کنسرت خواننده آلبوم منشور 22 و 23 تیر به همت شرکت آوای هنر برگزار شد
بارانی مثل تهران؛ پرخاطره مثل کاوه یغمایی
موسیقی ما - «کاوه یغمایی» برای اولینبار در سال 96 و در شب بارانی تهران روی صحنه رفت. این موزیسین سرشناس طی روزهای 22 و 23 تیرماه به همت موسسه «آوای هنر» به مدیریت «محمد جلیلپور» در تالار وزارت کشور با دوستدارانش دیدار کرد.
این هنرمند که پس از حدود یک سال کنسرتش را برگزار میکرد، اتفاقاتی را برنامهریزی کرده بود که باعث ایجاد تفاوت میان این برنامه و کنسرت یک سال قبلش در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی شد.
در ابتدای برنامه هشت نوازنده کوبهای روی صحنه آمدند و یک نوازنده هم رو به روی ساز بزرگی که وسط استیج قرار داشت ایستاد. سپس با ضرب جالب آن نوازندهها و استیکهایشان که در آن LEDهای رنگی قرار داشت، اعضای اصلی گروه روی صحنه آمدند. این نوازندهها تا پایان حضور داشتند و به این ترتیب شروع کنسرت کاوه یغمایی با قطعه «تردید» و این اتفاقات جالب همراه شد. کاوه یغمایی در ادامه قطعه «منشور» از آلبومی به همین نام را خواند و ریف گیتار الکتریک او در این آهنگ تشویقهای دوستدارانش را به دنبال داشت. این خواننده سپس «کریستف رضاعی» را به عنوان اولین میهمان کنسرتش یعنی معرفی کرد و درباره او گفت: «یک موزیسین ایرانی فرانسوی امشب در جمع ما است. فرانسویها یک غذای خوشمزه به نام سوفله دارند که من هم دوستش دارم ولی امشب شما باید خورشت بادمجان را تشویق کنید!»
قطعه پرخاطره «اولین حرف» یکی دیگر از قطعات این کنسرت بود که در این کار مسعود همایونی با ساز گیتار الکتریک خود همراهی جذابی با کاوه یغمایی داشت. «روزبه بمانی» یکی دیگر از میهمانان این کنسرت بود که کاوه یغمایی در لحظهای که او ایستاده بود گفت: «اکنون میخواهیم از روزبه یک قول بگیریم. آن هم اینکه آلبوم بعدی من را تکمیل کند.»
اصولاً کنسرتهای کاوه یغمایی برای خیلیها خاطرهانگیز است، خصوصاً مواقعی که آهنگهایی نظیر «خاطره بازی» را میخواند. هنگام اجرای این کار و در لحظه خواندن مصراع «گل یخ که گوش میدی بگو یاد کی میافتی؟» عکسی از «کوروش یغمایی» روی نمایشگرهای سالن نقش بست و اغلب حاضرین به صورت ایستاده این چهره پیشکسوت و محبوب موسیقی را تشویق کردند.
کاوه یغمایی در بخش دیگری از کنسرت و برای معرفی قطعه «سفر» گفت: «اکنون میخواهم آهنگی را اجرا کنم که ساخته یکی از دوستان دوران دانشگاه من است. شاهرخ ایزدخواه آهنگسازی و تنظیم این کار را انجام داده و به تازگی از کانادا برگشته و در این کنسرت همراه ما است.» شاهرخ ایزدخواه در هنگام اجرای قطعه سفر به عنوان نوازنده میهمان گیتار الکتریک وارد صحنه شد. قطعات «شب سرد» و «پنجههای آواز» هم بخشهای پایانی پارت اول کنسرت بودند.
