موسیقی ما – مراسم رونمایی از آلبوم «آبرنگ» جدیدترین اثر «مریم حیدرزاده» به تهیه‌کنندگی «مهدی کرد» عصر جمعه بیستم مردادماه برگزار شد. در این برنامه که به همت سایت «ریتمو» برگزار شد جمعی از چهره‌های سرشناس موسیقی، سینما و ورزش حضور داشتند و مریم حیدرزاده انتشار آلبوم جدیدش را جشن گرفت. البته این اثر از روز سه شنبه 24 مرداد از طریق سایت ریتمو و فروشگاه‌های معتبر فرهنگی و هنری در اختیار مخاطبان قرار خواهد گرفت. در این مراسم که در حاشیه برگزاری جشن امضای تازه ترین آلبوم مریم حیدرزاده برگزار شد، تعدادی از چهره های هنری و ورزشی از جمله بردیا صدرنوری، محمود خوردبین، مهدی کرد، سپیده خداوردی، محمود گل محمدی، پدرام کشتکار، محمد زندوکیلی، بابک مافی، مهشاد عرب، مهدیه عرب، محسن ابراهیم زاده، سعید بنازاده، کیوان سلیمانی، مهدی برنجی، علی جهانی، خانواده زنده یاد هادی نوروزی بازیکن فقید تیم پرسپولیس، لیلا مهاجرانی، محمدحسام راد، امیر مولایی، مهران مریخ، پویاد مرادی، الناز فلاح و مریم کاویانی حاضر شدند.
 
پدرام کشتکار، سپیده خداوردی و بردیا صدرنوری سخنرانان این مراسم بودند و در ابتدای برنامه هم مهدی کرد توضیحاتی را درباره این اثر و همکاری با مریم حیدرزاده بیان کرد. در پایان برنامه هم ابتدا کیک مراسم رونمایی این آلبوم توسط مریم حیدرزاده، مهدی کرد، سعید بنازاده و هانی نوروزی بریده شد. سپس سورپرایز برنامه هم کیکی بود که توسط سایت ریتمو برای تولد مرتضی پاشایی تدارک دیده شده بود و توسط مدیربرنامه‌های سابق این خواننده فقید و محمود گل محمدی بریده شد.
 
«آبرنگ» آلبوم تازه ای با اشعار و دکلمه «مریم حیدرزاده» است که به تهیه کنندگی «مهدی کرد» در قالب ۱۵ ترانه به نام های «تازه یادم می افته که تو رفتی»، «آبرنگ»، «من از همه تنهاترم»، «کافی شاپ»، «خداحافظ»، «دلت وقتی می گیره»، «تو فقط بگو نمی ری»، «بارون میاد»، «گل نازم»، «تولد بی تو»، «بی طاقتم»، «یکی بود یکی نبود»، «بنویس»، «از تو پنهون نمی کنم» و «لالایی» ضبط و تولید شده و اکنون از طریق ریتمو قابل خریداری است.
 
حیدرزاده که در این سال ها با بوم و رنگ انس گرفت و نقاشی کشید، این روزها در تب و تاب انتشار آلبوم تازه ی دکلمه هایش است. وی درباره اثر تازه خود می گوید: «نام این آلبوم را آبرنگ گذاشتم چون نام یکی از قطعات این آلبوم هم همین است و همچنین عشقی که به نقاشی دارم. نقاشی یکی از حسرت های بزرگ زندگی من بود. سه سال و نیم داشتم. یک نفر از دوستان پدرم جعبه ی آبرنگی برای من از کیش آورده بود. من عینک ذره بینی قطوری می زدم، چشم هایم بسیار ضعیف شده بود و باید عمل درمان آب مروارید روی چشم هایم انجام می شد؛ همیشه دوست داشتم با آن آبرنگ نقاشی بکشم اما مادرم گفت بعد از عمل جراحی این کار را انجام بده چون به چشم هایت فشار وارد می کند. بعد از آن؛ جراحی با موفقیت انجام نشد، جعبه ی آبرنگ هم ناپدید شد –شاید برای این که من ناراحت نشوم- و این حسرت در کنارِ شعر و ترانه با من بزرگ شد و برای همیشه گوشه ای از قلب و ذهن من ماند. تا اینکه در سال 1388 استاد نازنینم آقای قاسمی زاده عزیز، این حسرت را برای من به لذت تبدیل کردند و ورود به عرصه ای که کاملا با آن بیگانه بودم، حقیقتا کار دشواری بود، آموزش این مساله هم کار دشواری بود ولی این کار را انجام دادم. تابحال چهار نمایشگاه نقاشی برگزار کرده ام و پنجمی آن نیز 14 مهر در گالری شکوه افتتاح خواهد شد.»
 
وی در پاسخ به این سؤال که دکلمه‌های آلبوم «آبرنگ» چه دغدغه‌ای دارند و کدام بخش از جامعه را هدف قرار می دهند، توضیح می دهد: «این ترانه ها مثل همیشه کاملا عاشقانه محور هستند و من امیدوارم بتواند پاسخگوی سلایق مختلف دوستان، بنا به اتفاقاتی که ممکن است در یک مسیر عاشقانه بیفتد، باشد. فکر می کنم بتواند شرح حال اغلب کسانی که درحال تجربه عاشقانه‌ای هستند و یا بوده اند، باشد.»
 
در ادامه عکس‌های «صالح زراعتی» از این برنامه را ببینید: