزرگ استاد حسین خواجه‌امیری (ایرج) لطمه نخواهد زد و جایگاهش بزرگ و آن‌چه به یادگار گذاشته جاودانه است.
 
هفتم آبان روز تولد احسان خواجه‌امیری عزیز است. تولدت مبارک. تندرست و همچنان موفق باشی.