در پارت دوم، کاوه یغمایی آهنگ مترسک را به شکل متفاوتی اجرا کرد. او گفت: «اکنون میخواهم قطعه «مترسک» را بخوانم اما این کار را به همراه دوست خوبم رایان برای شما اجرا میکنیم.» این نام برای حضار در سالن ناشناخته بود ولی لحظاتی بعد با همراهی دستاندرکاران کنسرت، رایان که روی ویلچر نشسته بود به صحنه آمد و حاضرین برای لحظاتی به صورت ممتد او را تشویق کردند. این آهنگ با نوازندگی گیتار آکوستیک رایان، الکتریک کاوه یغمایی و همراهی نیلوفر فرزندشاد با ساز کیبورد و با تنظیمی خلوت اجرا شد. بلافاصله بعد از اتمام این کار، کاوه در کنار رایان زانو زد و برای لحظاتی یک دوئت جالب گیتار با او داشت. این حرکت با تشویقهای شدید و فیلمبرداری دوستداران او از این لحظه احساسی همراه شد. یغمایی پس از معرفی «رضا عسگرزاده» به سراغ قطعه «کوچه» رفت. اثری که طرفداران زیادی در سالن داشت و حضور پر انرژی بابک ریاحیپور در این آهنگ به همراه «ساتگین یغمایی» و نیلوفر فرزندشاد و مسعود همایونی بر جذابیتهای این اثر اضافه کرد.
یکی از چهرههای حاضر در سالن که نه نوازنده بود و نه میهمان محسوب میشد، «شهرام شعرباف» خواننده و سرپرست گروه پرخاطره «اوهام» بود که صدابرداری این کنسرت را بر عهده داشت و یغمایی درباره او گفت: «امیدوارم روزی بتوانم با شهرام روی صحنه بروم.»
اما یکی از بخشهای جالب این کنسرت اجرای قطعات بیکلام بود. کاوه یغمایی پیش از آهنگ شوشتری گفت: «قبلاً به من میگفتند ملودیهایت طولانی است و در ایران چنین کارهایی مخاطب ندارد. اما در آلبوم منشور گفتند که چرا هیچ چیز نزدی! به همین دلیل تصمیم گرفتم در این کنسرت چند قطعه بیکلام متفاوت را هم اجرا کنیم.» این آهنگ یک قطعه سخت بود که با تکنیک نوازندگی کاوه یغمایی و اعضای گروهش شنیدنی شد. بعد از این قطعه یغمایی برای معرفی «پیمان یزدانیان» گفت: «او یکی از پیانیستهایی است که همیشه روی من تأثیرگذار بوده است.»
یکی دیگر از کارهای بیکلام این کنسرت هم که در ابتدای معرفیاش کمی عجیب به نظر میرسید از ساختههای «حبیبالله بدیعی» بود. از این بابت عجیب که این یک آهنگ کاملاً ایرانی بود ولی یغمایی آن را به شکل راک تنظیم کرده بود و با حضور «بابک شهرکی»، نوازنده مهمان ساز ویولن، اجرا شد. پیش از اجرای قطعه «48 ساعت» هم کامیل یغمایی برادر کاوه روی صحنه آمد و تکنوازی داشت. نهایتاً هم این کنسرت با قطعات «زخمی» و «جاده» به پایان رسید.
بابک ریاحیپور، مسعود همایونی، نیلوفر فرزندشاد، ساتگین یغمایی و نیما حمیدی اعضای اصلی گروه کاوه یغمایی در این کنسرت بودند. علی عندلیب نوازنده گیتار در قطعه اول بود. همچنین سیامک بغدادی، خواننده گروه minus 1، هم همخوان این کنسرت بود.
این کنسرت به همت شرکت «صوت آوای هنر» به مدیریت «محمد جلیلپور» برگزار شد. در ادامه میتوانید عکسهای سعید عبداللهی از کنسرت کاوه یغمایی را ببینید:
این هنرمند که پس از حدود یک سال کنسرتش را برگزار میکرد، اتفاقاتی را برنامهریزی کرده بود که باعث ایجاد تفاوت میان این برنامه و کنسرت یک سال قبلش در سالن میلاد نمایشگاه بینالمللی شد.
