بر اساس طرحی از سیامک جهانگیری
آلبوم «بدرقهی ماه» منتشر شد
موسیقی ما- آلبوم «بدرقهی ماه»، سهنوازی در ژانر موسیقی کلاسیک ایرانی بر اساس طرحی از «سیامک جهانگیری» آهنگساز و مدرس موسیقی، از سوی مؤسسهی فرهنگیـهنری «سازآواز» راهی بازار نشر موسیقی شد.
سیامک جهانگیری، آهنگساز، مدرس و نوازندهی نی در مورد این آلبوم میگوید: «بدرقهی ماه طرحی است بر بستر موسیقی دستگاهی و در قالب همنوازی و با ساختاری از پیشتعیینشده، که در لحظاتی خود را در فضایی بداهه بسط میدهد. هرچند هنر بداههنوازی به معنای خلقِ در لحظه است، اما در شکلگیریِ خود، با عناصری از پیشتعیینشده همچون فضایِ مایگی و فرم اجرای قطعات همراه بوده که هنرمند خلاق شاید بیشتر سعی در روایت این اجزا در بیان شخصی خود و از طریق مؤلفههایی چون صدادهی، زمانبندی، فواصل، تزیینات و غیره دارد. معمولاً در همنوازی، این چیدمانِ نسبتاً مشخصْ در قالبِ سؤال و جواب به گسترش و گفتمان مشترک میرسد.»
جهانگیری در مورد رویکرد بداههنوازی در این آلبوم گفت: «در «بدرقهی ماه» سعی شده تنها با وفاداری به فضای ساختاری موسیقی دستگاهی، بتوان در همنوازی به چیدمان دیگری در فرم و روند ملودی و نیز در ترکیب صدا بهصورت گفتوگویی موازی دست یافت؛ بهگونهای که دو ساز ملودیکِ بهکاررفته در اثر، اغلب در ترکیبی دوصداییْ فضای ملودیک و ریتمیکِ طرحشده را بسط و گسترش داده و ضمن برخورداری از طرحی مشخص گهگاه فرصت بداههپردازی یابند.»
او در خاتمه در مورد نحوهی ضبط سازها خاطرنشان کرد: «در این اثر، اجرا و ضبطِ دو سازِ نی و عود بهصورت همزمان انجام شده و چیدمان و اجرای سازهای کوبهای به فراخور موسیقی، توسط دوست عزیزم بهزاد میرزایی انجام شده است.»
در این آلبوم سیامک جهانگیری (نی)، حمید خوانساری (عود)، و بهزاد میرزایی (تنبک و بندیر) به هنرنمایی پرداختهاند. قطعات این آلبوم عبارتند از: «بدرقهی ماه»، «ضیافت صبح»، «عود تنها»، «دشت مهزده»، «نی تنها»، «تنیده»، «عود و نی»، «قافلهی بیقرار شب».
آلبومهایی چون «میرسد باران»، «ترنمی برای صبح»، «24 چهارمضراب از ابوالحسن صبا»، و اجرای «ردیف استاد عبدالله دوامی» گوشهای از فعالیتهای سیامک جهانگیری در زمینهی موسیقی هستند.
سیامک جهانگیری، آهنگساز، مدرس و نوازندهی نی در مورد این آلبوم میگوید: «بدرقهی ماه طرحی است بر بستر موسیقی دستگاهی و در قالب همنوازی و با ساختاری از پیشتعیینشده، که در لحظاتی خود را در فضایی بداهه بسط میدهد. هرچند هنر بداههنوازی به معنای خلقِ در لحظه است، اما در شکلگیریِ خود، با عناصری از پیشتعیینشده همچون فضایِ مایگی و فرم اجرای قطعات همراه بوده که هنرمند خلاق شاید بیشتر سعی در روایت این اجزا در بیان شخصی خود و از طریق مؤلفههایی چون صدادهی، زمانبندی، فواصل، تزیینات و غیره دارد. معمولاً در همنوازی، این چیدمانِ نسبتاً مشخصْ در قالبِ سؤال و جواب به گسترش و گفتمان مشترک میرسد.»
جهانگیری در مورد رویکرد بداههنوازی در این آلبوم گفت: «در «بدرقهی ماه» سعی شده تنها با وفاداری به فضای ساختاری موسیقی دستگاهی، بتوان در همنوازی به چیدمان دیگری در فرم و روند ملودی و نیز در ترکیب صدا بهصورت گفتوگویی موازی دست یافت؛ بهگونهای که دو ساز ملودیکِ بهکاررفته در اثر، اغلب در ترکیبی دوصداییْ فضای ملودیک و ریتمیکِ طرحشده را بسط و گسترش داده و ضمن برخورداری از طرحی مشخص گهگاه فرصت بداههپردازی یابند.»
او در خاتمه در مورد نحوهی ضبط سازها خاطرنشان کرد: «در این اثر، اجرا و ضبطِ دو سازِ نی و عود بهصورت همزمان انجام شده و چیدمان و اجرای سازهای کوبهای به فراخور موسیقی، توسط دوست عزیزم بهزاد میرزایی انجام شده است.»
در این آلبوم سیامک جهانگیری (نی)، حمید خوانساری (عود)، و بهزاد میرزایی (تنبک و بندیر) به هنرنمایی پرداختهاند. قطعات این آلبوم عبارتند از: «بدرقهی ماه»، «ضیافت صبح»، «عود تنها»، «دشت مهزده»، «نی تنها»، «تنیده»، «عود و نی»، «قافلهی بیقرار شب».
آلبومهایی چون «میرسد باران»، «ترنمی برای صبح»، «24 چهارمضراب از ابوالحسن صبا»، و اجرای «ردیف استاد عبدالله دوامی» گوشهای از فعالیتهای سیامک جهانگیری در زمینهی موسیقی هستند.
منبع:
سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : سه شنبه 2 آبان 1396 - 13:29
افزودن یک دیدگاه جدید