در ابتدای برنامه هشت نوازنده کوبهای روی صحنه آمدند و یک نوازنده هم رو به روی ساز بزرگی که وسط استیج قرار داشت ایستاد. سپس با ضرب جالب آن نوازندهها و استیکهایشان که در آن LEDهای رنگی قرار داشت، اعضای اصلی گروه روی صحنه آمدند. این نوازندهها تا پایان حضور داشتند و به این ترتیب شروع کنسرت کاوه یغمایی با قطعه «تردید» و این اتفاقات جالب همراه شد. کاوه یغمایی در ادامه قطعه «منشور» از آلبومی به همین نام را خواند و ریف گیتار الکتریک او در این آهنگ تشویقهای دوستدارانش را به دنبال داشت. این خواننده سپس «کریستف رضاعی» را به عنوان اولین میهمان کنسرتش یعنی معرفی کرد و درباره او گفت: «یک موزیسین ایرانی فرانسوی امشب در جمع ما است. فرانسویها یک غذای خوشمزه به نام سوفله دارند که من هم دوستش دارم ولی امشب شما باید خورشت بادمجان را تشویق کنید!»
قطعه پرخاطره «اولین حرف» یکی دیگر از قطعات این کنسرت بود که در این کار مسعود همایونی با ساز گیتار الکتریک خود همراهی جذابی با کاوه یغمایی داشت. «روزبه بمانی» یکی دیگر از میهمانان این کنسرت بود که کاوه یغمایی در لحظهای که او ایستاده بود گفت: «اکنون میخواهیم از روزبه یک قول بگیریم. آن هم اینکه آلبوم بعدی من را تکمیل کند.»
اصولاً کنسرتهای کاوه یغمایی برای خیلیها خاطرهانگیز است، خصوصاً مواقعی که آهنگهایی نظیر «خاطره بازی» را میخواند. هنگام اجرای این کار و در لحظه خواندن مصراع «گل یخ که گوش میدی بگو یاد کی میافتی؟» عکسی از «کوروش یغمایی» روی نمایشگرهای سالن نقش بست و اغلب حاضرین به صورت ایستاده این چهره پیشکسوت و محبوب موسیقی را تشویق کردند.
کاوه یغمایی در بخش دیگری از کنسرت و برای معرفی قطعه «سفر» گفت: «اکنون میخواهم آهنگی را اجرا کنم که ساخته یکی از دوستان دوران دانشگاه من است. شاهرخ ایزدخواه آهنگسازی و تنظیم این کار را انجام داده و به تازگی از کانادا برگشته و در این کنسرت همراه ما است.» شاهرخ ایزدخواه در هنگام اجرای قطعه سفر به عنوان نوازنده میهمان گیتار الکتریک وارد صحنه شد. قطعات «شب سرد» و «پنجههای آواز» هم بخشهای پایانی پارت اول کنسرت بودند.
در پارت دوم، کاوه یغمایی آهنگ مترسک را به شکل متفاوتی اجرا کرد. او گفت: «اکنون میخواهم قطعه «مترسک» را بخوانم اما این کار را به همراه دوست خوبم رایان برای شما اجرا میکنیم.» این نام برای حضار در سالن ناشناخته بود ولی لحظاتی بعد با همراهی دستاندرکاران کنسرت، رایان که روی ویلچر نشسته بود به صحنه آمد و حاضرین برای لحظاتی به صورت ممتد او را تشویق کردند. این آهنگ با نوازندگی گیتار آکوستیک رایان، الکتریک کاوه یغمایی و همراهی نیلوفر فرزندشاد با ساز کیبورد و با تنظیمی خلوت اجرا شد. بلافاصله بعد از اتمام این کار، کاوه در کنار رایان زانو زد و برای لحظاتی یک دوئت جالب گیتار با او داشت. این حرکت با تشویقهای شدید و فیلمبرداری دوستداران او از این لحظه احساسی همراه شد. یغمایی پس از معرفی «رضا عسگرزاده» به سراغ قطعه «کوچه» رفت. اثری که طرفداران زیادی در سالن داشت و حضور پر انرژی بابک ریاحیپور در این آهنگ به همراه «ساتگین یغمایی» و نیلوفر فرزندشاد و مسعود همایونی بر جذابیتهای این اثر اضافه کرد.
یکی از چهرههای حاضر در سالن که نه نوازنده بود و نه میهمان محسوب میشد، «شهرام شعرباف» خواننده و سرپرست گروه پرخاطره «اوهام» بود که صدابرداری این کنسرت را بر عهده داشت و یغمایی درباره او گفت: «امیدوارم روزی بتوانم با شهرام روی صحنه بروم.»
اما یکی از بخشهای جالب این کنسرت اجرای قطعات بیکلام بود. کاوه یغمایی پیش از آهنگ شوشتری گفت: «قبلاً به من میگفتند ملودیهایت طولانی است و در ایران چنین کارهایی مخاطب ندارد. اما در آلبوم منشور گفتند که چرا هیچ چیز نزدی! به همین دلیل تصمیم گرفتم در این کنسرت چند قطعه بیکلام متفاوت را هم اجرا کنیم.» این آهنگ یک قطعه سخت بود که با تکنیک نوازندگی کاوه یغمایی و اعضای گروهش شنیدنی شد. بعد از این قطعه یغمایی برای معرفی «پیمان یزدانیان» گفت: «او یکی از پیانیستهایی است که همیشه روی من تأثیرگذار بوده است.»
یکی دیگر از کارهای بیکلام این کنسرت هم که در ابتدای معرفیاش کمی عجیب به نظر میرسید از ساختههای «حبیبالله بدیعی» بود. از این بابت عجیب که این یک آهنگ کاملاً ایرانی بود ولی یغمایی آن را به شکل راک تنظیم کرده بود و با حضور «بابک شهرکی»، نوازنده مهمان ساز ویولن، اجرا شد. پیش از اجرای قطعه «48 ساعت» هم کامیل یغمایی برادر کاوه روی صحنه آمد و تکنوازی داشت. نهایتاً هم این کنسرت با قطعات «زخمی» و «جاده» به پایان رسید.
بابک ریاحیپور، مسعود همایونی، نیلوفر فرزندشاد، ساتگین یغمایی و نیما حمیدی اعضای اصلی گروه کاوه یغمایی در این کنسرت بودند. علی عندلیب نوازنده گیتار در قطعه اول بود. همچنین سیامک بغدادی، خواننده گروه minus 1، هم همخوان این کنسرت بود.
این کنسرت به همت شرکت «صوت آوای هنر» به مدیریت «محمد جلیلپور» برگزار شد. در ادامه میتوانید عکسهای سعید عبداللهی از کنسرت کاوه یغمایی را ببینید:
منبع:
اختصاصی سایت موسیقی ما
تاریخ انتشار : یکشنبه 25 تیر 1396 - 12:53
دیدگاهها
آخخخخخخیییی عزیزم من چقدر با اهنگ{جاده•••} استاد یغمایی خاطره دارم.. استاد انشاالله شما هم مثل بقیه موفق و موید و سالم باشید و برای دل طرفداراتون اجرا کنید
در ابتدا جا داره خدمتتون عرض کنم که ترک اول شروع کنسرت « تردید » نام داشت که به اشتباه شما «اشتباه» رو نوشتید..لطفا اصلاح بفرمایید.
علیرغم چند مورد کوچیک ایراد فنی که در سانس اول روز22م وجود داشت، اما کاوه جان به همراه گروه واقعا حرفهایشون تمام تلاششون رو کردن که به مخاطبین خوش بگذره...
بنظرم سنگ تموم گذاشتن و شب قشنگی رو رغم زدن..امیدوارم بتونیم اجراهای بیشتری از ایشون و اعضای محترمشون ببینیم...
پایدار باشید
افزودن یک دیدگاه جدید